Tasodifiy hikoya: Xatolarimdan biri 3 yakun
Ehhh... Shayton u dunyoda Odam (a.s)ni jannatdan quvilishiga sababchi bölgandek, bu dunyoda ham odam...davomi

boshganch, atirgulni bo`yidan qonib qonib hidlardi. Go`yo shu atirgulgina uni yashashi uchun havo yetqazib berayotganday. Asta kaftini yoydi, tilla uzukning birilyant ko`zi chiroq shulasida yarqirab ketdi. Uzukni barmog`iga soldi va o`sha barmog`ini ham ko`ksiga bosdi. Asta tog` ortiga bosh qo`yayotgan quyosh kabi, Gulining qavog`lari ham yumuldi...
Hayolan bolakkika o`sha Chamanzor gul do`koniga qaytdi. Bularning hammasi huddi, katta tezlikda ortga qaytarilgan kino tasmadek, go`yo hammasi boshiga qaytganday edi...

Chamasi 8-sinf o`quchisi, sho`x, erka, beytashvish davrlar edi. Ular to`rta qiz, eshik tepasiga gulli bezaklar bilan, katta harflarda CHAMANZOR deb yozilgan gul do`koniga kirib keldilar. Eshikdan kirganlari hamoni, gullarning hushbo`y ifori dimog`lariga urulardi.
- Salom... -dedi Guli, peshtaxta oldida turgan gul sotuvchi ayolga yaqinlashar ekan. -O`qtuvchimizning bayramlari uchun guldasta tayorlab bersayz...
- Qanday bo`lsin? -so`radi muloyim ohanda gulchi ayol.
- Eng chiroylisi bo`lsin, ikkita guldasta! Biri alifboni o`rgatgan o`qtivchimiz uchun...
Gulchi ayol tushundi va tezda ishga kirishdi. Nararoqda Gulidan ko`z uzmay kursida o`tirgan 5, 6 yoshlardagi bolakay, sotuvchi ayolning erkalab so`ng buyurgan buyrug`i bilan har-xil gullardan olib berish bilan ayolga yordam bera boshladi.
Hoynahoy onasi bo`lsa kerak, ha onasi bolam deyabdiku... Hayolidan o`tqazdi Guli.
Mohir qo`llarning chaqqonligi tufayli bir-biriga o`xshamagan, bir-biridan go`zal ikki guldasta tayyor bo`ldi...
Haqqini to`lab eshikka yaqinlashganlarida bolakayning:
- Ketmay turingng... -debgan shirali ovozi to`htatdi.
Olti yoshlardagi bolakay, vazaga solingan bir quchoq atirgul shodasidan hali ochilishga ulgurmagan bir dona atirgul g`unchasini sug`urib oldi va qizlar tomon yaqinlashdi...

- Bu kimga! - biroz oldiga chiqdi Feruza.
- Anovchi chiroyli qizga! -bolakay gulni Guli tomon uzatdi.
Guli jilmaydi, ammo hijolat tortib sotuvchi ayol tomonga qaradi. Ayol yengilgina bosh qimirlatdi, olaver deganday jilmayib.
- Kattakon rahmat... -Guli osilib qolgan zulfini qulog`i ostiga qistirgancha bola tomonga engashdi. - Ismiz nima?
- Islom...
- Meniki Guli... - bolakayni yuzidan o`pdi. - Hayr Islomjon...
- Hayr Guli... -bolakay qizlar to aftobusga chiqib ketmagularicha oynadan qo`l siltab qarab turdi...

