Tasodifiy hikoya: OQIBAT RISHTASI
Абдураҳим чўл йўлидан кетиб борарди. Тўсатдан кўзи йўл четидаги машинага тушди. Унда бир қария аё...davomi

YURAGIMDA SAQLAGANLARIM: QORQIZNING DARDLARI 2... Yakuniy qism...

Добавил:	JaNoB_X (04.01.2017 / 14:54)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	11893
Комментарии:	Комментарии закрыты

Erimni Qorbobo kiyintirdim. O'zim Qorqiz qiyofasiga kirdim. Yuzimga niqob taqqanimcha, sovg'a-salomlar oldim. So'ng yuragim chiqqudek urib o'z uyimga ravona bo'ldim. Ovozimdan tanib qolmasliklari uchun umuman gapirmadim. Turmush o'rtog'im sovg'a ulashdi, gaplashdi. Men esa niqob ostida yum-yum yig'ladim. Akamning men turmush qurganimdan keyin tug'ilgan o'g'ilchasi ham chopqillab ketibdi, biram shirin. Ota-onam ancha cho'kib qolibdi. Sal qoldi, ularning bag'riga o'zimni otishga. Lekin yuragim dov bermadi.
- Sovg'alar kim tomonidan? - so'radi chiqib ketayotganimizda otam. Chunki biz Qorbobo chaqirtirmagandik. Lekin bolalar juda xursand bo'ldi, pulini beramiz. Manzilda adashdingiz shekilli.
- Yangi yil sovg'asi-ku, bu. Qiziqmisiz? Biz ham, Ishxonaning buyrug'ini bajaryapmiz. Manzilga to'g'ri keldik. Sog' bo'ling! - turmush o'rtog'im shunday dedi. Men o'zimni tashqariga urdim. Nima bo'lganda ham tanib qolmasliklarini istadim.
Urinishim natija bermagani uchun bu haqda hech kimga churq etmadik. Yuragimda saqlab yurdim. Lekin mana yana yangi yil kelmoqda. Men tag'in o'sha Qorqiz qiyofasida yaqinlarimni ko'rishni istayman. Ularning yuragidagi muzni eritishni hohlayman. Ilgaridek ularni quchishni, bag'rida yayrashni istayman. Afsuski nazarimda yana o'tgan yilgi holat takrorlanadigandek. Yana men ko'z yoshlarim va niqob ortidan ularning diydoriga to'ymay qaytadigandekman. Nima qilishga ham hayronman. Ehtimol o'tgan yil oxirida o'zimni tanitganim afzalmidi? Lekin sira-sira yuragim betlamaydi. Diydorni bo'lajak voqealarni eslasam, yana yuragim ortga tortadi. Bundan tashqari hayajonga ham tushaman.

Gunohim shunchalar og'irmiki ota-onam meni sog'inmaydi, ko'rishni istamaydi, xavotirga tushmaydi. Farzandli bo'lganimni eshitgan bo'lishlari aniq, shunda ham bir bor hol so'rashmadi. Nahot mening ota-onam shunchalar bag'ritosh edi? Yoki g'urur shu qadar odamning yuragini metinga aylantirib qo'yadimi? Men bu yangi yilda ham qadrdon uyimga borishni niyat qilganman. Nima qilay, axir, ularni sog'ingan bo'lsam.
Ammo ularning tanimasligi, tanisa ham, sukut saqlashlarini o'ylasam yuragim qonga to'ladi. Balki, o'tgan yangi yili rostdan ham tanimagandir? Qayerdan ham tanisin? Yuzim to'silgan, ovozim chiqmas, o'zim esa ancha to'lishgandim...
Bu dardimni sizlarga aytishimdan maqsad, menga maslahat berishlaringizni hohlayman. Ayting, men nima qilay? Nima qilsam ota-onam meni kechiradi? Yana ilgarigidek bag'riga bosadi. Yaxshi ko'radi. Maslahatlaringizni kutib qolaman...

TAMOM

KAMINA odnodan ko'chirdim.



Keyin nima bo'lganini bilolmadim afsus!!!


Shuncha birovlarning dardlarini yozibmanu, o'zim hayotim qil ustida turganini yozmabman.




E'tiborlariz uchun rahmat!!!



Adminga ham rahmat!!!