" Kashtan yaproqlari "# khan
Добавил: | khan_uz (10.08.2016 / 22:38) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 10081 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
- Nima, hazillashyapsanmi?! Meni sevmaysanmi?
- Ha,sevmayman!
- So'zlarim yolg'on de! Axir ont ichganmizku! Bu yana nimasi?!
- Yo'q,Temur aka. Hamma narsa bir kun o'zgararkan. Endi oramiz ochiq! Meni tinch qo'ying. Sizni hech qachon sevmaganman!
Temur qo'lini ko'tardiyu, havoda muallaq qoldi.Bunday bo'lishini kutmagan Ziyoda ko'zlarini chirt yumib oldi. Yuziga tarsaki tushishini kutib turardi. Temur yoyilgan kaftini musht qilib tugdi:
- Afsus!Ming afsus! dedi-da, orqasiga qayrilib hazin kashtan yaproqlari ustidan odimlab ketdi.
"Senga tarsaki ham xayf" o'yladi ichida.
Qizg'ish yaproqlar yer uzra yotar,oktabr shamoli ularni asta tebratib qo'yardi. Ziyodaning qulog'iga chalinayotgan xazonlarning shitir-shitiri tobora uzoqlashib borardi. Ko'zlarini ochganida Temurning gavdasi tun og'ushiga allaqachon singib ketgan edi.
U xiyonat qildi. Ziyoda o'z baxtiga o'zi go'r qazidi...
* * *
5 oycha avval.
Shahar bozori ichida joylashgan chevarxonalardan birida bahorga hos bo'lmagan ob-havodan noligancha Ziyoda ventilyator yoqish uchun o'rnidan turdi.
Chevarxonada Ziyoda bilan yana 3 qiz ishlar,ular deyarli qarindosh edi.
" Hozir restoranda mazza qilib o'tirishgandir?! Bu yerda qolishimni nima keragi bor edi?!"
Uchovlon bugun to'yda. Ziyodani qancha qistashmasin,to'yga borishga ko'ndirisholmadi. Mana hozir diqqinafaslik bilan ulfat bo'lib o'tiribdi.
Tabiatan odamovi,kamgap bo'lgan bu qiz,gavjumlikni, dabdabani yoqtirmasdi.Yolg'iz qolish, uzoq uzoq hayol surish uning sevimli mashg'uloti desak yanglishmagan bo'lamiz.
Ventilyatorni yoqib ortga qaytarkan eshik taqillab uning hayolini bo'lib yubordi:
- Kechirasiz, chevarxonami bu yer?
Ziyodaning fig'oni falakka chiqdi. Shundoq ham tarang turgan asab tolalari bu savoldan keyin chirt uzildi. Hatto yuziga ham boqmadi. Yerda yotgan bo'r bo'laklarini olarkan:
- Yo'q,adashdiz! Bu yer dorixona!
"Shunaqayam ahmoqona savol bo'ladimi?!"-o'yladi ichida. Oraga bir necha soniya jimlik cho'kdi. Mijozni ketdi deb o'yladi,shekilli,eshikka qaramadi ham.
" Bunaqalar har kuni kelib asabga tegadi. Him... Chevarxonamish..!"
- Uzr. Ishim tig'iz edi. Shimimni kaltalab bersangiz.
Ziyodani hayoli yana sochilib ketdi.
- Aytdimku,bu yer...
Ziyodani tili boshqa aylanmay qoldi.
Eshik oldida yelkalar keng,barvasta, mushaklari chiniqqan,xushro'y yuz,xullas,haqiqiy ketvorgan yigit turardi. Ziyoda hijolat torganidan yuzlari andek qizardi. Shunday ko'rkam yigit yonida qovun tushurganidan ichida o'zini ming koyidi.
- Meni kechiring. Birorta shilqim deb o'ylabman. Bugun sal kayfiyatim yo'qroq. Shunga...
- Hijolat bo'lmang. Faqat shu shimni tezroq kaltalab bersangiz bo'ldi.
- Ha,albatta. Keling. Aniq o'lchab olishim uchun qaddingizni tik tutib turing. Yana qing'ir qiyshiq shim kiyib ko'chalarni kezmang.
- O,hazilga usta ekansizu,a?!
Asror uning harakatlariga zimdan razm solarkan, bu qizni qanday qilib o'ziga og'dirishni o'ylardi. Tunday qora sochlar,charos ko'zlar... Lablarini aytmaysizmi?! Oh! Qani endi maza qilib bir o'psam!
Ziyoda shimni o'lcharkan, behiday keladigan ko'kraklari Asrorga yuqoridan bemalol ko'rinardi. Asror ehtiroslarga berila boshladi.
"Hozir shimimni emas,asbobimni ushlab turganda edi..." Ehtiroslari chegaradan chiqib ketdi,shekilli,shimi ozgina ko'tarilib qoldi. Biroz hijolat tortganday bo'ldi...
