Tasodifiy hikoya: .:Taqdir:. Oxirgi 3-qisim.
A'zam akam! Sitora unga ko'zidagi yosh bilan qaradi. U endi boshqaning "akasi" Rustam sening yolg'on...davomi

javob bermadi. Shunda undan xavotir ola boshladim.
Keyinroq Nargizadan qo'ng'iroq bo'ldi. Xudoga shukur deb javob bersam, boshqa ovoz. Telefondagi ovoz:- Salom. Bu men Nargizni dugonasi Layloman. Kamol tez ... kasalxonasiga yetib keling. Nargizni mashina urib ketdi.
Shu payt telefon qo'limdan tushib ketdi. To'g'ri o'sha kasalxonaga yo'l oldim. U yerga yetib borganimda uni operatsiya xonasiga olib kirib ketishganini aytishdi. Uni dugonasi Laylo meni tinchlantirishga harakat qilardi.
3 soatdan so'ng doktor chiqdi:
- Qo'limizdan kelgancha harakat qildik. Endi buyog'i xudodan.
Uni onasi yig'lab yubordi. Laylo ham yig'lashga tushdi. Men esa devorga suyanib qoldim...
Allohdan faqat bir narsani yolvorib so'radim: Nargizani jonini saqlashni.
Tonggacha iltijo qildim.
Kun yorisha boshladi. O'sha payt doktorlar xavotirga tusha boshlashdi. Nargiza yotgan xonaga biri kirib biri chiqardi. Men yanada qo'rqa boshladim. Hammamiz u yotgan xona eshigi oldida mo'ltillab turardik:men,ota-onasi, dugonasi.
Bir payt boyagi doktor chiqdi. Uni yuzida afsus va achinish ifodasi bor edi. U boshini chayqab:
- Sabrli bo'linglar.Onasi qizim degancha yerga yiqildi. Hamma har yonga yugura boshladi.
Men esa qotib qoldim. Keyin sekin xona oldidan uzoqlasha boshladim. Yo'lakdan yurar ekanman atrofim qorong'ulashib qop-qorong'u bo'shliqqa tushib qoldim. Hammayoq zulmat. U yerda faqat bir o'zim. Hali ham Nargizani bu olamni tark etganiga ishona olmasdim. Yo'q u ketmagan. U menga so'z bergandi. Birinchi qor yog'ganida yonimda bo'lishga va'da bergandi.
O'zim bilmagan holda harakatlanardim. Oyoqlarim o'z-o'zidan deraza yaqiniga yurdi. Derazadan tashqariga qaradim va qotib qoldim. Tashqarida mitti qor parchalari yerga tusha boshlagandi. Qor yog'ayotgandi - BIRINCHI QOR