Tasodifiy hikoya: Xato 1-qism. (armonga aylangan muhabbat)
- aloo Nargiza. - eshitaman. Kim siz ? - bu man Murodning do'sti Anvarman - xa eshitaman. - Muro...davomi

intila boshladi. Stivning qöli, dömboq sonlar orasidan jinsiy lablar ustiga ötdi. Mohirlik bilan ustidan silay boshladi. Uch barmog'ini klitor ustida, tezlik bilan aylantirardi. Keyt esa bundan zavq olib, vibratorda oladigan rohatiday, rohat his qilardi. U ham Stivning pastiga qöl yugurtirdi. Junlari sezilib turgan terining, örtasidagi "minora"ni ohista ushladi. Qölini harakatga keltirib, uqalay boshladi. Tobora tezlashib borar, qinidagi qarshi qöllar singari harakatlanardi. Stiv esa, bu holatdan battar qiynalardi. Yonlamachasi yotish, u uchu noqulaylik tug'dirib, keskin örnidan turdi. Keytni yelkalaridan pastga bosib, öziga orqa qildirib oldi. Belidan qölini ötqazdiyu, tepaga kötardi. Qiz endi tizzalari krovatga tekgan, beli va kökraklari tepada edi. Qöllari bilan krovatga tayanib turardi. Stiv esa tizzalagan holida, uning orqasida turar edi. Lampa yorug'ida qilichni qinga möljallab, astalik bilan kirgazdi. Birozgina dag'allik sezdimi, asbobi uchrog'iga tuflab hölladi. Qinga kirgizib, qöllari bilan beldan ushlab oldi. Avvaliga sekin harakat bilan itara boshladi. Shu uchun ham, Keyt ortiqcha ovoz chiqarmasdi, ohista nafas olardi holos. Bora-bora jarayon tezlashib ketdi. Keyt ham özgarib, nafasi tezlashdi, tovush chiqara boshladi.
-Mmm...
Pastgina tovushdan ehtirosi qözg'ayotgan Stiv, oxirgi tezligiga erishib oldi. Endi Keyt ödzini erkin his qilmas, beligacha kirib kelayotgan asbob dastidan qiynala boshladi. Odatda, Stin uni bunaqa qiynamas, asbobini ham chuqur tiqmas edi. Hozir esa, Stiv yanada oldinga intilayotgani sezilardi. U kuch bilan asbobini tiqganidan, qizning dumbalariga badani zarb bilan urilardi. Oldin bunday qilmaydigan yigitning holidan, Keyt hayron qolar edi. Ammo bir söz aytolmas, gapiraman deganida zarb va özining beixtiyor chiqayotgan ovozlari tösqinlik qilardi.
-Ah ah ah, ayyy, uuuhhh, seee, kinnn, ohhhh, uxxx...
U baqira boshladi. Ovozi boricha bölmasada, balandroq baqira boshladi. Biroq bu baqirishlar ham, Stivni töxtata olmasdi. Stiv töxtash örniga, ehtirosli ovozlardan kuch olardi. Boyagidek qiynagisi kelardi. Qilayotgan ishidan va Keytni qoniqtira olishidan köngli töq edi. U bunday rohatni, faqatgina birinchi jinsiy aloqani boshlagan vaqtlari his qilgandi. Shuning uchun ham, hozir yanada kuchliroq itarishga, Keytni qiynab, özi rohat olishiga harakat qilardi. Ichidagi kuchlari esa, buni aksini aytardi. U tugatishi yaqinligini his qildi. Bellardan mahkam ushlagan holida, asbobni oxirgi nuqtagacha qadadi. Asbob uchidan chiqayotgan suyuqlikni, bor vujudi bilan his qildi. Boshini tepaga qaratib, "uxx" deb hansirab qöydi...

-Qani hamma örnidan tursin! Nonushta tayyooor!
Emma yölak böylab baqirib kelardi. Televizorli xonaga kelib, divan ustida uxlab yotgan Benni kördiyu, ovozini pastlatdi.
-Benn! -u bu sözni Benning quloqlariga, öta past ovozda aytdi.
Özgarish bölmagach, yana takrorladi.
-Ben! -endi balandroq ovozda aytgandi.
-Xmmm, Emma, ha?
-Tur, nonushta qilamiz!
-Axa, mana turyabman!
Ben örnidan turib, tög'ri hammomga kirib ketdi. U hammomda osilib turgan, ayollar suzish kiyimiga közi tushdi. Bu kiyimni kecha Emma kiyganini esladiyu, uni qöliga oldi. Kiyimni yuziga olib borib, qattiq hidlay boshladi. Kökrak joylashadigan qismini, yuzlariga mahkam bosdi. U yerlardan ham töyib nafas oldida, kiyimni joyiga ilib qöydi. Chiqish uchun hammom eshigini ochgandi, tashqarida yarim yalang'och holatida kutib turgan Keytga közi tushdi. Keyt negadir parishon, Benga parvo ham qilmadi. Ben uni ötkazib yubordida, nonushtaga yöl oldi. Keyt ham ön daqiqalarda stol atrofiga kelib ötirdi. Uning ketidan hammomga kirib chiqqan Stiv, nonushtaga söngi bölib keldi.
