Tasodifiy hikoya: Qaysar qizning hatosi, yohud tan olinmagan muhabbat 7-qism
Shu vaqt men Malikamning qo'lini ushlab kel o'zimga deyish bahonasida o'zimi Shuhrat akadan uzoqlash...davomi

- Hudbin bo`lma bolam bu o`tkinchi hislar...
- Yo`q bu haqiqiy...
- Barno nima bo`ladi? U bechora nima qiladi?
- Sizni ko`ziz Barnodan boshqasini ko`rmaydigan bo`lib qolibdi!... Eee o`sha Barnoni onasini... Kechring menga Barno emas o`sha qiz kerak!
Onamni hay-hayiga ham qaramay katta yo`l tomon yugurdim. Menga nima bo`ldi! O`zim ham tushunolmasdim, yuragim kuyardi. Ko`zlarim jovdiram uni izlardim. Ayni o`sha damda Oydinni ko`ylagi rangi va soch turmagini ham eslolmay qoldim. Har qaysi yolg`iz ketayotgan qiz ko`zimga Oydin bo`lib ko`rinardi. Hamma yerga sinchkov nazar tashlab, goh tez-tez yurib, goh yugurib kivartiraga yetib keldim. O`pkam ishib bo`g`ilib, zo`rg`a nafas olardim. Eshikni tap-pillatib urdim. Eshikni ko`zlari g`azabno boqqan Maftuna ochdi.

- Oydin qani?
- Yo`q ketdi!
- Qayoqqa ketdi?
- Sizga aytmayman!
- Aldayabsan? -uyga bostirib kirdim. - Oydin qanisan. Berkinma chiq jonim!
Oshxona, vannaxona, xojatxona, pardalar orti hamma yerni qaradim u yo`q!

- Maftuna dugonang qani?
- Aytdim-ku ketdi deb!
- Yolg`onchi, tog`risini ayt? Bo`lishi mumkunmas u taksida kelganda ham narsalarini yig`ib ketishga ulgurmasdi! Qani ayt?
- Nega uni yig`latdiz? Oydin hech qachon bunchayin yig`lamagan edi. Siz Oydinni yig`latdiz!
- Bass qil, u qayoqqa ketdi? Ha qishlog`inga ketdimi?
- Aytmayman!
- Bilaman u qishlog`iga ketgan! Iltimos qilaman manzilini ber?
- Hech qachon? U sizdan qochib uzoqqa ketdi, uni izlab yurmang...

Maftunaga iltimos qildim, yalindim, yolvordim, do`q urdim, qo`rqitdim dugonasiga sadoqat saqlab baribir aytmadi.
Ammo Oydin berkinib olganiga ishonchim komil edi. Pastga tushib uni kutib turishga aht qildim. Lekin Maftuna to`xtatdi, kivartira kalitini qo`limga tutqazdi.
- Barchasi uchun rahmat... Endi Oydinni tinch qo`ying! -deb narsalarini yig`ishtirib kivartirani bo`shatib berdi.
Shundagina Oydin haqiqatdan ham bu yerda yo`qligiga ishondim.
Maftunani izidan tushdim, o`ylaganimday u petakdan mashinaga o`tirib qishlog`i tomon ketdi. Menam mashina ushlab izma-iz taqib qildim. Bir soat deganda Maftuna qishlog`iga olib keldi. Masofani saqlagan xolda ortidan bordim. U bir xonadon eshigini chaqirdi. U yerdan Oydin chiqib Maftunani qo`lidagi sumkalardan birini oldi. Shu payt o`zimni oshkor qilib qo`ydim. Oramizdagi masofa uzoq bo`lsa ham u meni tanib qoldi. U tomonga odimlaganimni ko`rib, Oydin ichkari, Maftuna boshaqa tomonga qochib ketishdi. Borib o`sha eshigdan chaqirdim, hechkim indamadi. Tashqariga qaragan derazadan Oydin qarab-qarab qo`yayotganiga ko`zim tushdi. Darhol deraza tagiga kelib oynani chertdim, parda ortida Oydinning sharpasi turganini his qilardim.

- Oydin iltimos, chiq gaplashib olaylik?

Qancha gapirdim lekin sado bermadi.

Ko`chadan kichik artizon oqavasi yuradigan ariqcha, uni ikki yoniga bilak kattaligiday ikki qator terak ekilgan. Biroz narida terak tagiga doyim oqib turadigan artizon chiqarib qo`yilgan. Artizonda yuz qo`limni yuvib, xuddi bir yo`lovchiday terak soyasiga o`rnashib oldim...

Mahallasi uncha gavjum emas, oddiy qishloq hayotidey, odamlari o`z ishlari bilan, ahyon ahyon o`tib qoladi. Bir keksaroq ayol o`tayotib, adashib qolmadimi deb hal so`radi. Keyin chol va kampir ular ham shu savol bilan murjat qilishdi. Oydinni kutib o`tirganim sabab bir tayinli javob aytmadim. Qarangki bu chol kampir o`sha uyga kirib ketishdi. Ular hoynaxoy Oydin aytgan Buva buvisi bo`lsa kerak...

