Tasodifiy hikoya: Mehribonlik uyi bolalari! Yoxud Jurnalist o‘ylari!!! 3
*** Ertalab bo‘lishini sabrsizlik kuta boshladim, kutgan onlar ham keldi universitetga borib domladan fotihasini oldimda, to‘g‘ri mehribonlik uyiga ravona bo‘ldim. Darvozadan kirarkanman, bolalatni ko‘rib biram hursand bo‘lib ketdi, bir sariq sochli bolaga ro‘para bo‘ldim, amaki menga nima olib keldiz! Yonimda doim saqich bo‘lardi, cho‘ntagimdan oldimda bolaga berdim. Xursand bo‘lganida rahmatni nasiya qilgancha shatoloq otib qochib qolsa borsa bormi, hayron qolibman. Mehribonlik uyi hovlisida ...davomi

Moxim... 11-qism. By Rea1ist

Добавил:	Rea1ist (10.08.2016 / 12:03)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	25000
Комментарии:	Комментарии закрыты

Xush kayfiyatda sevgilisini uzoq yo`lga ketish oldidan bir bora ko`rgan Moxichehra sevinchi ichiga sig`may aeroportdan chiqib uyi tomon yo`l mashinada keta boshladi. Manzil poyoniga yetay deb qolganida to`satdan mashina ishdan chiqib shofyorning -ming bor uzr, bu yog`iga boshqa mashinada yetvolasiz degan gapidan so`ng sekin mashinadan tushgan qiz uyiga yaqinroq joyda ekanligini bilib, uyiga oyoqlari yordamida yetib olishga qaror qildi. Yo`lning yoqasida qator joylashgan do`konlar yonidan o`tib allaqaysi institut yotoqxona binosiga burilgan chog`ida qo`qqisdan boshiga yopilgan qora rangli qop va qopning ustidan Moxichehrani og`zini berkitishga uringan anchagina baquvvat qo`llar qizning o`takasini yorib, sarosimaga solib qo`ydi.

-Uff lan`ati "pps"lar hamma yerni bosishibdi. Oxirgi tochka edi... Bu yerda ham hech zot yo`q.
Qo`lini mashina ro`liga musht qilib urar ekan, Yusufning fig`oni falakka chiqdi.
-Petka oxirgi chorani qo`llaymiz.
-Ey Yusuf qo`ysangchi... Esingdami...?
-Esimda esimda... Xadeb eslataverma.
So`nggi bor qiz bolani zo`ravonlik yo`li bilan majburan dachalariga olib borib ayshini qilganlarida... Qiz garchi foxisha bo`lsada ularni ancha sarson qilgandi. Militsiya bilan til biriktirib qiladiganini qildi. Yusuf bir xonali domini uning nomiga o`tkazganidan so`ng ishlar bosti-bosti bo`ldi.
-Bu safar soqqamiz bor. O`tgan safar ham soqqamiz bo`lganida... Ja diydiyo qilsa pulini berib rozi qilib jo`natvoramiz.
Yusufning so`nggi gapi poyoniga yetmay turib magazinlar oldidan bir o`zi kelayotgan qizga ko`zi tushdi.
-Ana Petka... Baliqchaning o`zi qadam tashlab biz tomon kelmoqda.
-Balki kerakmasdur... Bu qiz unaqa qizlarga o`xshamaydi.
-Kerak! Ancha kech bo`lganida bir o`ziga ko`chada pishirib qo`yibdimi? Aqlli qizlar allaqachon uyida... Yo bo`lmasam qo`rqyapsanmi?
Yusufning oxirgi gapi Petkaga yoqmay
-Pfff. Xozir ko`rasan...
Jaxli chiqqan Petka mashinadan shaxd bilan tushib uning yukxonasidan qora rangli qopni oldi-da
-Meni muyilishda kut. Mashinani o`chirma.
Yukxonani yopdi va qiz tomon ketdi. Yusuf xuddi u aytganidek mashinani katta yo`l muyilishiga olib kelib kuta boshladi. Xech qancha vaqt o`tmay chaqqon Petka tanish qizni ko`targancha Yusufning mashinasi yonida paydo bo`ldi. Ayu-xannos solib baqirayotgan qizning ovozini ko`cha shovqini bosib ketardi. Qizni mashina orqa o`rindig`iga bir amallab tiqib o`zi ham uning ortidan o`tirgan Petka Yusufga qarab
-Gazni bos... Tezroq!
Zum o`tmay mashina katta yo`ldagi mashinalar ichiga singib ketdi.

