Tasodifiy hikoya: Маликанинг Кисмати! Хикоячидан
Taqdirning ishlariga bazida xayron qolaman yosh qizning boshiga tushgan ishlariga esa xayratda Malik...davomi
Taqdirning ishlariga bazida xayron qolaman yosh qizning boshiga tushgan ishlariga esa xayratda Malik...davomi
Moxim... 12-qism. By Rea1ist
Добавил: | Rea1ist (10.08.2016 / 14:24) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 18762 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
-Moxichehra men...
Og`zidan bir juft so`z chiqar ekan, Moxichehrani shirin uyquda yotganini ko`rib tilini tishladi. Uning yoniga yaqin kelib unga tushgan ko`zlariga alamli, achchiq ko`z yoshlar kela boshladi. Ich-ichidan xo`rligi keldi. Birinchi qavatda, maishat ummonida mazza qilib suzayotgan sheriklarini birma-bir bo`g`ib o`ldirgisi, tanasini bo`laklarga ajratib itlarga bergisi keldi. Shaytonning izmiga bo`ysunmagan Jasur yalang`och holda qattiq uyquda yotgan Moxichehrani dast ko`tardiyu o`ng yelkasiga oxista mindirdi, so`ngra xonadan chiqib zinadan pasga birinchi qavatga tushdi. Endi keyingi masala qanday qilib bildirmasdan mehmonxona yonidan o`tib ketsa ekan? Mehmonxona eshigi yoniga kelgan Jasur ichkarida yuz berayotgan voqealar rivojiga diqqat bilan quloq soldi. Qadax ko`tarilish pallasini kutib, o`sha vaziyat kelganida tezlikda o`tib ketdi. Ichkaridagi gap ohanglari o`zgarmaganidan so`ng havotiri birmuncha arib dachaning tashqarisi tomon qadam tashladi. Mashinasini erinib dacha ichkarisiga olib kirmaganidan dili ozmuncha yorishib eshigiga qulf solinmagan darvozaxonadan chiqqanidan so`ng tezlikda mashinasi tomon ildamladi. Qizni orqa o`rindiqqa tashlab, o`zi mashina ro`liga o`tirdida zum o`tmay ko`zdan g`oyib bo`ldi. Yo`lda ketar ekan Jasurning ichidan vulqon kabi otilib kelayotgan oxu-nolalari bo`g`ziga qadalar, ko`zlaridan tinmay yoshlar quyilar edi. Hayolida mavj urayotgan do`stiga bergan va`dasi, uning bu xabarni eshitganidan so`ng g`amgin chehrasi ko`z oldida gavdalanib uni battar ezardi.
So`nggi qaror, yopig`liq qozon yopilganicha qolishi kerak dedi Jasur har tomonlama bo`lgan voqeani g`alvirdan o`tkazib xisob-kitob qilib ko`rganidan so`ng. Uydan o`z futbolga va shortigidan olib chiqib bir amallab unga kiyg`azdi, so`ngra qizning cho`ntagiga pul solib shaharning biroz odamlardan holiroq hiyobonlaridan biriga qizni tashlab ketdi. Uyiga ketar ekan ichidagi hayajon tufayli notekis urayotgan yuragi biroz hovuridan tushgan edi.
-Xayriyat Moxichehra hech nimani bilmadi...
Ichida o`ziga-o`zi tasalli berayotgan Jasur yo`l bo`yi qizdan ko`zini uzmagani tufayli shunday qarorga kelgan edi. Afsuslar bo`lsinkim u adashgan edi.
Ilk yotoqxonadan olib chiqayotgan mahaliyoq, undan oldin esa do`stini aeraportga kuzatish haqidagi telefondagi muloqotdayoq bir nimani sezgan edi lekin aksiga olib to`ng`iz bolalarining o`rtaga olib siquvida bu shubhasi hayolining bir chetida qolib ketgan edi. Mashinaga chiqar mahali hammasiga amin bo`lgan Moxichehra Sardor akasining do`stining mashinasi, uning raqamigacha ta`riflab
- yo`llarda ko`rib qolsang qo`lingni ko`tarsang istagan joyinga eltib qo`yadi degani yodida gavdalandi. Ko`zlariga duv-duv yosh kelsada bir tomchi ham yosh chiqarmadi.
