Tasodifiy hikoya: Mehribonim (TANLOVGA)2-qism
Umidaning kayfiyati umuman yo'q Edi Uning oldiga Qoravullar qo'ygandi otasi o'zini bir nima qib qo'y...davomi

to`rt, besht bola segarit tutatib, pista chaqib o`tiribdi...

- Hov... Buyerda nima qilib yuribsan? -dedi ulardan biri.
O`z dardim o`zimga yetib, gapirishga ham toqatim yo`q. Indamay yo`limda davom etdim. So`kingancha yugurib kelib yo`limni to`stdi. Bor alamim mushtumga to`plandi. Uni qarshimdagi bolani jag`i tomon yo`naltirdim. U gup etib yerga quladi. Zum o`tmay, uni holiga o`zim ham tushdim. Har yog`imdan, tepki yog`ilardi. Gujanak bo`lib yotaverdi. Bir onga hushimni yo`qotibman. O`zimga kelganimda ular bir necha qadam narida, usti boshlarini changdan qoqishardi. Og`riqdan qaqshayotgan tanamni ko`tardim va yo`limda davom etdim...

Zuhro hamrohligida, tong yorishar chog`i uyga kirib bordim.

- Vooy sho`rim! -dedilar onam usti boshimga qarab.
- Qayerda yuribsan shu vaqtgacha? -dedilar dadam g`azablarini bosishga urunib.
Indamadim...
- Senga nima bo`ldi? Hech qayering og`rimayabdimi?
Onam kuyunib, havotirda yonimga yaqinlashdilar.
- Kim bu ahvolga soldi? -dedilar dadam.
- Yigitchilik...
- Yigitchilik degin?
- Ha... -dedim.
- Dadasi balki do`ktirga olib borarmiz?
- O`lmaydi... Batta bo`lsin, sayoq yurgandan keyin, - dadam qo`llari bilan honamga ishora qildilar. - Yodgor honangga yo`qol, turhingni ko`rgim yo`q! -dedilar.

Dadam deyari indamadilar, bundan malum-ki, onam kechagi gaplarni aytmaganlar.

Honaga kirib, devonga cho`zildim. Ammo halovatim topmadim, ko`z oldimdan, yig`layotgan Oydinni chehrasi ketmasdi. Qulog`im ostida, ``Jon tomirimni tilaman!`` deb aytgan so`zlari takrorlanib turardi. Daxshatli o`y-hayollar qurshovida o`tirib soatlar o`tib ketgani ham sezmabman. Soat 11:00 bo`layozibdi. Shosha-pisha kiymlarimni alishtirib aft-basharami sal ipaqaga kiltirib oldim...
Ochlikdan boshim aylanadi, oshqozonimda og`riq turgan. Ammo Oydin, haqidagi o`ylar butun hayolimni egallab olgan. Boshqa narsa haqida o`ylashga hohishim ham yo`q. Shungami darvozaga katta qulf osib qo`yilgani ko`rib turibman. Ammo u qulflanganligini fahmiyolmay eshikni tortib ochishga urunaman...
- Qayoqqa ketyabsan?
- Oyi nega eshikka qulf osilgan?
- Yodgor tez uyga kir...
- Ishga borishim kerak ahir!
- Dadanglardan so`radim. Seni borishing shartmas. Uyga kir, yoki dadangni chaqirtiraymi?
- Ho`p, ona siz nima desayz shu!
- Avval oshxonaga, nonushta qilmading hali. Keyin yotib uhla ko`zing qizarib kirtayib ketibdi!

Onamni qistovlari bilan oshxonaga kirdim. Qo`yarda qo`ymay, ovqatlanishga majbur qildilar. So`ng xonamga kirib yotgan bo`ldim.
Oydindan hovotirlanib unga qo`ng`iroq qildim, telifoni chaqirdi. Otib yuborganmi, yoki atay javob bergisi kelmadimi bilmadim, u telifonni ko`tarmasdi. Lekin uni ovozini eshitish ilinjida qayta-qayta uni raqamini teraverardim. Yuzlab qo`ng`iroqlardan keyin, butkul o`chib qoldi. Oydindan havotir olib, kunni ham zo`rg`a o`tqazdim. Yoniga boray desam onam xovlida o`tirib soqchilik qilardilar. Ertasi kuni ham shu hol takrorlandi. Sog`inch hissi ezib, suv qilib tashladi...

Onam ham tirik jon uchunchi kuni, nihoyat chalg`iganlaridan foydalanib bolaxona derazasidan oshib juftakni rosladim...

