Tasodifiy hikoya: Hozircha bu "Asar"-ga nom topolmadim!
Musobaqa sabab tezro va qisqaro yozildi......davomi
Musobaqa sabab tezro va qisqaro yozildi......davomi
Birinchi Qor [ By LiL KinG ]
| Добавил: | Underground (03.08.2016 / 10:44) |
| Рейтинг: |  (0) |
| Прочтений: | 15637 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
Birinchi Qor.
Muallif:LIL KING
Ko'zlarimni ochdim va soatga qaradim. Deraza tomonga qarasam, undan hira yorug'lik tushib turibdi. Kun yorisha boshlabdi. Sekin o'rnimdan turdim va tashqariga qarash uchun deraza tomonga yurdim. Deraza oldiga yetib borib tashqariga qaraganimda, yuzimda o'z-o'zidan tabassum paydo bo'ldi va judayam quvondim. Chunki tashqarida oppoq qor yog'gandi- BIRINCHI QOR. Tashqariga chiqish uchun kiyimlarimni tezda kiydim va tashqariga yugurdim. Darvozadan tashqariga,ko'chaga otilib chiqdim. Hamma yer oppoq. Yerni taxminan to'rt barmoq enligida qor qoplabdi. Sekin yerga engashib qorni qo'limga oldim. Naqadar yoqimli,mayin. Qo'limdagi asta sekinlik bilan eriy boshladi. Keyin yerga uzala tushib yotib oldim. Qo'llarimni yozdim.
Shu payt qayerdandir kulgu ovozi eshitildi. Bu qiz bolaning kulgusi edi.Darrov o'rnimdan turib qarasam, mendan nariroqda bir qiz menga qarab kulib turardi.Menimcha, u meni qilgan ishimdan kulayotgan bo'lsa kerak.Unga qo'limni ko'tarib " birinchi qor bilan!!!" dedim.U ham menga javoban:
-Sizni ham birinchi qor bilan!!!
Negadir uni yoniga borgim keldi. U tomonga yura boshladim. Shunda unga yetishimga 3-4 qadam qolganda oyog'im sirpanib ketib, yerga yiqilib o'tirib qoldim. U kulib yubordi. Unchalik yomon yiqilmadim. Ozgina og'ridi. Lekin uning kulgusi meni o'ziga jalb etardi. Kulganda ko'zlarida qandaydir bir yorqin uchqun paydo bo'lardi.Endi turishga taraddudlana boshlagandim.U kelib qo'lini uzatdi va:
-Uzr,kulganim uchun. Yomon yiqilmadingizmi?Sekin uning nozik qo'llaridan tutdim.Yumshoqqina ekan.Qo'lim qo'liga tekkanda xuddi elektr toki o'tganday bo'ldi.Keyin uni qo'lidan ushlab o'rnimdan turdim.Hali ham uni yuzida tabassum bor edi.
-Salom, ismim Kamol.
-Salom,meniki Nargiza.
U bilan shu tariqa tanishdik.
-Sayr qilmoqchi edim,balkim,men bilan,agar xohlasangiz birga sayr qilardik, - deb unga umid bilan qaradim.U ozgina o'ylanib turdi-da:
- Mayli, - deb taklifimga rozilik bildirdi.U bilan tabiat, qor,qish haqida suhbat qurdik.U bilan o'rtamizda o'xshashlik bor edi.***
Ertasiga bekatda avtobus kutib o'tirgandim. Atrofni sinchiklab kuzayotgandim. Kimdir kelib salom berdi. O'girilib qarasam, Nargiza turibdi.
-Salom,- deb o'rnimdan turdim.
Keyin yonma yon o'tirdik.
-Qayoqqa borasiz?
-...da o'qiyman. O'zizchi qayerga otlandingiz?
-Men esa siz o'qiydigan joydan sal nariroqdagi idora ishlayman.
Shu bilan men Nargiza bitta mashinada ketdik. Yo'l bo'yi ham tinmasdan suhbatlashdik.
Shu kunni ertasiga ham shunday bo'ldi,uning ertasiga ham. Shunday qilib , Nargiza bilan har kuni birga qatnaydigan bo'ldik.
