Библиотека | Ishxonada | Yashasin tinchlik by irreparable tanlov uchun
Buni yaxshilab o'rganib chiqing. Mana bu papkada esa sizning yangi xujjatlaringiz. Olg'a, shunqorim.
-O'rtoq general, qanday bo'larkan ahir mendan ham yaxshi kadrlar borku?
-Yo'q, siz buni uddalaysiz. Men sizga ishonaman. Siz yosh, kurashchan va maqsadi sari dadil odimlaydigan hodimsiz. Hech qachon taslim bo'lmaysiz. Shu sabab kattalar bilan maslahatlashib sizga mana shunday vazifani topshirdik.
-O'zbekiston Respublikasiga hizmat qilaman!!! Degancha chest berdim va ruxsat so'rab xonadan chiqib ketdim. Mening vujudimni ikki narsa chulg'ab olgandi: birinchisi, terrorchilarga bo'lgan nafratim meni kurashga chorlardi. Ikkinchisi esa, uddalay olmasligim to'g'risidagi qo'rquv edi. Ammo generalning gaplarini esladim-u, yuragimdagi g'ulg'ula o'z o'zidan tarqab ketdi.
Bo'lajak sarguzashtlarimni o'ylab, uyga borgim kelmadi va shahar aylanishga qaror qildim. Mashinamda Toshkentning eng so'lim joylaridan o'tar ekanman, yuragimni yana g'urur chulg'ab oldi.
-O naqadar go'zalsan, Toshkent ko'chalari. Sening mana shunday tarovatingni yana ko'rish nasib etarkanmi?
-Yoq men hali qaytaman.O'sha terrorchilarni qon qaqshatib qaytaman, ularning hammasi tarixga aylanadi. Yer yuzida tinchlik o'rnatiladi....
4
Uyga kelganimda soat 6 dan oshgandi. Tong ham endi yorishgan, hali quyosh chiqishiga ozgina vaqt bor. Spalniga kirganimda hotinim joyida yo'q edi. Qayerda ekan deb turganimda oshxonadagi ovozlar menga uning nonushta tayyorlayotganini sotib qo'yardi. U gaz yonida tuhum qovurish bilan band edi. Naqadar ajoyib mehribon xotinim bor-a. Meni tushunadi, doimo g'amxo'rlik qiladi. Yarim kechasi turib ketsam ham ertalab kelishimni kutadi...
Asta sekin sezdirmay yurib bordim va ortidan quchoqlab oldim.
-Voy dod. U kapgirni yerga tashlab yubordi.
-Qo'rqitib yubordingizku odamni?
-Ha jonim nima qilyapsiz?
-Ko'rmayapsizmi?
-Ko'ryapman. Bu tuhumlar kimga ekan?
-Sizgamas har, holda.
-Yogge?
-Hada
-Kimga ekan?
-Men jonidan ortiq ko'ruvchi insonga.
-Ha bo'lmasa uni chaqirib birga nonushta qilaver men ketdim. Yolgondan arazlagan bo'lib yurib ketdim.
-Jonim sizdan boshqa kimni ham jonimdan ortiq sevishim mumkin? Dedida, ortimdan quchoqlab olib, yelkamga boshini qo'ydi. Shu onda o'pkam to'lib ketdi va ortga o'girilib uni o'zimga tortib chin dildan quchoqladim. Uni quchib turar ekanman ko'zlarimda milt milt yosh oqardi.
-Asalim hozir qo'yib yubormasangiz, tuhum kuyib ketadi....
-Mayli men kiyimimni almashtirib chiqay.
Oshxonaga qaytib kelganimda ikki kishilik stolda nonushta tayyor edi. Men nonushtani refleks holatida yedim, ikki ko'zim esa xotinimda edi. U mening bunday tikilishimdan hijolat tortdi va:
-odam ko'rmaganmisiz dedi.
-Sendaqasini ko'rmaganman.
-Menga nima qibdi?
-Nega shunday yaxshisana, Dildora? Ollohimga ming bor shukr qilaman sendek qizni menga duchor qilganiga.
-Qo'yinge...
-Dildor. Bilasanmi, men ketyapman.
-Qayerga?
-Bilmadim hizmat safari bilan.
-Necha kunda kelasiz?
-Bilmadim. Balki bir yil, balki ikki yil. Balki...
-Nima balki?
-Balki umuman kelmasman.
-Gapingizni shamol uchirsin.
-Meni kuta olasanmi?
-Ha albatta har doim safarga ketganingizda umid bilan kutaman.
-Ha men albatta qaytaman. Meni tushunganing uchun rahmat. Nima qilay kasbim shunaqa.
-To'g'ri, ahir qasamyod qilgansiz. Ha aytgancha, Mening ham yangiligim bor.
-Nima ekan?