"Hayrli tong" iliq sözidan söng, nonushta qila boshlashdi. Stivning tesha tegmagan hazillaridan, hammaning kayfiyati kötarilib ketdi. Nonushta a'lo tarzda tugadiyu, örtadan bir gap chiqib, hammaning hafsalasi pir böldi.
-Öyinni davom ettirish kerak!
-Ee yana öyinmi? -bu Keytning gapi edi.
-Unday dema azizam, endi seni galing!
-Nima? Menimi?
-Ha seni galing!
-Emmachi, Benchi?
-Birinchi men böldim, endi sen, keyin Ben va oxirida Emma! Qarabsanki shu bilan öyin ham tugab qolsa kerak.
-Yaxshi. Shu daxmazani vaqtliroq tugataylik. Qani quti? -Keyt endi dangal gapira boshladi.
Emma yugurgilaganicha, qutini olib keldi. Keyt esa, qöllariga toshlarni oldi. Unga qarab turgan uch juft közga bir qarab qöydiyu, toshlarni tashladi. Toshlar quti maydonida bir-ikki aylanish qildiyu, töxtadi.
"4, 6"
-Yana ön! Huddi menikidek, barakalla! Katta yurish qilding! -Stiv shunday deb, Keytning yelkasidan qöl ötkazib oldi.
Keyt öylanib ötirmay, piyoda toshini önta oldinga surdi. Huddi kechagiday, quti hoshiyasida yangi sözlar paydo böla boshladi. Bu holat ikkinchi marotaba yuz berayotgan bölsa ham, tört döst bunga hayrat bilan qarashar edi. Hoshiyada harakatlar töxtab, yangi sözlar jam böldi.
"TOSH ULOQTIRGAN QIZCHA,
HAYOT QONUNIN BILASIZ.
SHU QONUNDAN CHETLASHIB,
BIR LEZBILIK QILASIZ".
Hoshiyadagi sözlarni öqib, ikki qiz ham tosh qotib qolishdi. Stiv esa kula boshladi. Bn bu holatga hech qanday baho bermay, jim kuzata boshladi. Keyt qiziqqonligi tutib, qutini kötarib, yana öqiy boshladi. Tugatgach, qutini stolga qöydiyu, Stivga qaradi.
-Buncha kulmasang? Bas qil!
-Kechir Keyt, negadir töxtay olmayabman!
-Ben, sen nima deysan? -Emma hech narsani öylamasdan, Benga yuzlandi.
-Hayronman!
-Hayronman? Nima, hech qanday maslahat bera olmaysanmi?
-Beradigan maslahatimni, özing yaxshi bilasan! Öyinni töxtata olmaymiz!
Emmaning ham, Keytning ham, afti-angori özgardi. Ular bir-biriga qarab qöyishar, nima deyishni bila olishmas edi. Kulgudan endi töxtagan Stiv esa, nimadir demoqchi bölib Keytga yuzlandi.
-Keyt, bölar ish böldi. Taqdirga tan berib, shartdagi körsatmani bajaring. Bundan hech qanday zarar yöq menimcha.
-Yaxshi, men ham shuni öylab turgandim. Yur Emma!
Ular yölak tomonga ketishdi. Nimadir esidan chiqqanday, Stiv ularning ortidan baqirib qoldi:
-Ha aytgancha, men seni Emmadan rashk qilmayman Keyt!
Keyt Emmani, öz yotoqxonasiga boshlab bordi. Xonaga kirishdiyu, Keyt krovat yoniga borib, ustidagi futbolkani yechib tashladi. Emma esa, jimgina eshik oldida turar edi. U bunday holatga avval tushmagani, lezbilik qilishi, hattoki hayoliga kelmagani sabab, nima qilarini bilmasdi. Keyt esa, lezbilik qilmagan, ammo bu qiliqni öqishda körgandi. U ösha paytda bu qiliqni yomonlagan edi. Endi esa, uning özi shunday ish bilan shug'ullanishga majbur edi. Emmaga ögirildi. Emma eshik dastagini hayajon bilan öynab turardi. Unga qaragan holatida, jinsi shortigini pastga tushurdi. Krovatga ötirib yechib tashladiyu, Emma tarafga yurdi.
-Emma! Bunday ishni men ham qilmaganman! Ammo, ilojimiz qancha? Qanchalik tez tugatsak, shunchalik yaxshi.
-Bilaman Keyt! Lekin...
-Oramizdagi uyat tuyg'usini yig'ishtirib qöyaylik! Bu bizga halaqit beradi! -Keyt shunday deb, Emmaning tor shimi tepasiga qölini tiqdi.
Shimi tepasidan öziga tortib, bag'riga bosdi. Emmaning orqalarini qöli bilan silay boshladi. Böyi unikidan past