O'sha paytlarda biz bir-birimiz haqidamizda ko'p narsalarni bilib oldik.
Asta sekinlik bilan men unga o'rgana boshladim. Uni kunda bir marta ko'rmasam,bir daqiqa gaplashmasam tura olmaydigan bo'lib borayotgandim. U juda xushchaqchaq va shaddod edi. Xafa bo'lib tursam darrov meni kuldirishga harakat qilardi. Uni harakatlari tezda natijada berardi. Nargiza doim meni kayfiyatimni ko'tarib yurardi.Shunday paytlar bo'lardiki, uni ko'rgan zahotim o'z-o'zidan kayfiyatim ko'tarilardi.Men shuni tushina boshladimki, uni sevib qolayotgandim.Har kun uni yonida ko'proq bo'lishga harakat qilardim.Uni har bir kulgusini ko'rishni istardim.U yonimda xuddi samolarda parvoz etgandek bo'lardim... Ammo bildirmasdan sevib yurish qiyin edi. Sevgan insoningni yonida bo'lsang-u uni yonida chegaralangan holda,xuddi begona insondek tutsang...
Nihoyat,unga dil izhori qilishga qaror qildim.Shuning uchun Nargizani parkka sayr qilish uchun taklif qildim,aslida esa unga sevgi izhor qilmoqchi edim.U bilan bitta o'rindiqqa borib o'tirdik.Keyin vaqt gaplashib o'tirdik.O'rtaga sukunat cho'mdi.Men unga qanday qilib aytishni o'ylardim.
-Nega jimsiz?, - o'rtadagi jimlikni buzib Nargiza.
-Senga gapim bor. Iltimos,gaplarimni oxirigacha eshit.
-Mayli.Qulog'im sizda.
-To'g'risini aytsam,ilk marta seni ko'rganimda bunchalik bo'lib ketamiz deb o'ylamagandim.Keyin esa asta sekin yaqinlasha boshladik.Hammasi yaxshi edi. Ammo... Ammo keyin men seni sevib qoldim.Bilmadim qachon bunday bo'ldi.Endi men sensiz yashay olmayman.Men seni meniki bo'lishingni xohlayman. Sen uchun hamma narsaga tayyorman. Seni dunyodagi eng baxtli qizga aylantiraman. Faqat menga rad javobini berma. - shunday deb men Nargiza qaradim. U ko'zlarini yerdan uzmasdi. Yuzida xursandlik shodonlik aks etib turardi. Labida esa sezilar-sezilmas tabassum turardi.
-Nargiza
-Labbay
-Gaplarimni eshitdingmi o'zi?
-Ha,eshitdim.
-Shunda javobing...
-Menga ozgina vaqt kerak.
-Mayli, ammo sen o'ylab bo'lguningcha qari cholga aylanib qolmay.
Xursand edim chunki u "YO'Q" javobini bermadi. Demak, umid qilsam bo'ladi.
Oradan 1 hafta o'tdi. Shu kungacha u bilan umuman gaplashmadim. Uni kutardim. Oxiri sabrim chidamay unga qo'ng'iroq qildim.
-Allo,Nargiza, salom.
- Salom, Kamol aka.
- Malika Budur, o'ylab bo'ldingizmi?
-Yo'q hali.
-San qachongacha o'ylisan????
-Ne buncha sabrsizsiz? Kerak bo'lsam kutasiz-da! - dedi noz- u karashma bilan...
Kechqurun endi ko'zim ilingan ekan.Telefonimga sms keldi.Olib qarasam Nargizadan ekan:
-Ha. Javobim "Ha".
Shu payt shunchalar quvondimki,quvonchim ichimga sig'masdi. O'shanda dunyoda mendan baxtliroq inson bo'lmasa kerak. Chunki sevgim javobsiz qolmadi. Yuragim taskin topdi...
ORADAN 1 YIL O'TDI.