* * * * *

Yana o`sha Oydinni ko`chasiga keldim. Diydor sog`inchida olovday yonardim. Bu gal tap tortmay chaqirdim. Oydinni bobosi chiqdi. O`zimni Oydinni kursdoshi deb tanishtirib uni so`radim. Sayroqi zabonim orqali, Bobo, bobo qilib otaxonni ko`ngliga yo`l topdim. Gap orasida qistirib, Oydin haqida surushtirdim. Bir kun avval Oydin shaharga ketgan ekan. Bilishimcha otoxonni qizi yaniy Oydinni onasini ikkinchi turmushi ekan. Otaxon bilan suhbat qurgach tushundim Oydin nega oylasi haqida gap ochilsa mavzuni o`zgartirishini. Otaxon soddalik bilan kuyovni bir, ikki alkashligidan noligan bo`ldi. Bundan esa bilinib turibdiki, Oydin o`gay dadasidan cho`chib oyisinikida emas dugonasi bilan ijarada yashab yurar ekan. Otaxondan turar manizilini surushtirdim. O`zlari ham joy nomini bilmaydilar shekili mujmal tushuntirdilar. Chamasi 600 dan oshiq aholi yashash hududini aytdilar. Shunisiga ham shukur qilib ortimga qaytdim...

Otaxon aytgan xudud ko`chalari bo`ylab piyoda kezib, Oydinni o`g`ay dadasini surushtira boshladim. Choyxonalar, yemakxonalar qo`yinki ichkilik ichiladigan joylar borki har biridan surushtirdim. ``Mana taopaman, ana topaman, shunisida bo`lsa ko`rak!`` degan umid bilan kezaverib kunni ham qorang`ulatib qo`yibman. Topolmagach, tarang tortilgan asablar ohiri dosh berolmadi. Qonimda nofrat, alam, buzg`unchilik hislari isyon qila boshladi. Buni azobidan qutulish uchun, men ham ko`pgina ojiz insonlarni yo`lini tutdim. Yani ichdim, hissiyotlarni jilovlash uchun ham ichdim...

Ichishga odatlanmaganim, buni ustiga qorinni ochligi sabab, ikki qadah ham oborib opkela boshladi. Tunda uyga kirib keldim, qiyshayib. Dadam qovog` ostida g`azab bilan qarab turardilar, onam esa pastga qarab. Ikkalalari jim. Sukunat huddi bir portlash sodir bo`lishidan og`ohlantirayotgandek edi. Nihoyat skunatni dadamni o`tkir nafaslari buzdi.

- Padaringa lanat bu nima tomosha? -dedilar yaqinlashib.
- Padarim o`ziz-ku?
Tushgan tarsakidan yuzim yon tomonga burulib qoldi.
- Quda-andalik bo`lganimga ikki oy ham bo`lmadi. Nima meni boshimni egmoqchimisan?
- Dada buni o`ylaganim ham yo`q!
- Onangni o`yladingmi? Qo`lida yuzlab bolalar tarbiya oladi! Singlingni o`yladingmi? Ertaga u singling eri, qaynota, qaynonasi oldida boshi egilishi mumkunligini o`yladingmi? Ortingda turgan qorako`z singlingni o`yladingmi? Yo`q sen hudbin faqat o`zingni o`ylading! Lanati qachon meni uyga ichib boshovsiz qo`yday kelganimni ko`rding?
- Dada ahir men...
- Nima sen? Nima sevib qolganlar hammasi sen eshakka o`xshab ota-onasini havotirga qo`yadimi?
- Dada mustaqil bo`lishga haqqim bor... Menda ham ko`ngil bor...
- Bu bilan nima demoqchisan?
- Yoqtirganim bor...
- Yaxshi... Lekin Barno qiz nima bo`ladi?
- U haqida qayg`urar ekansizlar, qiz qilib asirab olaqolin!
- Qiz bo`ladi... Senga tegib shu uyga qadami tegsa qizimiz ham bo`ladi... Onasi harakatingni qil, bu ahmoqni uylaymiz!
- Barnoga uylanmayman!
- Nima?
- Ha... Borib aytaman, u bilan hech qachon yasholmayman!
- Shu ishni qilsang, Barno qizga bir og`iz gapirib dilini og`ritgudek bo`lsan! Meni o`g`lim emassan, senday bolani boridan yo`g`i!
- Undan ko`ra dada o`ldirib qo`yaqoling?
- O`ldiraman... -dedilar ammo o`zlarini ortiq tuta olmadilar. Haqoratlay ketdilar, oq qilaman deyishganda onam to`xtatdilar.
- Shaytonga hay bering... Bu so`zni tilga olmang... Mayli shu o`g`liz aytgandek bo`laqosin!
- Buqalamunday fikrini o`zgartirma! Bu bizni yo`rug`iga yurgazmoqchi? Buni nog`arisiga o`ynaganimdan ko`ra o`ldirib qo`yaqolaman...

Dadam ota bo`lganlari uchun ham. O`ziga ziyon yetqazishi mumkun deb qo`rqib ketganlariga chidolmayotgan edilar. Bu vaziyatda oq qilib yuborishlari ham hechgap emasdi...
Tezda kamarimni yechib qo`llariga tutqazdim. So`ng maykachang bo`lib devorga teskari qarab turib oldim. Urish istagini o`zim qo`zg`aganimdan