Tasodifiy hikoya: Dunyodan birinchi xikoyani davomi
Salom kutib qolganilar uchun uzur xullas davomi men ertasiga u iroda bilan o'qishga ketayotib gapni...davomi

қилайлик, ишни бирдан бошлайверайликми?
— Вазиятга қаранглар, агар иш бошлаш имкони бўлса, тезроқ ҳамма нарсани ҳал қилиб, ортларингга қайтинглар. Агар вазият қалтис бўлса, кутинглар. Аммо уларни бир дақиқа бўлсин, кўздан қочирманглар, — дея кўрсатма берди Семён. У хурсанд бўлганидан, хизматкор аёлга пиво олиб
келишни буюрди. Бир қултум тахир суюкдикдан ичганидан кейин:
“ Вадимнинг олдига ҳақиқатан ҳам
боришим керакка ўхшайди. Нима деган такдирдаям, мен унинг гапига қулоқ соладиган одаммасман-у, лекин сал кўнгилни ёзиб келганим қолади. Баҳонада Анжела бироз ёлимдан кўтарилади", деган қарорга келди у. Сўнг икки йигитига машинани тайёрлашни буюриб, ўзи кийиниш учун хонасига кириб кетди. Кутилган пайтдан анча барвақт Семённинг кириб
келиши Вадимни таажжублантирди. Лекин у буни билдирмаслик учун, дўстини қучоқ очиб кутиб олди.
— Ўзинг ўлиб ўтирган экансан-у, яна менга ноз қилишингга ўлайинми, демоқчимисан? — деди Семён қадрдонини багрига босиб.
— Агар шундай десант, минг карра ҳақ бўлиб чиқасан. Уйда гарангсиб нима қиларимни билмай ўтирган эдим. Ўзиям кўнглимдаги гапни топиб айтдинг.
— Келганингдан хурсандман. Асабий ишлаганидан кейин одам дам ҳам олиши керак-да. Қачонгача мияни эговлашдан нарига ўтмаймиз. Қани, стол га юр. Сен учун алоҳида тайёргарлик қилиб қўйибман. Улар олдиндан махсус ҳозирлаб қўйилган стол атрофига ўтирганларидан кейин оёкдари узун, деярли қип-яланғоч иккита қиз ниҳоятда ноз билан қадам ташлаб келишди-да, икки эркакнинг ёнгинасига ўтиришиб, бараварига уларнинг юзларидан ўпишди.
— Кириш қисми даҳшат, давоми ўлдириб ташласа керак! — дея хандон отиб кулди Семён.
— Махсус тайёрланган, сенинг ташрифинг шарафига! — деди мийигида кулиб Вадим.
— Ол-а! Мен ким бўлибманки, ташриф буюрсам. Мен келаман. Кичкина одамлар ҳар доим келишга маҳкум.
— Камтарлик қилма, сенинг ҳам фақат ўзинггагина бўйсунадиган давлатинг бор.
— Қўй бунақа сафсаталарни, менинг давлат-павлатга алоқам йўқ. Ундан кўра арокдан қуй, манави офатижонлар
билан бир маишат қилайлик, — дея Семён ёнидаги оппоққина, сариқ сочли гўзалнинг лабидан бўса олди.
— Воҳ, воҳ. Мазасини қара. Ўткирлигидан лабинг куйиб кетади-я.
Вадим Семёнга ароқ қуйиб узатди-да, атрофга бир аланглаб олди. Уни озгина ҳаяжон босаётган эди. Бироқ буни Семён сезмас, у ёнидаги қизнинг исмини аникдаш билан овора эди. Шу боис қадаҳни олдида, столга қўйиб қуйди. Вадим ўзига ҳам ароқ қуйгач:
— Қани, олдик, мана шу гўзаллар учун ичамиз.
Улар бор экан, ҳаётимиз мунаввар, — деди жилмайишга уриниб.
— Буларга-чи? — деди Семён қизларни кўрсатиб.
— Биз ичамиз-у, булар тамшаниб тураверишадими? Йўқ, бунақаси кетмайди, манавини ол, Вадим қурумсокдик қилгани билан, менинг багрим кенг, — деб у қўлидаги қадаҳни ёнидаги сулувга узатди. Қиз Вадим га қараб қуйди. Худди шу лаҳзада эркак унга “олма” , дегандек бошини чайқади.

— Йўқ, йўқ, — деди қиз ноз билан, — ҳар ким ўзининг насибасини ичсин. Менга Вадим бошқа қуйиб беради. Ундан кейин, мен шампан виносини кўпроқ ёқтираман. Семённинг бирдан қайсарлиги тутиб кетди.
— Шу пайтгача ҳеч ким менинг қўлимни қайтармаган. Аввал мен узатган ароқни ичасан, кейин шампан виносидан ўзим қуйиб бераман, — деди у. Ноилож қолган қиз унинг қўлидаги қадаҳни олди. Вадим Семёнга бошқа қадаҳга ароқ қуйиб узатди-да, ёнида ўзига суйкалиб ўтирган Танянинг сонини силаш баҳонасида унинг трусигига қистирилган тўппончани ушлаб қўйди.