Shu bir yil ichida Nargiza bilan juda baxtli hayot kechirdik. Ota-onalarimiz bizni fotihalab qo'yishdi. Ikkimiz ham hayotdan sarmastmiz. Dunyodagi eng baxtli insonlardan birimiz chunki sevgan yorimiz yonimizda! Shu vaqt oralig'ida unga bo'lgan sevgim ortsa ortdiki, asla kamaymadi. Uni yanada kuchliroq seva boshladim.
Sevgan yorim yonimda. Har kuni uni ko'zlariga qarab turib "SENI SEVAMAN,AZIZIM" deya olaman. Axir shu emasmi Baxt?!...
U bilan samolarga qarab kelajagimiz haqida rejalar tuzardik. Shirin orzular... Hayotning eng shirin, eng totli onlaridir bu...
****
O'rindiqqa jimgina atrofni kuzatib o'tirardim. Birdan kimdir kelib ko'zlarimni bekitdi. Ammo men bu qo'llarni , barmoqlarni tanimasdan ilojim yo'q edi. Bu - Nigora.
U asta yonimga kelib o'tirdi.
-Nega kech qolding?
-...da ushlanib qoldim.-Xo'p, mayli. Qachon qor yog'arkan??? Qishni kelganiga ham 10 kun bo'ldi. Tezroq yog'sa yaxshi bo'lardi.
-Esizdami o'sha birinchi qor?
-Esdan chiqarib bo'ladimi buni? O'shanda ilk marta ko'rishgandik. Nargiz bu safargi birinchi qorni birga kutib olaylik?!
-Xo'p.
-Agar o'sha payti yonimda bo'lmasang sendan qattiq ranjiyman!
-Xo'p . Harakat qilaman.
-Nima?????
-Hazillashdim. Albatta birinchi qor yog'ganda yoningizda bo'laman...
****
Bugun ertalab ko'nglim g'ash bo'lib uyg'ondim. Nimadandir xavotirda edim. Ammo nimadan??? Ko'nglim bir noxush voqea sodir bo'lishini sezardi.
Bir payt qo'ng'iroq bo'ldi. Ko'tarsam Nargiza ekan. U bugun dugonasinikiga borishini va kechqurun qaytishini aytdi. Unga ko'nglim negadir g'ashligini aytmadim. Kuni bo'yi shu ahvolda yurdim. Kech tushdi. Nargiza qo'ng'iroq qildim javob bo'lmadi . Qayta va qayta qo'ng'iroq qildim. Baribir
Muallif:LIL KING
Ko'zlarimni ochdim va soatga qaradim. Deraza tomonga qarasam, undan hira yorug'lik tushib turibdi. Kun yorisha boshlabdi. Sekin o'rnimdan turdim va tashqariga qarash uchun deraza tomonga yurdim. Deraza oldiga yetib borib tashqariga qaraganimda, yuzimda o'z-o'zidan tabassum paydo bo'ldi va judayam quvondim. Chunki tashqarida oppoq qor yog'gandi- BIRINCHI QOR. Tashqariga chiqish uchun kiyimlarimni tezda kiydim va tashqariga yugurdim. Darvozadan tashqariga,ko'chaga otilib chiqdim. Hamma yer oppoq. Yerni taxminan to'rt barmoq enligida qor qoplabdi. Sekin yerga engashib qorni qo'limga oldim. Naqadar yoqimli,mayin. Qo'limdagi asta sekinlik bilan eriy boshladi. Keyin yerga uzala tushib yotib oldim. Qo'llarimni yozdim.
Shu payt qayerdandir kulgu ovozi eshitildi. Bu qiz bolaning kulgusi edi.Darrov o'rnimdan turib qarasam, mendan nariroqda bir qiz menga qarab kulib turardi.Menimcha, u meni qilgan ishimdan kulayotgan bo'lsa kerak.Unga qo'limni ko'tarib " birinchi qor bilan!!!" dedim.U ham menga javoban:
-Sizni ham birinchi qor bilan!!!
