Tasodifiy hikoya: Armani dan <Утган йили хизматдан>
бир ойга татил олиб Жиззахга тогамларникига бордим тогам фермер даласида Жизах пед институт талабала...davomi

Dömboqqina yumshoqqina :)))

Добавил:	__FIERY_HEART__ (01.01.2017 / 22:22)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	11064
Комментарии:	Комментарии закрыты

Salom aziz saytdoshlar ! Sizlarga yana bir yangi hikoyamni taqdim etayotganligimdan xursandman. Hikoyaga bunday nom berganimi sababini xozir bilasizlar

Hikoyamiz qaxramonlaridan biri Maftuna oilada ikkita opasidan söng tug'ilgan kenja farzand edi. U hozir 17 yoshda. Özi biroz tölachadan kelgan, lekin bu uni husniga husn qöshib turardi. Badani oppoq, beligacha tushib turadigan sochlari jigarrang, kipriklari uzun, qoshlari huddi terilgandek nafis, 2-razmerli kökragi esa mana man degan yigitni ham öziga qaratardi. Ayniqsa yubkasini yirtib chiqib ketay deb turgan dumbalari esa uylangan kishini ham xirsini uyg'otib yuborardi. Lekin shunga qaramasdan uni oshiqlari deyarli yöq edi. U bir tomondan bu holatdan xursand bölsa, bir tomondan xafa bölardi. Chunki har bir qiz oshiqlari köp bölishini istaydi. Balki bunga sabab uni tölachadan kelganimikan ?! Lekin unga yaxshilab e'tibor berib qaralsa uncha-muncha qizlarni ortda qoldiradigan darajada gözal edi. Uni bu gözalligini sezgan Akmal unga pinxona oshiq edi. U sevgisi oshkor bölib, atrofdagilar ustidan kulishidan qörqar edi(sababini angladingiz shekilli). Maftunaga har töqnash kelganda undan köz uzolmasdi. Ha aytgancha Akmal 18 yoshda, yoshiga yarasha gavdasi örtacha edi. Xullas Akmal uzoq öylab oxiri unga sevishini aytishga qaror qildi. U ham boshqalar qatori sevgisini maktub orqali izhor qilishni ma'qul kördi...
Akmal maktubni qizga bergach uni javobini intizorlik bilan kuta boshladi... Nihoyat javob maktubi keldi. Lekin maktubda hech narsa yozilmagan. Faqatgina qizil ruchkada "?!" deb yozilgan ekan. Akmal uni bu javobini tushunolmay qiynalardi. Akmal yana maktub yozdi. U maktubida: Sizni bergan javobizga tushunmadim ? deb qisqagina yozilgan edi. Oradan ikki kun ötgach yana javob xati keldi. Unda: Meni rostdan sevasizmi "?" Agar ustimdan kulayotgan bölsangiz xoziroq ayting. Kechiraman "!" deb yozilgandi. Akmal bunday javob maktubini olgach, unga nima deyishni bilmay qoldi. Oxiri unga yana xat yozdi: Sevgimni qanday isbotlay ! degan xat berdi. (Maktublarni asosan qizni dugonasi orqali unga yetkazardi) Bu safar javob xati bir haftadan söng keldi. Xatda esa: Agar sevgi chin bölsa uni isbotlash shart emas ! deb yozilgan edi. Akmal xatni öqib özini juda baxtli xis qildi. Shundan söng ular bir yilcha "yozishib" yurishdi(Hikoya öqiyotganlarda Nimaga ular telefonda gaplashmaydi ? degan savol bölishi tabiiy. Bunga sabab ularning oilasidagi moddiy kamchilik) Baxtli kunlarni birida Akmal qizni uchrashuvga taklif qildi. Maftuna uzoq öxlab rozi böldi. Uchrashuv tuman markazidagi istirohat bog'ida böladigan böldi. Hullas körishishdi, gaplashdi, bog'ni chiroyli joylarini tomosha qilib aylanishdi. Taxminan bir soat vaqt sayr qilgach hayrlashib uyga ketishdi. Shundan söng ular yana uch-tört marta uchrashdi. Uchrashuvlar oddiy, soddagina ötsada shuni özi ularni xursand qilardi. Bu orada ular yanayam köproq bir-birlarini tushunib, ular orasidagi sevgi tobora mustahkamlanib borardi...
Akmal 26 yoshga tölsa ham uylanishga shoshilmasdi. Chunki, oliygohni bitirib bironta yaxshiroq ishga joylashib, oilani tebratishga qurbi yetadigan darajaga erishib, undan söng uylanishni rejalashtirgandi. Lekin oilasidagilar qistovi va Maftunani uyiga kelayotgan sovchilar sabab uylanishga rozi böldi. Oyisi bilan ammasini sovchilikka yubordi. Sovchilar hush kayfiyatda qaytganini körgach uni quvonchi yanayam oshib ketdi. Nixoyat u sevgan qizini visoliga yetishganidan, özini juda baxtli his qilardi...
Töy kuni ham belgilandi. Töy keyingi oyning 24 - kuniga belgilandi. Bölajak kuyov bu kunni sabrsizlik bilan kutardi. Shu örinda bölakak kelin ham birinchi visol kechasiga tayyorlanardi. Ayniqsa turmushga chiqqan opalaridan jinsiy hayot saboqlarini olayotganda undagi hayajon battar ortib borardi. Bir tomondan qörquv ham bor edi. Lekin opasining qizligi olingandan keyingi lazzat haqida gapirganida qörquvi oz bölsada yöqolardi. Akmal esa oilada bitta farzand bölgani uchun döstlaridan maslaxatlar olardi. Hammada ham bölgandek bu yoshlarda ham hayajon bor edi. Töyga bir hafta qolganda Maftunani katta opasi unga:
-Maftuna bir haftadan keyin töying. Chimildiqda nima qilishni bilasan-a ?
-Ha opa. Bir oydan beri dars ötyabsizlarku menga
-Ha mayli. Yana bizni uyaltirib ötirmagin hopmi ? Ayniqsa chimildiqda ering seni yechintirganda chotingda jun körib qörqib ketmasin, -deb kulib yubordi. Maftuna uyatdan qizarib yerga qarab ötiqardi. Opasi bilan gaplashib bölgach hammomga kirib yaxshilab chömilib, keraksiz tuklardan halos böldi. Keyin honasiga borib eshikni qulflab, ustidagi hamma kiyimlarini yechib tashladi. Shkaf yoniga kelib u yerdan boshqa kiyimlarini olib, shkaf eshigini yopdi. Shkaf eshigidagi katta oynaga qarab özini qomatini tomosha qildi. Tölachadan kelgan bölsa ham kökragi osilmagan, dumbalari esa tarang turardi. Özini ozroq tomosha qilib kiyinib chiqib ketdi...

[davomi bor]

Keyingi qismda ularni chimildiqdagi aloqasi haqida yozaman. Hikoyam sizlarga yoqyabdi degan umiddaman . . .