Tasodifiy hikoya: ,,иболи' келин
салом сайтдошлар! Ушбу ёзаётганим булга н вокеа. Бир таниш имни бошидан утк ан вокеа. /исмлар узгарт...davomi

cho`ntakdagi pullar sarhisob qilindi. Keyin esa bozor yo`lining yoqasiga "Mikrorayon" yo`nalishi bo`ylab taksi mashinasi to`xtatish uchun turib oldik.


Mana yo`ldamiz...
Uncha uzoq yurmagan taksi mashinasidan, yettinchi avtobus yo`nalishining oxirgi bekatiga yetmasdan, ilgari "Aristokrat" deb nomlanuvchi restoranning oldiga tushdik. Yo`lboshchimiz Maykl, bizni uzoq kuttirmay to`rt qavatli domlar oralab o`sha aytgan, "Titanik" deb atalmish joyga olib keta boshladi...
U joyni hamma har xil eshitgan. Ichimizda birgina Maykl u joy haqida biladi, qolganlar esa borayotgan joylari haqida o`zlaricha hayollarida o`y-farazlar yaratib ketayotgan bo`lsa ne ajab, shu hususda men ham.
Mahallamizdagi mendan yoshlari salgina kattaroq u joyga borganlar o`zlaricha, u yerdagi jononlarni tinmay maqtashar va qanday sikishganlarini aytib gerdayishardi. Men ularga ham havas, ham xasad qilar edim.
Tez-tez domlar oralab yurar ekanmiz, birdan Maykl keskin yo`nalishni o`zgartirgan holda chap tomonizdagi dom podyezdiga o`zini urdi. Uning orqasidan izma-iz kelayotgan biz ham, unga qo`shilgan poyezd vagonlaridek dom ichiga kirdik. Xash-pash deguncha domning so`nggi qavatidamiz... Eshik qo`ng`irog`i Maykl tomonidan bosildi. Hammada hayajon, hamma o`zgacha bir ishtiyoqda. Pasdagi kallalarda esa, o`sha paytda ikki barobar o`zgacha ishtiyoq bo`lgandur, bu yog`i menga qorong`u... Lekin shunisi aniqki, men chamasi olti oylardan buyon albatta borishga ahd qilgan joyimning eshigi qarshisida turibman. Mana hozir eshik ochiladiyu ichkaridan "90-60-90" qomatga ega bo`lgan bir jonon chiqadi va meni o`zi bilan olib ketadi. Keyin men u bilan to tonggacha "tayraram, tayraram, ta-ra-ra-ram" qilgancha, mazza qilib sikishaman.
Ichkaridan "shirq" etib eshitilgan tovushdan keyin, biz intizor kutgan qarshimizdagi eshik ochildi. Ochilganidan so`ng kaltagina tungi ko`ylak kiyib olgan bir o`rta yoshli oqchadan kelgan juvon eshik ortidan siyrat berdi.
Olti ovlonning nigohlari, eshik ochgan juvonning yuzi qolib, bizni ochiq yuz bilan qarshi olgan oppoqqina, do`mboqqina sonlar tomon yo`naldi. Juvonning sonlari ham, pardani ko`tarib husnini atayin "risovka" qilayotgan oyimchaday, kaltagina tungi ko`ylak tagidan, erkakning xirs deb atalmish asov tuyg`usini o`ynatguvchi bo`lib biz tomon jilvalanib turar edi. Beixtiyor qo`lim trusigim ichida, nohaq qamalgan jinoyatchiday, ozodlik sari intilib yonayotgan asbobimga bir-bir teginib, uni ishqalab qo`yar edim (qolganlarda ham shunga o`xshash holatlar kuzatilayotgan edi ayni damda).

Eshik ochiliboq oradagi o`tgan o`n besh soniyalik vaqt, biz olti ovlon uchun, oldinda bizni kutayotgan rohat ummonidan tomgan tomchiday tuyulib ketdi go`yo. Jilvakor sonlarga yeb qo`yguday qarab, bir-bir yutunib qo`yar ekanmiz, bu sonlar egasining qo`l silkitishi istamaygina ko`zlarimiz nigohini uning sonlaridan olib, yuzi tomon qaratdik. Ortimda turgan Sherzodning til uchida "xe onangni..." -deya so`kinganini eshitib, bir yil oldingi o`zimning holatim ko`z oldimda gavdalanib, yuzimga andak kulgu oraladi. Darhaqiqat "xe onangni..." -deb so`kadigan ish qildi-da o`ziham, "xe amingdan osilgur..." (bu so`kinish, o`sha paytda o`zimga tegishli edi).

