Tasodifiy hikoya: "Yozga tarif"
Hurmatli Admin buni kutubxonaga chiqarasiz degan umiddaman. Harholda vaqt va trafik sarf bo'ldi:D ...davomi

O'yinda faqat Begzod va to'lachadan kegan egnida kostyum shim kiygan sochini kal qilib olgan kishi qolibdi. Kartalar ikki o'yinchiga suzilibti Begzod sekin kartalarni ochibdi tuz karta ortidan yaba tuz karta va nihoyat uchinchi kartasi ham tuz u stafkani oshirdi raqibi ham shu ketishda ular bor budlarini tikishibdi Begzod ham Bankdagi pullarigacha hamma pullarini tikdi.
-Endi ikkalamizni ham boshqa pulimiz qolmadi kartalarni teng ochsak rozimosiz deb so'radi Begzod raqibi xo'p dedi va u qo'lidagi 3ta tuz kartani ochib raqibini kartasini ham so'ramasdan pullarni yig'ishrltira boshladi shunda birdan raqibi to'xtang hali shoshilmang pulni yig'ishtirishga hali ulgurasiz mana bu 3ta kartadan ziyod bo'lsangiz albatta deb 3ta kartani yerga sekin ochdi kartalarning ikki burchagiga katta M harfi tushirilgan va har uchalasida ham Ma'muraning surati bor edi. Hamma o'yinchilar ooooo qoyil deb yuborishdi. Begzod ham yutqazganini his etib tanadini qo'rquv bosdi. Raqibi esa beso'naqay kulib pullarni yig'ishtira boshladi. Shunda birdan qo'rqib uyg'ondi va telefoni jiringlayotganini eshitdi. Sekin telefonini olib qaradi notanish raqam kim ekan deb hayron bo'lib yashil tugmani bosdi va a'lo dedi.
-a'lo

-Eshitaman dedi Begzod hayron bo'lib bu chiroyli ovoz sohibasini tanimasdan
-Men Maftunaman kechagi qiz
Ha tanidim qandaysiz yaxshimisiz - shunda Begzodni xotirasida kechagi xotiralar tiklana boshladi.
-Yaxshi rahmat o'zingiz yaxshimisiz?
-Xa
-Men haligi kechagi hikoyangizni davomini qachon aytishga vaqtingiz bo'ladi? Shuni so'ramoqchi edim.
- Vaqtim bor agar biror joyda uchrashsak so'zlab berardim.
-xo'p qayerga uchrashamiz
-Kechagi restoranga
-Qachon boray
Begzod soatiga qaradi soat 12 dan oshibdi
-Iloji bo'lsa hozir
-Unda yo'lga chiqdim.
Begzod xo'p deb telefonini o'chirdi va Maftunani nomerini telefoniga saqlab qo'ydi. Bugun akamni tug'ilgan kunlari qishloqqa ham borishim kerak. Jurnalist bilan tushlik qilaman so'ng jo'nab ketaman.
 Begzod restoranga yetib kelganida Maftuna allaqachon kelib restoranni kirish joyiga qarab turgan ekan. Ular restoranni pastgi qavatidagi alohida xonasiga kirishdi. Atrofda hech kim yo'q faqat sokin musiqa yangramoqda dasturxonga konyak va noz ne'matlar buyurtirishdi. Konyakni stakanga quyib icharkan Begzod hikoyasini davomini boshladi.
Pol'at bilan yo'lga chiqqan Begzod musiqani balandlatib qo'ydi. Sho'xmusiqagamonand Po'lat tezlikni tobora oshirib borardi. Tekis yo'ldan mashina yelib borardi. Birdan Po'lat qoch deb baqirib moshinani signalini bosdi va mashinani jarlikka qarab burib yubordi. Bu halokatda Po'lat vafot etdi Begzod esa nogiron bo'lib qoldi. Ikki oyog'i umuman ishlamay qoldi. Do'xtirlar uni tuzalmaydi deyishdi. Begzodni akasi do'xtirdan biror iloji yo'qmi deb so'raganida do'xtir afsuski yo'q bumday be'morlardan 1000tadan bittasi qayta oyoqqa turib ketishi mumkin umid qilamki ukangiz shu 1000tadan bittasi bo'lishini. Shu shu Begzodning kunlari zulmatga aylandi. Faqat uy ko'chaga o'zi chiqolmaydi. Birov chiqaray desa ham ko'nmaydi. Odamlarni ko'ziga nogironlar aravachasiga ko'ringisi kelmaydi. Uyda esa zerikardi do'stlarini Ma'murani sog'inardi. Tog'ri ularni ko'rib turardi ora orada lekin ko'proq vaqtini ular bilan o'tkazgisi kelardi. Ayniqsa Ma'murani sog'inardi. U bilan o'tkazgan vaqtlarini qumsardi. Nogironlar aravachasida vaqtning kunlarning o'tishi ham qiyin bo'larkan. Balki ertangi kunida umudsizlikka tushgani uchun ertaga manabu ishimni amalga oshiraman degan fikri bo'lmagan xullas ertangi kuniga intilish ertangi kunini kutmadligi uchun ham vaqtning o'tishi sekindek tuyular qo'lidagi soatiga tez tez qarardi huddi muxim ishga kech qoladigandek bir kun soatiga qarab turib bu soatga bir nima bo'gan juda sekin yuradi. Balki quvvatlagichini yangi qo'ysam tezroq yurar deb o'yladi. Lekin yangi quluvvatlagich qo'ydihamki o'sha immillab yurish. Bora bora tunda ham uxlolmaydigan bo'lib qoldi. Tuni bilan miyyasi uyg'oq nimalrnidir o'ylaydi. Birov 300 gacha sanasang uxlab qolasan deb maslahat berdi. Lekin sanog'i mingdan oshib sanog'dan adashib ham ketti uyqudan darak bo'lmadi. Birov piyozni o'rtasida okkiga bo'lib ikki oyog'ingni tagidan paypoqni ichida qo'yib yot dedi. Buni ham sinadi lekin bo'lmadi. Birov yotishdan oldin ozroq kitob o'qi darrov uxlab qolasan dedi. Tongga yaqin kitobni tugatay deyaptihamki uyqudan darak yo'q lekin shu maslahatni bergan odamdan minnatdor bo'ldi chunki kitob o'qib miyyasi ancha ochildi dunyo qarashi kengaydi bilimlari ortdi va vaqti biroz bo'lsada mazmunli o'ta boshladi. Xullas birov u dedi birov bu dedi lekin uyqudan darak bo'lmadi. Hattoki ko'zinga sikoch yopishtirib qo'y shunda uxlab qolasan deb ustidan kulganlar ham bo'ldi.