Shuncha ishlar bo`lib o`tganiga qaramay Jasurning hammasini bosti-bosti qilishdek paskash fikri Moxichehraning harobalarga to`lib toshgan qalbini butkul vayron qildi. U o`zini shu ondan boshlab hech kimga kerakmas irkit o`rdakday his qila boshladi.
Hiyobondagi tunning musaffo havosidan to`yib-to`yib nafas olib, fikrlashi tiniqlashgan qiz xolasining uyiga bu ahvolda borsa... Yo`q,yo`q zinhor... Ular nima deb o`ylashadi.
Salqin havo etini junjuktirib oyoqlari orasidagi avratiga qilingan zug`umning asorati uning tanasi bo`ylab kuchli og`riq huddi asov poda kabi gir-gir aylanar edi. Ochlikdan sillasi qurigan, tanasini ko`tarib turishga madori yetmay turgan qiz hozir biror panohgoh topmasa shu yerning o`zida manguga qolib ketadigandek his qildi o`zini. Hiyobondan chiqib katta yo`l bo`yiga bir amallab yetib kelgan Moxichehra tun bo`lishiga qaramasdan yo`l mashina to`xtatishga qiynalmadi. Mashina egasiga yaqin dungonasi va sirdoshi bo`lmish Farog`atning uy manzilini aytib mashina u yerga borgunicha biroz mizg`ib olishni reja qildi. Farog`at yolg`iz turar, u yashaydigan kvartira uning uchun eng ishonchli joy edi ayni damda.
-Singlim, hoy singlim turing yetib keldik.
Xaydovchi amakining turtkilashlaridan keyin qizargan ko`zlarini bazo`r ochar ekan, qarasaki zum o`tmay mashina dugonasi istiqomat qiladigan dom tagida paydo bo`lib qolibdi. Uyquning shirinligimi yo bo`lmasam charchoqning kuchliligidanmi Moxichehra oradagi o`tgan vaqt bilinmadi. Xaydovchi amaki bilan yo`l kira haqqini rostlab mashinadan tushgancha, tanasida qolgan so`nggi kuchlarini yig`ib ro`parasidagi dom ichiga o`zini urdi.
Eshikni ochib qarshisida Moxichehrani abgor holda ko`rgan Farog`at tezda uning bilagidan tutib uy ichiga oldi. Agar dugonasining bilagidan tutib qolmaganida Moxichehra ostonaning o`zidayoq yiqilib yerga o`zini topshirar edi.
-Dugon senga nima bo`ldi(hayratomuz ohangda)? Kim seni bu ahvolga soldi?
Zo`r -bazo`r dugonasining yordami bilan uy ichiga kirar ekan uning berayotgan savollariga javob qaytarish uning uchun g`oyatda mushkul ish edi shu tobda. Dugonasini hech ham bu ahvolda ko`rmagan Farog`atning uy eshikni ochiboq kapalagi uchdi. Uy ichiga olib kirib karavotga yotqizdida, oshxona zim yugurganicha gaz plitaga choy quyib qaytib kelsa dugonasi allaqachon o`zini uyquga topshirib uning qo`ynida orom olmoqda edi.
-Boyaqish... Nima voqea yuz bergan bo`lsa ham ishqilib...
Egnidagi o`g`il bolalar kiyimi, uning aft-angori u bilan yuz bergan voqea haqida Farog`atning aqliga biror bir ma`niliroq, aniqroq tasavvur kelmadi. Uning tanho o`zini yolg`iz qoldirishni istamagan Farog`at o`qishiga ham bormay Moxichehraning yonida qoldi. U uyg`onganida yonida bo`lishni istadi.
