Tasodifiy hikoya: Qoshnim bilan
Mani ismim islom (ozgartirilgan) uyimiz daryodan sal nariroqda 100 metr yursa daryo keladi biz bilan...davomi
Mani ismim islom (ozgartirilgan) uyimiz daryodan sal nariroqda 100 metr yursa daryo keladi biz bilan...davomi
"6 1" yohud "Oltiovlon va yettinchi..." << Rea1ist >>
| Добавил: | Rea1ist (31.08.2016 / 22:57) |
| Рейтинг: |  (1) |
| Прочтений: | 29715 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
BIRINCHI MARTA! (2006-yilning sentyabr oyi hisobidan...)
Xikoyada qahramonlarning ismlari va voqealar bo`lib o`tadigan joylar andak o`zgartirilgan. Voqealar Jizzax shahrida bo`lib o`tgan. Bu xikoya oldingi, "5 1" bilan qarindoshlik joyi yo`q (ona bir ota boshqa), faqatgina ______ va mendan tashqari...
Aytgancha, suyagi yo`q tilimga erk berganim uchun oldindan uzr, bu yog`i "6 1" da endi...
2006-yil. Kuz fasli, sentyabr (kuni aniq esimda, lekin aytmayman). 9-sinf.
Erta tongdan olti ovlon Jizzax shahrining "Ko`k" bozorida o`zgacha ishtiyoq bilan emas, aksincha, itday sikilib, yuk tashuvchilik ya`ni "gruzshik" bo`lib ishlamoqdamiz...
Paxta terimi boshlanmasidan to`y qilib qolay degan Jizzax xalqi aholisining deyarli hammasi o`zlarini bozar-o`char qilaman deb, shu dehqon bozoriga urgan desam, adashmagan bo`laman. Biz olti ovlon uchun bu, ayni muddao edi. Mana bugun ham erta tongdan ishimizga sho`ng`ir ekanmiz, kun oxirigacha: belga, qo`lga va oyoqlarga "pizdets"dan birvarakayiga "tri v odnom" bo`lib xabar keladi deb o`ylamagan edik. "Tfu blyad", bu hayotda hamma ham adashadi.
So`nggi "dogovor" qilingan "53" yuk mashinasining qornidagi bolasi (yuki)dan ozod qilar ekanmiz, bugungi ish "plan"ini bajarib tugatganimizdan xursand bo`ldik. Ish haqi qo`lga tegishi bilan hamma o`zicha shaharni sotib olganday, gerdayishni boshlashardi.
Ish tugashi bilan bu olti ovlonning birinchi borar joylari tayin, har doimgiday bozorga tutash bo`lgan A.Navoiy mahalla guzari...
Guzardagilar ham bizlarni otning qashqasidan tanib olishgan. Guzarga kirib har doimgi, oldindan "zakaz" qilib qo`yilgan joyimizga o`tirar ekanmiz, havsalasiz Maykl ofitsiantni oldimizga chaqirib: -"Bitta razliv pivo" -deganida, qolganlar ham unga qo`shilib, olib kelinadigan "shayton siydigi"ning xisobini beshtaga chiqarishdi. Bitta men, yetim qo`ziday qolib ketdim. Sababi, ichkilik mening oshqozonimga tushadigan taomlar ro`yhatidan o`rin olmagan edi.
Ketayotgan ofitsiantga qarab Maykl:
-Oltita qilib kelavering...-deb qo`shib qo`ydi.
Mening ichmasligimni bilib, Maykl har doimgidek hazil qilmoqda deb, o`sha paytda yanglish o`ylaganim, xotiralarimning qaysidur chetida, huddi "virus" kabi saqlanib qolgani, hamon o`sha manzarani eslatib turadi.
