Tasodifiy hikoya: Фохиша ....ёки? (Тошкент-Москва) 4 (Давоми)
-Прикинь Жень, он с этой чувырлой разбежались. Она **** даже по утрам как по обычаям улицу с момента...davomi

Mani yig`latgan hikoya. By FARISHTA

Добавил:	FARISHTA (05.11.2016 / 12:19)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	12910
Комментарии:	2

Ertalab choy ichib o’tirgandim ayolim kelibyonimga o’tirdi. Piyolaga choy quyib uzatarkan, asta gapboshladi: - Dadasi, bugun siz boshqa bir ayolni kechki ovqatga taklif qilishingizni istayman....Chaynabturgan nonim tiqilib qoldi. -Tinchlikmi onasi, qanaqa ayol bilan kechki ovqatga boraman, ko’rganlarnima deydi, esingni yedingmi?- dedim o’zimni o’nglab... - Man sizni qattiq sevaman, hammadanqizg’onaman, lekin aniq bilamanki u ayol sizni mandanda ortiq sevadi, va siz bilan bir soniya bo’lsadabirga suhbat qurib, diydoringizga to’yishni istaydi, bu inson sizni onangiz,- dedi ayolim....Chuquro’yga tolib qoldim...."Mana 19 yildirki onam dadamsiz, birgina ukam bilan qishloqda yashaydi. Uchta bolavaayolimni yaxshi kiyintirib yaxshi boqaman deb, biror marta tuzukroq onamga e'tiborbermabman...o’leeeee o’g’il bo’lmay, tur o’rningdan", deya o’zimni o’zim koyib o’rnimdan turdim.Telefonimni olib onamga qo’ng’iroq qildim. Trubkani ko’tariboq, "tinchlikmi bolam, nima bo’ldi, bunchabarvaqt telefon qilding", deb qoldilar. - Onajon, xavotirlanmang, nega faqat yomon narsa bo’lishikerakmi saharlab qo’nqiroq qilishim uchun, sizni sog’indim, -dedim nafasim qisilib... Onamquloqlariga ishonmadilar shekilli, chunki bu gapni ancha yillardan beri birinchi marta aytishim edi...-Bolam gaplaring yoqmayabdi, xuddi o’limidan oldin vasiyat qiladiganlarga o’xshab gapirma, nimabo’ldi?-deya yana so’radilar. -hech narsamas onajon, maylimi bugun kechga sizni biror restoranga kechkiovqatga taklif qilsam, ikkalamiz shu oqshomni birga o’tkazsak?...Bir oz jim qoldilarda, "Jon jon deyman bolam"- dedilarda, piqillab yig’lab yubordilar. Kechga mashinamni minib onamni uyi tomon ketarkanman, xuddi uzoq kutgan sevgilisi bilan uchrashuv oldidan hayajonga tushib qoladigan oshiqdek, balki undan ham battar holga tushib yuragim tez ura boshladi...Yetib kelib to’xtaganimda, havo sovuq bo’lishiga qaramay, onam darvoza oldida kutib turardilar. - Onajon, nega chiqib oldingiz, kelib o’zim olib chiqardim, sovuqda muzlabsizu...Onam kelib peshonamdan o’pib so’rashdilarda, "bolam yuragim toqatqilmay chiqib oldim"...Onam xuddi uchrashuvga chiqqandek yasanib olganlar...Xolatlarini ko’rib damkulgim kelardi, dam o’zimni yomon ko’rardim,"nega shu paytgacha onangni bir marta bo’lsada shundayxursand qilmading", deb...Mashinaga o’tirar ekanlar, "dugonalarimga bugun o’g’lim mani restorangataklif qildi desam, hammasi manga havaslari keldi", -dedilar...Shahar markazidagi shinamginarestoranga kirdik. Kirar ekanmiz, onam qo’limdan ushlab olib, viqor bilan, xuddi shaharni birinchiraqamli xonimidek yurib borardilar...ko’zlaridagi quvonchni yashirishni imkoni yo’q edi...Stolga o’tirarekanmiz, menyuni olib o’qidim. Onam ancha ko’zdan qolibdilar, faqat katta harflarni ko’ra oldilarxolos...- Sen bolaligingda o’qishni bilmasding, menyuni men o’qirdim, sen esa erkalanib biror narsatanlaguningcha ancha vaqt o’tardi, endi esa sening navbating kelibdi, dedilar onam uzoq o’tmishnieslab...Uzoq o’tirdik suhbat qurib, vaqt allamahal bo’lganini ham sezmabmiz. Qalbimda qandaydirshirin xotiralar, notanish iliqlik jo’sh ura boshladi...Qanchalar ajoyib kecha bo’ldi."Shunday ayolni negashu paytgacha bir marta bo’lsada restoranga taklif qilmabman, bu shunchalar ajoyib ekanku" deya o’zimnio’zim tergay boshladim.Onamni uylariga qo’yarkanman, "Bolam sen bilan yana o’sha yerga borishniistayman",- dedilar. - Bajonu dil onajon, buhafta boramiz,- dedim. - Lekin bu safar man to’laymanrestoranni pulini,- dedilar qaysarlik bilan. - Mayli onajon, siz nima desangiz shu, -dedim. Uygaqaytaganimda ayolimga rahmat aytdim, axir u man uchun ajoyib bir oqshomni o’tkazishimda katta yordamberdida...Oradan ikki kun o’tmay saharda ukam telefon qilib, "aka tez keling, onamni yuraklari xurujqildi", deb qoldi. Onamni tirik ko’rish nasibqilmadi. Borgunimcha jonlari uzilibdi... Ma'rakalardankeyin ukam bir konvert tutqazdi, onam berib qo’ygan ekanlar. Ochdim. U yerda bir parcha qog’ozga xatqoldiribdilar: "Bolam, va'da qilganimdek, avvaldan borib restoranga ikki kishilik kechki ovqatnihisoblatib pulini to’lab keldim, kvitansiyasi ham shu yerda. O’sha kungacha man yetib bormayman,lekin san albatta borgin, ayolingni olib borib, ikkalamiz o’tirgan joyda o’tirib ovqatlaninglar..Mansani jonimdan ortiq yaxshi ko’raman bolajonim...." qaniydi shu xatni yozgan ayol tirik bo’lsalar, har kun uayolni boshimda ko’tarib restoranlarga, parklarga, eng yaxshi joylarga olib borsam,suhbatlaridansarmast bo’lsam...qaniydi yana bir bor shunday oqshom nasib etsa....lekin endi onam yo’qedilar....Onalarimizni tirikligida qadrlariga yetaylik azizlar!!!