-Yo`q, yo`qqqq... Sardor aka meni tashlab ketmang! Yo`q...
-Moxi, Moxi... Senga nima bo`lyapti..?
Dugonasining turtkilashlaridan hushiga kelgan Moxichehra atrofga chaqnab turgan ko`zlari bilan nazar tashlar edi. Uni bu holatda ko`rgan har qanday insonni vahima bosar, yuragiga hadik oralardi.
Ko`zini ochiboq hozirgina yuz bergan voqealar shunchaki bir tush ekanligi ko`nglini biroz tinchlantirgan bo`lsada, lekin unda g`amginlik buluti yo`qolmagan edi. Qarshisida unga biroz hayrat aralash mehr to`la ko`zlari bilan qarab turgan dugonasini ko`rgan Moxichehra uning bag`riga o`zini otib ho`ng-ho`ng yig`lashga tushdi. Asrga tatigulik qisqa vaqt ichida hayotida yuz bergan shuncha noxushliklardan keyin ham u yig`lab, kimgadur ichini olov kabi yondirayotgan dardlarini aytmasa bo`lmas edi. Bor gapni sirdoshiga aytgan Moxichehra sal bo`lsada qalbini yanchayotgan g`am toshining ezg`ilashlaridan forig` bo`ldi. Bo`lgan voqealarni miridan-sirigacha dugonasini yig`i aralash og`zidan eshitgan Farog`at uning ahvoliga ich-ichidan kuyundi. Qani endi qo`lidan kelsayu uning kulfatlarini dilidan sug`urib olib, o`rniga, quvonchu shodliklarni jo qilsa...
Ancha vaqt bir-birlari bilan dardlashgan ikki dugona bu yog`iga nima qilish haqida bosh qotirishdi. Bu orada Moxichehra yuvinib chiqib dugonasining bergan kiyimlarini egniga tashlab oldi. Tanasi bo`ylab yugurib yurgan og`riqlar umuman yo`qolgan edi.
-U-bu narsa yevogin... Tanangda madoring qolmabdi. Bilaman yeging yo`q. Men uchun ye...
Farog`atning qistovi bilan bir-ikki luqum ovqat yeganday
Og`zidan bir juft so`z chiqar ekan, Moxichehrani shirin uyquda yotganini ko`rib tilini tishladi. Uning yoniga yaqin kelib unga tushgan ko`zlariga alamli, achchiq ko`z yoshlar kela boshladi. Ich-ichidan xo`rligi keldi. Birinchi qavatda, maishat ummonida mazza qilib suzayotgan sheriklarini birma-bir bo`g`ib o`ldirgisi, tanasini bo`laklarga ajratib itlarga bergisi keldi. Shaytonning izmiga bo`ysunmagan Jasur yalang`och holda qattiq uyquda yotgan Moxichehrani dast ko`tardiyu o`ng yelkasiga oxista mindirdi, so`ngra xonadan chiqib zinadan pasga birinchi qavatga tushdi. Endi keyingi masala qanday qilib bildirmasdan mehmonxona yonidan o`tib ketsa ekan? Mehmonxona eshigi yoniga kelgan Jasur ichkarida yuz berayotgan voqealar rivojiga diqqat bilan quloq soldi. Qadax ko`tarilish pallasini kutib, o`sha vaziyat kelganida tezlikda o`tib ketdi. Ichkaridagi gap ohanglari o`zgarmaganidan so`ng havotiri birmuncha arib dachaning tashqarisi tomon qadam tashladi. Mashinasini erinib dacha ichkarisiga olib kirmaganidan dili ozmuncha yorishib eshigiga qulf solinmagan darvozaxonadan chiqqanidan so`ng tezlikda mashinasi tomon ildamladi. Qizni orqa o`rindiqqa tashlab, o`zi mashina ro`liga o`tirdida zum o`tmay ko`zdan g`oyib bo`ldi. Yo`lda ketar ekan Jasurning ichidan vulqon kabi otilib kelayotgan oxu-nolalari bo`g`ziga qadalar, ko`zlaridan tinmay yoshlar quyilar edi. Hayolida mavj urayotgan do`stiga bergan va`dasi, uning bu xabarni eshitganidan so`ng g`amgin chehrasi ko`z oldida gavdalanib uni battar ezardi.
