Tasodifiy hikoya: (Jonpolat95 dan yangi hikoya) bu hikoya bu sayt u/n yangili boladi digan umidaman
Bu hikoyani avtor sozi bn yozaman ancha soddaro boliwi uchun. Vodiy tomonlarda bir oyla istiqomat q...davomi

koʻzi tugagach, uydagilarga aytgan. Rohiba singlim esa, yepiskopni kutgani ham chiqmay, oʻtgan kecha toʻyda koʻproq pmib qoʻyganidan hamon boshi ogʻrib turgan ekan, buni npitib, sudralib hojatxonaga chiqqan. Luisni uygʻotaman deb rosa uringan, ammo chogʻi kelmagan. Singlim: “Men xalaxonaga kirganimda soat beshga zang urgandi», dedi. Margot singlim bandargohga borishdan oldin bir poklanib olay deb gʻuslxonaga oʻtayotganida, Luis Enrikeni haligidaqa ahvolda koʻrgan va amal-taqal qilib, itning oʻligiday choʻziltirib yotoqxonaga sudragan. Ukam karaxt holda uyqu aralash yepiskop kemasining choʻziq-choʻziq ovozini eshitgan, soʻng koʻzini yirib-yirtib sal ochganu kiprigini koʻtarishgayam madori yetmay, yana koʻzi yumilgan. Shu uxlaganicha tosh qotgan, rohiba singlim ustidan koʻrpani vajohat ila tortib-yulqiganda:
— Sant'yago Nasarni oʻldirishdi! — deya ayyohannos solganu uyqusi oʻchib, oʻrnidan turgan.

Sant'yagoning vahshiyona pichoqlangani bir boʻldiyu doktor Dionisio Iguaran yoʻqligi bois padar Karmen Amadorning uni shafqatsizlarcha yorgani bir boʻldi. «U be-chora jon uzib qutulmagan ekan, biz uni yana bir bor chavaqlab yorib, oʻldirdik, oʻzing gunohimdan oʻt, e parvardigor, — deya pushaymon chekdi padar Amador Kalafelledagi xastaxonada. — Biz ham nochor edik, shahar hokimi yorasan deb buyurgandi-da, oʻzingiz bilasiz-ku, u odamyovvoyining amri qanchalik ahmoqona boʻlmasin, bajarishdan boʻyin tovlay olmasdik». Ammo moʻysafidning aytganlari unchalik ham toʻgʻri emasdi. Polkovnik Aponte oʻsha talatoʻp dushanbada viloyat hokimiga sim qoqib, uni ahvoldan xabardor etgan, u janob esa, tergovchi yetib borgunicha qoʻlingizdan keladigan chorani koʻravering, deya farmon bergan. Shahar hokimi 6u rutbaga erishgungacha qoʻgainda zobit sifatida xizmat qilgan boʻlsa-da, adliya soxasidan mutlaqo bexabar, bu ham yetmaganday oʻlguday takabbur edi, shu bois mazkur holatda ishni nimadan boshlash lozimligini birovdan soʻrashga or etardi. Shuning uchun u, jasad yorilishi kerak, deb qoʻyaqoldi. Kristo Bedoyya tibbiyot bilan shugʻullanardi, Sant'yago Nasarning yaqin doʻsti edi, u shahar hokimini bu ishni qilmaslikka koʻndirdi. Soʻng polkovnik doktor Dionisio Iguaran kelgunicha murdani muzxonada saqlanglar, deya amr etdi, lekin odam jasadi sigʻadigan bunday muzxonali xolodil'nik topilmadi, bozordagi birdan bir katta muzlatgich ham buzuq ekan. Rasmana tobut yasattirib keltirguncha mayitni katta xonaning oʻrtasiga, temir karavotga yotqizishdi, hamqavmlari u bilan shu yerda vidolashishdi. Yotoqxonadan hamda qoʻshni xonadonlardan bir necha ventilyator opchiqildi, ammo marhumni koʻrgani kelganlar shu qadar koʻpayib ketdiki, oqibatda javonlar xoliroq joyga surildi, qafasdagi qushlar, katta-katta gultuvaklar chetroqqa olindi, biroq shundan keyin ham dim boʻlaverdi, xonada turib boʻlmay qoldi. Itlar oʻlikning isini olib, bezovtalanib, sarosimalanib gʻingshiy boshladi. Men kirganimda tuban maxluqlar tinmay uvlashar, ayni asnoda oshxona tomonda jon uzayotgan Sant'yago Nasar talvasali ingranib yotar, Divina Flor boʻzlay-boʻzlay eshik tambasi bilan itlarni urib, hayhaylab haydar edi.
— Kel, manavi ochofatlarni haydashib yubor! — dedi u meni koʻriboq. — Ichagini yeyman deydi-ya, ajal kelgurlar!