— Унда бараварига кўтарайлик. Томоғам тақиллаб
кетди, — дея таклиф қилди Вадим. Семён бир кўтаришда қадаҳини бўшатди. Вадим
билан Таня ҳам шундай қилишди, аммо Семённинг ёнидаги Ира ҳеч кимга билдирмасдан қадаҳидаги ароқни пастга тўкиб юборди-да, газакка қўл узатди. Базм борган сари қизий бошлади, бунга сайин Вадим асабийлашиб бораверди. Шу боисдан xам , гарчи ҳаво унчалик иссиқ бўлмаса-да, ғарқ терга ботди. Шундан кейингина Семён ундаги ўзгаришга эътибор қилди.
— Сенга нима бўлаяпти, оғайни, жиққа терга ботиб кетдинг? Ёки ёнингдаги офатижоннинг тафти шунчалик баландми? — деди бошқа нарсани хаёл ига келтирмаган Семён.
— Ҳозир сенинг ёнингга ўтса, сенам сувга тушган мушукдай бўлиб қоласан, — деди Вадим нокулайликдан осонлик билан чиқиб кетганидан хурсанд бўлиб, ёнидаги сулувга и шора қил аркан.
— Қани, Таняхон, бизни ҳам бир куйдириб ташла-чи, — деди кулиб Семён. Таня Вадимнинг лабидан бўса олди-да, ўрнидан туриб келиб Семённи ҳам ўпди. Икки жувон икки томонидан қучоКгЛаб, вужудини оҳиста сийпалай бошлагач, бутунлай ҳирсга берилган Семён:
— Ресторанингнинг алоҳида хонаси йўқми? — деди
Вадим га қарата.
— Бўлганда қандоқ, — деб Вадим ортига бурилдида, йигитларидан бирини ёнига чақириб, тезда бассейнни тайёрлашларини буюрди. Унинг гапини эшитиб Семён бурнини жийирди:
— Барака топгур, бассейнга улгурамиз, аввал нафсни қондириб олайлик.
— Бассейн тайёр бўлгунча, бу “қушчалар'’ сени адойи тамом қилишади. Қани, юринглар-чи, — дея Вадим ўрнидан турди. Улар чақчақлашиб уй ичига киришди. Вадим иккинчи қаватдаги эшиги кўриниб турган хонани кўрсатди-да:
— Шу ерга чиқинглар, — деди. Бу хонани қизлар яхши билишарди, бироқ Семён илк маротаба кўриши эди. Семён ўзи айтганидай, нафсини қондириб чиққунча бир соатдан мўлроқ вақт ўтди. Шундан сўнг улар бассейнга киришди. Бу ерда ҳам усти турли хил тансиқ таомлардан тортиб ичкиликларгача тўлдирилган стол бор эди. Шу ерда Вадим мақсадига етди.У Семён сувга ўзини ташлаб, талай муддат сузиб чиққанидан кейин унинг қулига ароқ тула қадаҳ тутқазди. Бу сафар Семён қадаҳини Иранинг кулига тутқазмасдан, ҳар хил хаёлларга бормасдан, бир кўтаришда бушатди-ю, бирдан ранги гезариб кетди. Кейин хириллаб томогини ушлаганча қайтадан сувга кулади. Вадим жасадга бироз қараб турди-да, кейин йигитларини чақириб, уни сувдан чиқариб олиб, ўрмоннинг ичига кўмиб ташлашни, унгача Семённинг ўзи билан бирга келган одамларини бир ёкуш қилишни буюрди. Ўзи эса қизлар билан ишрат қилиш учун иккинчи қаватга кўтарилди. Соат тунги ўн иккиларга яқинлашиб қолганида, Семённинг уй қоровули хўжайиннинг машинасини кўриб, дарвозани очди. Ҳовлига кириб келган машинанинг ичидан Семён тушмагач, келгувчиларга ҳайрон бўлиб қараб турганида, Вадимнинг икки йигити унга бирдан Тўппончаларини ўқталиб:
— Жойингдан қимирласанг ўлдирамиз! — дейишди. Вадим эгасиз қолган уйга худди ўзининг уйига
киргандай бемалол кириб борди. Тансоқчилар рухсатсиз кириб келаётган одамни тўхтатмоқчи бўлиб, унинг олдига чиқишди-ю, Вадимнинг орқасидан келаётган йигитларнинг қўлларидаги тўппончаларини кўриб, бирдан жойларида тўхташди.
— Афсус, —деди диванга бориб ўтирган Вадим, — бахтсиз ҳодиса туфайли Семён оламдан кўз юмди. Ўлаётиб, уйига эгалик қилишни менга васият қилиб кетди. Сизлар ҳам васиятга тўлиқ амал қилиб, менинг йигитларим қаторига кушилишларинг керак. Йўқса, васиятни бузган одамни мен кечирмайман! Семённинг тансоқчилари вазиятни тезда англаб
етишди ва Вадимнинг оёгига бош уришиб, умрбод унинг хизматини қилишларини айтишди. Бироқ Вадим бунга қаноат қилмай, уларнинг ҳар бирларига қасам ичирди. Шундан кейин уларнинг ҳаммасини ташқарига чиқариб юбориб, Семённинг қўл телефонини