Tasodifiy hikoya: Qabohat
Bobur aka shu qadar qurolni olishga shoshilgandiki unga xatto o'q ham solmagan ekan. Marat ham tezda...davomi

keyin qizning butun badanini yalab-yulqab, siynalarini g`ijimlayverib abgor holga keltirib tashlagan ikki laychasi uni qimirlay olmaydigan darajaga keltirib mahkam ushlashdi. Yusuf yugurdaklarini qilgan ishidan mamnun kayfiyatda qo`tog`ini avratga tiqa boshladi. Qizning ko`zlaridan oqayotgan yoshlar bu uchalasiga ko`rinmasdi. Yusuf hadeganda torgina qizning avratiga kiravermagan qo`tog`ini bir zarb bilan bor bo`y-basti bilan oxirigacha tiqib yubordi. Qizning ko`zlari katta-katta ochilib, oyoqlari orasidagi avratiga kirgan qo`toqning berayotgan azobidan tanasini olib qochishga harchand urinmasin tanasini bosib turgan gumashtalarning qo`llari bunga imkon bermasdi.
Yusuf avrat ichiga tiqqan qo`tog`ini olib qarasaki qon...
-Iye hali sen muslima qizmiding. Hechqisi yo`q qizlik pardang ham olindi. Endi qiynalmay siktirasan va pulni ishlayverasan.
Tamom! Hammasi tamom. Bir kechada hamma orzu-umidlari, shirin istaklariyu yashashga bo`lgan intilishini so`ndirib yuborishdi. Moxichehra bugungi asta-sekin o`tib borayotgan, uch erkak og`ushida abgor bo`layotgan kechasiga lan`atlar o`qidi. Bu dunyoda yashagisi kelmay xatto o`limiga ham rozi edi shu tobda. Butun tanasi bo`ylab sayr qilib yurgan og`riq uning ustidan kulganday bo`lar edi.
Avrat va qo`tog`ini qondan tozalagan Yusuf yana ishini davom etdirdi. Tor avratni anchadan beri sikmagan Yusuf qo`tog`ini avrat ichiga qiynalib kirg`azib chiqarsada lekin qilayotgan ishi o`ziga chunonam yoqib, mazza qilayotgandi.
Oradan yarim soatlarday vaqt o`tdi. Bu o`tgan vaqt kimnidur xursand aylasa, yana kimnidur tug`ilib dunyo ko`rganiga pushaymon aylamoqda edi. Biri qo`yib ikkinchisi, keyin undan keyingisi... Istagan kuyida har ko`yga solib sikishayotgan Moxichehra huddi jonsiz, hissiz bir buyum misoli bo`lib qolgan edi. Boshida qo`toq ta`sirida yuzaga kelgan og`riqlarni ayni damda his qilmayotgan edi. Uning fikru-xayoli har tomonda kezib yurar, bir sevgilisi tomon ketsa, ko`p o`tmay ota-onasini o`ylar, bu razillik, jirkanch qabixlik qachon tugashi mumkinligi uning yaxshi narsalar haqida o`ylashiga halal berar edi. Bu uch shayton bolalariga gapirish, qarshilik ko`rsatish befoydaligi, boshida rosa qarshilik ko`rsatib sillasi qurigan Moxichehra borib-borib qarshilik ham ko`rsatishga yaramay qolib o`zini taqdir hukmiga tashladi.

- Mayli Sardor yaxshi yetib ol. Oy borib omon qayt.
-Oxo bunaqa aqlli so`zlarni qayerdan topding. Sening aql xotiranga bunaqa fikrlar sig`masdiyu.
Ikki do`st Sardorning samaliyoti uchishidan oldin xayrlashishar ekan shu yerda ham bir-biriga xazil qilib qo`yishdi.
-Vey sig`madi xali ham. Esimdan chiqmasin deb naqd bir hafta takrorlab yurdim.
Xush kayfiyatda xayrlashishgan do`stlar doimo aloqada bo`lib turishishga kelishishdi.
-Aytgancha Moxichehraga ko`z-quloq bo`l... Agar sochidan bir tolasi to`kilish tugul joyidan sal o`zgarsa ko`rasan.
-Xo`p, xo`p. Sen xavotir olma, tanlovni o`yla. Agar g`olib bo`lmay qaytsang teringa somon emas, g`o`zapoya tiqaman.
Yaxshi kayfiyatda do`stini olis safarga kuzatgan Jasur qaytib mashinasiga o`tirdiyu kelgan tomoniga qarab yeldek uchirdi.

