Tasodifiy hikoya: MEHMONXONADAGI KUTILMAGAN MEHMON-2!!
Ozgina kayfim bor emasmi Lobar xonaga kirishi bilan unga shilimshiqdek yopishdim Lobar esa eeee uya...davomi

real

Добавил:	2009799 (28.02.2017 / 23:07)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	22089
Комментарии:	Комментарии закрыты

Qahraton qish. Dekabr oyi öz kuchini körsatmoqda. Erta sahardan yöģa boshlagan yomģir, kechga qolmay "laylak" qorga aylangandi. Chor-atrofda qor yuqqan yuzalar körinish bera boshladi. Qor xuddi momiqqina pat kabi yerga ohista tushar, asta-asta oq gilamini har yerga töshar edi. Haqiqiy qish manzarasi tuģilish arafasida turgandi. Qor bezak bergan shaharning sovuq köchalaridan, issiqqina uyiga shoshilayotgan odamlar ketishardi. Kimdur manzaradan zavq olib yursa, kimdur sovuqdan shikoyat qilib ketar edi. Yöldagi qor sababli avtomobillar ham harakatini biroz pasaytirgandi. Hech qancha vaqt ötmasdan, bozor oldi yölida tirbandlik yuzaga kelib qoldi. Qishning ajib sukunatini, mashinalar signali va haydovchilarning ovozi baland ovozi buzib yubordi. -Eee shaldiroq aravangni chetroqda töxtatsang bölmaydimi?
-Kechirasiz amaki, hozir olaman.
-Yölni naq örtasiya, sal chetroqqa ol !
-Mana amaki olayabmanku!
-Qimirla!
Ikki haydovchining biroz yoqimsizroq suhbatini eshitib, miyig'ida kulib qöydimda, yölimda davom etdim. Mashinamda manzilimga asta ketar ekanman, közim köchadagi qizlarda edi. Qishni qish demasdan, özlariga oro berib, kalta yubkalarni kanda qilmay yurgan qizlar, mening e'tiborim egalari hisoblanishar edi. Shunday qizlardan biri, yöl chetida mashina töxtatayotganiga közim tushdi. Sovuq kunda qaltirab, oyoqlarini uchida turgan qizga töxtamay öta olmadim. "Captiva" rusumli mashina töxtagani uchunmi, yo bir boshqa sababgami, qiz hayronomuz ohangda menga qarab qöydi.
-Assalom alekum -qiz sekingina salom berdi.
-Voalekum, qaysi tomonga ekan yaxshi qiz?
-"Milliy liboslar uyi" galereyasiga!
-Yahshi, chiqing! -boshimni silkitib ishora qildim, qiz mashina orqa örindiģiga joylashib oldi. Mashina salonini ösha zaxoti ayollar atiri hidi egalladi. -Özim ham ösha tarafga ketayotgan edim. -gapim söngida qöshib qöydim.

