Tasodifiy hikoya: Qoshnim Nasiba bilan
Men ismim Sanjar men 18 yoshdaman bir kuni abeta eshik jiringlab qoldi chiqib qarasam Qoshnim Nasib ...davomi
Men ismim Sanjar men 18 yoshdaman bir kuni abeta eshik jiringlab qoldi chiqib qarasam Qoshnim Nasib ...davomi
Библиотека | Chimildiq (yoshlar uchun) | Ayol qalbi...
boshganch, atirgulni bo`yidan qonib qonib hidlardi. Go`yo shu atirgulgina uni yashashi uchun havo yetqazib berayotganday. Asta kaftini yoydi, tilla uzukning birilyant ko`zi chiroq shulasida yarqirab ketdi. Uzukni barmog`iga soldi va o`sha barmog`ini ham ko`ksiga bosdi. Asta tog` ortiga bosh qo`yayotgan quyosh kabi, Gulining qavog`lari ham yumuldi...
Hayolan bolakkika o`sha Chamanzor gul do`koniga qaytdi. Bularning hammasi huddi, katta tezlikda ortga qaytarilgan kino tasmadek, go`yo hammasi boshiga qaytganday edi...
Chamasi 8-sinf o`quchisi, sho`x, erka, beytashvish davrlar edi. Ular to`rta qiz, eshik tepasiga gulli bezaklar bilan, katta harflarda CHAMANZOR deb yozilgan gul do`koniga kirib keldilar. Eshikdan kirganlari hamoni, gullarning hushbo`y ifori dimog`lariga urulardi.
- Salom... -dedi Guli, peshtaxta oldida turgan gul sotuvchi ayolga yaqinlashar ekan. -O`qtuvchimizning bayramlari uchun guldasta tayorlab bersayz...
- Qanday bo`lsin? -so`radi muloyim ohanda gulchi ayol.
- Eng chiroylisi bo`lsin, ikkita guldasta! Biri alifboni o`rgatgan o`qtivchimiz uchun...
Gulchi ayol tushundi va tezda ishga kirishdi. Nararoqda Gulidan ko`z uzmay kursida o`tirgan 5, 6 yoshlardagi bolakay, sotuvchi ayolning erkalab so`ng buyurgan buyrug`i bilan har-xil gullardan olib berish bilan ayolga yordam bera boshladi.
Hoynahoy onasi bo`lsa kerak, ha onasi bolam deyabdiku... Hayolidan o`tqazdi Guli.
Mohir qo`llarning chaqqonligi tufayli bir-biriga o`xshamagan, bir-biridan go`zal ikki guldasta tayyor bo`ldi...
Haqqini to`lab eshikka yaqinlashganlarida bolakayning:
- Ketmay turingng... -debgan shirali ovozi to`htatdi.
Olti yoshlardagi bolakay, vazaga solingan bir quchoq atirgul shodasidan hali ochilishga ulgurmagan bir dona atirgul g`unchasini sug`urib oldi va qizlar tomon yaqinlashdi...
- Bu kimga! - biroz oldiga chiqdi Feruza.
- Anovchi chiroyli qizga! -bolakay gulni Guli tomon uzatdi.
Guli jilmaydi, ammo hijolat tortib sotuvchi ayol tomonga qaradi. Ayol yengilgina bosh qimirlatdi, olaver deganday jilmayib.
- Kattakon rahmat... -Guli osilib qolgan zulfini qulog`i ostiga qistirgancha bola tomonga engashdi. - Ismiz nima?
- Islom...
- Meniki Guli... - bolakayni yuzidan o`pdi. - Hayr Islomjon...
- Hayr Guli... -bolakay qizlar to aftobusga chiqib ketmagularicha oynadan qo`l siltab qarab turdi...