Kutilmaganda qo`l telefoni jiringlagan Yusuf yuzini jiyirgancha yuztuban yotqizib qo`yib sikayotgan Moxichehraning ustidan turib pala-partish yechgan kiyimi cho`ntagidan qo`l telefonini oldi. Telefon ekranida Jasur ismini ko`rgan Yusuf qilayotgan kayfini beliga tepganidan uning onasini bir eslab qo`yib telefonning yashil rangdagi tugmasini bosib "alo" degancha uni ko`tardi. Telefonda bo`lgan qisqagina muloqotdan so`ng uni o`chirgan Yusufning xunobi oshib Mahmud va Petkaga gapira ketdi.
-Jasur o`rtog`ini samaliyotga chiqarib qaytayotganmish. Mana buni sal odam bashara qillaring -degancha Moxichehraning oyog`i son qismiga yengilgina tepib qo`ydi.
-Har holda xozircha u bizning sog`in sigirimiz, shunday sigirni qo`ldan chiqarsak uyat bo`larov. Bir-ikki oydan keyin ignaga o`tirg`izib qo`ysak o`zi jaraq-jaraq dadasini boyliklarini oyog`imiz ostiga keltirib tashlaydi.
Ularning gapiga unchalik ahamiyat bermagan Moxichehra qimir etmay, huddi jonsiz tana misol to`shak ustida yotar edi.
Petka va Mahmud qizni ko`tarib iliqqina suv tushib turgan dush tagiga olib borishdi. Qizning o`zi yuvina olmasligiga amin bo`lgan yigitlarning o`zlari ham yalang`och holda dush tagiga kirishdi. Uning terlab ketgan badanini ishqalashib obdon cho`miltirishdi. Artintirib yana chiroyligina qizaloqqa aylantirib qo`yishdi. Keyin esa tepaga ikkinchi qavatga, Jasurning xonasiga olib borib yotqizishdi. Ustidan qulflab o`zlari mazza qilish maqsadida, ketkazgan quvvatlarini tiklash, qorinlarini to`ydirish, aroqlarni sip qorib ichish ko`yida oldindan Mahmud yordamida tayyorlab qo`yilgan mehmonxonadagi yaxshigina bezatilgan dasturxon tomon ketishdi.
Ziyofat, maishatbozlik ayni avjiga chiqqan pallada mehmonxona kirish eshigidan Jasur boshini suqdi.
-Taram... Jamoa jam bitta am kamku -degancha kirib kelgan Jasur gapiga o`sha zumning o`zida javob qaytarildi.
-Vey Jasur... Bormisan jigarim.
Soxta quvonish bilan qarshi olgan Yusuf uni bag`riga bosdi. Qolganlar ham uni ko`rganlaridan xursand ekanliklarini bildirishdi. Dillarida esa buni aksi edi.
-Bitta am emas, bitta sen kam. Am shu yerda seni kutib yotibdi.
Quchog`idan sekin ajratar ekan bu gapni ham qo`shib qo`ydi Jasur.
Am haqida so`z ochilganida Jasurning xursandligi yuz-ko`zlarida ko`rindi. Qizlar bilan birga bo`lish uni o`ziga narkotik misol tortar edi. Qizlarga nisbatan unchalik suyagi qotmagan Jasur qizlarni ko`rganida ularga nisbatan faqat bir hayol u bilan birga bo`lishni hayol qilardi. Singlisi bo`lmaganigami, yo bo`lmasa o`zi xoxlaganicha yashaganigami uni kim qayoqqa tortsa o`sha tomon ketar edi.
-Xonangda yotibdi seni kutiiiib...
Yusufning oxirgi gapi naqd nishonga tegib, Jasurning sabr deb atalmish kosasini chil-chil sindirdi.
-Men xozir...
Shu gapini ayta sola dasturxondagi Mahmudning aroq quyilgan qadaxini ichdiyu mehmonxonadan chiqib tepaga, to`g`ri o`ziga qadrdon bo`lib qolgan xonaga yo`l oldi. Yo`l bo`yi kiyimlarini yechib borgan Jasur xona eshigini ochar ekan ko`zi to`shak o`rtasida yotgan xonada yonayotgan tungi chiroq yorug`ida yalang`och badani tovlanayotgan qizni ko`rdi. Yuztuban bo`lib qimir etmay , sochlari har tomon yoyilib yotgan qizni ko`rgan Jasurning shaxvoniy hislari hakalak otib o`zini uning ustiga otdi.

O`zini taqdir hukmiga tashlagan qiz ehtiyojlari qonib undan so`ng yuvintirishganda ham yuqori qavatdagi xonaga olib chiqazib yotqizishganda ham andak bo`lsada qarshilik ko`rsatmadi. U huddi ichi qurib qolgan, faqatgina siyrati qolgan jon tanani tark etgan murda misoli qolgan edi.
Moxichehra uchun uning hayotini davom etishining zarrachada qizig`i qolmagan edi. Nima ham qilsin boyaqish... Garchi sevgan yori Sardor bo`lib o`tgan voqeadan keyin ham uni o`z bag`riga olsada, uning bag`rida ming azob ichra qolmaydimi. Ayni damda uning tanasi zirqirab og`risada unga sezilmas, agarda uning qizlik iffati bundayin oyoq