Negadir uni yoniga borgim keldi. U tomonga yura boshladim. Shunda unga yetishimga 3-4 qadam qolganda oyog'im sirpanib ketib, yerga yiqilib o'tirib qoldim. U kulib yubordi. Unchalik yomon yiqilmadim. Ozgina og'ridi. Lekin uning kulgusi meni o'ziga jalb etardi. Kulganda ko'zlarida qandaydir bir yorqin uchqun paydo bo'lardi.Endi turishga taraddudlana boshlagandim.U kelib qo'lini uzatdi va:
-Uzr,kulganim uchun. Yomon yiqilmadingizmi?Sekin uning nozik qo'llaridan tutdim.Yumshoqqina ekan.Qo'lim qo'liga tekkanda xuddi elektr toki o'tganday bo'ldi.Keyin uni qo'lidan ushlab o'rnimdan turdim.Hali ham uni yuzida tabassum bor edi.
-Salom, ismim Kamol.
-Salom,meniki Nargiza.
U bilan shu tariqa tanishdik.
-Sayr qilmoqchi edim,balkim,men bilan,agar xohlasangiz birga sayr qilardik, - deb unga umid bilan qaradim.U ozgina o'ylanib turdi-da:
- Mayli, - deb taklifimga rozilik bildirdi.U bilan tabiat, qor,qish haqida suhbat qurdik.U bilan o'rtamizda o'xshashlik bor edi.***
Ertasiga bekatda avtobus kutib o'tirgandim. Atrofni sinchiklab kuzayotgandim. Kimdir kelib salom berdi. O'girilib qarasam, Nargiza turibdi.
-Salom,- deb o'rnimdan turdim.
Keyin yonma yon o'tirdik.
-Qayoqqa borasiz?
-...da o'qiyman. O'zizchi qayerga otlandingiz?
-Men esa siz o'qiydigan joydan sal nariroqdagi idora ishlayman.
Shu bilan men Nargiza bitta mashinada ketdik. Yo'l bo'yi ham tinmasdan suhbatlashdik.
Shu kunni ertasiga ham shunday bo'ldi,uning ertasiga ham. Shunday qilib , Nargiza bilan har kuni birga qatnaydigan bo'ldik.
O'sha paytlarda biz bir-birimiz haqidamizda ko'p narsalarni bilib oldik.
Asta sekinlik bilan men unga o'rgana boshladim. Uni kunda bir marta ko'rmasam,bir daqiqa gaplashmasam tura olmaydigan bo'lib borayotgandim. U juda xushchaqchaq va shaddod edi. Xafa bo'lib tursam darrov meni kuldirishga harakat qilardi. Uni harakatlari tezda natijada berardi. Nargiza doim meni kayfiyatimni ko'tarib yurardi.Shunday paytlar bo'lardiki, uni ko'rgan zahotim o'z-o'zidan kayfiyatim ko'tarilardi.Men shuni tushina boshladimki, uni sevib qolayotgandim.Har kun uni yonida ko'proq bo'lishga harakat qilardim.Uni har bir kulgusini ko'rishni istardim.U yonimda xuddi samolarda parvoz etgandek bo'lardim... Ammo bildirmasdan sevib yurish qiyin edi. Sevgan insoningni yonida bo'lsang-u uni yonida chegaralangan holda,xuddi begona insondek tutsang...
Nihoyat,unga dil izhori qilishga qaror qildim.Shuning uchun Nargizani parkka sayr qilish uchun taklif qildim,aslida esa unga sevgi izhor qilmoqchi edim.U bilan bitta o'rindiqqa borib o'tirdik.Keyin vaqt gaplashib o'tirdik.O'rtaga sukunat cho'mdi.Men unga qanday qilib aytishni o'ylardim.
-Nega jimsiz?, - o'rtadagi jimlikni buzib Nargiza.
-Senga gapim bor. Iltimos,gaplarimni oxirigacha eshit.
-Mayli.Qulog'im sizda.
-To'g'risini aytsam,ilk marta seni ko'rganimda bunchalik bo'lib ketamiz deb o'ylamagandim.Keyin esa asta sekin yaqinlasha boshladik.Hammasi yaxshi edi. Ammo... Ammo keyin men seni sevib qoldim.Bilmadim qachon bunday bo'ldi.Endi men sensiz yashay olmayman.Men seni meniki bo'lishingni xohlayman. Sen uchun hamma narsaga tayyorman. Seni dunyodagi eng baxtli qizga aylantiraman. Faqat menga rad javobini berma. - shunday deb men Nargiza qaradim. U ko'zlarini yerdan uzmasdi. Yuzida xursandlik shodonlik aks etib turardi. Labida esa sezilar-sezilmas tabassum turardi.