-Men homiladorman...
-Nima? Men ota bo'laman? Sevinchimdan ko'zimga yosh keldi. Bu safar o'zimni tuta olmadim. Baqirib baqirib yig'ladim. Ancha ko'nglim bo'shagach, Dildoraga qarab:
- Dadanga telefon qil seni olib ketsinlar. Sen ota-onangning uyida yashab turgin. Mana plastik kartochkam, ichida 10 mln so'm ga yaqin pul bor. Agar u tugasa, mashinamni garajga tashlab ketaman. Dadangga aytsang sotib beradilar. U ham biror kam ko'stga yarab qolar. Agar menga bir narsa bo'lsa davlatimiz sizlarni e'tiborsiz qoldirmaydi. Farzandimiz tug'ilganidan qirq kun o'tib ham kelmasam, ismini Yodgor yoki Yodgora deb qo'yinglar. Hayr jonim. Ko'rishguncha.
U o'zini tutib turolmadi va mening yonimga kelib meni qattiq quchoqladi. Men ham uni qattiq bag'rimga bosdim. Biz bo'kirib bo'kirib yig'lardik. Oradan bir necha fursat o'tkach men u bilan yana hayrlashib, ishxona tomon yana ravona bo'ldim.
5
Ishxonaga borib yana Generalning xonasiga kirdim. U yerda yana ikkita formali kishi o'tirgan ekan. Ularning zvoniyasi ham general ekanligini pogonidan bilgach, ularga chest berib, burchakda tik turdim. Ular menga o'zimni erkin tutishim kerakligini aytishgach, erkinroq bo'ldim va bo'sh kresloga o'tirdim. Keyinroq General Hamidov gap boshladi:
-Ilhomjon, mana bu sumkada, - biznes sumkaga ishora qildi, - sizning kiyimlaringiz va xujjatlaringiz bor. Ishingizga omad tilayman. Biz sizga ishonamiz. Qani olg'a.
-General-mayor zvoniyali kishi ham gapga aralashdi:
-Imkon boricha o'zingizni erkin va tabiiy tuting. Hech kim sizni kimligingizni bilmasin. Biz bu ishga juda ko'p kadrlarni kuzatdik va sizni tanladik. Bizni uyaltirib qo'ymang.
General-leytenat zvoniyali kishi esa qo'shimcha qildi:
-Mana bu telefon sizga. Uni o'zingiz ishlatasiz. Chexolining tagida sim karta bor. U biz bilan bog'lanishga. Har payshanba kuni soat 8 da bizga qo'ngiroq qilib bizga ma'lumot berib turasiz. Qani olg'a. 6
Samolyotdan tushganimda yuzimga Moskvaning o'zgacha sovuq shamoli urildi. Qattiq kerishib oldim va tashqariga chiqib, ketayotganimda meni ikki kishi to'xtatdi?
-Siz Odil Mansurovmisiz?
-Ha.
-Biz bilan yuring.
Men ortiqcha savol bermay ortlaridan ergashdim. Ular aeroportning mahsus honasiga meni olib kirishdi. U yerda yoshi 50 dan oshgan 1 kishi meni kutib turardi.
Meni ko'rishi bilan chehrasi yorishdi.
-Odil Mansurov. Hozir sizni bir joyga olib borishadi. U yerda sizni Tamerlan ismli bir yigit kutib turibdi. U sizning sherigingiz. U bilan birgalikda hamma ishni bajarasiz. U bilan yaqin do'st bo'lib oling. Ertadan boshlab u sizni stroykaga olib boradi. U yerda ishlab turasizlar. Juma kunlari machitga chiqasizlar. U yerda dushmanlarimizning to'dalari bor va ular bilan yaqinlashasizlar. Biz hammasini nazoratga olganmiz. So'ngra ular sizlarni hursand bo'lib qarshi olishadi va sizlarni o'z g'oyalariga sug'orib, tayyorlaydi va Turkiya orqali Suriyaga jo'natishadi. Sizlar esa hech nima bilmagandek ularning aldovlariga uchgandek o'zlaringizni tutasizlar. Sizlarga hamma yo'l ochiladi. Suriyaga borgandan so'ng, biz siz bilan yana bog'lanamiz. Darvoqe, rus tilini yaxshi bilasizmi?
-Rus va ingliz tillarida bemalol gaplasha olaman.
-Barakalla. Boravering.
Boyagi ikki kishi meni shahar bo'ylab qanaqadir kvartiraga olib bordi. U yerda esa meni o'sha chechen Tamerlan kutib oldi. U bilan juda yaxshi chiqishib ketdik. Xushmuomala, kirishimli yigit ekan. Yarim soat uyoq, buyoqdan gaplashgach, u menga:
-haligiga qandaysan, -dedi.
-Yo'q demasdim, ' javob berdim men.