Guli 9-sinfda Balli Qizlar bellashuvi o`z zehnini sinab ko`rdi, va g`olibasiga aylandi. O`qtuvchilari maqtishdi sinfdoshlari tabriklashdi. Yoshgina bolakay, unga hali ochilishga ulgurmagan bir dona atirgul tutdi. Avvaliga hayron bo`lib, oldi tishlaridan ikkitasi tushgan yoqimtoy bolakayga tikilib qaradi...
- Guli sen g`olib bo`ldingmi?
Bu jimitkaning sensirab gapirishiham quloqqa yoqqani uchun, Guli kulib qo`yaqoldi.
- Guli meni tanimayabsanmi?
- Taniganda qandoq, siz o`sha Islomjonsiz... - gulni qo`liga oldi va iforidan hidladi. - Bunday atirgulni faqat siz berasiz menga...
Bolakayni yuzida tabassum zohir bo`lib, yanada yoqimtoy bo`lib ketdi.
- Guli sen g`olib bo`ldingmi?
- Ha ko`rmadingizmi?
- Ulgurmadim, hozirgina keldim...
Guli boshini ko`tarib atrofga bir qarab oldi.
- Qayoqdan keldiz?
Bolakay qo`llari bilan shahar tomonni ko`rsatdi.
- Iya hali bizni maktabda o`qimaysizmi?
Bolakay yo`q deya bosh chayqadi.
Guli bolakay yelkasiga ilib olgan, sumkasiga qarab 1-sinf bolasi ekanligini bilib oldi.
- Qanday keldiz?
- Aftabusda!
- Hali onangiz qidirib yurgandur-aaa? -Guli qo`llarini beliga tirab, tergashga kirishdi.
- Senga zarur gapib bor edi...
- Qulog`im sizda? - Guli bolakay tomon engashdi.
Bolakay huddi o`ta mahfiy sirni aytoqchi bo`layotgan, razvetkachiday u-yoq-bu yoqqa qarab oldi. Sal narida kuzatib turgan Gulini dugonalariga ko`zi tushgach, Gulining qo`lidan ushlab nari tortdi...
- Bo`ldimi endi aytasizmi, zarur gapizni? - Guli endi tizzalarini bukib, yoqimtoy bolakay, bo`yi barobar engashdi va qulog`ini u tomon tutdi.
- Guli... yaxshi ko`raman!
Guli bolakayni so`zlariga yaxshi tushunmadi va unga tikildi.
- Menimi?
- Seni yaxshi ko`raman! -bolakay past, biroz hirillagan ovozda, shunday bir ajoyib aytdiki bu so`zlarni. Guli ich-ichidan zavqlanib ketdi.
- Iya menga sevgi izhor qilyabsizmi?
Bolakay ha deya bosh qimirlatdi, va ko`zlarini uzmay tikilib turaverdi.
Sevgi izhorini asil manosini hali tushunib, tushunmay qarab turgan bu jajji oshiq bolakayni nigohlari Gulining yuzlarini qizartirib yubordi. Yuzlarini kaftlari bilan berkitib oldi Guli.
- Vooy sizi qaranga-aaaa! Shuni uchun bu chiroyli gulni ko`tarib meni izlab kelibsizda?
Bolakay yana bosh qimirlatib tastiqladi. Guli esa bu yoqimtoy bolakayga o`zgacha mehir bilan boqar ekan, uni hafa qilishni istamadi.
- Menam sizni yaxshi ko`raman, faqat buni hechkimga aytmang ho`p? -ko`rsatkich barmog`ini labiga qo`ydi. - Tishshsh...
Bolakayning ko`zlari porlab ketdi. Guli jajji oshig`ini yana ham hursand qilishni istadi.
- O`pib qo`yasizmi? -shivirladi.
- Ha...
- Bu yerdanmi, yo bu yerdanmi? - Guli avval labiga, so`ngra dudog`lariga ishora qildi. Bolakay ko`rsatchik barmog`i bilan, dudog`iga tekkazdi. Guli sochlarini barmoqlari bilan ushlab, chap yuzini bolakay tomon tutdi. Bolakay esa tegar-teymas, lablarini uning dudoqlariga tekkazib o`pib qo`ydi.
