Tasodifiy hikoya: Qimorga tikilgan qiz 2-qism
18 yosh. Bu vaqtda qizlar o'z orzulari bilan 7-osmonlarda uchib yuradigan vaqti,Sevar ham ayni damda...davomi

ham skunat olamiga g`arq bo`lib ketdik.
- Turishimiz qara, kel o`tiraylik, - uni skamekaga taklif qildim. - Ha-ya bu senga!
Shirinlikni qo`liga berdim.
U minnaddorchilik bildirdida skamekaga o`tirdi. Issiqqina kafe, restaranga boshlab kiraymikin degan o`y ko`nglimda bor. Ammo bizni yuragimizni kuydirayotgan tuyg`ular taftini, qishning izg`irini olmasa boshqasi ololmaydi...

- Nigora nimalar qilyabsan? -bekor so`ppayib o`tiravermay degan o`yda gapga qotdim.
- O`zim orzu qilganday o`qtuvchiman.
- Yaxshi...

Qurg`ur gapirishga gap topilmaydi. Yana bir muddat jim o`tirdik.
- Sovug` emasmi?
- Sovqatganim yo`q! -javob qildi salgina jilmayib.
- Tozza havo foydali... -og`zimga kelganini valdiray boshladim. - Sovuqda yurib huzur qilaman... - o`zimcha kulaman.
- Ha... -u tabassum qildi.
Tabassumi bilan yana o`ziga asir chilmoqchidek.
- Demak turmushga chiqmabsan-da?
Yuzidagi tabassum g`oyib bo`ldi. Iyagini ko`tarib, viqor bilan ko`zimga qaradi.
- Ha...
- Nega turmushga chiqmading? Ahir Alisherni sevarding!
- Uni hech qachon sevmaganman! Ko`nglimdagi inson u emasdi...

Gaplaridan, qarashlaridan Nigora meni nazarda tutayobdi sezib turibman.
- Unda nega o`sh ko`nglingdagiga turmushga chiqmading?... -alamdan tishlarim g`ichirladi.
- Negaligini o`ziz bilmaysizmi? -lablari titradi, ko`zlari kattalashdi. - Nega o`z haligacha uylanmadingiz?

Yengilgina hursunib uning tez-tez pir-pirayotgan ko`zlariga qaradim.
- Sendey qiz boshqa uchuramadi!

So`zlarim isboti tariqasida, suratni o`ziga qaytardim.
- Bugun taqdirimga tavakkal qilib uchrashuvga chiqqan edim. Hattoki o`sha qizni ismini bilmasdim ham. Afsus u sen bo`lib chiqding...

Suratni qo`liga olarekan, lablari titrab yig`lab yubormaslik uchun kafni lablari ustiga qo`yib oldi.
- Shunaqa... Sevib o`zimni qiynadim. Manabu yerga o`rnashib olding! - ko`ksimga mushtladim. - Qancha urunmay, chiqara olmadim. A`qlimga sig`dira olmayabman. Beyfarq emasdik bir-birimizga. Lekin meni rat etding, ammo nega turmushga chiqmadim? Mayli sababing bordur, biroq bugun nega uchrashuvga kelding?...

Ichimda qancha-qancha savollar bor edi. Ammo uning ko`zlaridagi yoshni ko`rib, o`zimni to`xtatdim. Bey ehtiyor o`rnimdan turib ketdim...

Biroz ko`zyosh to`kib, so`ng o`zini tutib oldi.
- Sovchi bo`lib kelgan ayol onangiz ekanliklarini bilmagandim. Uchrashuvga esa oyimning qistovlari bilan chiqdim... Alisher bilan esa oramizda hech narsa yo`q...

- O`sha kuni ``Sizni sevmayman!`` deb aytganding. Hammasi yodimda so`ng Alisher bilan kirib ketganding...

Ovozi chiqib yig`lay boshladi. O`zini arang tutib, ko`z yoshlarini aytdi.
- Qizbolaman, qanday sevaman deb aytishim mumkun... Meni sevibsiz-u! Ko`zlarimdagi muhabbatimni ko`rmadingizmi?

Nima deyishimni bilmasdim. Na uni ko`z yoshini artishim, yoki alvido deya ketishimni.
- O`sha kuni, ikkingiz ham g`azabda edingiz, chinakamiga telba edilaring! Muhabbat tufayli ko`zlariz hiralashgan edi. Siz hatto Alisher yengida berkitib olgan tig`ni ko`rmadiz ham... Ko`zingizga tik qarab aytgan so`zlarim asli, sizni emas o`sha nomardni aldash uchun edi...

Bu so`zlarni eshiddimu, nafasim bo`g`zimga tiqildi.
- Nega menga vaqt o`tqazmay, bundan vohib qilmading?
- Siz shunchalar ishondiz-ki, hatto meni eshitishni ham istamadiz, necha bor yo`lizni poyladim. Hargan o`zizni olib qochaverdiz...

Ichimda yorishgan nur qilbimni, tub-tubigacha yorishtirib yubordi.
Asta uni yoniga o`tirdim, ko`zlaridagi yoshni sidirdim.
- Sensizlikdan charchadim...
Barmoqlaridan ohista tutdim.
Labiga tabassum yugurdi, ko`zlaridan yanada ko`p yosh oqa boshladi. Quvonch yoshlari. Yelkasini yelkamga suyab boshini ohista yelkamga qo`ydi...

Bir yanglishmovchilik tufayli muhabbat yo`llarimiz ayro ketgandi. Muhabbatimiz chin ekan, yillar o`tgan bo`lsada taqdirni o`zi yana birlashtirdi...


Tamom...

Muallif: -MAJNUN-