Tasodifiy hikoya: Пиздес хикойа
Бу хикойа 15такам хикойачила ун. Бир кун огайнимга тел к,илдм каттасан дисам уйдаман диди хози бо...davomi

- Ho`o`... -dedi osilgan zulfini qulog`i ortiga qistirarkan.
- Sevaman... -dedim.
Bir lahzaga yuzlarini kafti bilan berkitib oldi.
So`ng jilmayib:
- Keting! -dedi.

Qo`lsiltab ``Ko`rushguncha`` -deb chiqib ketdim.

Uyga qaytaman, biroq yuragim Oydinni yonida qolib ketganday. Ko`ksimdagi esa bir parcha cho`g`, vujudimni yondiradi. Uzoqlashganim sayin sog`ina boshlayman, yana uni ko`rishni istayveraman...
Bu tuyg`ularni ilgari his etmaganman. Ammo bilaman bu MUHABBAT degan tuyg`u. Bu tuyg`u haqida ozmi ko`pmi tasovurga ega bo`lsam ham, uni bunchalik yoqimi, bo`lishini bilmas ekanman. Vaholanki, Oydinni yaqindan taniganimga hali ko`p bo`lmagan edi...

Mana oradan ham bir oy ham o`tib ketdi. Shu kunlarda, nimalar bo`lib ketmadi. Deyarli har kuni Oydinni yoniga bordim. Inistitutda ortidan yurdim, u bilan ilk bor kutubxonaga kirdim. U uchun tasodufiy raqiblar bilan orani ochdim. Uni ish joyiga kuzatib qo`yaman, u yerdan chiqishganda kivartiralarigacha. Yana soatlab ko`cha boshida turaman. Qor, yomg`ir, izg`irin sovuq menga chikora. Qalbimdagi olov tafti meni sovuqdan asrayotgandek...

Yarim tun, o`z yotog`imda shiftga qarab yotarkanman, shu bir oyni o`zimcha sarhisob qilaman. Shu vaqt davomida halovatimni yo`qotganman. Ammo charchoq nimaligini bilmadim. Ichimda qandaydur quvvat manbayi borday. Tanamga sig`may jo`shib ketaman. Ko`z oldimdan uni chehrasi ketmaydi. Uyalganda qizargan yuzlari, nim tabassum qilgan lablari, yerga boqib turgan ko`zlari. O`yladim duguncha uni sog`inaman yonida bo`lgim har lahzada sevishimni takror va takror aytgim keladi...

Birdan yuragimga g`ashlik oraladi. Shu kunlar mobaynida unga eng kamida yuz marotaba sevishimni aytdim. Biroq u har gal, javob qilmadi. Qizbola uyaladi, ammo ko`zlaridan bilaman sevadi. Lekin uning rozini olgim keladi. O`ylab-o`ylab unga muhabbat maktubini bitishga qaror qildim. O`rnimdan turib qog`oz ruchkani qo`limga oldim.
``Salom sevgilim!`` -deb yozib olganmanu uyog`iga so`z kelmaydi. O`ylab-o`ylab bir nechta so`z yozdim. O`qib ko`rib, qog`ozni g`ijimlab tashladim va yangi varoq oldim...

Avvalari kino, filmlarda shunday sahnalar bo`lardi. Yigit sevganiga maktub bitadi ammo g`ijimlab tashlayveradi. Har gal shu sahnalarni ko`rganimda, ``Maynavozchilik, bemanik!`` -der edim.
O`zimni boshimga shu kun tushib bildim-ki, oshiq o`z mahbubasiga maktub bitar chog`ida, qalbida jo`sh urayotgan tuyg`ularni qog`ozga bitishga urunar ekan. Ammo buning uddasidan chiqish juda mushkul bo`larekan. Oshiq o`z tuyg`ularini qoralay olmagach qayta yozishga kirishar ekan.
Mana tong ham yorishyabdi, xonamda 10, 15 ga yaqin qog`oz to`plar sochib yotibdi. Men esa hamon ko`ngil tuyg`ularimni qog`ozga tushura olmayman. Tong yorishib, derazadan yorug`lik tushdi. Tuni bilan rosa qor yo`g`ibdi o`ziyam. Deraza oldida cho`kka tushgancha, uzoqdan xira ko`rib turgan ko`p qavatli imoratlarga temulib u haqida hayol sura boshladim. ``Hozir nima qilayotgan ekan! Hoyna hoy shirin uyqudadur yoki, allaqon uyg`onib yuz qo`lini yuvishga kirishgandur!``

