Tasodifiy hikoya: yotohonada sikamin
..Mani ismim .... birkun o'rtog'lar bilan gaplashib o'tirib bir o'rtog'im bir qizni nomerini ber...davomi
..Mani ismim .... birkun o'rtog'lar bilan gaplashib o'tirib bir o'rtog'im bir qizni nomerini ber...davomi
MUHABBAT JILG`ALARI: Kuzda uchub Bahor qaytgan TURNALAR... [ V-QISM ]
Добавил: | -MAJNUN- (05.05.2017 / 09:14) |
Рейтинг: | (2) |
Прочтений: | 24596 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Kuzda uchub Bahor qaytgan TURNALAR... [ V-QISM ]
RASM
Avvalgi qismlar...
I- QISM...
II- QISM...
III- QISM...
IV- QISM...
Onam o`sha voqealarni yodimga solib. Barnodan boshqasi kerakmas deb turib oldilar. Go`yo undan boshqa yaxshi qiz yo`qday. Irim-sirimni vaj qilib tilimni tisdilar...
Onamga tushuntirolmay halakman. Agar har qulog`ini tishlatgan qiz, o`sha yigitga tegishi majburiy bo`lsa. U holda har qanday oshiq yigit sevganiga yetish uchun, qizni rayiga qaramay qulog`ini tishlab qo`yishni uddalaydiku?
Onam hech tushunmaydilar. Ohiri o`ylay-o`ylay onam Oydinni ko`rmagunlarigacha fikrlarini o`zgartirmaydilar degan qarorga keldim.
Bilaman onam ham nimani o`ylamoqdalar. Aytganlaridek Barno tengi yo`q qiz, yaratgan undan hayo, ibo, chiroy, a`ql, fahmu-farosatni qismagan. Boshidan ko`p savdolar o`tgan ammo u hammasiga chidab sabir qilib kelgan. Bolaligida dadasi va akasi avto halokat sabab olamdan o`tgan. Avto halokatga Barno va uning onasigi guvoh bo`lishgan. Shundan keyin onasi a`qldan ozib ruhiy kasallar shifonasiga yotgan. Endigina maktabga chiqgan Barno tog`asini qo`lida qolib ketgan. Onam bohcha mudirasi bo`lib ishlagan vaqtlar, Barnoning onasi tarbiyachi, yana onamning sirdosh dugonalari ekan. Taqtir sabab a`qlan ojizga aylangan dugonalarining qiziga g`amho`rlik qilishga harakat qila boshladilar. Yoshlik chog`lari, Barno tatilni biznikida o`tqazardi. Oyim oyda bir, ikki bor uyga olib kelardilar. Singillarim qatori nima olsalar Barnoni ham unutmasdilar. Keyinchalik tog`asi oyla qurdi. ``Endi hammasi iziga tushadi, kelnoyisi onalik qiladi, Barno qarovsiz qolmaydi!`` deb quvongan edilar. Afsuski oyladagi xokimyat karta xonimi (Dama) qo`liga o`tib, Barno cho`riga aylanib qoldi. Avvalgidek uyimizga kelmay, kamnamo bo`lib ketdi. Onam har oyda 3, 4 marotaba bo`lajak kelinimni haqqi deb sovg`a-salomlar, latta-puttalar jo`natib turadilar. Bu sovg`a, lattalar jodugarni singlisi Barnoga ozor bermasligi uchun pora! Ammo bilib olish oson, Barnoni haraktiga e`tibor berilsa, u ayol qanday munosabatta bo`layotgani seziladi...
Biznikiga kelib, singillarin bilan kulishib yurardi. Ammo ko`zlari judayam mayus, tabassumi omonatliga bir qarashda ko`zga tashlanardi. Avvallari men kelajakda Barno bilan oyla qurishga qarshi emasdim. U menga yoqardi. Shuni uchun ham Maktab davrimda, Inistitutda qancha qizlar bilan ishqiy suhbatlar qurgan bo`lmay, hech qaysisiga jiddiy qaramas edim. Yurakdagi muhabbat urug`ini Barnoga tegishli ekanligini his qilib turardim...
Ammo... Ammo men haqiqiy muhbbat tuyg`usini Oydinni uchratibgina tuydim. Oydinning oyi huddi quyosh kabi charog`on nur sochib ko`zlarimni qamashtirdi. Tafti yuragimni muhabbat olovida shunday ilitdiki, Barno ekkan uruq, Oydinning sharofati bilan nihol kabi o`sib, gur-kirab ketdi. Yuakda bitta bog`, bitta daraxt ammo ikkita bog`bon qiz. Menga esa faqat bittasi kerak...
* * * * *
- Yodgor aka qo`yining, hozir qanday kiramiz?
- Yur jonim, iltimos yuraqo!