U holodilnikdan litrovka aroqni olib stolga olib keldi va quydi. 4-5 ta
-O'rtoq general, qanday bo'larkan ahir mendan ham yaxshi kadrlar borku?
-Yo'q, siz buni uddalaysiz. Men sizga ishonaman. Siz yosh, kurashchan va maqsadi sari dadil odimlaydigan hodimsiz. Hech qachon taslim bo'lmaysiz. Shu sabab kattalar bilan maslahatlashib sizga mana shunday vazifani topshirdik.
-O'zbekiston Respublikasiga hizmat qilaman!!! Degancha chest berdim va ruxsat so'rab xonadan chiqib ketdim. Mening vujudimni ikki narsa chulg'ab olgandi: birinchisi, terrorchilarga bo'lgan nafratim meni kurashga chorlardi. Ikkinchisi esa, uddalay olmasligim to'g'risidagi qo'rquv edi. Ammo generalning gaplarini esladim-u, yuragimdagi g'ulg'ula o'z o'zidan tarqab ketdi.
Bo'lajak sarguzashtlarimni o'ylab, uyga borgim kelmadi va shahar aylanishga qaror qildim. Mashinamda Toshkentning eng so'lim joylaridan o'tar ekanman, yuragimni yana g'urur chulg'ab oldi.
-O naqadar go'zalsan, Toshkent ko'chalari. Sening mana shunday tarovatingni yana ko'rish nasib etarkanmi?
-Yoq men hali qaytaman.O'sha terrorchilarni qon qaqshatib qaytaman, ularning hammasi tarixga aylanadi. Yer yuzida tinchlik o'rnatiladi....
4
Uyga kelganimda soat 6 dan oshgandi. Tong ham endi yorishgan, hali quyosh chiqishiga ozgina vaqt bor. Spalniga kirganimda hotinim joyida yo'q edi. Qayerda ekan deb turganimda oshxonadagi ovozlar menga uning nonushta tayyorlayotganini sotib qo'yardi. U gaz yonida tuhum qovurish bilan band edi. Naqadar ajoyib mehribon xotinim bor-a. Meni tushunadi, doimo g'amxo'rlik qiladi. Yarim kechasi turib ketsam ham ertalab kelishimni kutadi...
Asta sekin sezdirmay yurib bordim va ortidan quchoqlab oldim.
-Voy dod. U kapgirni yerga tashlab yubordi.
-Qo'rqitib yubordingizku odamni?
-Ha jonim nima qilyapsiz?
-Ko'rmayapsizmi?
-Ko'ryapman. Bu tuhumlar kimga ekan?
-Sizgamas har, holda.
-Yogge?
-Hada
-Kimga ekan?
-Men jonidan ortiq ko'ruvchi insonga.
-Ha bo'lmasa uni chaqirib birga nonushta qilaver men ketdim. Yolgondan arazlagan bo'lib yurib ketdim.
-Jonim sizdan boshqa kimni ham jonimdan ortiq sevishim mumkin? Dedida, ortimdan quchoqlab olib, yelkamga boshini qo'ydi. Shu onda o'pkam to'lib ketdi va ortga o'girilib uni o'zimga tortib chin dildan quchoqladim. Uni quchib turar ekanman ko'zlarimda milt milt yosh oqardi.
-Asalim hozir qo'yib yubormasangiz, tuhum kuyib ketadi....
-Mayli men kiyimimni almashtirib chiqay.
Oshxonaga qaytib kelganimda ikki kishilik stolda nonushta tayyor edi. Men nonushtani refleks holatida yedim, ikki ko'zim esa xotinimda edi. U mening bunday tikilishimdan hijolat tortdi va:
-odam ko'rmaganmisiz dedi.
-Sendaqasini ko'rmaganman.
-Menga nima qibdi?
-Nega shunday yaxshisana, Dildora? Ollohimga ming bor shukr qilaman sendek qizni menga duchor qilganiga.
-Qo'yinge...
-Dildor. Bilasanmi, men ketyapman.
-Qayerga?
-Bilmadim hizmat safari bilan.
-Necha kunda kelasiz?
-Bilmadim. Balki bir yil, balki ikki yil. Balki...
-Nima balki?
-Balki umuman kelmasman.
-Gapingizni shamol uchirsin.
-Meni kuta olasanmi?
-Ha albatta har doim safarga ketganingizda umid bilan kutaman.
-Ha men albatta qaytaman. Meni tushunganing uchun rahmat. Nima qilay kasbim shunaqa.
-To'g'ri, ahir qasamyod qilgansiz. Ha aytgancha, Mening ham yangiligim bor.
-Nima ekan?
-Men homiladorman...