- Bo`ldimi, endi uyizga ketasizmi?
- Ha ketaman...
- Qanday kelgan bo`lsayz, shunday ehtiyot bo`lib keting ho`pmi! - opalarcha mehir bilan tergab bekatgacha kuzatib qo`ydi. Dugonalari oldiga qaytar ekan, bu bolakayning qilgan ishidan, kattalarcha o`zini tutishidan, hayratga tushib kulardi...
- Buni qaraya, qancha vaqtdan keynham, tanib izlab kelibdiya! -ortiga o`g`rilib bolakay chiqib ketayotgan aftabusga qarab qo`ydi. - Birovga aytsam rosa kuladi...
Dugonalariga yaqin kelganda, Gulini labidagi tabasstmni ko`rib o`zlari savolga tutushdi:
- Guli jiyaningmi?
- Tanimadilaringmi, bu o`sha bolakayku! - hammalari eslolmay ahrayishdi. - O`tgan yili esingdami Feruz gul do`konida bir bolakay menga gul bergandi!
- Anovi yoqimtoy bolakay... Ha eslagandayman!
Guli qiqirlab kulib yubordi:
- Aytsam o`lib qolasizlar, hozirgina o`sha bolakay menga sevgi izhor qilib ketdi...
- Aaaa...
Dugonalari ishonib, ishonmay kulishdi. Ishonish qiyim, ammo bu ayni haqiqat. Keyingi haftaning chorshanbasida yana o`sha bolakay, erta tongda maktab darvozasi oldida, qo`lida qip qizil atirgul bilan kutib oldi...
Guli bu gal ham bolakayning bolalarcha muhabbatiga, munosib javob bilan ortiga qaytardi. Shundan keyin haftaning har chorshambasida bolakay Gulining yoniga gul ko`tarib, kelishni odat qilib oldi. Har gal, bolakayni husand qilib jo`natardi...
- Ana qaralaring, sevgilim kutib turibdi! -dugonalariga bolalarcha zavq, shavq bilan maqtandi Guli.
- Guli yigitni yuragidan urubsan-ku? -qiqirlashdi qizlar.
Bolaga yaqinlashar ekan, Guli huddi bir peysadagi ro`lni qayta-qayta takrorlayotgn aktirisaday, mohirona ro`lga kirishdi. Endi bu oshig`ining oldida, o`zi ham yetti yoshli qizchaning
Hayolan bolakkika o`sha Chamanzor gul do`koniga qaytdi. Bularning hammasi huddi, katta tezlikda ortga qaytarilgan kino tasmadek, go`yo hammasi boshiga qaytganday edi...
Chamasi 8-sinf o`quchisi, sho`x, erka, beytashvish davrlar edi. Ular to`rta qiz, eshik tepasiga gulli bezaklar bilan, katta harflarda CHAMANZOR deb yozilgan gul do`koniga kirib keldilar. Eshikdan kirganlari hamoni, gullarning hushbo`y ifori dimog`lariga urulardi.
- Salom... -dedi Guli, peshtaxta oldida turgan gul sotuvchi ayolga yaqinlashar ekan. -O`qtuvchimizning bayramlari uchun guldasta tayorlab bersayz...
- Qanday bo`lsin? -so`radi muloyim ohanda gulchi ayol.
- Eng chiroylisi bo`lsin, ikkita guldasta! Biri alifboni o`rgatgan o`qtivchimiz uchun...
Gulchi ayol tushundi va tezda ishga kirishdi. Nararoqda Gulidan ko`z uzmay kursida o`tirgan 5, 6 yoshlardagi bolakay, sotuvchi ayolning erkalab so`ng buyurgan buyrug`i bilan har-xil gullardan olib berish bilan ayolga yordam bera boshladi.
Hoynahoy onasi bo`lsa kerak, ha onasi bolam deyabdiku... Hayolidan o`tqazdi Guli.
