Tasodifiy hikoya: Bu xam bir davr ekanda
Salom sayt iwtirokchilariyu hikoya 6qiw winavandalari sizlarga hayotimdan bir parchasini taqdim etiwga qaror qildim yoqsa huzur. Meni ismim Malika Men ayni vaqtda 26 yowda man turmuwga chiqanman erim bor erim bn rasiyada iwlagani kelgan man Men bir iwlab chiqariw korxonasida oddiy iwchi B6p iwlitman bizni iwxonada xarxil milat iwliydi xulas iw voqtim oz dam oliw kunlarimni bor yaxwi erim esa quliwda iwliydi karantin ochilib juda k6pchilik uyiga ketib qoldi K6p iwxonalarda iwchi yetiwmiy qoldi b...davomi

- Ho`o`... -dedi osilgan zulfini qulog`i ortiga qistirarkan.
- Sevaman... -dedim.
Bir lahzaga yuzlarini kafti bilan berkitib oldi.
So`ng jilmayib:
- Keting! -dedi.

Qo`lsiltab ``Ko`rushguncha`` -deb chiqib ketdim.

Uyga qaytaman, biroq yuragim Oydinni yonida qolib ketganday. Ko`ksimdagi esa bir parcha cho`g`, vujudimni yondiradi. Uzoqlashganim sayin sog`ina boshlayman, yana uni ko`rishni istayveraman...
Bu tuyg`ularni ilgari his etmaganman. Ammo bilaman bu MUHABBAT degan tuyg`u. Bu tuyg`u haqida ozmi ko`pmi tasovurga ega bo`lsam ham, uni bunchalik yoqimi, bo`lishini bilmas ekanman. Vaholanki, Oydinni yaqindan taniganimga hali ko`p bo`lmagan edi...

Mana oradan ham bir oy ham o`tib ketdi. Shu kunlarda, nimalar bo`lib ketmadi. Deyarli har kuni Oydinni yoniga bordim. Inistitutda ortidan yurdim, u bilan ilk bor kutubxonaga kirdim. U uchun tasodufiy raqiblar bilan orani ochdim. Uni ish joyiga kuzatib qo`yaman, u yerdan chiqishganda kivartiralarigacha. Yana soatlab ko`cha boshida turaman. Qor, yomg`ir, izg`irin sovuq menga chikora. Qalbimdagi olov tafti meni sovuqdan asrayotgandek...

Yarim tun, o`z yotog`imda shiftga qarab yotarkanman, shu bir oyni o`zimcha sarhisob qilaman. Shu vaqt davomida halovatimni yo`qotganman. Ammo charchoq nimaligini bilmadim. Ichimda qandaydur quvvat manbayi borday. Tanamga sig`may jo`shib ketaman. Ko`z oldimdan uni chehrasi ketmaydi. Uyalganda qizargan yuzlari, nim tabassum qilgan lablari, yerga boqib turgan ko`zlari. O`yladim duguncha uni sog`inaman yonida bo`lgim har lahzada sevishimni takror va takror aytgim keladi...

Birdan yuragimga g`ashlik oraladi. Shu kunlar mobaynida unga eng kamida yuz marotaba sevishimni aytdim. Biroq u har gal, javob qilmadi. Qizbola uyaladi, ammo ko`zlaridan bilaman sevadi. Lekin uning rozini olgim keladi. O`ylab-o`ylab unga muhabbat maktubini bitishga qaror qildim. O`rnimdan turib qog`oz ruchkani qo`limga oldim.
``Salom sevgilim!`` -deb yozib olganmanu uyog`iga so`z kelmaydi. O`ylab-o`ylab bir nechta so`z yozdim. O`qib ko`rib, qog`ozni g`ijimlab tashladim va yangi varoq oldim...

Avvalari kino, filmlarda shunday sahnalar bo`lardi. Yigit sevganiga maktub bitadi ammo g`ijimlab tashlayveradi. Har gal shu sahnalarni ko`rganimda, ``Maynavozchilik, bemanik!`` -der edim.
O`zimni boshimga shu kun tushib bildim-ki, oshiq o`z mahbubasiga maktub bitar chog`ida, qalbida jo`sh urayotgan tuyg`ularni qog`ozga bitishga urunar ekan. Ammo buning uddasidan chiqish juda mushkul bo`larekan. Oshiq o`z tuyg`ularini qoralay olmagach qayta yozishga kirishar ekan.
Mana tong ham yorishyabdi, xonamda 10, 15 ga yaqin qog`oz to`plar sochib yotibdi. Men esa hamon ko`ngil tuyg`ularimni qog`ozga tushura olmayman. Tong yorishib, derazadan yorug`lik tushdi. Tuni bilan rosa qor yo`g`ibdi o`ziyam. Deraza oldida cho`kka tushgancha, uzoqdan xira ko`rib turgan ko`p qavatli imoratlarga temulib u haqida hayol sura boshladim. ``Hozir nima qilayotgan ekan! Hoyna hoy shirin uyqudadur yoki, allaqon uyg`onib yuz qo`lini yuvishga kirishgandur!``

