Tasodifiy hikoya: Dildora degan ayol bilan
quo*shnimni eri anchadan beri rassiyada ishlasdi bir kuni oldimga chiqdida eshigi qilflanib qoganini...davomi
quo*shnimni eri anchadan beri rassiyada ishlasdi bir kuni oldimga chiqdida eshigi qilflanib qoganini...davomi
"6 1" yohud "Oltiovlon va yettinchi..." << Rea1ist >>
| Добавил: | Rea1ist (31.08.2016 / 22:57) |
| Рейтинг: |  (1) |
| Прочтений: | 29866 |
| Комментарии: | Комментарии закрыты |
BIRINCHI MARTA! (2006-yilning sentyabr oyi hisobidan...)
Xikoyada qahramonlarning ismlari va voqealar bo`lib o`tadigan joylar andak o`zgartirilgan. Voqealar Jizzax shahrida bo`lib o`tgan. Bu xikoya oldingi, "5 1" bilan qarindoshlik joyi yo`q (ona bir ota boshqa), faqatgina ______ va mendan tashqari...
Aytgancha, suyagi yo`q tilimga erk berganim uchun oldindan uzr, bu yog`i "6 1" da endi...
2006-yil. Kuz fasli, sentyabr (kuni aniq esimda, lekin aytmayman). 9-sinf.
Erta tongdan olti ovlon Jizzax shahrining "Ko`k" bozorida o`zgacha ishtiyoq bilan emas, aksincha, itday sikilib, yuk tashuvchilik ya`ni "gruzshik" bo`lib ishlamoqdamiz...
Paxta terimi boshlanmasidan to`y qilib qolay degan Jizzax xalqi aholisining deyarli hammasi o`zlarini bozar-o`char qilaman deb, shu dehqon bozoriga urgan desam, adashmagan bo`laman. Biz olti ovlon uchun bu, ayni muddao edi. Mana bugun ham erta tongdan ishimizga sho`ng`ir ekanmiz, kun oxirigacha: belga, qo`lga va oyoqlarga "pizdets"dan birvarakayiga "tri v odnom" bo`lib xabar keladi deb o`ylamagan edik. "Tfu blyad", bu hayotda hamma ham adashadi.
So`nggi "dogovor" qilingan "53" yuk mashinasining qornidagi bolasi (yuki)dan ozod qilar ekanmiz, bugungi ish "plan"ini bajarib tugatganimizdan xursand bo`ldik. Ish haqi qo`lga tegishi bilan hamma o`zicha shaharni sotib olganday, gerdayishni boshlashardi.
Ish tugashi bilan bu olti ovlonning birinchi borar joylari tayin, har doimgiday bozorga tutash bo`lgan A.Navoiy mahalla guzari...
Guzardagilar ham bizlarni otning qashqasidan tanib olishgan. Guzarga kirib har doimgi, oldindan "zakaz" qilib qo`yilgan joyimizga o`tirar ekanmiz, havsalasiz Maykl ofitsiantni oldimizga chaqirib: -"Bitta razliv pivo" -deganida, qolganlar ham unga qo`shilib, olib kelinadigan "shayton siydigi"ning xisobini beshtaga chiqarishdi. Bitta men, yetim qo`ziday qolib ketdim. Sababi, ichkilik mening oshqozonimga tushadigan taomlar ro`yhatidan o`rin olmagan edi.
Ketayotgan ofitsiantga qarab Maykl:
-Oltita qilib kelavering...-deb qo`shib qo`ydi.
Mening ichmasligimni bilib, Maykl har doimgidek hazil qilmoqda deb, o`sha paytda yanglish o`ylaganim, xotiralarimning qaysidur chetida, huddi "virus" kabi saqlanib qolgani, hamon o`sha manzarani eslatib turadi.