Maykl ko`rinishidan, yil o`n ikki oy ko`mir zavodda ishlaydigan negr qul bachchaning o`zginasi edi. Asl ismi Mamarajab bo`lgan bu bola qolganlarga qaraganda birmuncha yoshi kattaroq bo`lib, uni biz o`zimizga to`daboshi qilib saylagan edik. Uning tug`ishgan ukasi va guruhimiz a`zosi Rahim esa, uning tamomila aksi edi. Sariqchadan kelgan bo`lib, yuzlariga sepkil bosgan.
Ularga har gal qaraganimda, ularni dunyoga keltirgan ona jonvorning zavod kirish eshigi (ya`ni ami) doimo lang ochiq bo`lganu, istagan kishi o`z ulovini olib kirib chiqib yurgan -degan fikr hayolimdan bir ot choptirib o`tib ketar edi.
Guruximizda: yana ikkita "latta" va mening do`stim Sherzod bor edi. Sherzod bilan bir ko`chada turardik va "Qo`l jangi"ga ham birga borardik. Shuning uchun ham aka-uka "bayzel"lar bizga tegishga hayiqishib, nuqul haligi ikkisiga tegishib, ustidan kulishgani kulishgan edi.
Uncha uzoq kuttirmay ofitsiant yigit, pivo to`ldirilgan oltita "bokal"ni olib kelib, davra o`rtasidagi stol ustiga qo`ydi. Hamma o`ziga tegishlisini olib, o`rtada yolg`iz qolgan bokal: -"kim oladiyo, menginaniyo" -deb turib qoldi. Maykl egasiz qolgan bokalni men tomon salgina surib:
-Narigi dunyoga borsang Egam senga savol berar ekan. Mana bundan ta`tib ko`rdingmi...? -deganicha, u qo`lidagi bir xo`plangan pivo bokaliga ishora qildi.
-Sen yo`q deb javob berganingda... uning g`azabi chiqib: -Nega men sen uchun yaratib qo`ygan ne`matlarning barchasidan ta`timading..., axir ularning barchasini, sen uchun yaratib qo`ydimku? -savoliga, u dunyoga borganingda nima deb javob berasan, otning qo`tog`i..?
To`g`risini aytay, o`sha paytda bu "onasi repper"dan bunaqa gapni kutmagan edim. Uning gapiga yarasha javob qaytara olmay, huddi "pin kod"ga tushib qolganday his qildim o`zimni.
Qolganlar ham uning gapini ma`qullashib, meni, oldimda turgan pivoni ichishga undashdi. Xatto jon do`stim Sherzod ham ular tomonda edi.
-Qani Sardor, erkaksanu...
-Bo`l endi...
Tinimsiz pivoni ichishga undayotgan hamtovoqlarimning gaplari ta`sirida, qanday qilib bokalga qo`l uzatib, uni ko`tarib olganimni bilmay qoldim. Qo`limdagi bokal to`la pivodan bir-ikki simirib yutingan ham edimki (bilmayman, o`shanda qorin ochligigami), bu shayton siydigi menga yoqib qoldi. Uzib-uzib ichgancha bokalni yarimlatdim. Bu paytga kelib qolganlarning oldida "pustoy" bokallar turar edi. Men ham ichimga kirgan pivo ta`sirida o`zimni sher bilib, ulardan ortda qolmaslikka harakat qildim va zum o`tmay qo`limdagi pustoy bokalni stol ustiga qo`ydim.
-Xush kelibsizlar, nima buyurasizlar...
O`z bisotidagi shirin gaplaridan bizlarga sochganicha, paytini poylab turgan ofitsiant yigit keldi.
Har doimgidek, olib keltirilishi kerak bo`lgan taomlarni, Maykl o`zi tenqur ofitsiantni yoniga chaqirganicha unga tushuntira boshladi. Mayklning gaplariga: - "xo`p,xo`p"-degancha qulluq qilib ofitsiant bizni tark etdi. Mening esa sip qorgan bir bokal pivo yo`g`imni yashirib, kayfimni oshirib yuborgan edi ayni damda...