- Ana bo'ldi. Shimingiz tayyor.
- Rahmat! Haqi qancha bo'ladi?
- Iye,qo'yavering. 5 daqiqa ham ketmadiku...
- Siz shuncha qiynalasizu,biz so'ppayib ketaverasizmi? Qancha bo'ladi?
- Rahmatni o'zi yetadi.
- Mayli unda,men ham sizga bir yaxshilik qilay. Sizni tushlikka taklif qilsam,nima deysiz?
- ...
- Shunchalik qiyin savolmidiki,o'ylanib qoldiz.
- Undan ko'ra 3 ming bera qoling...
Ziyoda ich ichidan taklifni ma'qullab turgan bo'lsada,hatto ismini ham bilmaydigan bir begonaga qanday rozilik bersin axir.
Qiz yuziga hayo pardasi tortildi.
6 kundan so'ng...
- Salom,qizlar!
- Assalomu alaykum. Keling. Nima xizmat?
- Shimimni tiktirmoqchi edim.
- Albatta tikib beramiz.
Salima, hozircha sen bo'sh o'tiribsan. Bir mahoratingni ko'raylik.
Asror shu yerda o'zi sezmagan holda dadillik qildi. Hali turishga ulgurmagan Salimani chetlab o'tdida,eng oxirgi stolda ish qilayotgan ofatijon Ziyodani oldiga bordi.
- Charchab qolmayapsizmi?
Ishga sho'ng'ib ketganidan kim kelganini ham sezmay qolgan Ziyoda Asrorni ko'rdiyu,yuragi "jizzz" etdi. Qo'li bo'shashib,ozgina boshi ham aylandi. Temur ilk bo'sa hadya etganda ham bunchalik sarhush bo'lmagandi.
- Kechirasiz,ish bilan bo'lib...
- Bezovta bo'lmang. Ishingizni qilavering. Shimimni tikib bersangiz degandim.
- Hozir juda buyurtmalarim ko'p edi.- Laylo,sen tikib beraqol deb unga yuzlandi Ziyoda.
- Salimaga aytgandim,lekin...
- Qachon bo'sh bo'lsangiz tikib berarsiz. Bitganda kelaman.
Bu gapdan keyin qizlar bir birlariga qosh uchirib qo'yishdi.
Ziyodani betiga qizil yugurdi. O'zini noqulay seza boshladi.
Qizlarga bir bir qarab chiqdi. Ularda norozilik alomati ko'rmadi chog'i:
- Mayli,tikib beraman. Faqat ikki kundan keyin tayyor bo'ladi.
- Ha,sevmayman!
- So'zlarim yolg'on de! Axir ont ichganmizku! Bu yana nimasi?!
- Yo'q,Temur aka. Hamma narsa bir kun o'zgararkan. Endi oramiz ochiq! Meni tinch qo'ying. Sizni hech qachon sevmaganman!
Temur qo'lini ko'tardiyu, havoda muallaq qoldi.Bunday bo'lishini kutmagan Ziyoda ko'zlarini chirt yumib oldi. Yuziga tarsaki tushishini kutib turardi. Temur yoyilgan kaftini musht qilib tugdi:
- Afsus!Ming afsus! dedi-da, orqasiga qayrilib hazin kashtan yaproqlari ustidan odimlab ketdi.
"Senga tarsaki ham xayf" o'yladi ichida.
Qizg'ish yaproqlar yer uzra yotar,oktabr shamoli ularni asta tebratib qo'yardi. Ziyodaning qulog'iga chalinayotgan xazonlarning shitir-shitiri tobora uzoqlashib borardi. Ko'zlarini ochganida Temurning gavdasi tun og'ushiga allaqachon singib ketgan edi.
U xiyonat qildi. Ziyoda o'z baxtiga o'zi go'r qazidi...
* * *
5 oycha avval.
Shahar bozori ichida joylashgan chevarxonalardan birida bahorga hos bo'lmagan ob-havodan noligancha Ziyoda ventilyator yoqish uchun o'rnidan turdi.
Chevarxonada Ziyoda bilan yana 3 qiz ishlar,ular deyarli qarindosh edi.
" Hozir restoranda mazza qilib o'tirishgandir?! Bu yerda qolishimni nima keragi bor edi?!"
Uchovlon bugun to'yda. Ziyodani qancha qistashmasin,to'yga borishga ko'ndirisholmadi. Mana hozir diqqinafaslik bilan ulfat bo'lib o'tiribdi.
Tabiatan odamovi,kamgap bo'lgan bu qiz,gavjumlikni, dabdabani yoqtirmasdi.Yolg'iz qolish, uzoq uzoq hayol surish uning sevimli mashg'uloti desak yanglishmagan bo'lamiz.
Ventilyatorni yoqib ortga qaytarkan eshik taqillab uning hayolini bo'lib yubordi:
- Kechirasiz, chevarxonami bu yer?
