Tasodifiy hikoya: Tanlov uchun. Sinfdowlar (1-qism)
Bu hikoya birinchi örinni olmas lekin sizlarga yoqadi digan umiddaman. Hullas bowladim. Mani ismim ...davomi
Bu hikoya birinchi örinni olmas lekin sizlarga yoqadi digan umiddaman. Hullas bowladim. Mani ismim ...davomi
Библиотека | Boshqalar | Ko`zlarimning nuri O`ZING...
Takasaltang, qo`rs, to`pori bola edi. Qizga judayam ichim achigan edi, ularni turmushi uzoqqa cho`zilmaydi deb o`ylagan edim...
Ro`za oyini o`rtalarida pochcham iftorlikka aytib ketdilar. Dadam ikkimiz bordik.
Holam kelinlarini bizni mahalladan olganlar, eng yaqin o`rtog`imni opasi. Bolaligimdan ularnikida o`ynab katta bo`lganman. Opa ukaday bo`lib qolganmiz. Hovlidan kirganimizdan keyin oxshxonada turib kelnoyim chaqirdi. Opa deb murojat qilaman. Borib salomlasdim.
- Mandan nima yordam kerek opa?
- Bakni tagiga o`t yoqib choy damlab turing! -dedilar. Opam bilan gaplashib osh damlayotgan edik. Oshxonaga tog`arachada somsa ko`tarib kirgan ayol, man bilan quyuq salom berib, hol ahvol so`ray boshladi. Avvaliga uni hecham tanimabman, u juda o`zgarib ketibdi...
Bilmadim ayol bunchali o`zgarishi uchun eri qanchalik ulkam baxt bera olishi kerak. Baxtdan ko`zlari porlab turardi...
U ketganidan keyin qiziqib opamdan so`radim.
- Opa bularni turmush qurishi juda mojoro bilan boshlangan edi, esizda bo`lsa? -dedim.
Opami so`zlarini eshitib juda quvondim. Er-xotin bir-birini nihoyatta ehtiyot qilar ekan. Dehqonchilik ortidan ishlari yurishib, xozirda eng baxtli oylalardan bir ekan. Yana juda ko`p maqtovlarni aytib o`tishdi. Juda xursand bo`ldim...
Shundan keyin ularni hayotiga o`xshash birorta hikoya yozishni ko`nglimga tugub qo`ygandim. Yoza boshlaganimda yuqoridagi hikoyadaqa, faq unda qizni ko`zlari ojiz yigit boy oyla farzandi edi. Ammo saytni talabiga javob berishi uchun ular o`rtasida aloqa bo`lishi lozim edi. Hatto 4000 ming belgidan oshiqroq qoralama ham qilgandim. Biroq ojiz qizni nomusinga tegish varyantini hazim qila olmadim. Shundan keyin ularni o`rnini alishtirdim. Bog`liklik bo`lishi uchun, Umida obrizini kiritdim...
Ammo lekin ohiriga yetganda rejalarimni o`zgartirdim. Rejalarimga ko`ra ular ehtirosga berilib xota yo`l qo`yishlari kerak edi. Bu holda hikoyam boshi ber ko`chaga kirib qoldi...
Keyin yakuni o`zgartirdim o`zimgaham shu yakun maqulroq ko`rindi. Har ne bo`lganda ham har bir qiz o`z nonusi, iffatini bilan turmushga chiqqani. Har bir o`zbek yigitiga hayoli, iffatli qiz nasib etgani yaxshi emasmi?
Hurmat bilan MAJNUN...
Ro`za oyini o`rtalarida pochcham iftorlikka aytib ketdilar. Dadam ikkimiz bordik.
Holam kelinlarini bizni mahalladan olganlar, eng yaqin o`rtog`imni opasi. Bolaligimdan ularnikida o`ynab katta bo`lganman. Opa ukaday bo`lib qolganmiz. Hovlidan kirganimizdan keyin oxshxonada turib kelnoyim chaqirdi. Opa deb murojat qilaman. Borib salomlasdim.
- Mandan nima yordam kerek opa?
- Bakni tagiga o`t yoqib choy damlab turing! -dedilar. Opam bilan gaplashib osh damlayotgan edik. Oshxonaga tog`arachada somsa ko`tarib kirgan ayol, man bilan quyuq salom berib, hol ahvol so`ray boshladi. Avvaliga uni hecham tanimabman, u juda o`zgarib ketibdi...
Bilmadim ayol bunchali o`zgarishi uchun eri qanchalik ulkam baxt bera olishi kerak. Baxtdan ko`zlari porlab turardi...
U ketganidan keyin qiziqib opamdan so`radim.
- Opa bularni turmush qurishi juda mojoro bilan boshlangan edi, esizda bo`lsa? -dedim.
Opami so`zlarini eshitib juda quvondim. Er-xotin bir-birini nihoyatta ehtiyot qilar ekan. Dehqonchilik ortidan ishlari yurishib, xozirda eng baxtli oylalardan bir ekan. Yana juda ko`p maqtovlarni aytib o`tishdi. Juda xursand bo`ldim...
Shundan keyin ularni hayotiga o`xshash birorta hikoya yozishni ko`nglimga tugub qo`ygandim. Yoza boshlaganimda yuqoridagi hikoyadaqa, faq unda qizni ko`zlari ojiz yigit boy oyla farzandi edi. Ammo saytni talabiga javob berishi uchun ular o`rtasida aloqa bo`lishi lozim edi. Hatto 4000 ming belgidan oshiqroq qoralama ham qilgandim. Biroq ojiz qizni nomusinga tegish varyantini hazim qila olmadim. Shundan keyin ularni o`rnini alishtirdim. Bog`liklik bo`lishi uchun, Umida obrizini kiritdim...
Ammo lekin ohiriga yetganda rejalarimni o`zgartirdim. Rejalarimga ko`ra ular ehtirosga berilib xota yo`l qo`yishlari kerak edi. Bu holda hikoyam boshi ber ko`chaga kirib qoldi...
Keyin yakuni o`zgartirdim o`zimgaham shu yakun maqulroq ko`rindi. Har ne bo`lganda ham har bir qiz o`z nonusi, iffatini bilan turmushga chiqqani. Har bir o`zbek yigitiga hayoli, iffatli qiz nasib etgani yaxshi emasmi?
Hurmat bilan MAJNUN...