Tasodifiy hikoya: Sevgi qissasi. 2-qism.
Muallif: BaDBoY
[b][blue]SEVGI QISSASI[/BLUE]2-QISM[/B] [red]Lekin Dilfuza nimagadir aliga befarq, u Ali haqida o'y...davomi
[b][blue]SEVGI QISSASI[/BLUE]2-QISM[/B] [red]Lekin Dilfuza nimagadir aliga befarq, u Ali haqida o'y...davomi
Библиотека | Boshqalar | Jon berish oson emas _-_ by Tanqidchi (hotima).
yuguringlar, tezroq". Bexruz shunday deb qishloq chetidagi tepalikka chiqdi. U yerdan qishloq markazi kaftdek ko'rinardi. Jangarilar ovozi boricha baqirgancha qishloq markaziga yetib kelishdi. Bu yerda hech kim yo'qligini ko'rgan jangarilar avvaliga hayron bo'lishdi, sho'ngra Bexruzning mashinasi tomon yurishdi. Bexruz ko'kragini havo bilan to'ldirib, bir oz ushlab turdi va tugmani bosdi...
Omon qolgan jangarilardan biri bu habarni Suriniyga yetkazishdi. Suriniy aqlli jangarilardan edi. U Bexruz nimani jpreja qilganini tushundi. Shu chog'da rus harbiylari bostirib kirishdi. Hammani o'ldirishdi. Maxfiy yer osti yo'liga kirib olishga ulgurga Suriniy chuqur o'yga toldi:" demak bularni hammasi Bexruzning rejasi ekanda, tavba...". Bexruz bundan bir hafta oldin qishloqqa oddiy kiyimlarda borib hammani bu yerdan ketishi, bir haftadan keyin bu yerda katta portlash bo'lishi haqida ogohlantirgandi. Qo'rquvdagi oddiy odamlar bir kundayoq qishloqni tark etgandi. Bo'm bo'sh qishloqni ko'zdan kechirgan Bexruz rejasi uchun eng maqul joyni tanlagan edi. Qishloqdagi odamlardan ratsya topib ruslarni bundan ogohlantirgandi. Shu bilan bir qatorda jangarilarning barcha marralari va lagerlari, qurol aslaha omborlariyu, pul va neft zahiralari joylashgan yerlarining kordinatalarini aytib bergan edi. O'zlarining lagerlaridagi jangni ham Bexruz uyushtirgan edi(ya'ni ular jangarilar qachon lagerdan chiqib ketishi va qachon ortga qaytishini). Uchuvchini ozod etish ham uning rejasida edi. U ketishidan oldin harbiyga uning kundaligini bergan edi. Kundalikda jangarilarning barcha rejalari, qachon qayerga hujum qilishlari yozilgan edi. Suriniy bularni barini tushunib yetdi va turgan joyida o'zini otib o'ldirdi.
Bexruz o'zini rus harbiylariga tutib berdi. Ruslar Bexruzning ishlaridan habardor edi. Ular Bexruzni general Sergeyev oldiga olib borishdi:
-Sen kimsan, qaysi millatdansan, nega bunday qilding
-Men o'zbekman, O'zbekistondanman
-Sen mardni ishini qikding, lekin baribir ular bilan bir safda yurgansan
-Buni bilaman, endi meni o'ldirasizlarmi
-Yo'q, biz ruslarmiz, bizga yordam berganlarni hech qachon unutmaymiz
-Unda ozod qilasizlarmi
-Bunday ham qilmaymiz, aslida sen kabilarning jazoso muqarrar o'lim. Lekin men bunday qilmayman. Seni o'z Vataninga, O'zbekistonga jonatib yuboramiz, hukmni ular chiqarishsin.
-Katta raxmar
-Yo'q senga raxmat, aslida bizni ogohlantirganingda senga ishonmagandik. Lekin jangarilar bilan hazillashmagan ma'qul. Men tavakkal qilib ko'rdim. Mana barchasi haqiqat ekan...
Bexruz generalning gaplarini eshitib hursandchiligi ichiga sig'may ketdi, u Vataniga qaytish endi orzu deb o'ylagandi. Vatan sog'inchi har kuni uning yuragini kemirardi. Generalning "Barakalla! Azamat!" degan gaplaridan so'ng Bexruz ho'ngrab yig'lab yubordi...
Ruslar Bexruzni O'zbekistonga jo'natib yuborishdi. Bexruz samalyotdan tushar ekan, Vatanining havosi uning o'pkasini to'ldirdi, yuragidan barcha g'uborlarni parchalab yubordi. Ana endi Bexruzning armoni yo'q edi. U o'z oldiga qo'ygan maqsadini amalga oshirdi. Shu chog'da uning hayoliga Prezidentimizning gaplari keldi:"Biz o'z oldimizga qo'ygan, kelajagi buyuk davlat qurishdek oliyjanob maqsadga erishish yo'lida, men sizlar kabi, mard va shijoatli yoshlarimizga, qiyinchilik va sinovlar oldida hech qachon bosh egmasligingizga ishonaman. Marrani doimo baland oling, azizlarim. Davr bizniki, marra bizniki!". Bexruz sud binosiga yaqinlashar ekan, bino tomida hilpirab turgan bayrog'inizni ko'rdi. "Ooh, Vatanim, bayrog'im mening. Naqadar ulug'vorsan, qudratlisan. Men niyyatimga erishnim, qasos oldim. Endi har qanday o'limga ham roziman. Armonim ushaldi, yuragim taskin topdi...
Bexruz jinoyat ko'deksiga asosan qamoq jazosiga hukm qilindi...
