Tasodifiy hikoya: ♥SAMALYOTDAGI SEX♥
1-qism...davomi

U qo`lidagi gulni menga uzatdi va o`zi boshqasini sug`urib oldi.
- Qiz uni maqtanchoq deb o`ylab, ustidan kulib va ro`zi bo`libdi. Bu gapdan qabilani boshqa azolari ham ovchi yigitning ustidan kulishibdi.
Lekin yigit so`zida turibdi, tunda katta maydonga hammani yig`ibdi. Yigit so`zini ustidan chiqadimi, yo`qmi buni bilish uchun yoshu qari to`planibdi. Shunda yigit kamoni osmonga qarata o`q uzibdi. Bir muddat o`tib, barcha osmonda sachragan kunushrang uchqunlarni ko`rib xayratda qolishibdi. Yosh ovchining bu ishi xudoga maqul kelmabdi. Oddiy banda qanday jurat etdi, agar har bir oshiq undan o`rnak olsa osmonda yulduz qoladimi? O`ylabdi xudo va yerga kuchli dovul jo`natibdi. Uch kecha kunduz juda daxshatli dovul xamma yerni ostun ustun qilibdi. Dovul tingach hech kim yosh ovchini topa olishmabdi. Yosh ovchi kichik bir gulga aylanib qolibdi. Gulga indeyslar KULAYOTGAN GUL ASTER deb nom berishibdi!
Qo`limdagi gulni joyiga soldim.
- Bu bir afsona!
- Ha shunday, biroq ular shunga ishonadi!
- Yana qanday gulingiz haqida afsona aytib berasiz! -dedim.
Qo`limdan ushlab sal nariga tortdi. O`zi ham sezmay qoldi qo`limdan ushlab olganini.
Men esa hislarimni tizginini ushlay oldim. Shunchaki uning mo`jizavor qo`llaridan ushlaganimdan baxtiyor edim.

Gul yaproqlari alvon tusli, yurakcha shaklini esga soluvchi gul yoniga engashdik.

- Bu ham jannat qushi turdoshidanmi? -so`radim.
- Uzoq o`tmishda bir qabila sardori juda yovuz kishi bo`lgan ekan. Kunlarning birida o`sha youvz kishi, qo`shni qabilaning o`n besh yoshli qizini xotinlikka olmoqchi bo`libdi. Lekin yosh go`zal qiz, bu yovuz kishini xotini bo`lishni istamay unga rat javobini beribdi. G`azablanga yovuz kishi qabilaga hujum qilib qizni zo`rlik bilan olib ketibdi.
To`y udimiga ko`ra katta gulhan yoqilibdi. Yaqinlaridan ayrilgan go`zal yovuzga tegmaslikka aht qilibdi va to`y libosida o`zini gulhanga otibdi. Lekin xudoni unga rahmi kelibdi. Go`zal qiz olovga yetib bormasidan, xuddi o`ziday go`zal qizil ANTURIUM guliga aylanib qolibdi. Atrof esa o`tib bo`lmas changalzorga aylanibdi...
- Bu gul chindanda go`zal. Har qaysi zamonda ham go`zallarni haridori ko`p bo`lgan? -deb gul yaproqlaridan siladim.
U esa kuldi.
- Afsuski unday emas, bu go`zalligiga yarasha injiqham dur! Uy sharoyitda o`stirish juda qiyin!
- Ha...
- Sizga qay biri yoqdi, tanlang... -dedi.
Ko`pdan beri e`tiborimni tortib turgan, deraza oynasiga yaqin turgan gul tomon yurdim. U haqida ham so`ramoqchi edim. Ammo do`konga haridorlar kela boshladi. Xiyobonda ham odam ko`payib qolgandi. Buyog`iga ikkimizni ham bo`sh vaqtimiz bo`lmasligini fahimladim. Unga o`zimga yoqqan gulni imo ishora orqali tushuntirdim va u yerni tark etdim.

Qosh qoraya boshlaganda, u do`konini berkitdi, qo`lida esa o`sha men tanlagan gul bor edi. Men ham narsalarimni yeg`ib yelkamga ildim. Uni kuzatib qo`yish maqsadida u tomon yaqinlashdim. U ham meni kutganday, joyida to`xtab turardi.

- Chardamadingizmi?
- O`zingizchi? - qo`lidagi gul tuvakchani men tomon uzatdi. - Mening eng sevimli gullarimdan birini tanladiniz!
Bey ehtiyor cho`ntak titibman. Bilagimdan mahkam ushladi.
- Bu sizga sovg`a.
- Rahmat... -uning qo`lidagi, gulni oldim. Uning yaproqlari, juda nafis. Huddi go`zallik timsolidek.
- Egasidek bey takror ekan...
Yolg`iz ketayotganiz uchun bu hushomatimdan noqulay ahvolga tushmadi. Aksincha sevinib jilmaydi.
- Chiroyiga ishonmang, FIALKA judayam injiq! -shivirladi.
- Nega shivirlaysiz? -hayron bo`ldim.
Labida tabassum bilan ko`zlarini bir ajoyib tarzda, olaytirib avval gulga so`ng menga ohista qaradi.
- Eshitsa hafa bo`ladi!
Uning bu qilgan ishidan bey ehtiyor kulib yubordim. Mening kulgulmga uning beyg`ubor kulgusi qo`shilib ketdi...

Boqsa ko`zingiz,
Yurak qaqshaydi.
Oy ham o`zingiz,
Sizga o`xshaydi.

Oftobu nurlar,
Marvarid durlar,
Xattoki gullar,
Sizga o`xshaydi.

Ey o`tli jilva,
Ey nozli ishva,
O`ynoqi jilg`a,
Sizga o`xshaydi.

Bag`rim etib qon,
Dil bermas jayron,
Jayron ham janon,
Sizga o`xshaydi.

Gulzorku gulzor,
Iforku ifor,
Xattoki bahor,
Sizga o`xshaydi...


Go`zallar, suluvlar shohi, zeboliqda beynazir, beqiyos qiz. Bu tarif uning ismiga belgan...
Bizning quvnoq suhbatimiz aftobus bekatiga yetganda nihoyasiga yetdi.
- Bu so`ngi aftobus bo`lsa kerak! - u qolib ketishdan qo`qqanday shoshildi. Bir necha dadam uzoqlashar ekan, ortiga o`grildi. - Shohsanam ismim Shohsanam!
- Umid! -dedim, to`lib toshib.
- Ko`rishguncha Umid aka!
U aftabusga chiqib ketdi. Men esa yelkamda sumkam, qo`limda gul bilan, aftabusning orqa oynasida qo`l siltab ketayotgan qizni kuzatgancha turardim...

* * * * * * *

Madina varoq yuzasiga chizilgan. Qizni suratiga termulib turdi.
Balki, ich-ichidan u qizga havas qilayotgandur.
Qadam tovushi eshitildi. Madina shosha-pusha kundalikni yostiq tagiga joyladi. O`zini esa uyquga soldi. Eshik ochilib, onasi bir qarab qo`ydida, chiroqni ochirib qaytib chiqib ketdi...

Davomi Bor...

Muallif: -MAJNUN-
Sherlar Internetdan olingan...