Tasodifiy hikoya: Хеч кимга айтолмаган гапларим! (2)
Кейин менга шундай туйилди деган фикирда жойимга думаладим. Шу пайт хотиним - деразани очин, деп кол...davomi

dedi Retnik . - Agar juvon sening to'pponchang bilan otilgan bo'lsa, bu sumka uniki bo'lsa, ishing pishib qopdi.
-Siz shunday deb bir necha daqiqa o'z-o'zim bilan olishdim. Shunday bo'lganida bormi, siz ham sizning daholaringiz ham hech nimani bila olmas edingiz. Ammo men sizga muvaqqiyat qozonish uchun imkoniyat berdim.
- Bu bilan nima demoqchi bo'lyapsan?
- Men ularni dengizga uloqtirmadim, chunki bu ashyolar ochiqdan- ochiq o'zimga qarshi qaratilgan bo'lib, tashlab qo'yilgan. Ularsiz bu ishning chigalini ochishga muvaffaq bo'lolmaysiz.
Retnik o'ylanib, boshini quyi soldi.
- Shunday qilib, men to'pponcha va sumkani oldim, ammo sen nima uchun, omadingiz keldi, deb o'ylayapsan?
- Chunki siz bor diqqatingizni menga qaratmasdan, balki haqiqiy qotilni ag'darishga tushasiz, u ana shunday qo'rqadi.
Bir necha daqiqalik uy surganidan keyin Retnik portsigarni olib, menga chekishni taklif qildi. Bu tanishganimizdan beri birinchi bor ro'y bergan do'stlik alomati edi. Men cheksam hamki, uning munosabatini ;qadrlash ma'nosida, sigarani oldim. Chekishdik.
-Rayan, yaxshi , men senga ishonaman. Sen odmi izquvarsan, ammo laqma emassan. A'lo deb atash mumkin, chunki meni sotib olding, men endi sendan shubhalanmayman.
Yelkamdan tog' ag'darilganday bo'ldi.
- Ammo sen faqat menga suyanib qolma: endi ishing prokuror bilan davom etadi, u juda yoqimsiz nusxa! sening shubha ostig olinganingni bilguday bo'lsa, shartta ish ochishi mumkin. Hammasi aniqlanishini kutib o'tirarmidi?