Tasodifiy hikoya: Qöwni qiz bn birinch marta
Xullas bu voqeyaga ancha bölgan lekigin haqiqat. Öshanda 9 sinfda öqirdim, qiwloqda turaman ismim D...davomi

ekan:
- Kim? -deb so`radi.
- Sobiq sevgiliz!!! - Roziya salgina qovog`ini uydida xonani tark etdi.
Alisher qimtinib bir yutindiyu, telifonni qulog`iga tutdi.
- Alo`!
- Assalomu a`laykum!
Alisher bu shirali ovoz sohibasini darov tanidi.
- Telifonni olgan xotinim edi. Nega sobiq sevgilisiman deding? -Alisher qo`lga tushib qolganday, hayajonda edi, shunga alik olishni ham unutgandi.
- Sevdim dildan azoblar yutib.
Tunda tongda har onda kutib.
Sevdim hatto o`zim unutib.
Men sizchalik aldayolmadim.
- Va'alaykun assalom... - Alisher asta balkon tomon yurdi.
- Muxabbatning xor quli bo`lib.
Kundan kunga borardim so`lib.
Lek ketdingiz ohista kulib.
Men sizchalik aldayolmadim.
- Nargiz meni eshit!
- Qiziq sevish aybmikin yoki.
Gunohlarga jazodur balki?
Mening aybim gunohim shuki.
Men sizchalik aldayolmadim!
- Nargiz qayerdasan xozir?
- Bu hayotning adovatimi?
Yo qismatning adolatimi?
Yo yurakning kasofatimi?
Men sizchalik aldayolmadim!
- Nargiz xozir oldinga boraman! Qayerdasan? -dedi Alisher bu misralarni davom eshitishidan charchab.
Biroz skunatdan keyin.
- Uydaman! -dedi Nargiz.
- Hozir boraman! - Alisher tezda kiyimlarini kiydi, oshxonada idish tovoy yuvayotgan Roziyaga ``Hozir kelaman!`` deb chiqib ketdi...

Nargizni uyiga yetib keldi. Zindan ko`tarilar ekan, xayolida bitta o`y.
``Tezda orani ochishim kerak!``
Eshik qo`ng`irog`ini chaldi. Eshik ochilib Nargiz salom berdi. Alisher ichkariga kirdi.
- Nega xotinimga qo`ng`iroq qilding?
Nargiz qo`llarini Alisherni bo`yniga tashlar ekan:
- Sog`indim! -deya shivirladi.
- Yo`q endi munosabatimizga chek qo`ymasak bo`lmaydi! - Alisher Nargizni bilaklaridan ushlab qo`llarini pastga tushurdi. - Xotinim janjal qilyabdi!
- Yaxshi-ku? -Nargiz telbanamo kuldi.
- Nimasi yaxshi, ahir oylam buzuladi-ku?
- Shunisi yaxshida siz meniki bo`lasiz!
- Yo`q hech qachon... Men oylam buzilishini istamayman!
- Tanlang yo meniki yo uniki!
- Men buyum emasman kinnikidur bo`ladigan!
- Yodizga solaymi? ``NARGIZ MEN SENIKIMAN`` degan so`zlarizni?
- Maqsading nima Nargiz?
- Aytdim-ku, yo meniki yo uniki!
- Shundaymi? Unda uniki! -Alisher eshik tomonga o`grildi ketish uchun.
- To`xtang... Menik emas ekansiz boshqaniki ham bo`lmaysiz!
- Bu bilan nima demoqchisan?
- Baxtli lahzalarimizni video tasmaga muhurladim. Uni xotinizga ko`rsataman!
- Shantaj qilyabsanmi?
- Ishonmaysizmi?
Alisher Nargizni ko`zlariga termuldi.
- Aldayabsan?
Nargiz kuldi.
- Yolg`ondan nafratlanaman haligacha bilmaysizmi? - U hatto kiprik qoqmadi ham. Alisherdan ko`z uzmadi.
Alisher Nargiz bilan hazillashib bo`lmasligini tushungandi.
- Iltimos nargiz es-hushingni yeg`ib ol!
- Es-hushimni o`ziz olib ketgansiz!
- Nargiz meni qizim bor... - Alisher asta eshikni ochdi. - Nargiz o`tinaman aql bilan ish qil...
- Alisher aka sizga uch kun muhlat! - Alisher zinadan pastga tushar ekan, ortidan Nargiz shunday deb baqirganicha qoldi...

Bu uch kun Alisherni hayotidagi eng og`ir kunlar edi. Har lahzada Nargiz kirib kelishidan cho`chib turardi. Bordiyu bu xiyonatni Roziya ko`rguday bo`lsa bir daqiqa ham qolmaydi. U xolda Alisher ham rafiqasidan, ham qizalog`idan ayriladi.

