Tasodifiy hikoya: ...:: Ehh Yoshligim ::... [-MAJNUN-]
...:: Ehh Yoshligim ::... Kechki soat 21:20, Guli seryal ko`rib yotgan edi. Hayoli kelishgan t...davomi

kerak, lekin nima? Toʻgʻri, u Laurani «oʻldi» deyishi mumkin, ammo unda boshqa muammo paydo boʻladi. Uni koʻmmaslikning iloji yoʻq. Oʻlim haqida guvohnoma olish kerak. Tobut tayyorlatish kerak. Lauraning oʻlimi koʻplab muammolarni keltirib chiqaradi.

Bir kuni u hatto Bettaga hammasini aytmoqchi ham boʻldi. Karl bu ayol uni sevishiga aslo shubha qilmasdi, sevgi esa ayolni qulga aylantiradi. Uzoq oʻylanishlardan soʻng u bu fikrdan voz kechdi. Yana bir bor tavakkal qilishni istamadi.

«Vaziyatdan chiqishning eng yaxshi yoʻli,-oʻyladi Karl,-Lauraning gʻoyib boʻlishi. Laurani kasalxonaga olib borib qoʻyganini aytadi. Uning jasadini esa, haligi gazetada oʻqigani singari ellik yildan keyin topishadi. Kim ham oʻzidan oʻzi kelib yertoʻlani kavlardi?».

Karl qoʻlida patnis bilan ikkinchi qavatga koʻtarilarkan, shu haqda oʻylardi. U kursiga oʻzini tashladi va parishonxotirlik bilan ovqatlana boshladi. Uyni sotish mumkin. Harholda, ancha-muncha pul boʻladi. Toʻgʻri, Lauraning bor boyligi oldida uyning puli arzimagan pul boʻladi, lekin nima ham qilsin.

Kutilmaganda Bogan qotib qoldi va ovqatlanishni bas qildi. Uning miyasiga xotinining pullarini ham egallash mumkinligi haqidagi fikr kelib qoldi. Buning uchun Lauraning oʻrniga Bettadan foydalanish mumkin. Jasadni faqat tobut tayyorlaydiganlar koʻradi, lekin ular Lauraning oʻrnida Betta yotganligini bilishmaydi. «Ajoyib fikr!», Karl hayajondan sakrab turib ketdi. Ammo Bettani oʻldirishdan oldin hammasini yaxshilab oʻylab olish kerak.

U boʻsh idishlar bilan oshxonaga qaytganida Betta soʻradi:

-Ovqatning hammasini yedimi?

-Ha,-bosh silkidi Karl unga diqqat bilan tikilgancha.

-Karl, meni sevasanmi?-kutilmaganda soʻrab qoldi Betta.

-Betta, oʻzing bilasan-ku. Tepada ham faqat sen haqingda oʻyladim.

-Agar u oʻlsa, sen meni har doimgidek sevasanmi?

-Hozirgidan ham qattiqroq sevaman,-uni ishontirdi Bogan, Betta nega bunday deyayotganiga tushunmay.

-Xudoga shukr, Karl! Bunga oz qoldi.

-Nimani nazarda tutyapsan?

Betta Kul boʻsh idishlarga qarab miyigʻida kuldi, soʻng Boganga nigohini burdi.

-Men ovqatga zahar qoʻshib qoʻydim. U bir ozdan keyin oʻladi.

Karl Boganning rangi oqarib ketdi. Soʻngra birdaniga oʻtkir ogʻriq boshlandi. Uning jigʻildoni xuddi oʻt ketgandek qizib borar, Karl polda tirishgancha jazavaga tushardi.

Betta unga hayron tikilib turardi. Karl jon berishdan oldin unga qarab «ahmoq» deyishga ulgurdi xolos...