Mohir qo`llarning chaqqonligi tufayli bir-biriga o`xshamagan, bir-biridan go`zal ikki guldasta tayyor bo`ldi...
Haqqini to`lab eshikka yaqinlashganlarida bolakayning:
- Ketmay turingng... -debgan shirali ovozi to`htatdi.
Olti yoshlardagi bolakay, vazaga solingan bir quchoq atirgul shodasidan hali ochilishga ulgurmagan bir dona atirgul g`unchasini sug`urib oldi va qizlar tomon yaqinlashdi...
- Bu kimga! - biroz oldiga chiqdi Feruza.
- Anovchi chiroyli qizga! -bolakay gulni Guli tomon uzatdi.
Guli jilmaydi, ammo hijolat tortib sotuvchi ayol tomonga qaradi. Ayol yengilgina bosh qimirlatdi, olaver deganday jilmayib.
- Kattakon rahmat... -Guli osilib qolgan zulfini qulog`i ostiga qistirgancha bola tomonga engashdi. - Ismiz nima?
- Islom...
- Meniki Guli... - bolakayni yuzidan o`pdi. - Hayr Islomjon...
- Hayr Guli... -bolakay qizlar to aftobusga chiqib ketmagularicha oynadan qo`l siltab qarab turdi...
Guli 9-sinfda Balli Qizlar bellashuvi o`z zehnini sinab ko`rdi, va g`olibasiga aylandi. O`qtuvchilari maqtishdi sinfdoshlari tabriklashdi. Yoshgina bolakay, unga hali ochilishga ulgurmagan bir dona atirgul tutdi. Avvaliga hayron bo`lib, oldi tishlaridan ikkitasi tushgan yoqimtoy bolakayga tikilib qaradi...
- Guli sen g`olib bo`ldingmi?
Bu jimitkaning sensirab gapirishiham quloqqa yoqqani uchun, Guli kulib qo`yaqoldi.
- Guli meni tanimayabsanmi?
- Taniganda qandoq, siz o`sha Islomjonsiz... - gulni qo`liga oldi va iforidan hidladi. - Bunday atirgulni faqat siz berasiz menga...
Bolakayni yuzida tabassum zohir bo`lib, yanada yoqimtoy bo`lib ketdi.
- Guli sen g`olib bo`ldingmi?
- Ha ko`rmadingizmi?
- Ulgurmadim, hozirgina keldim...
Guli boshini ko`tarib atrofga bir qarab oldi.
- Qayoqdan keldiz?
Bolakay qo`llari bilan shahar tomonni ko`rsatdi.
- Iya hali bizni maktabda o`qimaysizmi?
Bolakay yo`q deya bosh chayqadi.
Guli bolakay yelkasiga ilib olgan, sumkasiga qarab 1-sinf bolasi ekanligini bilib oldi.
- Qanday keldiz?
- Aftabusda!
- Hali onangiz qidirib yurgandur-aaa? -Guli qo`llarini beliga tirab, tergashga kirishdi.
- Senga zarur gapib bor edi...
- Qulog`im sizda? - Guli bolakay tomon engashdi.
Bolakay huddi o`ta mahfiy sirni aytoqchi bo`layotgan, razvetkachiday u-yoq-bu yoqqa qarab oldi. Sal narida kuzatib turgan Gulini dugonalariga ko`zi tushgach, Gulining qo`lidan ushlab nari tortdi...
- Bo`ldimi endi aytasizmi, zarur gapizni? - Guli endi tizzalarini bukib, yoqimtoy bolakay, bo`yi barobar engashdi va qulog`ini u tomon tutdi.
- Guli... yaxshi ko`raman!
Guli bolakayni so`zlariga yaxshi tushunmadi va unga tikildi.
- Menimi?
- Seni yaxshi ko`raman! -bolakay past, biroz hirillagan ovozda, shunday bir ajoyib aytdiki bu so`zlarni. Guli ich-ichidan zavqlanib ketdi.