Oxiri uyqudorisi ichish kerak degan fikr keldi miyyasiga va bu fikrdan o'zi ham xursand bo'ldi ana kitob o'qishni foydasi tegyapti deb qo'ydi. Akasiga aytib uyqudori olib keltirdi va muammo ham xal. Bir kun Ma'murani Begzoddan bir yosh katta o'tgan yili Begzod o'qiydigan maktabni tamomlagan Qahramon ismli bolaga turmushga chiqayotgani haqida eshitdi. turmushga chiqayotgani haqida eshitdi. Begzod u bolani tanirdi otasi biznesmen puldor odam o'zi haqida ko'o bilmaydi. Bir ikki marta qarta o'ynayotganini ko'rgan edi. Lekin yaqindan tanimasdi. Bu xabardan u g'amga botdi. Qayg'uga cho'kdi. Uni begonaga turmushga chiqayotganidan qaxri kelsa unga uylanmayotganiga o'ziga rahmi kelardi. Baribir mendek nogironga turmushga chiqmasdi deb o'zini tinchlantirardi. Oradan bir necha oy o'tib to'yi ham bo'ldi. O'sha kuni to'yib yig'ladi. Ko'ngli o'ksidi soat 10lardan o'tgandan so'ng dori ichish kerakligi esiga tushdi. Dorini qo'liga olarkan ko'zidan yana yosh quyila boshladi. Bu kunimdan o'lganim yaxshi shu vaqtda o'lom uning ko'ziga chiroyli ko'rina boshladi. Dorilariga qaradi. Bir yarim pochka qolgan ekan. Birin ketin hammasini icha boshladi. Oradan biroz vaqt o'tgach uyqu bosdi. Ertasiga shomga yaqin ko'zini ochgan Begzod sekin atrofga qaradi. Uyiga yotibdi. Boshi qattiq og'riganidan ux deb yubordi. So'ng sekin kechagi ishlarini eslay boshladi. Bir yarim pochka dori ichgani esiga tushib obbo haliyam tirikman shekill shuncha dori ichib ham o'lmasa ya inson xa lekin Ma'murani turmushga chiqqani yomon bo'ldida u kula boshladi. Iye nega kulyapman o'zi bu ishga yig'lash kerakku degan edi ko'ngli bo'shab ko'zlarida yosh oqa boshladi. Shu tariqa kunlar o'ta boshladi. Oradan sal kam bir oy vaqt o'tgach bahor o'z ishini qilib yomg'ir sharros quyayotgan paytda Begzod darvozani bir eshigini lang ochib qo'yib o'zi ko'chani tomosha qilib o'tirardi. Usti shiypon bo'lgani uchun yomg'irning tomchilari uning ustiga tushmasdi. Ko'chaga tushayotgan yomg'ir tomchilariga qarab ularning shitirlashiga quloq solib o'yga tolardi. Uning xayolini ayni damda yana Ma'mura band qilgan edi. U bilan o'tkazgan vaqtlaini eslardi. Qani endi o'sha damlar qaytib kelsa hozir nima qilayotgan ekin balki eri bilan suhbat qurib o'tirgandir. Ma'murani yanida o'tirgan Qahramonga kulib qarab turganini xqyoliga