Tasodifiy hikoya: Asal kelnoyim bilan
Salom meni ismim Sherzod 17yoshdaman! Meni Asal ismli kelnoyim bor yoshi 28da. Kelnoyim ozg'indan kelgan chiroyli figuralari 90 60 masu lekin uziga yarashib turadi 3ta bolasi bor lekin 3ta tuqqanga umuman uxshamaydi kelnoyimlarni uyi bilan bizi uyi bitta devor ajratib turadi kelnoyimni eri yani amakim toshkenda ishlaydi 1oyda bir kelib ketadi menga amakim jiyanlaringdan qarab turgin deb aytadi har kelganda. Xullas bir kuni kelnoyim tel qilib bugun biznikiga chiqingsangiz sizga ish bor dedi men h...davomi

solishni, uni yanada qiynalishini istamagani uchun, hislarini yashirgandi...

ORADAN YILLAR O`TDI...

Aprelning o`rtalari kun tikkaga kelganda havo g`oyat isib ketdi. Qamaqxona darvozasi yonida ikkita mashina turardi. Mashinalardan sal berida eshikga ko`z tikkan besh, olti kishi to`p bo`lib kimnidur kutishardi. Nihoyat temir panjaralari birin-ketin ochib kutgan insonlari ko`rindi...

Temur qamoqdan chiqishiga, kutib olgani kelgan qo`ni-qo`shnilari, bir nechta yaqin jo`ralarini ko`rib, uyatdan yuzi qizardi. Ularni ko`ziga qarashga ham botina olmay, boshini ham qildi. Og`ir qadamlar bilan ular tomon yurdi.
Birinchi bo`lib keksa kampir uch, to`rt qadam oldinga siljib qarshisiga chiqdi.
Temur arang boshini ko`tarib kampirga qaradi.

- Assalom a`laykum, Nazira ena!
Kampir quchog`ini ochdi.
- Enang o`rgilsin bolam, - kampirni ko`ziga yosh quyuldi. Temurni yuzini ko`ksiga bosib, yelkalarini siladi. - Boshingni egma bolajonim!

Kampirdan so`ng boshqalar ham Temurni ko`nglini so`rashdi. Temur atrofga so`ng mashina ichiga ko`z tashladi. Diydoriga mushtoq inson yo`q.

Yaqin do`sti Akrom bilan quchoq ochib ko`rishar ekan:
- Singlim kelmadimi?! O`zi tuzukmi?
So`radi havotirlanib.
- Havotir olma, hechkim Ruhshonani yolg`izlatib qo`ymadi. Aytganimday ko`z qorachig`imday, asradim, himoya qildim. Chiqayotganingni eshitib, juda quvondi. Hozir, Ruhshona, Humora, qizlar bilan, kelishingni kutib uyingda o`tirishibdi!
- Rahmat jo`ra...
- Yo`q Temur, senga rahmat biz sendan juda qarzdormiz,
Do`sti Temurni yelkasiga qoqib qo`ydi...

Mashinaga o`tirib uyga qaytishar ekan. Temur ruldagi bashang kiyingan do`stiga havas bilan qaradi.
- Akrom do`stim eshitib hursand bo`ldim. Yaqinda uylanibsan, bir necha oy avval Humorani uzatibsizlar... - Temur hursundi. - To`yingda kuyov jo`ra bo`lish nasib etmadi. Hudo hohlasa o`g`illaring to`yida hazmatda bo`llish nasib etsin.
- Aytganing kelsin... Shundoq bo`lib qoldida jo`ra. Humorni uzatib onam, enam qiynalib yolg`izlanib qoldilar. Shunga meni to`yimniyam tezlatvorishdilar...
- Yaxshi bo`libdi... Uyog`dayam yangiliklarni eshib turdim. Uylanayotganingni eshitdim-u, lekin so`rashga hijolat bo`lgandim. Kilin kim bo`ldi?

Do`sti tirjayib qarab qo`ydi.
- Aziza... -o`zgacha bir ohang, huddi maqtanayotganday aytdi, bu sulv qizni ismini.
- Aziza?!
- Ha, Aziza... - Akrom qishloqni eng suluv qiziga uylandim deganday manoli qarab qo`ydi. - Ko`cha boshidagi taksist, Sherali akani qizi tanirdingu, sizlarnikiga singlingni yoniga kelib yurardi...
- Ha, u qizmi... - Temur yuragini kimdur changallab olganday, o`zini beyhol his qildi. Biroq do`stiga sezdirmadi. - Baxtli bo`lilar! -deb jilmaydi tilak bildirekan.

Mashina taxtalari omonat bo`lib qolgan, darvoza oldiga kelib to`xtadi. Tumur mshinadan tushdi. Avval o`zi katta bo`lib o`sgan ko`chaning u boshidan, bu boshigacha bir lahza qarob, ko`chasi havosida o`pkasini to`ldirib oldi. So`ng asta hovliga qadam qo`ydi. Hovliga kirgani hamoni 18 yashar judayam dilbar qiz yugurib kelib quchoqlab oldi. Hursandligidan yig`layotgan qizni, quchar ekan undan onasi rahmatlini bo`yini tuydi. Ko`zlari yumulib singlisini bag`riga bosdi.
- Go`zalim yagonam singiljonim...
- Mehribon, dardkashim akajonim, sizni juda sog`indim...