Biz itlarni ogʻilga qamadik. Bir ozdan keyin Plasida Linero, dafn oʻtguncha itlarning qorasini oʻchirib turinglar, dedi. Ammo choshgohda, nima boʻlganini hech kim bilmay qoldi, maxluqlar ogʻildan qochib chiqishib, quturganday uyga yopirilishdi. Plasida Linero ana shunda oʻzini yoʻqotib qoʻydi.
— La’nati hayvonlar! — qichqirdi u. — Otib tashlanglar!

Onaning amri darhol bajo etildi, xonadon suv qoʻyganday jimjit boʻlib qoldi. Xayriyatki, jasad ortiqcha xavotir tugʻdirmas, ayniqsa, yuziga hech narsa qilmagandi — Sant'yago Nasar qoʻshiq aytayotgandagi ifoda chehrasida hamon qotib turardi; Kristo Bedoyya uning osilib, qornidan chiqib ketgan ichak-chavagʻini joy-joyiga qoʻyib, ustidan movut bogʻlami bilan oʻrab-chirmab tashladi. Biroq kunbotarga yetmay yaralardan sariq xiltu fasod sizib chiqib, atrofni pashsha bosdi, ogʻzining tevaragini binafsharang dogʻ qopladi, soʻngra u suvdagi bulut koʻlankasiday siljiy-siljiy sochining ildizlarigacha qamrab oldi. Marhumning yuzidagi hamishagi yoqimli, samimiy ifoda oʻrnini xunuk, gʻayri bir alomat chllladiki, onasi uning betiga roʻmolcha yopib qoʻydi. Shunda polkovnik Aponte ortiqcha kutish oʻrinsizligini chmgladi va padar Amadorga, oʻlikni yoring, deb buyurdi. Bir haftadan keyin goʻridan kavlab olib, yana ichini yorilsa, bundan beshbattar boʻladi», dedi u. Padar bir paytlari Salamankada tibdan, xususan, jarrohlik ilmidan ta’lim koʻrgandi, ammo shahodatnoma olmasdan di-mii maktabga oʻtib ketgandi;- albatta, kashishning oʻlik yorishi qonundan tashqari ish ekaniga hatto shahar hokimining ham aqli yetardi. Shunga qaramay, buyrugʻi ijro etilishini talab qildi.

Jasadni shu yaqin-oʻrtadagi maktab binosida yorishdi, 6u ham bir xunrezlik boʻldi; padar Amadorga endigina tib ilmidan saboq olayotgan, ayni kunlarda ta’tilga kelgan talaba yigit, ne qilganlarini daftarga yozib borgan dorixonachi koʻmaklashdi, uchovlon birgalashib, oʻlikni qassobday yana soʻyishdi. Ularning qoʻlida bir-ikkita mayda-chuyda jarrohlik asboblari bor edi, xolos, zaruriyatdan roʻzgʻorda ishlatiladigan oddiy pichokdan ham foydalanishdi. Marhumning a’zoyi badani chapparastasiga chavaqlab tashlanganini nazardan soqit etsak, padar Amador yozgan hisobot risoladagiday edi, shu boisdanmi, tergovchi uni asqotib qolar degan niyatda sud xujjatlariga tirkab qoʻygan.

Sallohlar Sant'yago Nasarning tanasiga pichok sanchaverib gʻalvir qilib yuborishgandi, zarbalardan yettitasi uning ayni jon joyiga tekkandi. Jigar ikki yeridan deyarli boʻlib tashlangan. Oshqozonning toʻrt joyiga juda qattiq tigʻ urilgan, ulardan biri hatto oshqozon bezini ajratib yuborgandi; yoʻgʻon ichak olti yeridan ogʻir yaralangandi, tigʻ ingichka ichakka dovur yetib borgandi. Orqadan urilgan yagona zarb pastdan uchinchi qovurgʻa orasidan oʻtib, tigʻ oʻngdagi buyrakka sanchilgan edi. Qorinda ancha-muncha shilta xiltlar toʻplangandi; oʻsha chiqitlar ichidan Sant'yago Nasar toʻrt yasharligida yutib yuborgan tilla medal'onni topib olishdi. Koʻkrak qafasining ikki nuqtasi jarohatlangan: biri — oʻng yonboshda, ikkinchisi qovurgʻa ostida edi, ayni shu zarb oʻpkaga tegib oʻtgandi; ikkinchisi chap qoʻltiqda edi. Qoʻl panjalari va bilaklarining olti joyi tilingan edi. Vujudning ikki uzviga — oʻng songa va qorin toʻqimasiga enlatib urilgan pichoq ham ancha chukur botgan ekan. Oʻng qoʻlning kafti bamisli chopilganday edi, sud hisobotida bu haqda: «Chormixga tortilgan Iso alahissalomning vujudidagi tamgʻaga oʻxshaydi», deb yozilgan. Miyasining vazni oddiy inglizning miyasidan 138 misqol ogʻir edi, shunga suyangan holda padar Amador sudga bergan hisobotida Sant'yago Nasar — miyasi butun yigit ekan, u kelajakda donishmandlardan biri, boʻlardi, degan mulohazani bildirgan. Hisoboti soʻngida u jigarning choʻzilib ketganini, bu marhumning jigari shamollaganida raso