Tasodifiy hikoya: Paynetchi juvon
Bugun bozorga akamga yordam berishga chiqdim. Nigora degan paynetchi juvon bor ekan. Tanish o’rto...davomi
Bugun bozorga akamga yordam berishga chiqdim. Nigora degan paynetchi juvon bor ekan. Tanish o’rto...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Kuzda uchub Bahor qaytgan TURNALAR... [ II-QISM ]
Добавил: | -MAJNUN- (22.04.2017 / 19:10) |
Рейтинг: | (2) |
Прочтений: | 21387 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Kuzda uchub Bahor qaytgan TURNALAR... [ II-QISM ]
RASM
I- QISM...
- Kutib qoldilaring-a? -dedim.
- Ha, aldab ketdi deb, endi ketmoqchi bo`lib turovdik! -dedi Oydinni dugonasi.
- Hafa qilyabsiz sinyarita, men nomard emasman, - sovuqdan qizarib turgan yuzlariga bir qarab oldim. - Lekin uzur sovqda kuttirib qo`ydim. Qani yurilar issiq xonaga...
Dugonasi yurdi ammo Oydin turib qoldi.
- Yuring Oydinoy nega turib qoldiz?
U zina tutquchini ushlagancha birdam, usti boshimga, nazar tashladi.
- Siz nega bizga buncha sahovat ko`rsatib qoldiz? Ishqilib niyatiz yomon emasmi?
- Nima sizni ko`p aldashadimi?
- Yo`q!
- Yaxshi odamlar birligiga ishonmaysizlarmi? - dugonasiga so`ng yana Oydinga qaradim. - Bitta savolimga javob bering, nega o`shanda o`zizni bezabon qilib ko`rsatdiz?
Javob o`rniga jilmaydi.
- Sovuqda turmay ichkariga kiraylik. -dedim.
Ular ortimdan ergashdilar. Eshikni ochib ichkariga kirdim, xonalar biroz iliq.
- Agar sovuqqotseylar, eliktir pechka olib kelib beraman, -dedim xona xaroratini nazarda tutib. Xonalar biroz ivirsigan. Bir nechta qarta sochilib yotibdi. - Talabalargan bergandik, yaramaslar qumor o`ynabdi haydavordim. Ishqilib silar qarta o`ynamisizlarmi?
- Yo`q, yo`q... -deb ikkisi ham kuldi.
Xonalarni ko`rsatdim.
- Qalay yoqdimi? Yashasa bo`ladi-a?
- Ha, bizga maqul. Qancha to`lashimiz kerak?
Oydin uchun tekinga demoqchi edim. Ammo ``Tekin!`` desam shufhasi ortib, ketib qolishidan qo`rqdim.
- .... Shuncha berasizlar maqulmi? -mo`ljaldan 3, 4 barobar kam narx aytdim. Ammo ular yana hayron bo`lganlarini ko`rib tezda gapimni o`ngladim, - Faqat sharti bor!
- Qanday shart?
- Xonalar ozoda, hammayer saramjon-sarishta tutishiylar kerak. Naliglarni oshig`i bilan to`lab qo`yganmiz. Shuni uchun, bitta chiroqni yoqganda ikkinchisini o`chirib yurilar iloji bo`lsa. Anovi suvni ham kamroq usrob qililar. Ha keyin devordagi qog`ozlar tirnalmasin! -dedim o`zimni jiddiy tutib, haqiqiy ijaraga beruvchilarday shartlar qo`yib.
- Mana-bu yer o`zi tirnalgan ekan! -dedi Oydinni dugonasi devordagi tangaday tirtilgan joyni ko`rsatib.
- Qaysudur kaltavarang tirnaganda shuniyam! - afsuslanganday tirtiqqa qararekanman. Aslida o`zimni qilgan ish bo`lgani uchun o`zimni so`kkandeb bo`ldim, - Qalay shartlarga rozimisizlar?
- Ha, bizga yoqdi... -deyishdi bir ovozdan.
Oydinga kalitni uzatarkan ich-ichimdan quvonib ketdim.