Ziyodaning fig'oni falakka chiqdi. Shundoq ham tarang turgan asab tolalari bu savoldan keyin chirt uzildi. Hatto yuziga ham boqmadi. Yerda yotgan bo'r bo'laklarini olarkan:
- Yo'q,adashdiz! Bu yer dorixona!
"Shunaqayam ahmoqona savol bo'ladimi?!"-o'yladi ichida. Oraga bir necha soniya jimlik cho'kdi. Mijozni ketdi deb o'yladi,shekilli,eshikka qaramadi ham.
" Bunaqalar har kuni kelib asabga tegadi. Him... Chevarxonamish..!"
- Uzr. Ishim tig'iz edi. Shimimni kaltalab bersangiz.
Ziyodani hayoli yana sochilib ketdi.
- Aytdimku,bu yer...
Ziyodani tili boshqa aylanmay qoldi.
Eshik oldida yelkalar keng,barvasta, mushaklari chiniqqan,xushro'y yuz,xullas,haqiqiy ketvorgan yigit turardi. Ziyoda hijolat torganidan yuzlari andek qizardi. Shunday ko'rkam yigit yonida qovun tushurganidan ichida o'zini ming koyidi.
- Meni kechiring. Birorta shilqim deb o'ylabman. Bugun sal kayfiyatim yo'qroq. Shunga...
- Hijolat bo'lmang. Faqat shu shimni tezroq kaltalab bersangiz bo'ldi.
- Ha,albatta. Keling. Aniq o'lchab olishim uchun qaddingizni tik tutib turing. Yana qing'ir qiyshiq shim kiyib ko'chalarni kezmang.
- O,hazilga usta ekansizu,a?!
Asror uning harakatlariga zimdan razm solarkan, bu qizni qanday qilib o'ziga og'dirishni o'ylardi. Tunday qora sochlar,charos ko'zlar... Lablarini aytmaysizmi?! Oh! Qani endi maza qilib bir o'psam!
Ziyoda shimni o'lcharkan, behiday keladigan ko'kraklari Asrorga yuqoridan bemalol ko'rinardi. Asror ehtiroslarga berila boshladi.
"Hozir shimimni emas,asbobimni ushlab turganda edi..." Ehtiroslari chegaradan chiqib ketdi,shekilli,shimi ozgina ko'tarilib qoldi. Biroz hijolat tortganday bo'ldi...
- Ana bo'ldi. Shimingiz tayyor.
- Rahmat! Haqi qancha bo'ladi?
- Iye,qo'yavering. 5 daqiqa ham ketmadiku...
- Siz shuncha qiynalasizu,biz so'ppayib ketaverasizmi? Qancha bo'ladi?
- Rahmatni o'zi yetadi.
- Mayli unda,men ham sizga bir yaxshilik qilay. Sizni tushlikka taklif qilsam,nima deysiz?
- ...
- Shunchalik qiyin savolmidiki,o'ylanib qoldiz.
- Undan ko'ra 3 ming bera qoling...
Ziyoda ich ichidan taklifni ma'qullab turgan bo'lsada,hatto ismini ham bilmaydigan bir begonaga qanday rozilik bersin axir.
Qiz yuziga hayo pardasi tortildi.
6 kundan so'ng...
- Salom,qizlar!
- Assalomu alaykum. Keling. Nima xizmat?
- Shimimni tiktirmoqchi edim.
- Albatta tikib beramiz.
Salima, hozircha sen bo'sh o'tiribsan. Bir mahoratingni ko'raylik.
Asror shu yerda o'zi sezmagan holda dadillik qildi. Hali turishga ulgurmagan Salimani chetlab o'tdida,eng oxirgi stolda ish qilayotgan ofatijon Ziyodani oldiga bordi.
- Charchab qolmayapsizmi?
Ishga sho'ng'ib ketganidan kim kelganini ham sezmay qolgan Ziyoda Asrorni ko'rdiyu,yuragi "jizzz" etdi. Qo'li bo'shashib,ozgina boshi ham aylandi. Temur ilk bo'sa hadya etganda ham bunchalik sarhush bo'lmagandi.
- Kechirasiz,ish bilan bo'lib...
- Bezovta bo'lmang. Ishingizni qilavering. Shimimni tikib bersangiz degandim.
- Hozir juda buyurtmalarim ko'p edi.- Laylo,sen tikib beraqol deb unga yuzlandi Ziyoda.
- Salimaga aytgandim,lekin...
- Qachon bo'sh bo'lsangiz tikib berarsiz. Bitganda kelaman.
Bu gapdan keyin qizlar bir birlariga qosh uchirib qo'yishdi.
Ziyodani betiga qizil yugurdi. O'zini noqulay seza boshladi.
Qizlarga bir bir qarab chiqdi. Ularda norozilik alomati ko'rmadi chog'i:
- Mayli,tikib beraman. Faqat ikki kundan keyin tayyor bo'ladi.