Guli 9-sinfda Balli Qizlar bellashuvi o`z zehnini sinab ko`rdi, va g`olibasiga aylandi. O`qtuvchilari maqtishdi sinfdoshlari tabriklashdi. Yoshgina bolakay, unga hali ochilishga ulgurmagan bir dona atirgul tutdi. Avvaliga hayron bo`lib, oldi tishlaridan ikkitasi tushgan yoqimtoy bolakayga tikilib qaradi...
- Guli sen g`olib bo`ldingmi?
Bu jimitkaning sensirab gapirishiham quloqqa yoqqani uchun, Guli kulib qo`yaqoldi.
- Guli meni tanimayabsanmi?
- Taniganda qandoq, siz o`sha Islomjonsiz... - gulni qo`liga oldi va iforidan hidladi. - Bunday atirgulni faqat siz berasiz menga...
Bolakayni yuzida tabassum zohir bo`lib, yanada yoqimtoy bo`lib ketdi.
- Guli sen g`olib bo`ldingmi?
- Ha ko`rmadingizmi?
- Ulgurmadim, hozirgina keldim...
Guli boshini ko`tarib atrofga bir qarab oldi.
- Qayoqdan keldiz?
Bolakay qo`llari bilan shahar tomonni ko`rsatdi.
- Iya hali bizni maktabda o`qimaysizmi?
Bolakay yo`q deya bosh chayqadi.
Guli bolakay yelkasiga ilib olgan, sumkasiga qarab 1-sinf bolasi ekanligini bilib oldi.
- Qanday keldiz?
- Aftabusda!
- Hali onangiz qidirib yurgandur-aaa? -Guli qo`llarini beliga tirab, tergashga kirishdi.
- Senga zarur gapib bor edi...
- Qulog`im sizda? - Guli bolakay tomon engashdi.
Bolakay huddi o`ta mahfiy sirni aytoqchi bo`layotgan, razvetkachiday u-yoq-bu yoqqa qarab oldi. Sal narida kuzatib turgan Gulini dugonalariga ko`zi tushgach, Gulining qo`lidan ushlab nari tortdi...
- Bo`ldimi endi aytasizmi, zarur gapizni? - Guli endi tizzalarini bukib, yoqimtoy bolakay, bo`yi barobar engashdi va qulog`ini u tomon tutdi.
- Guli... yaxshi ko`raman!
Guli bolakayni so`zlariga yaxshi tushunmadi va unga tikildi.
- Menimi?
- Seni yaxshi ko`raman! -bolakay past, biroz hirillagan ovozda, shunday bir ajoyib aytdiki bu so`zlarni. Guli ich-ichidan zavqlanib ketdi.
- Iya menga sevgi izhor qilyabsizmi?
Bolakay ha deya bosh qimirlatdi, va ko`zlarini uzmay tikilib turaverdi.
Sevgi izhorini asil manosini hali tushunib, tushunmay qarab turgan bu jajji oshiq bolakayni nigohlari Gulining yuzlarini qizartirib yubordi. Yuzlarini kaftlari bilan berkitib oldi Guli.
- Vooy sizi qaranga-aaaa! Shuni uchun bu chiroyli gulni ko`tarib meni izlab kelibsizda?
Bolakay yana bosh qimirlatib tastiqladi. Guli esa bu yoqimtoy bolakayga o`zgacha mehir bilan boqar ekan, uni hafa qilishni istamadi.
- Menam sizni yaxshi ko`raman, faqat buni hechkimga aytmang ho`p? -ko`rsatkich barmog`ini labiga qo`ydi. - Tishshsh...
Bolakayning ko`zlari porlab ketdi. Guli jajji oshig`ini yana ham hursand qilishni istadi.
- O`pib qo`yasizmi? -shivirladi.
- Ha...
- Bu yerdanmi, yo bu yerdanmi? - Guli avval labiga, so`ngra dudog`lariga ishora qildi. Bolakay ko`rsatchik barmog`i bilan, dudog`iga tekkazdi. Guli sochlarini barmoqlari bilan ushlab, chap yuzini bolakay tomon tutdi. Bolakay esa tegar-teymas, lablarini uning dudoqlariga tekkazib o`pib qo`ydi.
- Bo`ldimi, endi uyizga ketasizmi?
- Ha ketaman...
- Qanday kelgan bo`lsayz, shunday ehtiyot bo`lib keting ho`pmi! - opalarcha mehir bilan tergab bekatgacha kuzatib qo`ydi. Dugonalari oldiga qaytar ekan, bu bolakayning qilgan ishidan, kattalarcha o`zini tutishidan, hayratga tushib kulardi...
- Buni qaraya, qancha vaqtdan keynham, tanib izlab kelibdiya! -ortiga o`g`rilib bolakay chiqib ketayotgan aftabusga qarab qo`ydi. - Birovga aytsam rosa kuladi...
Dugonalariga yaqin kelganda, Gulini labidagi tabasstmni ko`rib o`zlari savolga tutushdi:
- Guli jiyaningmi?
- Tanimadilaringmi, bu o`sha bolakayku! - hammalari eslolmay ahrayishdi. - O`tgan yili esingdami Feruz gul do`konida bir bolakay menga gul bergandi!
- Anovi yoqimtoy bolakay... Ha eslagandayman!
Guli qiqirlab kulib yubordi:
- Aytsam o`lib qolasizlar, hozirgina o`sha bolakay menga sevgi izhor qilib ketdi...
- Aaaa...
Dugonalari ishonib, ishonmay kulishdi. Ishonish qiyim, ammo bu ayni haqiqat. Keyingi haftaning chorshanbasida yana o`sha bolakay, erta tongda maktab darvozasi oldida, qo`lida qip qizil atirgul bilan kutib oldi...
Guli bu gal ham bolakayning bolalarcha muhabbatiga, munosib javob bilan ortiga qaytardi. Shundan keyin haftaning har chorshambasida bolakay Gulining yoniga gul ko`tarib, kelishni odat qilib oldi. Har gal, bolakayni husand qilib jo`natardi...

- Ana qaralaring, sevgilim kutib turibdi! -dugonalariga bolalarcha zavq, shavq bilan maqtandi Guli.
- Guli yigitni yuragidan urubsan-ku? -qiqirlashdi qizlar.
Bolaga yaqinlashar ekan, Guli huddi bir peysadagi ro`lni qayta-qayta takrorlayotgn aktirisaday, mohirona ro`lga kirishdi. Endi bu oshig`ining oldida, o`zi ham yetti yoshli qizchaning