Maykl ko`rinishidan, yil o`n ikki oy ko`mir zavodda ishlaydigan negr qul bachchaning o`zginasi edi. Asl ismi Mamarajab bo`lgan bu bola qolganlarga qaraganda birmuncha yoshi kattaroq bo`lib, uni biz o`zimizga to`daboshi qilib saylagan edik. Uning tug`ishgan ukasi va guruhimiz a`zosi Rahim esa, uning tamomila aksi edi. Sariqchadan kelgan bo`lib, yuzlariga sepkil bosgan.
Ularga har gal qaraganimda, ularni dunyoga keltirgan ona jonvorning zavod kirish eshigi (ya`ni ami) doimo lang ochiq bo`lganu, istagan kishi o`z ulovini olib kirib chiqib yurgan -degan fikr hayolimdan bir ot choptirib o`tib ketar edi.
Guruximizda: yana ikkita "latta" va mening do`stim Sherzod bor edi. Sherzod bilan bir ko`chada turardik va "Qo`l jangi"ga ham birga borardik. Shuning uchun ham aka-uka "bayzel"lar bizga tegishga hayiqishib, nuqul haligi ikkisiga tegishib, ustidan kulishgani kulishgan edi.
Uncha uzoq kuttirmay ofitsiant yigit, pivo to`ldirilgan oltita "bokal"ni olib kelib, davra o`rtasidagi stol ustiga qo`ydi. Hamma o`ziga tegishlisini olib, o`rtada yolg`iz qolgan bokal: -"kim oladiyo, menginaniyo" -deb turib qoldi. Maykl egasiz qolgan bokalni men tomon salgina surib:
-Narigi dunyoga borsang Egam senga savol berar ekan. Mana bundan ta`tib ko`rdingmi...? -deganicha, u qo`lidagi bir xo`plangan pivo bokaliga ishora qildi.
-Sen yo`q deb javob berganingda... uning g`azabi chiqib: -Nega men sen uchun yaratib qo`ygan ne`matlarning barchasidan ta`timading..., axir ularning barchasini, sen uchun yaratib qo`ydimku? -savoliga, u dunyoga borganingda nima deb javob berasan, otning qo`tog`i..?
To`g`risini aytay, o`sha paytda bu "onasi repper"dan bunaqa gapni kutmagan edim. Uning gapiga yarasha javob qaytara olmay, huddi "pin kod"ga tushib qolganday his qildim o`zimni.
Qolganlar ham uning gapini ma`qullashib, meni, oldimda turgan pivoni ichishga undashdi. Xatto jon do`stim Sherzod ham ular tomonda edi.
-Qani Sardor, erkaksanu...
-Bo`l endi...
Tinimsiz pivoni ichishga undayotgan hamtovoqlarimning gaplari ta`sirida, qanday qilib bokalga qo`l uzatib, uni ko`tarib olganimni bilmay qoldim. Qo`limdagi bokal to`la pivodan bir-ikki simirib yutingan ham edimki (bilmayman, o`shanda qorin ochligigami), bu shayton siydigi menga yoqib qoldi. Uzib-uzib ichgancha bokalni yarimlatdim. Bu paytga kelib qolganlarning oldida "pustoy" bokallar turar edi. Men ham ichimga kirgan pivo ta`sirida o`zimni sher bilib, ulardan ortda qolmaslikka harakat qildim va zum o`tmay qo`limdagi pustoy bokalni stol ustiga qo`ydim.
-Xush kelibsizlar, nima buyurasizlar...
O`z bisotidagi shirin gaplaridan bizlarga sochganicha, paytini poylab turgan ofitsiant yigit keldi.
Har doimgidek, olib keltirilishi kerak bo`lgan taomlarni, Maykl o`zi tenqur ofitsiantni yoniga chaqirganicha unga tushuntira boshladi. Mayklning gaplariga: - "xo`p,xo`p"-degancha qulluq qilib ofitsiant bizni tark etdi. Mening esa sip qorgan bir bokal pivo yo`g`imni yashirib, kayfimni oshirib yuborgan edi ayni damda...
