Tasodifiy hikoya: Adajonim bilan 5 kisim
Adam: prosta uyga kelganda odam dam olaman dep keladiku shunga bolsa kerak dep sani korganimdan charchogim yozildide dep sekin avozda pichirladi man eshitim lekin baribir soradim Man: nima dediz nimaga yozildi dediz Adam: ha uyga kelganimdan dep hech sir bermas edi kegin oylanip turip tursigimni sorasamikin yoki yomi dep oylanip koldim ha te koyaychi dep soramadim va ovkatga urindim kosh kovurdim shiringina kilip agar kilaman dep kolsa ikalamizgaham kuch bolsin degan mahsada va ovkat pishti ...davomi

Ertalab sahar turib ikki tishlam non bilan bir piyola choyni zo`rg`a tomog`idan o`tkazgan Farida opa yuziga fotixa tortib dasturxonni o`rab qo`ydi. Anchagina eskirib ta`mirtalab bo`lib qolgan uyidan chiqdi. Hovliga tutash bo`lgan kattagina bog`iga o`tdi. U yerda erta sahardan to kun botargacha kuymalanar edi. Ichidagi g`am-anduxlarini oz bo`lsada shu bog` yengillatar, ko`ngliga tasalli berardi. Bugun ham har doimgidek bog`ida ertalabdan g`arq pishgan mevalarni terayotgan pallada, onasi oldiga maykachang bo`lib olgan Jamshid keldi. Uning oxirgi marta qachon erta turganini eslay olmagan Farida opa qo`llaridagi mevalarni savatga qo`yib gap boshladi.
-Tinchlikmi bolam erta turib olibsan (havotir aralash)? Mazang bo`lmayaptimi...? Nonushta qilasanmi?
Onada, ona... U nima bo`lsaham farzandim deb kuyadi. U shuncha yomonlik qilsa ham aybni o`zidan yoki atrofdagilardan qidiradi.
-Otdayman mamashka, otdayman. Bog`dagi mevalar ham pishib bekorga tagiga to`kilib yotibdi.
Jamshid yonidagi serhosil olma daraxtining mevasidan birini oldi. Qo`llari bilan bir-bir ishqalab "qars" etib tishlagancha gapida davom etdi.
-Shu desangiz, mevalardan terib bersangiz, men shaharga oborib ularni sotib kelardim. Puliga qishga u-bu narsa olarmidik..?
O`g`lining erta saharlab turib olgani, yana ro`zg`orni o`ylab bunaqa aqlli gaplar aytishi ona ko`nglida g`ashlikning inini qurgan bo`lsada, ichidagini yuzaga chiqarmadi. Ichida o`ziga-o`zi: "shu o`g`limga ham insof berganing rost bo`lsin ey Alloh" -deb qo`ydi.
-Yaxshi o`ylabsan bolam.
-Kechgacha keragicha terib savatlarga joylab qo`ying. Tong otmasdan yo`lga chiqaman. Bozorchilar bilan ham gaplashib qo`ydim.
So`nggi gapini onasiga aytgan Jasur onasining hay-haylashiga qaramasdan dorda turgan futbolkasini olib mashinasiga o`tirgancha zang`illatib uydan chiqib ketdi. Kun botarga yaqin kirib kelgan Jasur kuni bilan ichmay (yo`lda reyt bo`lgani uchun), qo`lida bir aroq shishasi yana u-bu gazakka yaraydigan narsalar solingan paket bilan mashinadan tushdi. Kechgi ovqatni o`g`lining oldiga olib kelgan Farida opa, uning shayton suvidan bir-ikkini otvolganini faxmladi. Saharda o`g`li haqida o`ylagan yaxshi fikrlari hozirga kelib sarob bo`lib chiqdi.
-O`g`lim...
Qo`lidagi ovqatni dasturxon ustiga qo`yar ekan, ortidan o`zi ham ko`rpacha ustiga cho`kib istamaygina gap boshladi.
-O`g`lim, shu desang sening ham boshingni ikkita qilib qo`ysak. Bunga nima deysan...?
-Iye qiziqmisiz onashka. O`zi bitta boshni eplab ko`tarib yurish qiyinchilik tug`dirmoqda. Siz esa yana bittaga ko`paytirmoqchimiz? Menga bosh-moshingizni keragi yo`q. Xoxlasangiz o`zingiznikini ikkita, menga demasa to`rtta qilib oling. Xa aytgancha mevalardan terdingizmi?
Oldidagi ovqatni yeyishni to`xtatmagan holda onasi bilan savol-javob o`yinini boshlagan edi Jamshid.
-Xa bolam, terdim. Huddi sen aytganday qilib savatlarga joshlashtirib ham qo`ydim.
-E malades mamashka. O`zimni onamsizda, o`zimni...
Ovqatning ustida aroq shishasini yarimlatgan Jamshid sochiqchaga yuzining og`iz atroflarini artib omin qilgancha o`rnidan turdi.
-Qani ona bir ko`raylikchi nima ishlar bajaribsiz?
Ona bola tashqariga chiqishdi. Ikkovlashib ona tergan sarxil mevalarni mashina yukxonasiga, undan so`ng orqa va yon o`rindiqlar ustiga joylashdi. Mashina mevalarga to`lgach o`g`il gap boshladi.
-Men biroz dam olay... Shahargacha yo`l uzoq. Soat birlardan o`tib uyg`otarsiz?
-Xo`p bolam, xo`p. Sen yotib uxla, o`zim sani girgittoning bo`lay Jamshidjonim.