-Nargiza
-Labbay
-Gaplarimni eshitdingmi o'zi?
-Ha,eshitdim.
-Shunda javobing...
-Menga ozgina vaqt kerak.
-Mayli, ammo sen o'ylab bo'lguningcha qari cholga aylanib qolmay.
Xursand edim chunki u "YO'Q" javobini bermadi. Demak, umid qilsam bo'ladi.
Oradan 1 hafta o'tdi. Shu kungacha u bilan umuman gaplashmadim. Uni kutardim. Oxiri sabrim chidamay unga qo'ng'iroq qildim.
-Allo,Nargiza, salom.
- Salom, Kamol aka.
- Malika Budur, o'ylab bo'ldingizmi?
-Yo'q hali.
-San qachongacha o'ylisan????
-Ne buncha sabrsizsiz? Kerak bo'lsam kutasiz-da! - dedi noz- u karashma bilan...
Kechqurun endi ko'zim ilingan ekan.Telefonimga sms keldi.Olib qarasam Nargizadan ekan:
-Ha. Javobim "Ha".
Shu payt shunchalar quvondimki,quvonchim ichimga sig'masdi. O'shanda dunyoda mendan baxtliroq inson bo'lmasa kerak. Chunki sevgim javobsiz qolmadi. Yuragim taskin topdi...
ORADAN 1 YIL O'TDI.
Shu bir yil ichida Nargiza bilan juda baxtli hayot kechirdik. Ota-onalarimiz bizni fotihalab qo'yishdi. Ikkimiz ham hayotdan sarmastmiz. Dunyodagi eng baxtli insonlardan birimiz chunki sevgan yorimiz yonimizda! Shu vaqt oralig'ida unga bo'lgan sevgim ortsa ortdiki, asla kamaymadi. Uni yanada kuchliroq seva boshladim.
Sevgan yorim yonimda. Har kuni uni ko'zlariga qarab turib "SENI SEVAMAN,AZIZIM" deya olaman. Axir shu emasmi Baxt?!...
U bilan samolarga qarab kelajagimiz haqida rejalar tuzardik. Shirin orzular... Hayotning eng shirin, eng totli onlaridir bu...
****
O'rindiqqa jimgina atrofni kuzatib o'tirardim. Birdan kimdir kelib ko'zlarimni bekitdi. Ammo men bu qo'llarni , barmoqlarni tanimasdan ilojim yo'q edi. Bu - Nigora.
U asta yonimga kelib o'tirdi.
-Nega kech qolding?
-...da ushlanib qoldim.-Xo'p, mayli. Qachon qor yog'arkan??? Qishni kelganiga ham 10 kun bo'ldi. Tezroq yog'sa yaxshi bo'lardi.
-Esizdami o'sha birinchi qor?
-Esdan chiqarib bo'ladimi buni? O'shanda ilk marta ko'rishgandik. Nargiz bu safargi birinchi qorni birga kutib olaylik?!
-Xo'p.
-Agar o'sha payti yonimda bo'lmasang sendan qattiq ranjiyman!
-Xo'p . Harakat qilaman.
-Nima?????
-Hazillashdim. Albatta birinchi qor yog'ganda yoningizda bo'laman...
****
Bugun ertalab ko'nglim g'ash bo'lib uyg'ondim. Nimadandir xavotirda edim. Ammo nimadan??? Ko'nglim bir noxush voqea sodir bo'lishini sezardi.
Bir payt qo'ng'iroq bo'ldi. Ko'tarsam Nargiza ekan. U bugun dugonasinikiga borishini va kechqurun qaytishini aytdi. Unga ko'nglim negadir g'ashligini aytmadim. Kuni bo'yi shu ahvolda yurdim. Kech tushdi. Nargiza qo'ng'iroq qildim javob bo'lmadi . Qayta va qayta qo'ng'iroq qildim. Baribir
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!