Qor hamon yog`yabdi. Qanchalar bokira va tinoq, bo`lmasa bu qor parchalari. Mening sevgim ham huddi shunday pokiza bo`lishini jon dilimdan istayman. Shu topda hayolimga ajoyib fikr keldi. Dik etib o`rnimdan turdim-u, qo`limga qog`oz, ruchkani oldim...
Varoq yuqori qismida yurak shaklini eslatuvchi bulutlarni chizdim. Pastiga bir-biriga qarab turgan yigit va qizni, ko`krakdan yuqori qismini, yigit timsolida o`zimni, qiz timsolida Oydinni suratini chizdim. Yuqoridagi bulutlardan huddi qorday yog`ayotgan, yuzlab mitti yurak shakillarini chizib chiqdim. Qiz va yigitni pastiga ``SENI SEVAMAN`` -deb yozib, yurak shakliga o`rab qo`ydim. Endi sal bo`lsada, ko`nglimdagidek chiqgandi...

O`sha kuniyoq maktubimni, shakalad bilan mehmon qilish boxonasida quticha tagiga qistirib berdim. Keyin esa jovobini intiqlik bilan kuta boshladim...

Ikki kun o`tib, kechi payt har kunguday ularni, temir ko`prik yonida kutib turdim. Nihoyat ishlarini tamomlab qaytib chiqishdi. Ikki qizni o`rtasiga tushib oldim. Biz yayov yurdik...
Har kuni shunday kuzatib qo`yganim uchun ular ham odatlanib qolishgandi. Rosa maroqli suhbat qurib qaytardik. Ular haqida anchagina malumotga ega bo`lib qolgandim. Ikkisi ham bir qishloqdan ekan. Maftuna kantirak asosida o`qishgan kirgan. Shartnoma pulini akalari to`lashar ekan. U akalariga yordam qilish uchun, ham o`qib ham ishlar ekan. Oydin esa girant yutib olgan. Ammo tejab to`plagan stependiya va ish haqqini bir qismini oylasiga jo`natar edi. Negadur oylasi haqida gap ketganda darov mavzuni chetga burardi...

Bu gal ham u-yoq-bu yoqdan suhbatlashib manzilga kelganimizni ham sezmayqolibmiz. Zina yonida Oydinni qo`lidan asta ushlab to`xtatdim. Maftuna men bilan hayrlashib, bizni holi qoldirib, zinadan ko`tarilib ketdi...

Oydin nima uchun to`xtaganimi allaqachon tushungandi.
- Mana oling...
Yengi ichidan qog`oz chiqarib qo`limga tutdi.
Shosha-pusha sakkiz buklangan qog`ozni yoydim. O`zim bergan maktub... Ammo tepadagi bulutlar ustiga, ``BAXT`` -deb yozilgan. Qiz va Yigit orasidan biroz tepada, Baxt so`ziga qarab uchayotgan ikki qaldirg`och tasviri chizilgan.
Pastda esa ``SENI SEVAMAN`` -deb yozilgan izhorim pastrog`iga.
``SIZDAN ZIYODA`` va 1000% deb yozilgandi...

O`zimni tutolmay Oydinni quchoqlab oldim.
- Go`zalim... Qaldirg`ochim o`zimni! -dedim quchoqlab erkaladim.
Avvalliga u uyalgandeb edi, ammo hechkim yoqligi sababmi u ham qattiq quchoqlab oldi.
- Mening QALDIRG`OCHIM, seni sevaman!
- Men ham sizni SEVAMAN... -dedi.
- Go`zalim yana bir bor ayt!
Qattiq quchoqlab qulog`im ostida shivirladi:
- Sizni sevaman...

Muhabbatdan masrur, bo`lib yanog`idan ikki bor o`pib oldim. U esa uyalgancha, quchog`imdan chib zinadan ko`tarib ketdi. Har qadamda tez-tez o`rtiga o`grilib qarab qo`yardi. Uning baxtdan porlagan Mastona ko`zlaridagi quvoch, u chizgandeb Baxt manzilmiz bo`lib ko`rindi. Bu lahzalarni so`z bilan tariflash qiyin. Ammo ayta olaman, men mast edim...

Oydin ikkimizning Muhabbat kitobimiz shunday, chiroy yozila boshladi. Biz bu ilohiy tuyg`u, og`ushida o`zimiz uchun, o`zga bir olam yarata boshladik. Bu olamda bizning orzularimiz, baxtli kelajamizning billur koshonasi qaddini roslay boshladi...



Davomi bor...
Muallif: -MAJNUN-