Misoli eshshakday charchagan bolalarning, bir bokal pivodan keyin o`tirgan davrasi qizib ketdi. Qizigan davra ayni avjiga chiqayotgan pallaga yetganicha, o`tirgan stolimiz usti turli xil noz-u ne`matlar bilan to`lib qoldi. So`nggi asosiy ne`mat, taom keltirilgandan so`ng hangoma qizigan davra ovozi biroz pasaydi. Yigitlar ochiqqan qorinlarini to`ydirish uchun taomga yuzlanishdi. Taom oxirlab qolganda, yana pivo zakaz qilindi.
Bokallar bo`shatildi, stolga olib kelingan noz-u ne`matlardan biz olti ovlon, urvoq ham qoldirmadik. Bu bizdagi har doimgi an`ana edi.
Kechki to`qqizlar atrofida guzardan chiqar ekanmiz, hammada oz-ozdan bo`lsa-da, "gradus" bor edi. Ichimizga kirgan shayton siydigi ta`siridami, yo bo`lmasam chotlar o`rtasida uxlay olmay halak bo`lib yotgan "kichik kalla"ning buyrug`i bilanmi, yigitlar amga boramizga tushib qolishdi.
Haaaa... Erkakning kichik kallasi ishga tushganida tamom, katta kalla uning izmiga tushadi, qoladi. Butun erkak tanasini, fikrlashni bilmasa-da, shu kichik bir kallacha boshqara boshlaydi.
-"Titanik"ga boramiz...
Katta yo`l yoqasigacha bir-biri bilan hangoma qilib ketayotgan sheriklarning, Mayklning birmuncha yuqori ovozda gapirgan gapi nigohlarimizni o`zi tomon qaratdi.
-Qani kim "za"...?
Hamma birvarakayiga boramiz, boramizga tushib qoldi. Shu o`rinda o`zim ham kichik kallamning buyruqlarini so`zsiz bajarmoqda edim. Mayklning so`nggi gapidan keyin Adidas trikoyim ichida, huddi Amerikaga "Green Card" yutib olgan insonday quvonayotgan asbobimga bir qo`l yugurtirib qo`ydim.
Mayklning qo`l telefoni orqali (o`sha vaqtda telefon, ichimizda faqat unda bor edi ) hamma uyidagilarni tinchitishdi.
Avvaliga
Xikoyada qahramonlarning ismlari va voqealar bo`lib o`tadigan joylar andak o`zgartirilgan. Voqealar Jizzax shahrida bo`lib o`tgan. Bu xikoya oldingi, "5 1" bilan qarindoshlik joyi yo`q (ona bir ota boshqa), faqatgina ______ va mendan tashqari...
Aytgancha, suyagi yo`q tilimga erk berganim uchun oldindan uzr, bu yog`i "6 1" da endi...
2006-yil. Kuz fasli, sentyabr (kuni aniq esimda, lekin aytmayman). 9-sinf.
Erta tongdan olti ovlon Jizzax shahrining "Ko`k" bozorida o`zgacha ishtiyoq bilan emas, aksincha, itday sikilib, yuk tashuvchilik ya`ni "gruzshik" bo`lib ishlamoqdamiz...
Paxta terimi boshlanmasidan to`y qilib qolay degan Jizzax xalqi aholisining deyarli hammasi o`zlarini bozar-o`char qilaman deb, shu dehqon bozoriga urgan desam, adashmagan bo`laman. Biz olti ovlon uchun bu, ayni muddao edi. Mana bugun ham erta tongdan ishimizga sho`ng`ir ekanmiz, kun oxirigacha: belga, qo`lga va oyoqlarga "pizdets"dan birvarakayiga "tri v odnom" bo`lib xabar keladi deb o`ylamagan edik. "Tfu blyad", bu hayotda hamma ham adashadi.
So`nggi "dogovor" qilingan "53" yuk mashinasining qornidagi bolasi (yuki)dan ozod qilar ekanmiz, bugungi ish "plan"ini bajarib tugatganimizdan xursand bo`ldik. Ish haqi qo`lga tegishi bilan hamma o`zicha shaharni sotib olganday, gerdayishni boshlashardi.