Aka singil bir-birini mehridan masrur, yonlaridagilarni ham unutib qo`ya yozishgandi.
Yana ikki ayolning salomi Temurni e`tiborini tortdi. Ikkivi ham yangi kelinchaklarday chiroyli kiyimlarda.
Birini yuzida Temurdan cheksiz minnaddorligi shundoq bilinib turar. Ikkinchisida qandaydur, uyalish, afsus hissini yashirayotganini sezish mumkun edi.

- Assalom a`laykum Temur aka.
- Va`alaykum Humora, yaxshimisan singlim. Tabriklayman baxtli bo`l...
- Rahmat Temur aka...
Temur do`stini singlisi bilan iliqqina salomlashdi.
- Assalom a`laykum, Temur aka yaxshi kelvozdizmi?
- Valaykum yaxshimisiz kelin...
Do`stini xotiniga esa e`tiborsiz, shunchaki salomlashib qo`yaqoldi...

Mehmonlar biroz o`tirib so`ng ketishdi. Aka singil yolg`iz qolishdi. Temur xovlini aylandi, uyni nuragan, zah yegan devorlariga bir-bir ko`z tashladi. Lekin shunga qaramay uy saramjon sarishta.
Supaga o`tirishdi, bir-birlariga jilmayib, mehirli nigohlarini uzmay qarashadi. Temurni nazarida singlisi ulg`ayib bo`yi yetib qolibdi. Biroq avvalgi singlisi emasday, qandaydur tashvishli. Lekin buni kulgusi ortiga yashirishga harakat qilyabdi. Ruhshonani nazarida esa, akasi o`sha o`sha. Oqarib ketganini hisobga olmasa...

- Mittivoy kotta qiz bo`lib ketibsan-u?
Kuladi.
- Akajon siz esa o`sha-o`sha!
- Qalaysan? qiynalib qolmadingmi?
Singlisi jilmayib bosh chayqadi.
- Qo`shnilar yolg`izlatib qo`ymadi.
- Kech tushganda qo`rqmadingmi?
Temur singlisi bolaligidan qorong`ulikdan qo`rqishini yaxshi biladi.
- Yo... -dedi, jilmayib, - Nazira enam har kuni chiqadilar, birga yotamiz. Qolaversa endi u qo`rqoq qiz emasman,
- Vooy sen-eee!
Temur ko`rsatkich barmog`i bilan singlisini burnini sal bosib erkalab qo`ydi. Ikkovlarini ham yuzlarida tabassum qotib, bir-birlarining diydorlariga to`ymay qarashdi. Lekin tabassumlari so`nayotgan cho`qday, asta yo`qolib borardi. Ruhshona bolaligidan mehriboni, dardkashi bo`lgan akasini ko`zlariga qarab, qalbi chil-chil bo`langanini ko`rdi.

- Azizani ko`rib, hafa bo`ldiz-a?
- Ha, yo...
- Akrom akadanchi? Ahir yaqin do`stiz!
- Akron bilmasdi, undan hafa bo`lishga asosim yo`q. Azizadan ham hafa emasman. Kim bilan bo`lmasin baxtli bo`lsa bo`lgani... Nima bo`lganda ham endi baribir otasi menga bermasdi. Qamalib chiqqan yigitni kim ham kuyov qilardi...
Akasi bu gaplar bilan o`zini aldayotgani, aslida sevganini ilib ketgan do`stidan ham, do`stiga xotin bo`lgan sevgilisidan ham qattiq ranjigani shundoqqina ko`zlarida namoyon edi.
Temur bir nuqtaga uzoq termulib qoldi. Yengil uh tortar ekan:
- Xato qildimmi? -deya shivirladi.
- Yo`q siz to`g`ri yo`l tutgansiz. - Ruhshona akasini bilagidan tutib, yelkasiga boshini qo`ydi. - Sizni ko`rdim endi, o`lsam ham armonim yo`q...
U ham pichirlab gapirdi.
O`ylarida, hayolida boshqa narsa bo`lgani uchun, singlisini pichirlab aytgan so`zlarini manosiga uncha ham etibor bermadi. Temurni hayolini bant etgan o`y ``Qamalganim, singlimni kelajagiga tsir qilmasmikin, ertaga o`zga honadon kelin bo`lib tushsa akang qamalgan deb boshini egmasmikin?!`` shularni o`ylab, g`am chekardi...

Birozdan so`ng hayollarini, o`ylarini yig`ishtirib oldida. O`zgacha qattiyat ishonch bilan dili tubidagi so`zlarni tiliga chiqarib baralga gapirdi.
- Hali hammasi iziga tushib ketadi. Yaratgan xoxlasa orzularimiz amalga oshadi. Men avvalgidek ishlayman. Sen o`qiysan, keyin tengingni topib uzataman... Niyatim, birdan bir orzuyim, seni oq libosda ko`rsam...
Akasini bunday orzularini eshitib Ruhshonani ko`zlari yoshga to`lib, hiq-hiq qilib darov yig`lab yubordi.
- Nega yig`laysan!
Singlisini boshini silab ko`z yoshini artdi.
Ruhshona jilmaydi.
- Quvonganimdan akajon quvonganimdan,