Uchunchi kun qosh qoraygan, xavo aynib yomg`ir yog`ib turibdi. Nargizni fel atvorini yaxshi biladi. Agar u shu bugun kelmasa, boshqa kelmaydi.
Tun qoraygani sayin endi, Nargiz kelmasliga ishonchi komil bo`lib borardi. Soat ham 21 : 00 dan oshgan.
Birdan jiringlagan telifon. Alisherni ko`ngliga hadik soldi. Telifonni ko`tarib balkon tomon yurdi.
- Alo`!
- Yomg`ir tomchisiday, yuzizga tomsam...
Tomsamu qalbizdan, asta joy olsam...
Baxtizga aylanib baxtli qilolsam...
Qaniydi yonizda bir umir qolsam... - Telifonda kulgu ovozi eshitildi. - Salom Alisher aka muxlat tugadi.
- Nargiz aqlingni yeg`!
- Kelmasangiz o`zizdan ko`ring...
Telifon qisqa signallar ketma-ketligi. Alisher o`zini qo`yarga joy topa olmasdi. Boshida ming hil hayollar. Tezda egniga qalin kiyini kiydiyu ko`chaga yugurdi. Garaj eshigini ochishga chog`langan payt yana qo`l telifoni jiringladi.
- Nargiz, meni eshit!
- Sizni eshitaman. Namuncha yomg`irda turmasangiz!
Alisher Nargizni yaqin atrofdaligini sezib atrofga qaradi.
- Meni yuqoridan izlang!
Alisher derazalarga bir-bir ko`z tashlab borar ekan Nargiz ko`rinmasdi.
- Yuqoriga qarang!
Alisher tomga qaradi, Nargizni 9-qavat tomida ko`rdiyu tomga olib chiqadigan zina tomon yugurdi. Yetib chiqqanida esa Nargizni ko`rib, kapalagi uchdi.

- Nargiz tentaklik qilma tush yeqilasang xalok bo`lasan! - Alisher asta Nargiz tomon yaqinlashdi.
Yomg`ir yog`moqda, Nargiz esa dorvozday tomning chetida yurardi.
U o`z qilayotgan ishidan mamnun qiqirlab kuldi.
- Qo`y menga achinma o`shaman xanuz...
Faqat telba dilim tilinib qoldi...
Taqdir deb ataymi yo deymi qismat...
Sensiz yolg`izligim bilinib qoldi..!
- Yolg`iz emassan, yoningda bo`lishga harakat qilaman! - Alisher asta yaqinlashib borardi.
- Yaqinlashmang bo`lmasa o`zimni tashlab yuboraman... - u Alisherni qaltirashini ko`rib kuldi. - Sizga jazman bo`lamanmi?
- Yo`q meni tushunmading... Ahir meni sevarding-ku!
- Men nechun sevaman bilmayman o`zim,
Qachon sevib qoldim menga qorong`u.
Netayki muhabbat ko`r qildi ko`zim,
Ehtiros qalbimga, solmoqda og`u.
- Nargiz bas qil iltimos!
Alisherni bu so`zlari yoqmadimi. Nargiz ovozini bir parda ko`tardi.
- Men harchand o`zimni tiymoq bo`laman,
Lek yurak qurg`urga o`tmaydi so`zim.
Bu darddan bir kun aniq o`laman,
Men nechun sevaman bilmayman o`zim.

Kunduzlardan qochib yuraman,
Tushunmayman o`zim baribir.
Tunni juda yahshi ko`raman,
Men nechun sevaman bilmayman o`zim...
Nargiz bir necha qadam yurgach orqaga o`grildi.
- Nargiz jonim qo`llaringni ber qara yomg`ir kuchayyabdi!
- Sizga bir yaqin insonimni menga bergan vadasini aytib beraymi? - Nargiz Alisher tomonga bir qarab qo`ygach so`zida davom etdi. - ``Jonim biz birga bo`lamiz, birga yashab birga o`tlamiz`` degandi.
Alisher bu so`zlarni darov esladi. Bu uning so`zlari, vadas edi.
- Nargiz taqdirimiz shu ekan!
- Keling taqdirimizni o`z qo`limizda yaratamiz. Birga pastga sakraymiz!
- Nargiz shavqatsizlik qilma! O`tinaman qo`lingni ber, yomg`ir kuchayib boryabdi!
Nargiz osmonga qaradi.
- Bolam dadang yoninga borgisi kelmayabdi! -u ho`ngrab yig`lay boshladi. - Men yomg`irni yaxshi ko`raman. U mening ko`zyoshlarimni artadi. U sizning, mening tug`uliboq nobut bo`lgan bolamizni ko`z yoshlari!
- Bilmagan edim...
- Qayoqdanam bilardiz, alvido deb ketgan bo`lsayz! Bu yerga sizdan, oylangizdan o`ch olgani kelgandim. - u hiqqillab yig`lardi. - Ammo... Ammo muhabbatim yo`limga g`ov bo`ldi... Sizni kechirishga o`zimda kuch topdim. Siz esa hatto kechirim ham so`ramadingiz?
Alisher yuzuni yomg`ir yuvib turgani uchun ko`zyoshlarini yashirib o`tirmadi. Oriyat ham qilmadi. Nargizni qarshisida tiz cho`kdi.
- Kechir meni senga bergan azoblarim,