- Rahmat... Haligi ismiz..? -dedi biroz uyalibgina.
- Yodgor! -deya unga qo`l cho`zdim.
- Oydin...
- Meniki Maftuna, -dugonasi ham qo`l cho`zdi, - Rahmat sizga!
- Arzimaydi... Maftuna nima deysiz endi 50% umid qilsam bo`larmikin?
Atayin Oydinga shama qilib Maftunaga gapirdim. Ko`z qirimni Oydinga tashladim, yuzi qizarib uyalib turibdi.
Dugonasi ham juda soz ekan!
- Undanam ko`proqqa o`xshidi! -dedi kulib.
- Maftun jinnisan-a? -dedi Oydin dugonasiga yolg`ondan qovog` uyib.
- Hazillashdim, shunga ham urushmaylar...
- Yana bir-bor rahmat sizga...
- Arzimaydi bemalol joylashaveringlar, silarni yolg`iz qoldiraman... Haya mehmonga kelsam haydavormisizlarmi?
- Vooy shu uyni to`ri sizni! -dedi Oydinham gaplarimni xazilga olib kulib.
- Qalbizi to`ri bo`lganda edi! -dedim past ovozda.
Oydin eshitib eshitmaganga oldi...
Ularni qoldirib qaytib chiqdim. Mashina o`tirib magnitafondan o`zimga yoqqan qo`shiqni izlayotgan edim, qarasam ular qaytib tushyabdi. Mashinadan tushdim.
- Ha tinchlikmi?
- Ishga borishimiz kerak!
- O`tirilar tashlab qo`yaman...
Mashinaga o`tirishdi. Yo`l-yo`lakay qeyerda ishlashlari-yu, nima ish qilishlarini so`rab bilib oldim.
Bir xonadon egalari uyiga kichik tikuv sexi ochishgan. O`sha yerda 8, 10 ta qizlarni ishlatishar ekan. Chaqaloqlar kiyimlari, ayol-u, erkak ich kiyimlarini tikishar ekan. Oydin va Maftuna qadoqlovchi bo`lib ishlar ekanlar. Inistitutdan chiqgach o`sha xonadonga borishar, yarim ish kuni o`sha yerda ishlab ham tunab qolishar, ertlab yana inistitutga qatnashar ekan...
Ularni tashladimda uyga qaytdim. Ko`nglim hijil, o`zbilarmonlik qilib ko`nglimga yoqib qolgan qiz uchun suv tekinga kivartira berdim. Ammo dadam beyhabar, bilsalar nima deyisharkin. Dadamni bilaman baribir haydab chiqarmaydilar-u, ammo ancha-muncha dakki eshitishim tayin. Shularni o`ylab dadamni ogohlantirib qo`ymoqchi edim, aksiga olib, kechki ovqat payti uyga kelmadilar ertalab esa bomdoddan keyin vohli ishga ketib bo`lishibdi...
* * * * *
Ikki kun o`tib, kechki ovqatdan so`ng gap ochdim.
- Dada anovi kivartiraga ijarachi qo`ydim?
- Endi aytasizmi yigit?
- Ha... Endi...
Yelka qisib qo`yaqoldim.
- Ko`rdim, gaplashdim...
Dadami gaplaridan bir zirillab onamga qarab qo`ydim.
- Tartibli qizlarga o`xshashadi, xonalar ozoda... Mayi yaxshi... Ammo noto`g`ri ishlar bo`ladigan bo`lsa, haaa...
- Yo`g`aa dada ular yaxshi qizlar. Ikkisi ham inistitutda o`qidi, ham ishlashadi. O`zlari buyurlik emas, biroz qiynalib yurishgan ekan. Sovuq kunda yordam qilgim keldi...
- Yaxshi o`g`lim barakalla. Biroq ikkisi ham turmush ko`rmagan qizlarlar ekan. Qo`ni qo`shnilar orasida, ichidigan, chekadigan, yomon hulqli kishilar bor. Ularni shu haqida ogohlantirdingmi?