Misoli eshshakday charchagan bolalarning, bir bokal pivodan keyin o`tirgan davrasi qizib ketdi. Qizigan davra ayni avjiga chiqayotgan pallaga yetganicha, o`tirgan stolimiz usti turli xil noz-u ne`matlar bilan to`lib qoldi. So`nggi asosiy ne`mat, taom keltirilgandan so`ng hangoma qizigan davra ovozi biroz pasaydi. Yigitlar ochiqqan qorinlarini to`ydirish uchun taomga yuzlanishdi. Taom oxirlab qolganda, yana pivo zakaz qilindi.
Bokallar bo`shatildi, stolga olib kelingan noz-u ne`matlardan biz olti ovlon, urvoq ham qoldirmadik. Bu bizdagi har doimgi an`ana edi.
Kechki to`qqizlar atrofida guzardan chiqar ekanmiz, hammada oz-ozdan bo`lsa-da, "gradus" bor edi. Ichimizga kirgan shayton siydigi ta`siridami, yo bo`lmasam chotlar o`rtasida uxlay olmay halak bo`lib yotgan "kichik kalla"ning buyrug`i bilanmi, yigitlar amga boramizga tushib qolishdi.
Haaaa... Erkakning kichik kallasi ishga tushganida tamom, katta kalla uning izmiga tushadi, qoladi. Butun erkak tanasini, fikrlashni bilmasa-da, shu kichik bir kallacha boshqara boshlaydi.
-"Titanik"ga boramiz...
Katta yo`l yoqasigacha bir-biri bilan hangoma qilib ketayotgan sheriklarning, Mayklning birmuncha yuqori ovozda gapirgan gapi nigohlarimizni o`zi tomon qaratdi.
-Qani kim "za"...?
Hamma birvarakayiga boramiz, boramizga tushib qoldi. Shu o`rinda o`zim ham kichik kallamning buyruqlarini so`zsiz bajarmoqda edim. Mayklning so`nggi gapidan keyin Adidas trikoyim ichida, huddi Amerikaga "Green Card" yutib olgan insonday quvonayotgan asbobimga bir qo`l yugurtirib qo`ydim.
Mayklning qo`l telefoni orqali (o`sha vaqtda telefon, ichimizda faqat unda bor edi ) hamma uyidagilarni tinchitishdi.
Avvaliga
Xikoyada qahramonlarning ismlari va voqealar bo`lib o`tadigan joylar andak o`zgartirilgan. Voqealar Jizzax shahrida bo`lib o`tgan. Bu xikoya oldingi, "5 1" bilan qarindoshlik joyi yo`q (ona bir ota boshqa), faqatgina ______ va mendan tashqari...
Aytgancha, suyagi yo`q tilimga erk berganim uchun oldindan uzr, bu yog`i "6 1" da endi...
2006-yil. Kuz fasli, sentyabr (kuni aniq esimda, lekin aytmayman). 9-sinf.
Erta tongdan olti ovlon Jizzax shahrining "Ko`k" bozorida o`zgacha ishtiyoq bilan emas, aksincha, itday sikilib, yuk tashuvchilik ya`ni "gruzshik" bo`lib ishlamoqdamiz...
Paxta terimi boshlanmasidan to`y qilib qolay degan Jizzax xalqi aholisining deyarli hammasi o`zlarini bozar-o`char qilaman deb, shu dehqon bozoriga urgan desam, adashmagan bo`laman. Biz olti ovlon uchun bu, ayni muddao edi. Mana bugun ham erta tongdan ishimizga sho`ng`ir ekanmiz, kun oxirigacha: belga, qo`lga va oyoqlarga "pizdets"dan birvarakayiga "tri v odnom" bo`lib xabar keladi deb o`ylamagan edik. "Tfu blyad", bu hayotda hamma ham adashadi.