-Nima? Men ota bo'laman? Sevinchimdan ko'zimga yosh keldi. Bu safar o'zimni tuta olmadim. Baqirib baqirib yig'ladim. Ancha ko'nglim bo'shagach, Dildoraga qarab:
- Dadanga telefon qil seni olib ketsinlar. Sen ota-onangning uyida yashab turgin. Mana plastik kartochkam, ichida 10 mln so'm ga yaqin pul bor. Agar u tugasa, mashinamni garajga tashlab ketaman. Dadangga aytsang sotib beradilar. U ham biror kam ko'stga yarab qolar. Agar menga bir narsa bo'lsa davlatimiz sizlarni e'tiborsiz qoldirmaydi. Farzandimiz tug'ilganidan qirq kun o'tib ham kelmasam, ismini Yodgor yoki Yodgora deb qo'yinglar. Hayr jonim. Ko'rishguncha.
U o'zini tutib turolmadi va mening yonimga kelib meni qattiq quchoqladi. Men ham uni qattiq bag'rimga bosdim. Biz bo'kirib bo'kirib yig'lardik. Oradan bir necha fursat o'tkach men u bilan yana hayrlashib, ishxona tomon yana ravona bo'ldim.
5
Ishxonaga borib yana Generalning xonasiga kirdim. U yerda yana ikkita formali kishi o'tirgan ekan. Ularning zvoniyasi ham general ekanligini pogonidan bilgach, ularga chest berib, burchakda tik turdim. Ular menga o'zimni erkin tutishim kerakligini aytishgach, erkinroq bo'ldim va bo'sh kresloga o'tirdim. Keyinroq General Hamidov gap boshladi:
-Ilhomjon, mana bu sumkada, - biznes sumkaga ishora qildi, - sizning kiyimlaringiz va xujjatlaringiz bor. Ishingizga omad tilayman. Biz sizga ishonamiz. Qani olg'a.
-General-mayor zvoniyali kishi ham gapga aralashdi:
-Imkon boricha o'zingizni erkin va tabiiy tuting. Hech kim sizni kimligingizni bilmasin. Biz bu ishga juda ko'p kadrlarni kuzatdik va sizni tanladik. Bizni uyaltirib qo'ymang.
General-leytenat zvoniyali kishi esa qo'shimcha qildi:
-Mana bu telefon sizga. Uni o'zingiz ishlatasiz. Chexolining tagida sim karta bor. U biz bilan bog'lanishga. Har payshanba kuni soat 8 da bizga qo'ngiroq qilib bizga ma'lumot berib turasiz. Qani olg'a. 6
Samolyotdan tushganimda yuzimga Moskvaning o'zgacha sovuq shamoli urildi. Qattiq kerishib oldim va tashqariga chiqib, ketayotganimda meni ikki kishi to'xtatdi?
-Siz Odil Mansurovmisiz?
-Ha.
-Biz bilan yuring.
Men ortiqcha savol bermay ortlaridan ergashdim. Ular aeroportning mahsus honasiga meni olib kirishdi. U yerda yoshi 50 dan oshgan 1 kishi meni kutib turardi.
Meni ko'rishi bilan chehrasi yorishdi.
-Odil Mansurov. Hozir sizni bir joyga olib borishadi. U yerda sizni Tamerlan ismli bir yigit kutib turibdi. U sizning sherigingiz. U bilan birgalikda hamma ishni bajarasiz. U bilan yaqin do'st bo'lib oling. Ertadan boshlab u sizni stroykaga olib boradi. U yerda ishlab turasizlar. Juma kunlari machitga chiqasizlar. U yerda dushmanlarimizning to'dalari bor va ular bilan yaqinlashasizlar. Biz hammasini nazoratga olganmiz. So'ngra ular sizlarni hursand bo'lib qarshi olishadi va sizlarni o'z g'oyalariga sug'orib, tayyorlaydi va Turkiya orqali Suriyaga jo'natishadi. Sizlar esa hech nima bilmagandek ularning aldovlariga uchgandek o'zlaringizni tutasizlar. Sizlarga hamma yo'l ochiladi. Suriyaga borgandan so'ng, biz siz bilan yana bog'lanamiz. Darvoqe, rus tilini yaxshi bilasizmi?
-Rus va ingliz tillarida bemalol gaplasha olaman.
-Barakalla. Boravering.
Boyagi ikki kishi meni shahar bo'ylab qanaqadir kvartiraga olib bordi. U yerda esa meni o'sha chechen Tamerlan kutib oldi. U bilan juda yaxshi chiqishib ketdik. Xushmuomala, kirishimli yigit ekan. Yarim soat uyoq, buyoqdan gaplashgach, u menga:
-haligiga qandaysan, -dedi.
-Yo'q demasdim, ' javob berdim men.
U holodilnikdan litrovka aroqni olib stolga olib keldi va quydi. 4-5 ta