Eshik ochib bizni qarshi olgan juvon nima uchun kelganimizni faxmlab, ichkariga kirishimizni imladi. Go`yoki bir nimadan quruq qolayotgan insonday hovliqqancha eshik ochgan juvondan ko`z uzmagan holda xonadon ichkarisiga kirdik.
Kiriboq xonadon (ya`ni amxona) ichini diqqat bilan ko`zdan kechirdim. "Tfu blyad", o`zi amxona bo`lsa-da, uy yevropacha uslubda ta`mirdan chiqarilgan va did bilan bezatilgan edi. Bu xonadonga boshqa niyatda kelgan odam bu yerning amxona ekanligini eshitsa, ilk martasiga quloqlariga ishonmagan bo`lar edi.
Uyning kirish joyidan, o`rtaliqqacha saf tortgan oltiovlonga bir-bir razm solgan eshik ochgan juvon, qayta eshikni yopganicha: -"minutichku..."-deya yonimizdan o`tib, beton devori teshilib eshik ochilgan qo`shni uyga, oppoqqina sonlarga tutashib ketgan chiroyli dumbalarini liqillatib o`ynatganicha kirib ketdi. Uy o`rtasida yolg`iz qolishgan yigitlar, bir-birlariga qarab bir narsalar haqida pichirlashib gaplashishar edi.
-Demak, Titanik deganlari shu ekanda..(ichimda o`zimga-o`zim). Ko`rinishidan chakki emas.
Nima uchun bevor beton teshilganini sababini bilish qiyin emas edi. Amxona kengaytirilgan. To`g`rida har sohada ham mijozning talab va istaklaridan kelib chiqilgan holatda ish ko`riladi-da. Shu xususda bu sohada ham...

Xaligi do`ndiqcha kirib ketgan eshik qaytadan ochilib, ichkaridan birinchi, yoshlari birmuncha kattaroq, to`lachadan kelgan, ularning "marusya"si, undan so`ng esa qo`toqqa xush yoquvchi boyagi jonon bizlarga yuz ko`rsatdi.
-Ha yigitlar, bu diyman sperma "pryamoy" miyaga uryaptimi...?
Mamarozaning bizlarga qarata bundayin gap boshlashi, yuzlarga yengilgina tabassum oralatdi.
-Afsus, afsus... Bugun suluvlarimni narxini ikki barobar qilib to`lab, "jirniy klient"larim olib ketishgandi.
Mamarozaning ushbu beyoqim gapi bizlar uchun, huddi moshxo`rdaga qatiqday tuyulib ketdi, o`zi ham.
Trikoyim ichida am sikaman deb, "lezginka"ga o`ynayotgan qo`toq jonvor esa, mamarozaning ushbu gapidan keyin manimcha insultni boshidan o`tkazdiyov...
-A buchi...? Bu ham "zanyat"mi?
Gapga usta Maykl mamarozaning yonidagi do`ndiqchani imlab so`z qotdi.
-Ha bunimi... Bu hech nimaga yaramaydi bir-ikki kun. Chotidan qoni kelib qolgan...

Mamarozaning kayfiyatni "optom"iga tushirib yuborgan bu sovuq gapi dilni g`ashladi. Uning bamaylixotir bizga qarata aytgan gapi, biz olti ovlonni "o`qday kelib, po`qday qaytish"ga majbur qilmoqda edi. Titanik deb atalmish "am markazi"ga birinchi bor kelishim, bu tarzda o`tadi deb hayolimning bir chetiga ham keltirmagan edim. Nachora... "bir kam dunyo" -bu dunyo, "tfu blyad...".

"Cho`kayotgan odam hasga ham yopishadi" -deganlaridek Maykl so`nggi umid bilan mamarozaga so`z qotdi.
-Biror chorasi yo`qmi xolajon... Bugun mana bu o`rtog`imizni tug`ilgan kuni edi (qo`lini bigiz qilganicha, Maykl meni ko`rsatdi ).
-Men o`zim bo`lmaymanmi..? (mamaroza bizga xazil qilgancha...) Mayli bu chaqaloqqa bepul qilaman. Qolganlarga o`ttiz foiz "skidka". Kelishdikmi?
-Ha bu siznikiga bizning asboblar tugul, boshlarimiz ham qiynalmay kirib ketsa kerak a...
Mamaroza xolaning xaziliga xazil bilan javob bergan Mayklning gapidan ensam qotdi.
-Kayfiyat nol bo`lib turganda xazilga balo bormi it emgan...
Afsus bu so`zlarim g`azab tufayli ichimda tug`ilib, bu yorug` olamni ko`rmasdan yana o`sha joyning o`zida vafot etdi.
Maykl beo`xshov xazillari bilan unga yoqib qolib:
-Mayli bugun bayram ekan. Bir ilojini toparmiz -deganicha, qo`lidagi telefoni orqali allaqayergadur qo`ng`iroq qildi. Qo`shni tomon uzoq kuttirmay telefonni ko`tardi.
-Alo Zumrad asalim yaxshimisan. Xozir bo`shmisan...? Xm... Yaxshi, unda o`zing kelaqol. Olti kishi, o`sha narxda... Xa albatta... Xo`p