So`nggi "dogovor" qilingan "53" yuk mashinasining qornidagi bolasi (yuki)dan ozod qilar ekanmiz, bugungi ish "plan"ini bajarib tugatganimizdan xursand bo`ldik. Ish haqi qo`lga tegishi bilan hamma o`zicha shaharni sotib olganday, gerdayishni boshlashardi.
Ish tugashi bilan bu olti ovlonning birinchi borar joylari tayin, har doimgiday bozorga tutash bo`lgan A.Navoiy mahalla guzari...
Guzardagilar ham bizlarni otning qashqasidan tanib olishgan. Guzarga kirib har doimgi, oldindan "zakaz" qilib qo`yilgan joyimizga o`tirar ekanmiz, havsalasiz Maykl ofitsiantni oldimizga chaqirib: -"Bitta razliv pivo" -deganida, qolganlar ham unga qo`shilib, olib kelinadigan "shayton siydigi"ning xisobini beshtaga chiqarishdi. Bitta men, yetim qo`ziday qolib ketdim. Sababi, ichkilik mening oshqozonimga tushadigan taomlar ro`yhatidan o`rin olmagan edi.
Ketayotgan ofitsiantga qarab Maykl:
-Oltita qilib kelavering...-deb qo`shib qo`ydi.
Mening ichmasligimni bilib, Maykl har doimgidek hazil qilmoqda deb, o`sha paytda yanglish o`ylaganim, xotiralarimning qaysidur chetida, huddi "virus" kabi saqlanib qolgani, hamon o`sha manzarani eslatib turadi.
Maykl ko`rinishidan, yil o`n ikki oy ko`mir zavodda ishlaydigan negr qul bachchaning o`zginasi edi. Asl ismi Mamarajab bo`lgan bu bola qolganlarga qaraganda birmuncha yoshi kattaroq bo`lib, uni biz o`zimizga to`daboshi qilib saylagan edik. Uning tug`ishgan ukasi va guruhimiz a`zosi Rahim esa, uning tamomila aksi edi. Sariqchadan kelgan bo`lib, yuzlariga sepkil bosgan.
Ularga har gal qaraganimda, ularni dunyoga keltirgan ona jonvorning zavod kirish eshigi (ya`ni ami) doimo lang ochiq bo`lganu, istagan kishi o`z ulovini olib kirib chiqib yurgan -degan fikr hayolimdan bir ot choptirib o`tib ketar edi.
Guruximizda: yana ikkita "latta" va mening do`stim Sherzod bor edi. Sherzod bilan bir ko`chada turardik va "Qo`l jangi"ga ham birga borardik. Shuning uchun ham aka-uka "bayzel"lar bizga tegishga hayiqishib, nuqul haligi ikkisiga tegishib, ustidan kulishgani kulishgan edi.
Uncha uzoq kuttirmay ofitsiant yigit, pivo to`ldirilgan oltita "bokal"ni olib kelib, davra o`rtasidagi stol ustiga qo`ydi. Hamma o`ziga tegishlisini olib, o`rtada yolg`iz qolgan bokal: -"kim oladiyo, menginaniyo" -deb turib qoldi. Maykl egasiz qolgan bokalni men tomon salgina surib:
-Narigi dunyoga borsang Egam senga savol berar ekan. Mana bundan ta`tib ko`rdingmi...? -deganicha, u qo`lidagi bir xo`plangan pivo bokaliga ishora qildi.
-Sen yo`q deb javob berganingda... uning g`azabi chiqib: -Nega men sen uchun yaratib qo`ygan ne`matlarning barchasidan ta`timading..., axir ularning barchasini, sen uchun yaratib qo`ydimku? -savoliga, u dunyoga borganingda nima deb javob berasan, otning qo`tog`i..?
To`g`risini aytay, o`sha paytda bu "onasi repper"dan bunaqa gapni kutmagan edim. Uning gapiga yarasha javob qaytara olmay, huddi "pin kod"ga tushib qolganday his qildim o`zimni.