Ish tugashi bilan bu olti ovlonning birinchi borar joylari tayin, har doimgiday bozorga tutash bo`lgan A.Navoiy mahalla guzari...
Guzardagilar ham bizlarni otning qashqasidan tanib olishgan. Guzarga kirib har doimgi, oldindan "zakaz" qilib qo`yilgan joyimizga o`tirar ekanmiz, havsalasiz Maykl ofitsiantni oldimizga chaqirib: -"Bitta razliv pivo" -deganida, qolganlar ham unga qo`shilib, olib kelinadigan "shayton siydigi"ning xisobini beshtaga chiqarishdi. Bitta men, yetim qo`ziday qolib ketdim. Sababi, ichkilik mening oshqozonimga tushadigan taomlar ro`yhatidan o`rin olmagan edi.
Ketayotgan ofitsiantga qarab Maykl:
-Oltita qilib kelavering...-deb qo`shib qo`ydi.
Mening ichmasligimni bilib, Maykl har doimgidek hazil qilmoqda deb, o`sha paytda yanglish o`ylaganim, xotiralarimning qaysidur chetida, huddi "virus" kabi saqlanib qolgani, hamon o`sha manzarani eslatib turadi.
Maykl ko`rinishidan, yil o`n ikki oy ko`mir zavodda ishlaydigan negr qul bachchaning o`zginasi edi. Asl ismi Mamarajab bo`lgan bu bola qolganlarga qaraganda birmuncha yoshi kattaroq bo`lib, uni biz o`zimizga to`daboshi qilib saylagan edik. Uning tug`ishgan ukasi va guruhimiz a`zosi Rahim esa, uning tamomila aksi edi. Sariqchadan kelgan bo`lib, yuzlariga sepkil bosgan.
Ularga har gal qaraganimda, ularni dunyoga keltirgan ona jonvorning zavod kirish eshigi (ya`ni ami) doimo lang ochiq bo`lganu, istagan kishi o`z ulovini olib kirib chiqib yurgan -degan fikr hayolimdan bir ot choptirib o`tib ketar edi.
Guruximizda: yana ikkita "latta" va mening do`stim Sherzod bor edi. Sherzod bilan bir ko`chada turardik va "Qo`l jangi"ga ham birga borardik. Shuning uchun ham aka-uka "bayzel"lar bizga tegishga hayiqishib, nuqul haligi ikkisiga tegishib, ustidan kulishgani kulishgan edi.
Uncha uzoq kuttirmay ofitsiant yigit, pivo to`ldirilgan oltita "bokal"ni olib kelib, davra o`rtasidagi stol ustiga qo`ydi. Hamma o`ziga tegishlisini olib, o`rtada yolg`iz qolgan bokal: -"kim oladiyo, menginaniyo" -deb turib qoldi. Maykl egasiz qolgan bokalni men tomon salgina surib:
-Narigi dunyoga borsang Egam senga savol berar ekan. Mana bundan ta`tib ko`rdingmi...? -deganicha, u qo`lidagi bir xo`plangan pivo bokaliga ishora qildi.
-Sen yo`q deb javob berganingda... uning g`azabi chiqib: -Nega men sen uchun yaratib qo`ygan ne`matlarning barchasidan ta`timading..., axir ularning barchasini, sen uchun yaratib qo`ydimku? -savoliga, u dunyoga borganingda nima deb javob berasan, otning qo`tog`i..?
To`g`risini aytay, o`sha paytda bu "onasi repper"dan bunaqa gapni kutmagan edim. Uning gapiga yarasha javob qaytara olmay, huddi "pin kod"ga tushib qolganday his qildim o`zimni.
Qolganlar ham uning gapini ma`qullashib, meni, oldimda turgan pivoni ichishga undashdi. Xatto jon do`stim Sherzod ham ular tomonda edi.
