Tasodifiy hikoya: Менинг хаëтимда руй берадиган вокеадан парча.
Салом хикоя укиш шиновандалари сизларга Яна бир хаëтий вокеа. Бошладим Мен шундай килиб бахтиëр ака билан бир йилча учрашиб юридим кейин эрим сезиб колди эрим сезиб колгани мен дугонамникида деб алдаган эдим дугонамдан телефон киб сураган эрим шундан кейин харкуни уйга кетадиган булдим кунлар утиб борар эди менда эса нимадир йетишмаëтгандек эди бир куни астанофкада турганимда ëмгир ëгяпти автобус келишига хали воктли эди бир мошина кеб тухтади кимат мошиналардан эди утир мен хам шу т...davomi

darak berib. Ongimda ayovsiz jang boshlanib ketdi. Jaholat va Insoniylik o`rtasidagi jang...

Shohona bezatilgan sahna to`riga chiqib o`rnashdik. O`tirganimiz hamoni Barno barmoqlarini, barmoqlarim orasiga tiqib qovushtirib oldi. Yonidagi dugonasi, pichirlab allanimalar deydi. Ammo Barnoni kiprik ostidan boqqan nigohlari menda...

Biroz hayajon bosib, yonimda o`tirgan jo`ram qulog`im ostida g`udurlaydi. Unga ``ha, yo`q!`` kabi qisqa javob qaytaraman...
Yurakdan esa hayqirib yaratganga iltijo qilaman.
- Ey Ollohim... Shuginani oyog`osti qilishimga yo`l qo`yma! Jaholatga botishimga yo`l qo`yma...

Aziz kishilarimiz davraga chiqganlarida o`rnimizdan turib pul uzatamiz. So`ng yana qaytib o`tiramiz. Shu zahoti Barno qo`llarimni, barmoqlarimizni qovushtirib ushlab oladi. Unga qarayman, farishtaday oppoq libosda, qalbida bir olam umidlar joylagan.
Dilimda qanday qora niyatlarim bor edi. Uni boshiga qanday kunlarni solmoqlikni reja qilgandim. Endi esa yartganga ilijo qilib qalbimdagi yovuzliklarini bartaraf qilishi tinmay so`rayman. Chin dildan so`ragan iltijoyim yetib borayotgandek edi. Iymonim uyg`onib, o`z tuban niyatlarimdan o`zim bo`g`ila boshladim. Havo yetishmay, nafisim qisildi. Go`yo qora niyatlarim bo`g`zimdan chiqib ketayotganday. Bo`yinbog`imni sal bo`shatib qo`yaman...

* * * * *

Do`stlarim o`yin qilishimizni so`radi. Kelinchakni chimildiqqa kuzatib o`zimiz davra qurdik. O`nlab qo`shiqlar ketma-ketligidan so`ng oqsoqol to`yni yakunlab berishdi...

Chimildiq ostonasida turibman, ammo kirishga yuragim betlamaydi. Rahmonga quloq solib, bayroq tutgan shaytondan halos bo`lganimni his etib turaman. Shuni uchun ham fikrim, aqlim teran ishlaydi. Chimildiq muqaddas, yomon niyatda kirib bo`lmasligini bilaman. Cho`chiyman, qalbim tubida yomon niyatlar qolganini bilganim uchun ham kirgani cho`chiyman. Ammo yangalar qo`ymadi. ``Egam o`zin qo`lla!`` deya chimildiqqa qadam bosdim. Kelinchak zo`r hayajonda, visol lahzalarini kutib o`tiribdi. O`zim ham hayajonimni bosib olishga urunaman. Negadur shu topda hayolimga Oydin kelaveradi. Barnoga yaqinlashishga kuch topolmay, ortimga qaytdim...

- Voy o`lay qayoqqa, tez ortizga qayting! -deb yangalar yo`limni to`sishdi.
- Iltimos bir piyola, suv bering?!
- Vooooy hammasi, ichkarida bor! Kelinbolaga ayting choy quyib beradi! -deb eshikni berkitib qo`yishdi. So`ng, eshik ortida hiringlashishdi.
- Hayjonlanyabdi-da! -deya.
O`zimni bosishga, dildagi yomon o`y-hayollarni haydab, pokiza tuyg`ular haqida o`ylashga, menga o`rgatishgan urf-odatlarni to`la to`kis bajarishga harakat qildim...

* * * * *

To`yimizning ikkinchi haftasi. Barno ota-onam hizmatida yelib yugurib yuribdi. Onam: qizim-qizim! -deya boshlariga ko`tarishadi. Dadam esa avvalgi munosabatda, goh qizim deyishisa goh erkalab Barno qiz deb yuboradilar. Barno esa shodlanib, ko`zlari porlab ketadi.
Uni ko`rib, hasadim qo`ziydi. Uni o`rnida Oydin bo`lishi kerak edi. Ko`z oldimda yana Oydinni chehrasi namayon bo`ladi. Hayollar Oydin tomon olib ketadi. Oydinginam qayerlarda yurgan ekan? Ahvoli yaxshimikin?