-Unday bölsa yaxshi, -dedi yuzida nim tabassum bilan.
Özbek qizi bölishiga qaramay, sochining sariq rangi juda ham yarashgandi. Egnida qaymoq rangidagi qalin kurtka, qalin jinsi shim va oyoģida ham qaymoq rangidagi uzun etik. Böyniga töq kök rangli sharf bor edi. Huddi shu sharfning rangidagi kichik qalpoqcha, sariq sochni bazör yopib turar edi. Bu qizning kiyinishi va hushböy atiri, did bilan tanlanganidan dalolat berardi. Bunday qizlarning suhbatini olish, men uchun juda ham sevimli mashğulot edi.
-Hööösh, galereyada nma qilmoqchisiz yaxshi qiz?
-Ishlayman.
-Zörku! Aynan kim bölib?
-Model.
-Model? -dedim hayronomuz ohangda unga qarab.
U sochlarini bir öynatib ortga oldida, tannozlik bilan javob qildi.
-Dizaynerlarning liboslarini reklama qilib beraman.
Haaa, anavi uzun sahnadami? -Haaa, anavi uzun sahnadami?
-Ha. Ösha uzun sahna, "podium" deyiladi.
-Podiumda libos körsataman deng!?
-Ha. Özingizchi? Mashinangizga qaraganda, odam tashish bilan shuğullanadiganga öxshamaysiz.
-Men bozorda ishlayman. Töģriroģi kichik bir tadbirkorman holos, bozorda uch-tört dökonim va mashinamdan bölak hech vaqom yöq!
Qiz menga biroz qarab turdida, birdaniga kulib yubordi.
-Shuncha narsangiz bor ekanku, yana "hech vaqom yöq" deganingiz nimasi!? -qiz bu gaplarni kulimsirab gapirgandi.
-Suhbatimiz qiziqroq bölsin dedimda! Agar yöq demasangiz ismimni aytsam.
-Yöq desamchi?
-Unda siz aytasiz!
Aytmayman desamchi?-Aytmayman desamchi?
-Nailoj, zorimiz bor, zörimiz yöq.
-Zaringiz bordir balki?!
-Zarmi? Topsa böladi. -unga tepa oyna orqali nazar tashlab, közimni qisib qöydim. U ham menga ösha zahoti közini qisdi. Bu javobmidi yoki hushomadmi, tushuna olmay qoldim.
-Közlari jayron qiz, ismingizni ayting!
-Intizooor! -u juda ham chiroyli qilib javob berdi.
-Juda ham kamyob va chiroyli ismingiz bor ekan.
-Rahmat, buni özim ham bilaman.
-Meniki Jaxongir.
-Tanishganimdan juda-juda-juda hursaman Jaxongiraka!
-Men ham Intizor.
Yölni qolgan qismini mayda dialoglar va yoshimizga mos suhbatlar bilan davom ettirdik. Ikkimizning ham közimiz, orqa tarafni körish uchun möljallangan oynachadan uzilmadi. Uning qosh qoqishlari va yuz harakatlari, meni öldirgudek darajada öziga chorlar edi. Bu qizni ön besh daqiqaning özidayoq, ancha-muncha tanib oldim. Unchalik yaqin bölmasada, sirli va uzluksiz suhbatimiz unga ham yoqqani sezilib turardi.
-Mana Intizor! Manzilga ham yetib keldik.
-Haa. Yetib kelganimizni ham bilmay qolibman.
-Bu yerdan qachon chiqasiz? Balkiii, kechki ovqatga nimadur rejalashtirarmiz.
-Bu yerdan qachon chiqishimni töģrisi bilmayman. Ammo bugun shu yerda bölishim aniq. Kechki ovqatni kelasi safarga aoldirarmiz. Sizga katta rahmat. Körishguncha!
ildam harakatlar bilan mashinadan tushib ketdi. U ildam harakatlar bilan mashinadan tushib ketdi.
-Aaa telefon raqamingizchi Intizor?!
"Shuncha gapni gaplashibmanku, telefon raqamini sörashni unutibmana". Özimni özim koyib, yölimda davom etdim. Közim yölda bölgani bilan, hayolim Intizorda edi. Uning oyoģini chalkashtirib ötirishlari hayolimdan ketmasdi. Köz suzib, qosh qoqishlarichi, oh-oh-oh, men ahmoq ham tayyor baliqni tuta olmadim. Qarmoģimga ilintirsam bas edi. Meniki bölardi qolardi. Lekin... Hali ham kech emas. Ilojsiz narsaning özi yöq. Qayerdaligini bilamanku! Zudlik bilan mashinani ortga burdim. Kelgan yölimdan qayta boshladim. Galereyaga yetib kelib, mashinani bir chetlik qildim. Mashinadan tushib, odamlar kirayotgan katta va naqshinkor eshikdan ichkariga shoshildim. Ichkari juda ham shinam joy ekan. Ayniqsa, devor va shiftlardagi bezaklar meni e'tiborimni tortdi. Örtada qora örindiqlar turar, yarmidan köpi bösh edi. Bularning örtasida, boyagi Intizor aytgan "podium" yölagi yonib turar edi. Har hil chiroqlar bilan yoritilgan bu sahna, zalning qolgan burchaklarini qoronģu qilib körsatar edi. Podium sahnasi yaxshi körinadigan joyga joylashib oldim. Asta-sekin qolgan örindiqlar ham töla boshladi. Ön daqiqa ötib, zalga uchta bashang kiyingan ayol va ikki erkak kirib kelishdi. Hamma örnidan turgan holida qarsak chalib kutib oldi. Shu jumladan, men ham.
Shu odamlar kelganidan söng, bir ayol sahna örtasiga chiqib gapira boshladi. U uzoq gapirmadi, körgazmani ochiq deb e'lon qildiyu, kirib ketdi. Zaldagi chiroqlarning ba'zilari öchib, bor chiroqlar podium sahnasiga qaratildi. Sahnaga oyoqlari uzun sochi timqora, qora libos kiygan qiz chiqib keldi. Uning libosida deyarli hech narsa yöq edi. Ammo shu quruq matoning özi unga yarashib turardi. Libosining etagi juda kalta bölgan bu qizning, sochlari rangiga zid rangdagi oyoqlari, közlarimni qamashtirardi. Libosining tepa qismi butunlay yopiq, ammo pastki qismi oppoq oyoqlarning barcha jabhasini yaqqol namoyon qilardi. Bu model biz tomon sahna böylab yurib kelar ekan, u yaqinlashgani sari atrofdagi odamlar gap-sözi balandlashar edi. Mendan tashqari deyarli hamma, bu gözalning libosini baholardi. Kimdur burnini jiyirsa, kimdur qoshlarini kötarib "qoyil" ishorasini qilardi. Men esa közlarimni sonlardan uzmasdim. U qiz sahna yölagining oxirgi, aylana nuqtasiga, ya'ni men ötirgan joyga yetib keldi. Shu aylanada töxtab, bir oyoģini