- Iya menga sevgi izhor qilyabsizmi?
Bolakay ha deya bosh qimirlatdi, va ko`zlarini uzmay tikilib turaverdi.
Sevgi izhorini asil manosini hali tushunib, tushunmay qarab turgan bu jajji oshiq bolakayni nigohlari Gulining yuzlarini qizartirib yubordi. Yuzlarini kaftlari bilan berkitib oldi Guli.
- Vooy sizi qaranga-aaaa! Shuni uchun bu chiroyli gulni ko`tarib meni izlab kelibsizda?
Bolakay yana bosh qimirlatib tastiqladi. Guli esa bu yoqimtoy bolakayga o`zgacha mehir bilan boqar ekan, uni hafa qilishni istamadi.
- Menam sizni yaxshi ko`raman, faqat buni hechkimga aytmang ho`p? -ko`rsatkich barmog`ini labiga qo`ydi. - Tishshsh...
Bolakayning ko`zlari porlab ketdi. Guli jajji oshig`ini yana ham hursand qilishni istadi.
- O`pib qo`yasizmi? -shivirladi.
- Ha...
- Bu yerdanmi, yo bu yerdanmi? - Guli avval labiga, so`ngra dudog`lariga ishora qildi. Bolakay ko`rsatchik barmog`i bilan, dudog`iga tekkazdi. Guli sochlarini barmoqlari bilan ushlab, chap yuzini bolakay tomon tutdi. Bolakay esa tegar-teymas, lablarini uning dudoqlariga tekkazib o`pib qo`ydi.
- Bo`ldimi, endi uyizga ketasizmi?
- Ha ketaman...
- Qanday kelgan bo`lsayz, shunday ehtiyot bo`lib keting ho`pmi! - opalarcha mehir bilan tergab bekatgacha kuzatib qo`ydi. Dugonalari oldiga qaytar ekan, bu bolakayning qilgan ishidan, kattalarcha o`zini tutishidan, hayratga tushib kulardi...
- Buni qaraya, qancha vaqtdan keynham, tanib izlab kelibdiya! -ortiga o`g`rilib bolakay chiqib ketayotgan aftabusga qarab qo`ydi. - Birovga aytsam rosa kuladi...
Dugonalariga yaqin kelganda, Gulini labidagi tabasstmni ko`rib o`zlari savolga tutushdi:
- Guli jiyaningmi?
- Tanimadilaringmi, bu o`sha bolakayku! - hammalari eslolmay ahrayishdi. - O`tgan yili esingdami Feruz gul do`konida bir bolakay menga gul bergandi!
- Anovi yoqimtoy bolakay... Ha eslagandayman!
Guli qiqirlab kulib yubordi:
- Aytsam o`lib qolasizlar, hozirgina o`sha bolakay menga sevgi izhor qilib ketdi...
- Aaaa...
Dugonalari ishonib, ishonmay kulishdi. Ishonish qiyim, ammo bu ayni haqiqat. Keyingi haftaning chorshanbasida yana o`sha bolakay, erta tongda maktab darvozasi oldida, qo`lida qip qizil atirgul bilan kutib oldi...
Guli bu gal ham bolakayning bolalarcha muhabbatiga, munosib javob bilan ortiga qaytardi. Shundan keyin haftaning har chorshambasida bolakay Gulining yoniga gul ko`tarib, kelishni odat qilib oldi. Har gal, bolakayni husand qilib jo`natardi...
- Ana qaralaring, sevgilim kutib turibdi! -dugonalariga bolalarcha zavq, shavq bilan maqtandi Guli.
- Guli yigitni yuragidan urubsan-ku? -qiqirlashdi qizlar.
Bolaga yaqinlashar ekan, Guli huddi bir peysadagi ro`lni qayta-qayta takrorlayotgn aktirisaday, mohirona ro`lga kirishdi. Endi bu oshig`ining oldida, o`zi ham yetti yoshli qizchaning