- Yo`q hali. Lekin hovotir olmang, kunda kunoro o`zim habardor bo`lib turaman...
- Ertagayoq borib aytib qo`y, o`zlariga ehtiyot bo`lib o`tirsin!
- Ha, albatta ertagayoq boraman. Buryo`la kartoshka, piyoz, go`sht olib tashlab kelsammikan!
- Nima?
O`zi shu narsani o`ylab qo`ygandim, ammo buni aytib bekor qildim. Dadam, oyim tajjublanib qarab qoldilar. Tezda gapimni topib o`ngladim.
- Borizlarga shukur, dada, oyi. Sizlar bor ustim but, qornim to`q. Talabalik qiyin davir ekan men buni his qilomadim. Ammo talaba do`stlarimni yeyishi makaron. Endi qizlar haqida o`ylab ko`ring! Stependiyaga yashab bo`ladimi. Odamni rahmi keladi...
- Haaaa... Unday bo`lsa mayli o`g`lim, onayz guruch yog` ham berishadi! -dadam piching qilayotganlarini sezdim. - Ammo, o`g`lim noto`g`ri qadam oladigan bo`lsang! Naq oyog`ingni sindiraman!
``Yo`g`e, dada bilasizu odobli bolaman!`` -deb kulguga olmoqchi edim. Biroq dadami jiddiy qiyofalarini ko`rib shashtimdan qaytdim.
- Ho`p dada. Hech qachon yuzuzni yerga qaratmayman. Men shunchaki sizdan o`rnak olmoqchi edim. O`ziz ham doyin qiynalganlarga yordam berasiz-u! -dedim.
Bu javobim dadamni qoniqtirganini yuz qiyofalaridan bilib oldim. Onamga manoli qarab qo`ydilar. Bu qarashni manosini erta tongda onam bir sumka piraduxta tayorlab qo`yishganini ko`rganimda tushundim.
Apil-tapil choy ichgan bo`ldim. Tuni bilan o`rtagan yurak taftini bosish uchun, sumkani ko`tardim-u, Oydinni oldiga oshiqdim.
- Hoy ertalabdan qayoqqa? -dedilar onam hayron bo`ldi.
- O`rtog`im Akmal bilan bir joyga bormoqchi edim! -deb yolg`on gapirdim.
- Qayoqqa?
- Eee oyi shunchaki, bir
RASM
I- QISM...
- Kutib qoldilaring-a? -dedim.
- Ha, aldab ketdi deb, endi ketmoqchi bo`lib turovdik! -dedi Oydinni dugonasi.
- Hafa qilyabsiz sinyarita, men nomard emasman, - sovuqdan qizarib turgan yuzlariga bir qarab oldim. - Lekin uzur sovqda kuttirib qo`ydim. Qani yurilar issiq xonaga...
Dugonasi yurdi ammo Oydin turib qoldi.
- Yuring Oydinoy nega turib qoldiz?
U zina tutquchini ushlagancha birdam, usti boshimga, nazar tashladi.
- Siz nega bizga buncha sahovat ko`rsatib qoldiz? Ishqilib niyatiz yomon emasmi?
- Nima sizni ko`p aldashadimi?
- Yo`q!
- Yaxshi odamlar birligiga ishonmaysizlarmi? - dugonasiga so`ng yana Oydinga qaradim. - Bitta savolimga javob bering, nega o`shanda o`zizni bezabon qilib ko`rsatdiz?
Javob o`rniga jilmaydi.
- Sovuqda turmay ichkariga kiraylik. -dedim.
Ular ortimdan ergashdilar. Eshikni ochib ichkariga kirdim, xonalar biroz iliq.
- Agar sovuqqotseylar, eliktir pechka olib kelib beraman, -dedim xona xaroratini nazarda tutib. Xonalar biroz ivirsigan. Bir nechta qarta sochilib yotibdi. - Talabalargan bergandik, yaramaslar qumor o`ynabdi haydavordim. Ishqilib silar qarta o`ynamisizlarmi?
- Yo`q, yo`q... -deb ikkisi ham kuldi.