Nima bo`layotganiga aqli xali unchalik yetmagan Moxichehra nima qilarini bilmay baqirishga tushdi. Anchayin tezkor bo`lgan notanish kimsa uni dast ko`tardiyu yugura ketdi. U tinmay baqirar, u-bu kim bordir deb yordam so`rardi. Uning kuch ishlatib qarshilik ko`rsatishiga qarshi ishlatilayotgan kuch o`n barobar ortiq edi. Mashinaga zo`rlik bilan mindirilgan Moxichehra baqirish befoydaligi, sababi undagi magnitafondan chiqayotgan musiqaning tovushi juda ham baland bo`lib ming baqirgani bilan natija besamarligiga ishonch hosil qildi va diqqatini bir joyga jamlab aqliy fikr yurita boshladi.
-Ular meni o`g`irlashdimi yo bo`lmasa...
Ko`ngliga kelgan ikkinchi faraz uning ichiga yanada vaxima soldi. Badani, siynalariyu, sonlariga yugurgan yonida ketayotgan kishining baquvvat qo`llari uning o`ylagan ikkinchi farazi haqiqatga yaqinroqligi ma`lum bo`ldi. Buni bilgan Moxichehra yalinishga tushdi.
-Akajonlar iltimos meni qo`yib yuboringlar evaziga istaganlaringcha pul beraman. Gapim rost. Iltimos qo`yib yuboringlar.
-Pulingni boshinga ur. Xarom yo`l bilan topgan pullaring o`zingga siylov. Shunday asalni topamizu bir ta`tib ko`rmasdan qo`yib yuborish, xay-xay bunga vijdonimiz yo`l qo`ymaydi degancha Petka yoqimsiz iljayish qildi.
Nafslari hakalak otgan ikki shovvoz qizning oh-u nolalariga e`tibor bermay, aksincha uning nolishlari xirslarini battar junbushga keltirardi.
Dachaning katta darvozasi ochilib mashina ichkariga kirdi. Mashina ichida nola chekayotgan qizni ko`rgan Mahmudning ham shimi ichidagi qo`tog`i bir o`ynab qo`ydi. Qizni birinchi qavat to`ridagi xonaga majburan olib kirishdi. Qizning boshiga kiyg`azilgan qopni olishib xona o`rtasidagi keng yotoqqa uloqtirgan Yusuf ortidan xuddi biror narsadan quruq qolayotganday halloslab kelgan Mahmudga qarab
-Darvozani berkitdingmi?
-Xa Yusufbek... Dasturxonni ham "chetkiy" qilib yasatib qo`ydim.
Karavotga kutmagan holida orqasi bilan tushgan Moxichehra qo`llarini tagidagi keng, chiroyli yotoq karavotiga tirab turishga chog`landi. Belidan yuqori qismini yumshoq yotoqdan uzgan qizning ko`zi uning qarshisida ko`zlari xirsga to`la, och bo`riday unga tashlanishga tayyor turgan uch erkakga tushdi. Ularning qo`llaridan yalinib-yolvorish bilan qutulib ketishiga ko`zi yetmagan Moxichehra aqliy salohiyatini ishlatib qo`rqitishga tushdi.
-Xoooy menga qaralaring dadamning kimligini bilasizlarmi? U shahar bosh prokurori. Agar manga biror narsa qiladigan bo`lsalaring... Senlarni dadam sog` qo`ymaydilar, yerga kirsang qulog`ingdan, osmonga chiqsang oyog`ingdan tortib...
Moxichehra gapirayotgan gapini tugatib ulgurmasidan uning qarshisiga tezlikda kelgan Petkaning yuz aralash unga bergan qattiq tarsakisi qizni yotoqqa yana ag`dardi. Sochlari yoyilib uni yanada chiroyli, ehtirosli qilib ko`rsatar edi.
-Agar seni siksam qo`tog`imdan tortsa kerak o`sha dadang. Topdimmi? Mayli minet qilaman desa yo`q demayman.
Petkaning bu gapidan keyin xonada Moxichehraga yoqmaydigan yoqimsiz uch erkakning baland ovozdagi kulgusi yangradi.
Ular baravariga qizga yopishishdi. Qiz jon-jaxdi bilan ularga qarshilik ko`rsatar, lekin harchand urinmasin ularga kuchi yetmasdi. Qizning qarshilik ko`rsatishi uch ayg`irning unga yetishish ishtiyoqini battar junbushga keltirardi.
Chamasi oradan o`tgan besh daqiqa ichida qizni kuch ta`sirida kiyimlaridan xalos qilishdi. Ular ham qizni bir zum qizni bo`sh qo`ymagan holda kiyimlarini yechib tashlashdi. Yalang`och holda Moxichehraning qad-u qomati, oppoq badaniga yarashgan siynalariyu, do`mboqqina dumbalari har qanday erkakni o`ziga ohangrabodek tortmay qo`ymasdi. Moxichehraning nozik, hali erkak zotining yuzi tugul hatto qo`li tegmagan badaniga soqoli anchagina o`sgan dag`al yuzlar kelib urilar, yalab-yulqar edi. Har tekkanida uning badani dir-dir titrardi.
Moxichehraning oyoqlari orasiga bir amallab joylashib olgan Yusuf uning yumshoq sonlaridan, dumbalaridan qattiq-qattiq ezgancha, bir qo`li bilan asbobini ishqalab qo`yardi. Qo`tog`i oldida to`lg`onayotgan qizning avrati uning allaqachon dong qotgan qo`tog`ini ishga solishi kerakligiga undayotgandek edi go`yo. Qo`tog`ini so`lagi bilan xo`llab behafsala Yusuf avrat teshigiga to`g`irlab uning ichiga qarab itara boshladi.
Uch erkak og`ushida qiynalib yotgan Moxichehra avrati ichiga kirayotgan qo`toq tufayli yuzaga kelayotgan kuchli og`riqdan qochishga urinib qattiq tipirchilay boshladi.
-Ushlasangchi...
Yusufning o`shqirganidan