Oydin qancha tiqirlik qilmasin bir ammalab mahallagacha olib keldim.
- Jonim mana yetib ham keldik. Manabu uy bizniki!
Uyimizni hashamati birozgina cho`chitdi shekili, turib qoldi.
- Siz boy ekansizda? -dedi salgina yutunib.
Qattiq hayajon sabab, aytgandi. Nima uchun bunday deganini, gapni ma`nosini tushundim. Ammo:
- Boshimda ota-onam belganlaridan keyin boyman-da! -dedim gapm ma`nosini boshqa tomonga burib.
- Uzur, meni kechiring! Kirolmayman!
- Nega ahir jonim?
- Qo`rqib ketyabman!
- Qo`rqma men yoningdaman! Meni sevsang yur jonim!
Eshikni ochdim, Oydinni qo`lidan mahkam ushlab ichkariga boshladim.
- Yuraver bu paytda uyda onamdan boshqa hechkim bo`lmaydi. Mana ko`rasan onam ajoyib ayollar. Bizni tushunadilar!
Oydinni zalga olib kirdim. Onamni izlab xonalariga kirdim. Allaqanday hujjatlarni varaqlab o`tirgan ekanlar.
- Assalomu a`laykum onajon!
- Kim u qiz? -dedilar alik ham olmay.
- Sizga aytganim... O`sha men yoqtirgan qiz!
Onam yana oyoq tirab, Barno haqida gapira boshladilar. Undan boshqasini tan olmasdilar.
- Onajon siz bir bora ko`ring, ikki og`iz gaplashing iltimos!
- Yo`q istamayman!
Huddi onamni alishtirib qo`yishgandek.
- Ona siz uni bilmaysiz-ku?
- Bilishni ham ko`rishni ham istamayman! Ayt ketsin...
- Onajon ahir nega tushunmaysiz! Menda ham ko`ngil bor-ku?
- Barnoda ko`ngil yo`qmi?
Judayam jahlim chiqib, ko`z oldim, a`qlim hiralashib ketdi.
- Sizni topib olganiz Barno! Meni haqimda o`ylamaysiz!... Onam hayot bo`lganlarida meni tushungan bo`lardilar!...
A`qlim hissiyotlarim qarshisida ojizlanib, nima deganimni bilmay qoldi.
Onam jim bo`lib qoldilar, jilmaygancha og`ir harakat bilan kursiga cho`kdilar. Lablariga titroq kirdi. Ko`zlariga quyulgan ko`zyoshlar lahzada pastga yo`l topdi. Onamning ko`zlarida shunday istirobni ko`rdim-ki, buni tariflashga ojizman...
- Kechring onajon! - poylariga tiz cho`kib qattiq quchoqlab oldim. - Badbaxt o`g`lizni kechring ona? Til suyaksiz ekan, kechring onajon, iltimos kechring?
Boshimni siladilar.
- Agar Bornoni ko`ngli cho`ksa sendan rozi emasman!
- Onajon qaytib oling! So`zlarimni qaytib oldim deng! Rahmiz kelsin o`tinaman onajon!
Onamga o`tindim, yalindim.
O`zlari ham aytgan gaplari pushaymon bo`ldilarmi yig`lab yubordilar.
- Sen ham tushun Barnogina nima qiladi?
Lekin so`zlarini qaytib olmadilar.
Qani edi yuzumni sidirib tashlab, Oydin bilan xatoga yo`l qo`yganimizni onamga ayta olsam edi! Balkim o`shanda bizni tushunarmidilar? Ammo Oydinni qo`lidan yuzsizlik qilish kelmaydi, bunday sirlarimiz oshkora bolganidan keyin u o`lsa ham bu xonadonga kelin bo`lib kelishga ko`nmaydi...
Shu payt derazadan Oydinni ko`chaga chopib chiqib ketayotganiga ko`zim tushdi. Shundoq qarasam, eshik yarim ochiq xolatda! U hamma gaplarimizni eshitgan... Ortidan o`qday uchib chiqdim. Onam: - Qayt Yodgor, qayt bolam! -degancha qolib ketdilar. Darvozadan chiqib, ko`cha u-boshidan-bu boshiga qaradim. Oydin huddi arvohday g`oyib bo`libdi. Qayoqqa yurishimni bilmayman, atrofdan izlab alangladim ammo yo`q. Telifonimni olib unga qo`ng`iroq qildim. Ikki, uch bor chaqirdi ammo qizil tugmachani bosib qo`ydi. Qayta qilganimda o`chirilgan edi. Qulog`imga tepadan, tizim-tizim bo`lib uchayotgan Turnalar ovozi eshitildi. Yuqoriga qaradim, yuzlab turnalar, go`yo ular Oydinni o`zlari bilan olib ketayotgandek! Ammo bu bo`lishi mumkun emas! Oydin yugurib ketgan taqdirda ham endi mahalladan chiqib ulgurgan bo`lishi kerak. Ortimdan onam ham hovliqib chiqdilar.
