Tasodifiy hikoya: LAZZAT ONLARI. Sayt userlar. By UNDISPUTED. 2-qism
Davomi. Jonibek va Dinush ehtiros og'ushida birovni uyida ekanliklarini ham unutib qo'yishdi. Ular ...davomi

sendvich hamda tovuq go'shti keltirishini so'radim.Sperrou novcha, to'la , sochlari hurpaygan kishi bo'lib, meni o'ziga yaqin olardi. Vaqti- vaqti bilan men unga o'zimning sarguzashtlarim bilan bog'liq o'ylab topilgan voqealar haqida aytib berib , dimog'ini chog' qilardim. bu safar ham Sperrou qiziqsinib so'radi:
- Bugun ishdamisiz , janob Rayan?
- Ha,- deb javob berdim men, bugun men, - bugun men bir mijozimning xotinini kuztaman, u kulfatga yo'liqmasligi uchun ko'z quloq bo'lib turaman.
Sperrouning hayratdan ko'zlari chaqchaygancha og'zini ochib qaradi:
- Rostanmi?Qanaqa ayol?
-Sen Elizabet Teylorni bilasanmi?
U nafas yutib, bosh irg'atadi.
-Merilin monroni-chi?
-Bo'lsam-chi albatta!

-Xullas, bu ayol o'shalarga o'xshaydi!
Sperrou bir oz garangsib turdi, ko'zlarini pirpiratdi, so'ng mayna qilayotganini tushunib kulib yubordi:
- Doim birovlarning ishiga suqilaman-a?
- Tezroq bo'lsangchi, Sperrou , men ishlashim kerak.
U sendvichni qog'oz xalta ustiga qo'ydi va menga uzatdi.
-Sizga nima uchun to'lashgan bo'lsa, shuni bajaring, janob Rayan!
Men mashinaga o'tirib, Kennot hiyoboni tomon shoshmasdan yo'lga tushganimda , soat chorakam yetti edi. Mashina tog' yo'lida ko'tarilib borar, botayotgan sentyabr quyoshi tog' o'ngirlarini yoritardi.
Kennot hiyobonidagi uylarni yashil o'simliklardan hosil bo'lgan ixota hamda gullagan chakalaklar uyumi katta yo'ldan ajratib turardi. Men asta-sekin 33-uy yaqiniga keldim. Uning biqinida avtomobillar to'xtash joyi borligiga ko'zim tushdi, u yerdan dengizga qaragan ajoyib manzara namoyon edi.

Men mashinani 33-uyning darvozasi yaxshi ko'rinadigan joyga qo'ydim. keyin orqa o'rindiqqa joylashib oldim. Endi faqat kutishim qoldi, xolos. Men bu mashg'ulotni yaxshigina o'zlashtiraman, aks holda xususiy izquvarlik kasbining menga sira qimmati bo'lmasdi.
Shu vaqt ichida bir nechta mashina o'tib ketdi. Ularda , asosan ishdan qaytayotgan erkaklar o'tirishardi. Yon- verimdan o'ta turib, menga qarab qo'yishar edi. Men o'zimni sevgan qizini kutayotgan oshiqday tutishga harakat qilardim. Shundan so'ng mashinam yonidan yengil shim va sviter kiygan qiz o'tdi. Yonida kalta ishton kiydirilgan Pudel yugurib borarkan, uning Hidlamaganbirorta daraxti qolmadi. Qiz menga diqqat bilan qaradiyu, qorong'i zulmat ichida g'oyib bo'ldi. Men ko'zdan yo'qolganiga afsuslanganday uni nigohim bilan kuzatib qoldim.
Oqshom soat to'qqizda yanada qorong'ulik cho'kkan edi. Men qog'oz xaltani olib sendvichni paqqos tushirdim, shisha idishdan bir necha qultum suv ichdim, ularni kerak bo'lib qoladi, deb doimo mashinamda saqlar edim. kechki tanovuldan so'ng uzoq , odamni toliqtirib yuboradigan kutish onlari boshlandi. 33-uy darvozasi mutlaqo ochilmas, u qorong'ilikda zo'rg'a ko'rinar edi. Bu zulmat ishni boshlash uchun yetarli darajada edi.
Men ehtiyotkorlik bilan mashinadan tushib, chor- atrofga qaraganda ko'chani kesib o'tdim. Darvoza ochiq ekan, men ixcham, yaxshi parvarish qilingan bog'ga nazar tashladim. Shundan so'ng ikki yoni gulzor yo'lakdan o'tik, uyga kirdim. Butun uy qoronggg'ilik qa'riga cho'mgan edi, har ehtimolga qarshi, men uning hamma tomonini aylanib o'tdim. Qorong'u derazalarning birortasida ham "yilt" etgan yorug'lik ko'rinmas, uyda hech kim yo'q edi.
Mashinaga qaytishdan boshqa choram qolmadi. Kayfiyatim tushgan edi. Shubhasiz, Xardvik aerodromga jo'nagani hamon xotini ham uydan chiqib ketgan. Endi mashinaga o'tirib , uning yarim kechada uyga qaytishdan umidvor bo'lib kutishim kerak. Men ishimni tashlab ketishga odatlanmagan, uch yuz dollarga munosib tarzda ishlashim kerak, buni vijdonim buyurmoqda. Yana uzoq va tinkani quritadigan kutish onlari boshlandi.