Xonalarni ko`rsatdim.
- Qalay yoqdimi? Yashasa bo`ladi-a?
- Ha, bizga maqul. Qancha to`lashimiz kerak?
Oydin uchun tekinga demoqchi edim. Ammo ``Tekin!`` desam shufhasi ortib, ketib qolishidan qo`rqdim.
- .... Shuncha berasizlar maqulmi? -mo`ljaldan 3, 4 barobar kam narx aytdim. Ammo ular yana hayron bo`lganlarini ko`rib tezda gapimni o`ngladim, - Faqat sharti bor!
- Qanday shart?
- Xonalar ozoda, hammayer saramjon-sarishta tutishiylar kerak. Naliglarni oshig`i bilan to`lab qo`yganmiz. Shuni uchun, bitta chiroqni yoqganda ikkinchisini o`chirib yurilar iloji bo`lsa. Anovi suvni ham kamroq usrob qililar. Ha keyin devordagi qog`ozlar tirnalmasin! -dedim o`zimni jiddiy tutib, haqiqiy ijaraga beruvchilarday shartlar qo`yib.
- Mana-bu yer o`zi tirnalgan ekan! -dedi Oydinni dugonasi devordagi tangaday tirtilgan joyni ko`rsatib.
- Qaysudur kaltavarang tirnaganda shuniyam! - afsuslanganday tirtiqqa qararekanman. Aslida o`zimni qilgan ish bo`lgani uchun o`zimni so`kkandeb bo`ldim, - Qalay shartlarga rozimisizlar?
- Ha, bizga yoqdi... -deyishdi bir ovozdan.
Oydinga kalitni uzatarkan ich-ichimdan quvonib ketdim.
- Rahmat... Haligi ismiz..? -dedi biroz uyalibgina.
- Yodgor! -deya unga qo`l cho`zdim.
- Oydin...
- Meniki Maftuna, -dugonasi ham qo`l cho`zdi, - Rahmat sizga!
- Arzimaydi... Maftuna nima deysiz endi 50% umid qilsam bo`larmikin?
Atayin Oydinga shama qilib Maftunaga gapirdim. Ko`z qirimni Oydinga tashladim, yuzi qizarib uyalib turibdi.
Dugonasi ham juda soz ekan!
- Undanam ko`proqqa o`xshidi! -dedi kulib.
- Maftun jinnisan-a? -dedi Oydin dugonasiga yolg`ondan qovog` uyib.
- Hazillashdim, shunga ham urushmaylar...
- Yana bir-bor rahmat sizga...
- Arzimaydi bemalol joylashaveringlar, silarni yolg`iz qoldiraman... Haya mehmonga kelsam haydavormisizlarmi?
- Vooy shu uyni to`ri sizni! -dedi Oydinham gaplarimni xazilga olib kulib.
- Qalbizi to`ri bo`lganda edi! -dedim past ovozda.
Oydin eshitib eshitmaganga oldi...
Ularni qoldirib qaytib chiqdim. Mashina o`tirib magnitafondan o`zimga yoqqan qo`shiqni izlayotgan edim, qarasam ular qaytib tushyabdi. Mashinadan tushdim.
- Ha tinchlikmi?
- Ishga borishimiz kerak!
- O`tirilar tashlab qo`yaman...
Mashinaga o`tirishdi. Yo`l-yo`lakay qeyerda ishlashlari-yu, nima ish qilishlarini so`rab bilib oldim.
Bir xonadon egalari uyiga kichik tikuv sexi ochishgan. O`sha yerda 8, 10 ta qizlarni ishlatishar ekan. Chaqaloqlar kiyimlari, ayol-u, erkak ich kiyimlarini tikishar ekan. Oydin va Maftuna qadoqlovchi bo`lib ishlar ekanlar. Inistitutdan chiqgach o`sha xonadonga borishar, yarim ish kuni o`sha yerda ishlab ham tunab qolishar, ertlab yana inistitutga qatnashar ekan...