- O`g`lim, shoshma quloq sol! -deb qo`limdan ushlab oldilar.
- Iltimos ona qo`yvoring!
Onamning qo`llaridan yuliqib chiqdim.
RASM
Avvalgi qismlar...
I- QISM...
II- QISM...
III- QISM...
IV- QISM...
Onam o`sha voqealarni yodimga solib. Barnodan boshqasi kerakmas deb turib oldilar. Go`yo undan boshqa yaxshi qiz yo`qday. Irim-sirimni vaj qilib tilimni tisdilar...
Onamga tushuntirolmay halakman. Agar har qulog`ini tishlatgan qiz, o`sha yigitga tegishi majburiy bo`lsa. U holda har qanday oshiq yigit sevganiga yetish uchun, qizni rayiga qaramay qulog`ini tishlab qo`yishni uddalaydiku?
Onam hech tushunmaydilar. Ohiri o`ylay-o`ylay onam Oydinni ko`rmagunlarigacha fikrlarini o`zgartirmaydilar degan qarorga keldim.
Bilaman onam ham nimani o`ylamoqdalar. Aytganlaridek Barno tengi yo`q qiz, yaratgan undan hayo, ibo, chiroy, a`ql, fahmu-farosatni qismagan. Boshidan ko`p savdolar o`tgan ammo u hammasiga chidab sabir qilib kelgan. Bolaligida dadasi va akasi avto halokat sabab olamdan o`tgan. Avto halokatga Barno va uning onasigi guvoh bo`lishgan. Shundan keyin onasi a`qldan ozib ruhiy kasallar shifonasiga yotgan. Endigina maktabga chiqgan Barno tog`asini qo`lida qolib ketgan. Onam bohcha mudirasi bo`lib ishlagan vaqtlar, Barnoning onasi tarbiyachi, yana onamning sirdosh dugonalari ekan. Taqtir sabab a`qlan ojizga aylangan dugonalarining qiziga g`amho`rlik qilishga harakat qila boshladilar. Yoshlik chog`lari, Barno tatilni biznikida o`tqazardi. Oyim oyda bir, ikki bor uyga olib kelardilar. Singillarim qatori nima olsalar Barnoni ham unutmasdilar. Keyinchalik tog`asi oyla qurdi. ``Endi hammasi iziga tushadi, kelnoyisi onalik qiladi, Barno qarovsiz qolmaydi!`` deb quvongan edilar. Afsuski oyladagi xokimyat karta xonimi (Dama) qo`liga o`tib, Barno cho`riga aylanib qoldi. Avvalgidek uyimizga kelmay, kamnamo bo`lib ketdi. Onam har oyda 3, 4 marotaba bo`lajak kelinimni haqqi deb sovg`a-salomlar, latta-puttalar jo`natib turadilar. Bu sovg`a, lattalar jodugarni singlisi Barnoga ozor bermasligi uchun pora! Ammo bilib olish oson, Barnoni haraktiga e`tibor berilsa, u ayol qanday munosabatta bo`layotgani seziladi...
Biznikiga kelib, singillarin bilan kulishib yurardi. Ammo ko`zlari judayam mayus, tabassumi omonatliga bir qarashda ko`zga tashlanardi. Avvallari men kelajakda Barno bilan oyla qurishga qarshi emasdim. U menga yoqardi. Shuni uchun ham Maktab davrimda, Inistitutda qancha qizlar bilan ishqiy suhbatlar qurgan bo`lmay, hech qaysisiga jiddiy qaramas edim. Yurakdagi muhabbat urug`ini Barnoga tegishli ekanligini his qilib turardim...
Ammo... Ammo men haqiqiy muhbbat tuyg`usini Oydinni uchratibgina tuydim. Oydinning oyi huddi quyosh kabi charog`on nur sochib ko`zlarimni qamashtirdi. Tafti yuragimni muhabbat olovida shunday ilitdiki, Barno ekkan uruq, Oydinning sharofati bilan nihol kabi o`sib, gur-kirab ketdi. Yuakda bitta bog`, bitta daraxt ammo ikkita bog`bon qiz. Menga esa faqat bittasi kerak...
* * * * *
- Yodgor aka qo`yining, hozir qanday kiramiz?
- Yur jonim, iltimos yuraqo!
Oydin qancha tiqirlik qilmasin bir ammalab mahallagacha olib keldim.
- Jonim mana yetib ham keldik. Manabu uy bizniki!
Uyimizni hashamati birozgina cho`chitdi shekili, turib qoldi.
- Siz boy ekansizda? -dedi salgina yutunib.