Kutaverdim, kun botib shom bo`ldi. Deyarli ko`chada hech zoh qolmadi. Endi Oydin derazadan bo`y ko`rsatib uzoq tikilib turdi va shaht bilan pardalarni tortib qo`ydi.
Osmonda yulduzlar qoplab oldi, meni hali hamon yarimta patir kulchaday ko`rib turgan oyga termulganch ko`chada turib o`z Oydinimni kutardim. Nihoyat eshik asta ochildi, atrofga qo`rquv bilan nazar tashlab Oydin chiqdi...
Tezda uni yoniga bordim. Qo`limdan ushlab ichkariga tortdi. Birov ko`rmadimikin deya ko`chaga bir nazar tashlab olgach eshikni berkitdi...

- Nega qochib ketding?
- Sekinroq bobom eshitib qoladilar! -dedi o`tinch bilan labinga kaftini qo`yib.
- Nega mendan berkinyabsan?
- Hammasini eshitdim...
U yig`lay boshladi.
Biz darvozaxona turib, pichirlashardik, Oydin bobosi ko`rib qolishidan qo`rqib, xovliga qarab-qarab qo`yardi.

- Dilimni kuydirib, mendan o`zingni olib qochma Oydin? -deb pichirlagancha ko`zyoshlarini sidirdim.
- Hammasini eshitdim. Siz boshqaga uylanishiz kerak ekan!
- Bu ota-onamni qarori menga sendan boshqasi kerakmas, -uning ma`noli boqayotgan ko`zlariga qarab uni o`qib oldim. - Unday qarama!... Men yoningga visol ilinjida kelmadim. Men diydoringga mushtoq, baxt izlab keldim!

U unsiz yig`lashda davom etardi.
- Yig`lama... Jonim kel hammasiga qo`l siltab qochib ketamiz. Uzoq-uzoqlarga bir amallab kun ko`rarmiz...
- Ota-onayzi norozi qilib-a?
- Ular o`zlari majbur qilishyabdi-yu?
- Yo`q men bunday qilolmayman. Bobom elda obro` topgan inson bu zotni yuzlarini yerga qaratolmayman! Siz ham boring o`sh qizni baxtli qilib ota-onayz rizoligini oling!
- O`chir ovoziyni... Bunday so`zlar bilan, qonimda isyon qo`zg`ama!
- Yodgor aka qiynamang, iltimos keting!
- Oydin... Oydinginam meni jonimdan ayirma! Sensiz qanday yashayman?
- Ko`nikasiz iltimos keting!
- Oydin... Jonim...
- Sekinroq gapiring bobon eshitib qoladi?
- Eshitsa-eshitsin manyli? -deb ovozimni ko`tardim.
Oydin qattiq quchoqlab oldi.
- Iltimos baqirmang! Keksalar oldida ham yuzim qora bo`lmasin, sekinroq gapring... -deb yig`lagancha yuzini ko`ksinga bosdi.
- Jonim iltimos yur ketaylik...
- Yoo... -ko`kragimdan nari itardi. - Hammasini eshitib bila turib borolmayman... U ham kuymasin, oldiga boring unga uylaning, vafoli, sadoqatli bo`ling, men roziman!
- Yig`ishtir bulmag`ur gaplarni. Ichimni battar timtalama...
- Qandoq tushunmaydigan odamsiz keting, ketaqoling BAXT li bo`ling!
- Menga baxt tilayabsanmi? Undan ko`ra baxting qaro bo`lsin de, yuzimni timtala, ko`zimni o`y, - qo`llarini uslab yuzimga urdim. - Lekin dilimni tilib Baxt tilama!

U qo`llarini siltab tortib oldi.
- Siz butkul jinni bo`libsiz!
- Ha sensiz jinni bo`lishim anig`!
- Kenting! -Oydin hovli tomonga jovdiradi. - Ana hozir bobom chiqib qoladi keting...
Ko`kragimdan itarib tashqariga chiqarib qo`ydi. Eshikni berkitmoqchi edi, bunga yo`l qo`ymadim.
- Men yana kelaman!
- Yo`q, boshqa kelmang... Agar yana kelsangiz, qasam ichiman jon tomirlarimni tilaman meni boshqa ko`rmaysiz!
- Men yana kelaman... Agar shu ishni qilsang, onam haqqi qasam ichiman, ortingdan jahannamga boraman...
- Eee Hudo... Qanaqa odamsiz, o`tinaman ketaqoling?

Eshikni berkitdiyu, ichariga jadallab kirib ketdi.
Biroz o`zimga kelolmay, o`sha yerda turdim. So`ng asta ortga qaytdim. Dilimni bir savol o`rtaydi, ham qo`rquvga soladi.

``Nahot Oydindan ayrilsam?``

O`ylashni o`zi daxshat, u siz yaxshni o`zi daxshat...

Qishloq tugashida, kichikroq do`koncha bor ekan. O`zimni tengi atrofida,