Ularni tashladimda uyga qaytdim. Ko`nglim hijil, o`zbilarmonlik qilib ko`nglimga yoqib qolgan qiz uchun suv tekinga kivartira berdim. Ammo dadam beyhabar, bilsalar nima deyisharkin. Dadamni bilaman baribir haydab chiqarmaydilar-u, ammo ancha-muncha dakki eshitishim tayin. Shularni o`ylab dadamni ogohlantirib qo`ymoqchi edim, aksiga olib, kechki ovqat payti uyga kelmadilar ertalab esa bomdoddan keyin vohli ishga ketib bo`lishibdi...
* * * * *
Ikki kun o`tib, kechki ovqatdan so`ng gap ochdim.
- Dada anovi kivartiraga ijarachi qo`ydim?
- Endi aytasizmi yigit?
- Ha... Endi...
Yelka qisib qo`yaqoldim.
- Ko`rdim, gaplashdim...
Dadami gaplaridan bir zirillab onamga qarab qo`ydim.
- Tartibli qizlarga o`xshashadi, xonalar ozoda... Mayi yaxshi... Ammo noto`g`ri ishlar bo`ladigan bo`lsa, haaa...
- Yo`g`aa dada ular yaxshi qizlar. Ikkisi ham inistitutda o`qidi, ham ishlashadi. O`zlari buyurlik emas, biroz qiynalib yurishgan ekan. Sovuq kunda yordam qilgim keldi...
- Yaxshi o`g`lim barakalla. Biroq ikkisi ham turmush ko`rmagan qizlarlar ekan. Qo`ni qo`shnilar orasida, ichidigan, chekadigan, yomon hulqli kishilar bor. Ularni shu haqida ogohlantirdingmi?
- Yo`q hali. Lekin hovotir olmang, kunda kunoro o`zim habardor bo`lib turaman...
- Ertagayoq borib aytib qo`y, o`zlariga ehtiyot bo`lib o`tirsin!
- Ha, albatta ertagayoq boraman. Buryo`la kartoshka, piyoz, go`sht olib tashlab kelsammikan!
- Nima?
O`zi shu narsani o`ylab qo`ygandim, ammo buni aytib bekor qildim. Dadam, oyim tajjublanib qarab qoldilar. Tezda gapimni topib o`ngladim.
- Borizlarga shukur, dada, oyi. Sizlar bor ustim but, qornim to`q. Talabalik qiyin davir ekan men buni his qilomadim. Ammo talaba do`stlarimni yeyishi makaron. Endi qizlar haqida o`ylab ko`ring! Stependiyaga yashab bo`ladimi. Odamni rahmi keladi...
- Haaaa... Unday bo`lsa mayli o`g`lim, onayz guruch yog` ham berishadi! -dadam piching qilayotganlarini sezdim. - Ammo, o`g`lim noto`g`ri qadam oladigan bo`lsang! Naq oyog`ingni sindiraman!
``Yo`g`e, dada bilasizu odobli bolaman!`` -deb kulguga olmoqchi edim. Biroq dadami jiddiy qiyofalarini ko`rib shashtimdan qaytdim.
- Ho`p dada. Hech qachon yuzuzni yerga qaratmayman. Men shunchaki sizdan o`rnak olmoqchi edim. O`ziz ham doyin qiynalganlarga yordam berasiz-u! -dedim.
Bu javobim dadamni qoniqtirganini yuz qiyofalaridan bilib oldim. Onamga manoli qarab qo`ydilar. Bu qarashni manosini erta tongda onam bir sumka piraduxta tayorlab qo`yishganini ko`rganimda tushundim.
Apil-tapil choy ichgan bo`ldim. Tuni bilan o`rtagan yurak taftini bosish uchun, sumkani ko`tardim-u, Oydinni oldiga oshiqdim.
- Hoy ertalabdan qayoqqa? -dedilar onam hayron bo`ldi.
- O`rtog`im Akmal bilan bir joyga bormoqchi edim! -deb yolg`on gapirdim.
- Qayoqqa?
- Eee oyi shunchaki, bir