So`nggi qaror, yopig`liq qozon yopilganicha qolishi kerak dedi Jasur har tomonlama bo`lgan voqeani g`alvirdan o`tkazib xisob-kitob qilib ko`rganidan so`ng. Uydan o`z futbolga va shortigidan olib chiqib bir amallab unga kiyg`azdi, so`ngra qizning cho`ntagiga pul solib shaharning biroz odamlardan holiroq hiyobonlaridan biriga qizni tashlab ketdi. Uyiga ketar ekan ichidagi hayajon tufayli notekis urayotgan yuragi biroz hovuridan tushgan edi.
-Xayriyat Moxichehra hech nimani bilmadi...
Ichida o`ziga-o`zi tasalli berayotgan Jasur yo`l bo`yi qizdan ko`zini uzmagani tufayli shunday qarorga kelgan edi. Afsuslar bo`lsinkim u adashgan edi.
Ilk yotoqxonadan olib chiqayotgan mahaliyoq, undan oldin esa do`stini aeraportga kuzatish haqidagi telefondagi muloqotdayoq bir nimani sezgan edi lekin aksiga olib to`ng`iz bolalarining o`rtaga olib siquvida bu shubhasi hayolining bir chetida qolib ketgan edi. Mashinaga chiqar mahali hammasiga amin bo`lgan Moxichehra Sardor akasining do`stining mashinasi, uning raqamigacha ta`riflab
- yo`llarda ko`rib qolsang qo`lingni ko`tarsang istagan joyinga eltib qo`yadi degani yodida gavdalandi. Ko`zlariga duv-duv yosh kelsada bir tomchi ham yosh chiqarmadi.
Shuncha ishlar bo`lib o`tganiga qaramay Jasurning hammasini bosti-bosti qilishdek paskash fikri Moxichehraning harobalarga to`lib toshgan qalbini butkul vayron qildi. U o`zini shu ondan boshlab hech kimga kerakmas irkit o`rdakday his qila boshladi.
Hiyobondagi tunning musaffo havosidan to`yib-to`yib nafas olib, fikrlashi tiniqlashgan qiz xolasining uyiga bu ahvolda borsa... Yo`q,yo`q zinhor... Ular nima deb o`ylashadi.
Salqin havo etini junjuktirib oyoqlari orasidagi avratiga qilingan zug`umning asorati uning tanasi bo`ylab kuchli og`riq huddi asov poda kabi gir-gir aylanar edi. Ochlikdan sillasi qurigan, tanasini ko`tarib turishga madori yetmay turgan qiz hozir biror panohgoh topmasa shu yerning o`zida manguga qolib ketadigandek his qildi o`zini. Hiyobondan chiqib katta yo`l bo`yiga bir amallab yetib kelgan Moxichehra tun bo`lishiga qaramasdan yo`l mashina to`xtatishga qiynalmadi. Mashina egasiga yaqin dungonasi va sirdoshi bo`lmish Farog`atning uy manzilini aytib mashina u yerga borgunicha biroz mizg`ib olishni reja qildi. Farog`at yolg`iz turar, u yashaydigan kvartira uning uchun eng ishonchli joy edi ayni damda.
-Singlim, hoy singlim turing yetib keldik.
Xaydovchi amakining turtkilashlaridan keyin qizargan ko`zlarini bazo`r ochar ekan, qarasaki zum o`tmay mashina dugonasi istiqomat qiladigan dom tagida paydo bo`lib qolibdi. Uyquning shirinligimi yo bo`lmasam charchoqning kuchliligidanmi Moxichehra oradagi o`tgan vaqt bilinmadi. Xaydovchi amaki bilan yo`l kira haqqini rostlab mashinadan tushgancha, tanasida qolgan so`nggi kuchlarini yig`ib ro`parasidagi dom ichiga o`zini urdi.