-Qani Sardor, erkaksanu...
-Bo`l endi...
Tinimsiz pivoni ichishga undayotgan hamtovoqlarimning gaplari ta`sirida, qanday qilib bokalga qo`l uzatib, uni ko`tarib olganimni bilmay qoldim. Qo`limdagi bokal to`la pivodan bir-ikki simirib yutingan ham edimki (bilmayman, o`shanda qorin ochligigami), bu shayton siydigi menga yoqib qoldi. Uzib-uzib ichgancha bokalni yarimlatdim. Bu paytga kelib qolganlarning oldida "pustoy" bokallar turar edi. Men ham ichimga kirgan pivo ta`sirida o`zimni sher bilib, ulardan ortda qolmaslikka harakat qildim va zum o`tmay qo`limdagi pustoy bokalni stol ustiga qo`ydim.
-Xush kelibsizlar, nima buyurasizlar...
O`z bisotidagi shirin gaplaridan bizlarga sochganicha, paytini poylab turgan ofitsiant yigit keldi.
Har doimgidek, olib keltirilishi kerak bo`lgan taomlarni, Maykl o`zi tenqur ofitsiantni yoniga chaqirganicha unga tushuntira boshladi. Mayklning gaplariga: - "xo`p,xo`p"-degancha qulluq qilib ofitsiant bizni tark etdi. Mening esa sip qorgan bir bokal pivo yo`g`imni yashirib, kayfimni oshirib yuborgan edi ayni damda...
Misoli eshshakday charchagan bolalarning, bir bokal pivodan keyin o`tirgan davrasi qizib ketdi. Qizigan davra ayni avjiga chiqayotgan pallaga yetganicha, o`tirgan stolimiz usti turli xil noz-u ne`matlar bilan to`lib qoldi. So`nggi asosiy ne`mat, taom keltirilgandan so`ng hangoma qizigan davra ovozi biroz pasaydi. Yigitlar ochiqqan qorinlarini to`ydirish uchun taomga yuzlanishdi. Taom oxirlab qolganda, yana pivo zakaz qilindi.
Bokallar bo`shatildi, stolga olib kelingan noz-u ne`matlardan biz olti ovlon, urvoq ham qoldirmadik. Bu bizdagi har doimgi an`ana edi.
Kechki to`qqizlar atrofida guzardan chiqar ekanmiz, hammada oz-ozdan bo`lsa-da, "gradus" bor edi. Ichimizga kirgan shayton siydigi ta`siridami, yo bo`lmasam chotlar o`rtasida uxlay olmay halak bo`lib yotgan "kichik kalla"ning buyrug`i bilanmi, yigitlar amga boramizga tushib qolishdi.
Haaaa... Erkakning kichik kallasi ishga tushganida tamom, katta kalla uning izmiga tushadi, qoladi. Butun erkak tanasini, fikrlashni bilmasa-da, shu kichik bir kallacha boshqara boshlaydi.
-"Titanik"ga boramiz...
Katta yo`l yoqasigacha bir-biri bilan hangoma qilib ketayotgan sheriklarning, Mayklning birmuncha yuqori ovozda gapirgan gapi nigohlarimizni o`zi tomon qaratdi.
-Qani kim "za"...?
Hamma birvarakayiga boramiz, boramizga tushib qoldi. Shu o`rinda o`zim ham kichik kallamning buyruqlarini so`zsiz bajarmoqda edim. Mayklning so`nggi gapidan keyin Adidas trikoyim ichida, huddi Amerikaga "Green Card" yutib olgan insonday quvonayotgan asbobimga bir qo`l yugurtirib qo`ydim.
Mayklning qo`l telefoni orqali (o`sha vaqtda telefon, ichimizda faqat unda bor edi ) hamma uyidagilarni tinchitishdi.
Avvaliga
Saytdagi barcha turdagi materiallar 18+ yoshdagilar va undan kattalar uchun mo'ljallangan !
Bizni Ijtimoiy tarmoqlarda ulashing!