Qor hamon yog`yabdi. Qanchalar bokira va tinoq, bo`lmasa bu qor parchalari. Mening sevgim ham huddi shunday pokiza bo`lishini jon dilimdan istayman. Shu topda hayolimga ajoyib fikr keldi. Dik etib o`rnimdan turdim-u, qo`limga qog`oz, ruchkani oldim...
Varoq yuqori qismida yurak shaklini eslatuvchi bulutlarni chizdim. Pastiga bir-biriga qarab turgan yigit va qizni, ko`krakdan yuqori qismini, yigit timsolida o`zimni, qiz timsolida Oydinni suratini chizdim. Yuqoridagi bulutlardan huddi qorday yog`ayotgan, yuzlab mitti yurak shakillarini chizib chiqdim. Qiz va yigitni pastiga ``SENI SEVAMAN`` -deb yozib, yurak shakliga o`rab qo`ydim. Endi sal bo`lsada, ko`nglimdagidek chiqgandi...

O`sha kuniyoq maktubimni, shakalad bilan mehmon qilish boxonasida quticha tagiga qistirib berdim. Keyin esa jovobini intiqlik bilan kuta boshladim...

Ikki kun o`tib, kechi payt har kunguday ularni, temir ko`prik yonida kutib turdim. Nihoyat ishlarini tamomlab qaytib chiqishdi. Ikki qizni o`rtasiga tushib oldim. Biz yayov yurdik...
Har kuni shunday kuzatib qo`yganim uchun ular ham odatlanib qolishgandi. Rosa maroqli suhbat qurib qaytardik. Ular haqida anchagina malumotga ega bo`lib qolgandim. Ikkisi ham bir qishloqdan ekan. Maftuna kantirak asosida o`qishgan kirgan. Shartnoma pulini akalari to`lashar ekan. U akalariga yordam qilish uchun, ham o`qib ham ishlar ekan. Oydin esa girant yutib olgan. Ammo tejab to`plagan stependiya va ish haqqini bir qismini oylasiga jo`natar edi. Negadur oylasi haqida gap ketganda darov mavzuni chetga burardi...

Bu gal ham u-yoq-bu yoqdan suhbatlashib manzilga kelganimizni ham sezmayqolibmiz. Zina yonida Oydinni qo`lidan asta ushlab to`xtatdim. Maftuna men bilan hayrlashib, bizni holi qoldirib, zinadan ko`tarilib ketdi...

Oydin nima uchun to`xtaganimi allaqachon tushungandi.
- Mana oling...
Yengi ichidan qog`oz chiqarib qo`limga tutdi.
Shosha-pusha sakkiz buklangan qog`ozni yoydim. O`zim bergan maktub... Ammo tepadagi bulutlar ustiga, ``BAXT`` -deb yozilgan. Qiz va Yigit orasidan biroz tepada, Baxt so`ziga qarab uchayotgan ikki qaldirg`och tasviri chizilgan.
Pastda esa ``SENI SEVAMAN`` -deb yozilgan izhorim pastrog`iga.
``SIZDAN ZIYODA`` va 1000% deb yozilgandi...

O`zimni tutolmay Oydinni quchoqlab oldim.
- Go`zalim... Qaldirg`ochim o`zimni! -dedim quchoqlab erkaladim.
Avvalliga u uyalgandeb edi, ammo hechkim yoqligi sababmi u ham qattiq quchoqlab oldi.
- Mening QALDIRG`OCHIM, seni sevaman!
- Men ham sizni SEVAMAN... -dedi.
- Go`zalim yana bir bor ayt!
Qattiq quchoqlab qulog`im ostida shivirladi:
- Sizni sevaman...

Muhabbatdan masrur, bo`lib yanog`idan ikki bor o`pib oldim. U esa uyalgancha, quchog`imdan chib zinadan ko`tarib ketdi. Har qadamda tez-tez o`rtiga o`grilib qarab qo`yardi. Uning baxtdan porlagan Mastona ko`zlaridagi quvoch, u chizgandeb Baxt manzilmiz bo`lib ko`rindi. Bu lahzalarni so`z bilan tariflash qiyin. Ammo ayta olaman, men mast edim...

Oydin ikkimizning Muhabbat kitobimiz shunday, chiroy yozila boshladi. Biz bu ilohiy tuyg`u, og`ushida o`zimiz uchun, o`zga bir olam yarata boshladik. Bu olamda bizning orzularimiz, baxtli kelajamizning billur koshonasi qaddini roslay boshladi...



Davomi bor...
Muallif: -MAJNUN-