- O`g`lim... Hoy Yodgor hayoling qatta? Olmaysanmi qo`llari kuyib ketdi-yu!
Onamning so`zlaridan, o`zimga keldim.
Barno piyolada choy uzatib turibdi.
- Oling! -dedi jilmayib.
Armon yurakni ezib turgan vaqtda uning go`zal tabassumi ham yoqmay ketar ekan.
Piyolani olib stol ustiga ``duq!`` etib qo`ydim.
- Uzatib turmasdan... Yo`nimga qo`yavermaysanmi?
Barno boshini egib.
- Kechiring! -dedi.
- Ho`p kechirdim! -dedim po`polroq qilib. Yarimlagan kosani nari surdim.
- Yemaysizmi? Boshqa taom pishirib beraymi? -dedi.
- Rahmat... Ishtaham bo`g`ildi!
Qo`pol momilamdan hafa bo`lib, onamga qaradi.
- Oyijon yig`ishtirib qo`yaveraymi? -dedi ovozi hiralashib.
- Mayli yig`ishtiraqo!

Onam dasturxonga duo o`qidilar. Barno idishlarni yig`ib yuvib qo`ygani olib ketdi.

- Namuncha qo`polsana! Sal yumshoqroq gapirsang bo`lmidimi? Ana hafa qilding!
- Eee ona nima qilay? Mana-bu yerga armon joylashib oldi! - chap ko`ksimga yengil mushtladim.
Onam ko`zlarini yumib, chuqur nafas oldilar.
- Bolajonim xudo xayiringni bersin, ahir xotining qo`g`irchoq emas tirik jon-ku!

Qo`l siltab o`rnimdan turib ketdim. Uyga kirib boshqa kiyimlarimni kiydim. Qarasam bo`yinbog`im yo`q!
Qaytib chiqdim.

- Barnoo!
- Hoo... Labbay! -deb oshxonadan chiqdi.
- Bo`yinbog`imni topolmayabman?
- Hozir... -deb xonadan topib chiqdi, va bag`lab qo`yishga urundi.
- Aylantir, tagidan o`tqaz!..
- Him... Bundqoqmi?
- Ha, shunday barakalla!
O`zgacha mehir bilan taqib, yoqalaramni to`g`irlab qo`ydi.
Borib onamni yonlariga o`tirdim. Barno yana oshxonaga kirib ketdi.

- Qaragin Barnogina biram senga yarashib turibdi! - onam oshxonada yurgan kelinlari tomonga zavqlanib ham ozorlanib qaradilar. - Jon bolam, dilini og`ritma! Yaxshi gapir, yumshuq momila qil! U hafa bo`lsa, men ham hafa bo`laman.
- Ona qandoq qilay. Halihamon ichimdagi alam tarqamagan. Istamasam ham vaqti-vaqti bilan yuzaga chiqib kelyabdi!
- O`zi ko`ngli yarim o`sgan qiz! Avaylab asrasang, kemtigini to`ldirsang, jannat kaliti qo`lingda!
- Allaqachon do`zahga chipta olib bo`lganman, ona!
- Astofurullo degin... Tavba qildim degin bolam...

Onam chuqur-chuqur nafas olib, chap ko`ksilarini ushlab qo`ydilar. Ohirgi vaqtlarda ko`p noo`rin gapirib onamga ozor berib qo`yyayotganimni sezmabman. Onamga anchayin etiborsiz bo`libman. Hali 45 yoshga ham to`lmagan onamning, yuzlarida ajinlar biroz ko`payib, sochlariga oq oralabdi. Ohirgi oylarda ko`rsatgan hunarlarim sabab onamni ancha siqib qo`ydim...

- Ho`p ona harakat qilaman!
O`rnimdan turdim. Kechirim o`rnida boshlaridan o`pib rahmat aytib qo`ydim.

- Ona men ishga boray!
- Dadang yangi kelin-kuyovsanlar, chillalaring chiqmaguncha ishga bormay qo`yaver degan edilarku?
- Qirq kun bo`lgungacha, uyda hajiqiz bo`lib o`tiramanmi?
- Ha mayli, undaq bo`lsa, shomdan kech qolmagina?
- Ho`p bo`ladi...

* * * * *

Kechki ovqatni yeb bo`lgan edik. Telvizirda seryal boshlandi. Dadam pultni olib bir-bir kanallarni alishtira boshladilar. Bu esa singlimga yoqmadi.

- Da-da-aaa! Yoshlar telikanaliga qaytaring?
Dadam qaytardilar ammo shu zahoti o`chirib qo`ydilar.
- Dada... Ufffff, nega doyim o`chirib qo`yaverasiz?
- Darsizni qilib bo`ldizmi qizim?
Singlim qoshlarini chimirdi.
- Yo, hali... Avval seryalni ko`rib olay keyin tayyorlayman!
- Meksika seryallarida, o`rnak oladigan hech narsasi yo`q, tarbiyani buzadi. Yaxshisi foydali ish bilan shug`ullaning!
- Ho`p! -dedi singlim norozi ohangda xonasi tomon ketarkan.
- Biz ham dars tayorlaymiz! -dadam onamga qarab kulib so`radilar: - Bu haftada kelgan yangi gazetalar qani onasi?
- Huuv ana... Yodgor dadangga olib bergin!

Tokchada turgan, ko`zoynak undan berida, yangiligidan ajib xidi urulib turgan besh olti turdagi gazetalarni oldim. Dadam uchun ishtimoyi siyosiy gazetani. Onam uchun oylaviy ko`ngilochar, o`zimga