Eshikni ochib qarshisida Moxichehrani abgor holda ko`rgan Farog`at tezda uning bilagidan tutib uy ichiga oldi. Agar dugonasining bilagidan tutib qolmaganida Moxichehra ostonaning o`zidayoq yiqilib yerga o`zini topshirar edi.
-Dugon senga nima bo`ldi(hayratomuz ohangda)? Kim seni bu ahvolga soldi?
Zo`r -bazo`r dugonasining yordami bilan uy ichiga kirar ekan uning berayotgan savollariga javob qaytarish uning uchun g`oyatda mushkul ish edi shu tobda. Dugonasini hech ham bu ahvolda ko`rmagan Farog`atning uy eshikni ochiboq kapalagi uchdi. Uy ichiga olib kirib karavotga yotqizdida, oshxona zim yugurganicha gaz plitaga choy quyib qaytib kelsa dugonasi allaqachon o`zini uyquga topshirib uning qo`ynida orom olmoqda edi.
-Boyaqish... Nima voqea yuz bergan bo`lsa ham ishqilib...
Egnidagi o`g`il bolalar kiyimi, uning aft-angori u bilan yuz bergan voqea haqida Farog`atning aqliga biror bir ma`niliroq, aniqroq tasavvur kelmadi. Uning tanho o`zini yolg`iz qoldirishni istamagan Farog`at o`qishiga ham bormay Moxichehraning yonida qoldi. U uyg`onganida yonida bo`lishni istadi.
-Yo`q, yo`qqqq... Sardor aka meni tashlab ketmang! Yo`q...
-Moxi, Moxi... Senga nima bo`lyapti..?
Dugonasining turtkilashlaridan hushiga kelgan Moxichehra atrofga chaqnab turgan ko`zlari bilan nazar tashlar edi. Uni bu holatda ko`rgan har qanday insonni vahima bosar, yuragiga hadik oralardi.
Ko`zini ochiboq hozirgina yuz bergan voqealar shunchaki bir tush ekanligi ko`nglini biroz tinchlantirgan bo`lsada, lekin unda g`amginlik buluti yo`qolmagan edi. Qarshisida unga biroz hayrat aralash mehr to`la ko`zlari bilan qarab turgan dugonasini ko`rgan Moxichehra uning bag`riga o`zini otib ho`ng-ho`ng yig`lashga tushdi. Asrga tatigulik qisqa vaqt ichida hayotida yuz bergan shuncha noxushliklardan keyin ham u yig`lab, kimgadur ichini olov kabi yondirayotgan dardlarini aytmasa bo`lmas edi. Bor gapni sirdoshiga aytgan Moxichehra sal bo`lsada qalbini yanchayotgan g`am toshining ezg`ilashlaridan forig` bo`ldi. Bo`lgan voqealarni miridan-sirigacha dugonasini yig`i aralash og`zidan eshitgan Farog`at uning ahvoliga ich-ichidan kuyundi. Qani endi qo`lidan kelsayu uning kulfatlarini dilidan sug`urib olib, o`rniga, quvonchu shodliklarni jo qilsa...
Ancha vaqt bir-birlari bilan dardlashgan ikki dugona bu yog`iga nima qilish haqida bosh qotirishdi. Bu orada Moxichehra yuvinib chiqib dugonasining bergan kiyimlarini egniga tashlab oldi. Tanasi bo`ylab yugurib yurgan og`riqlar umuman yo`qolgan edi.
-U-bu narsa yevogin... Tanangda madoring qolmabdi. Bilaman yeging yo`q. Men uchun ye...
Farog`atning qistovi bilan bir-ikki luqum ovqat yeganday