Mana, azizlar, hikoyamni ham tamomladim. Sizlarga yoqadimi yoki yo'q, bu menga qorong'u. Lekn bu hikoyam o'z bo'lsada sizlarni hursand qiladigan bo'lsa, men bundan hursandman. Bu hech qanday hayotiy hiloya emas. Bularning hammasi hayollarim maqsuli. Oltinga teng vaqtingizni ayamay men bilan birga turganingiz uchun ming bor tashakkur. Hato va kamchiliklar uchun uzur so'rayman. Text by Tanqidchi
Omon qolgan jangarilardan biri bu habarni Suriniyga yetkazishdi. Suriniy aqlli jangarilardan edi. U Bexruz nimani jpreja qilganini tushundi. Shu chog'da rus harbiylari bostirib kirishdi. Hammani o'ldirishdi. Maxfiy yer osti yo'liga kirib olishga ulgurga Suriniy chuqur o'yga toldi:" demak bularni hammasi Bexruzning rejasi ekanda, tavba...". Bexruz bundan bir hafta oldin qishloqqa oddiy kiyimlarda borib hammani bu yerdan ketishi, bir haftadan keyin bu yerda katta portlash bo'lishi haqida ogohlantirgandi. Qo'rquvdagi oddiy odamlar bir kundayoq qishloqni tark etgandi. Bo'm bo'sh qishloqni ko'zdan kechirgan Bexruz rejasi uchun eng maqul joyni tanlagan edi. Qishloqdagi odamlardan ratsya topib ruslarni bundan ogohlantirgandi. Shu bilan bir qatorda jangarilarning barcha marralari va lagerlari, qurol aslaha omborlariyu, pul va neft zahiralari joylashgan yerlarining kordinatalarini aytib bergan edi. O'zlarining lagerlaridagi jangni ham Bexruz uyushtirgan edi(ya'ni ular jangarilar qachon lagerdan chiqib ketishi va qachon ortga qaytishini). Uchuvchini ozod etish ham uning rejasida edi. U ketishidan oldin harbiyga uning kundaligini bergan edi. Kundalikda jangarilarning barcha rejalari, qachon qayerga hujum qilishlari yozilgan edi. Suriniy bularni barini tushunib yetdi va turgan joyida o'zini otib o'ldirdi.
Bexruz o'zini rus harbiylariga tutib berdi. Ruslar Bexruzning ishlaridan habardor edi. Ular Bexruzni general Sergeyev oldiga olib borishdi:
-Sen kimsan, qaysi millatdansan, nega bunday qilding
-Men o'zbekman, O'zbekistondanman
-Sen mardni ishini qikding, lekin baribir ular bilan bir safda yurgansan
-Buni bilaman, endi meni o'ldirasizlarmi
-Yo'q, biz ruslarmiz, bizga yordam berganlarni hech qachon unutmaymiz
-Unda ozod qilasizlarmi
-Bunday ham qilmaymiz, aslida sen kabilarning jazoso muqarrar o'lim. Lekin men bunday qilmayman. Seni o'z Vataninga, O'zbekistonga jonatib yuboramiz, hukmni ular chiqarishsin.
-Katta raxmar
-Yo'q senga raxmat, aslida bizni ogohlantirganingda senga ishonmagandik. Lekin jangarilar bilan hazillashmagan ma'qul. Men tavakkal qilib ko'rdim. Mana barchasi haqiqat ekan...
Bexruz generalning gaplarini eshitib hursandchiligi ichiga sig'may ketdi, u Vataniga qaytish endi orzu deb o'ylagandi. Vatan sog'inchi har kuni uning yuragini kemirardi. Generalning "Barakalla! Azamat!" degan gaplaridan so'ng Bexruz ho'ngrab yig'lab yubordi...
Ruslar Bexruzni O'zbekistonga jo'natib yuborishdi. Bexruz samalyotdan tushar ekan, Vatanining havosi uning o'pkasini to'ldirdi, yuragidan barcha g'uborlarni parchalab yubordi. Ana endi Bexruzning armoni yo'q edi. U o'z oldiga qo'ygan maqsadini amalga oshirdi. Shu chog'da uning hayoliga Prezidentimizning gaplari keldi:"Biz o'z oldimizga qo'ygan, kelajagi buyuk davlat qurishdek oliyjanob maqsadga erishish yo'lida, men sizlar kabi, mard va shijoatli yoshlarimizga, qiyinchilik va sinovlar oldida hech qachon bosh egmasligingizga ishonaman. Marrani doimo baland oling, azizlarim. Davr bizniki, marra bizniki!". Bexruz sud binosiga yaqinlashar ekan, bino tomida hilpirab turgan bayrog'inizni ko'rdi. "Ooh, Vatanim, bayrog'im mening. Naqadar ulug'vorsan, qudratlisan. Men niyyatimga erishnim, qasos oldim. Endi har qanday o'limga ham roziman. Armonim ushaldi, yuragim taskin topdi...
Bexruz jinoyat ko'deksiga asosan qamoq jazosiga hukm qilindi...
Mana, azizlar, hikoyamni ham tamomladim. Sizlarga yoqadimi yoki yo'q, bu menga qorong'u. Lekn bu hikoyam o'z bo'lsada sizlarni hursand qiladigan bo'lsa, men bundan hursandman. Bu hech qanday hayotiy hiloya emas. Bularning hammasi hayollarim maqsuli. Oltinga teng vaqtingizni ayamay men bilan birga turganingiz uchun ming bor tashakkur. Hato va kamchiliklar uchun uzur so'rayman. Text by Tanqidchi