Qolganlar ham uning gapini ma`qullashib, meni, oldimda turgan pivoni ichishga undashdi. Xatto jon do`stim Sherzod ham ular tomonda edi.
-Qani Sardor, erkaksanu...
-Bo`l endi...
Tinimsiz pivoni ichishga undayotgan hamtovoqlarimning gaplari ta`sirida, qanday qilib bokalga qo`l uzatib, uni ko`tarib olganimni bilmay qoldim. Qo`limdagi bokal to`la pivodan bir-ikki simirib yutingan ham edimki (bilmayman, o`shanda qorin ochligigami), bu shayton siydigi menga yoqib qoldi. Uzib-uzib ichgancha bokalni yarimlatdim. Bu paytga kelib qolganlarning oldida "pustoy" bokallar turar edi. Men ham ichimga kirgan pivo ta`sirida o`zimni sher bilib, ulardan ortda qolmaslikka harakat qildim va zum o`tmay qo`limdagi pustoy bokalni stol ustiga qo`ydim.
-Xush kelibsizlar, nima buyurasizlar...
O`z bisotidagi shirin gaplaridan bizlarga sochganicha, paytini poylab turgan ofitsiant yigit keldi.
Har doimgidek, olib keltirilishi kerak bo`lgan taomlarni, Maykl o`zi tenqur ofitsiantni yoniga chaqirganicha unga tushuntira boshladi. Mayklning gaplariga: - "xo`p,xo`p"-degancha qulluq qilib ofitsiant bizni tark etdi. Mening esa sip qorgan bir bokal pivo yo`g`imni yashirib, kayfimni oshirib yuborgan edi ayni damda...
Misoli eshshakday charchagan bolalarning, bir bokal pivodan keyin o`tirgan davrasi qizib ketdi. Qizigan davra ayni avjiga chiqayotgan pallaga yetganicha, o`tirgan stolimiz usti turli xil noz-u ne`matlar bilan to`lib qoldi. So`nggi asosiy ne`mat, taom keltirilgandan so`ng hangoma qizigan davra ovozi biroz pasaydi. Yigitlar ochiqqan qorinlarini to`ydirish uchun taomga yuzlanishdi. Taom oxirlab qolganda, yana pivo zakaz qilindi.
Bokallar bo`shatildi, stolga olib kelingan noz-u ne`matlardan biz olti ovlon, urvoq ham qoldirmadik. Bu bizdagi har doimgi an`ana edi.
Kechki to`qqizlar atrofida guzardan chiqar ekanmiz, hammada oz-ozdan bo`lsa-da, "gradus" bor edi. Ichimizga kirgan shayton siydigi ta`siridami, yo bo`lmasam chotlar o`rtasida uxlay olmay halak bo`lib yotgan "kichik kalla"ning buyrug`i bilanmi, yigitlar amga boramizga tushib qolishdi.
Haaaa... Erkakning kichik kallasi ishga tushganida tamom, katta kalla uning izmiga tushadi, qoladi. Butun erkak tanasini, fikrlashni bilmasa-da, shu kichik bir kallacha boshqara boshlaydi.
-"Titanik"ga boramiz...
Katta yo`l yoqasigacha bir-biri bilan hangoma qilib ketayotgan sheriklarning, Mayklning birmuncha yuqori ovozda gapirgan gapi nigohlarimizni o`zi tomon qaratdi.
-Qani kim "za"...?
Hamma birvarakayiga boramiz, boramizga tushib qoldi. Shu o`rinda o`zim ham kichik kallamning buyruqlarini so`zsiz bajarmoqda edim. Mayklning so`nggi gapidan keyin Adidas trikoyim ichida, huddi Amerikaga "Green Card" yutib olgan insonday quvonayotgan asbobimga bir qo`l yugurtirib qo`ydim.
Mayklning qo`l telefoni orqali (o`sha vaqtda telefon, ichimizda faqat unda bor edi ) hamma uyidagilarni tinchitishdi.
Avvaliga
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!