Qattiq hayajon sabab, aytgandi. Nima uchun bunday deganini, gapni ma`nosini tushundim. Ammo:
- Boshimda ota-onam belganlaridan keyin boyman-da! -dedim gapm ma`nosini boshqa tomonga burib.
- Uzur, meni kechiring! Kirolmayman!
- Nega ahir jonim?
- Qo`rqib ketyabman!
- Qo`rqma men yoningdaman! Meni sevsang yur jonim!
Eshikni ochdim, Oydinni qo`lidan mahkam ushlab ichkariga boshladim.
- Yuraver bu paytda uyda onamdan boshqa hechkim bo`lmaydi. Mana ko`rasan onam ajoyib ayollar. Bizni tushunadilar!
Oydinni zalga olib kirdim. Onamni izlab xonalariga kirdim. Allaqanday hujjatlarni varaqlab o`tirgan ekanlar.
- Assalomu a`laykum onajon!
- Kim u qiz? -dedilar alik ham olmay.
- Sizga aytganim... O`sha men yoqtirgan qiz!
Onam yana oyoq tirab, Barno haqida gapira boshladilar. Undan boshqasini tan olmasdilar.
- Onajon siz bir bora ko`ring, ikki og`iz gaplashing iltimos!
- Yo`q istamayman!
Huddi onamni alishtirib qo`yishgandek.
- Ona siz uni bilmaysiz-ku?
- Bilishni ham ko`rishni ham istamayman! Ayt ketsin...
- Onajon ahir nega tushunmaysiz! Menda ham ko`ngil bor-ku?
- Barnoda ko`ngil yo`qmi?
Judayam jahlim chiqib, ko`z oldim, a`qlim hiralashib ketdi.
- Sizni topib olganiz Barno! Meni haqimda o`ylamaysiz!... Onam hayot bo`lganlarida meni tushungan bo`lardilar!...
A`qlim hissiyotlarim qarshisida ojizlanib, nima deganimni bilmay qoldi.
Onam jim bo`lib qoldilar, jilmaygancha og`ir harakat bilan kursiga cho`kdilar. Lablariga titroq kirdi. Ko`zlariga quyulgan ko`zyoshlar lahzada pastga yo`l topdi. Onamning ko`zlarida shunday istirobni ko`rdim-ki, buni tariflashga ojizman...
- Kechring onajon! - poylariga tiz cho`kib qattiq quchoqlab oldim. - Badbaxt o`g`lizni kechring ona? Til suyaksiz ekan, kechring onajon, iltimos kechring?
Boshimni siladilar.
- Agar Bornoni ko`ngli cho`ksa sendan rozi emasman!
- Onajon qaytib oling! So`zlarimni qaytib oldim deng! Rahmiz kelsin o`tinaman onajon!
Onamga o`tindim, yalindim.
O`zlari ham aytgan gaplari pushaymon bo`ldilarmi yig`lab yubordilar.
- Sen ham tushun Barnogina nima qiladi?
Lekin so`zlarini qaytib olmadilar.
Qani edi yuzumni sidirib tashlab, Oydin bilan xatoga yo`l qo`yganimizni onamga ayta olsam edi! Balkim o`shanda bizni tushunarmidilar? Ammo Oydinni qo`lidan yuzsizlik qilish kelmaydi, bunday sirlarimiz oshkora bolganidan keyin u o`lsa ham bu xonadonga kelin bo`lib kelishga ko`nmaydi...
Shu payt derazadan Oydinni ko`chaga chopib chiqib ketayotganiga ko`zim tushdi. Shundoq qarasam, eshik yarim ochiq xolatda! U hamma gaplarimizni eshitgan... Ortidan o`qday uchib chiqdim. Onam: - Qayt Yodgor, qayt bolam! -degancha qolib ketdilar. Darvozadan chiqib, ko`cha u-boshidan-bu boshiga qaradim. Oydin huddi arvohday g`oyib bo`libdi. Qayoqqa yurishimni bilmayman, atrofdan izlab alangladim ammo yo`q. Telifonimni olib unga qo`ng`iroq qildim. Ikki, uch bor chaqirdi ammo qizil tugmachani bosib qo`ydi. Qayta qilganimda o`chirilgan edi. Qulog`imga tepadan, tizim-tizim bo`lib uchayotgan Turnalar ovozi eshitildi. Yuqoriga qaradim, yuzlab turnalar, go`yo ular Oydinni o`zlari bilan olib ketayotgandek! Ammo bu bo`lishi mumkun emas! Oydin yugurib ketgan taqdirda ham endi mahalladan chiqib ulgurgan bo`lishi kerak. Ortimdan onam ham hovliqib chiqdilar.
- O`g`lim, shoshma quloq sol! -deb qo`limdan ushlab oldilar.
- Iltimos ona qo`yvoring!
Onamning qo`llaridan yuliqib chiqdim.