Tasodifiy hikoya: Baxtli kunlar 1-qism
Nigora to'xta! To'xtasangchi! Shirin xayollar og'ushida ketayotgan nigora bu ovozdan cho'chib tush...davomi

guvoh bo`lib qattiq qo`rqib ketgan ekan...

Biz eng zo`r mutahasislarga ko`rsatdik, hatto chetildan ham mutahasis olib keldik bo`lmadi. Tushundim insonni boyligi qancha ko`p bo`lsa ham, yaratganni irodasi oldida ojiz ekan.

- Aka Barno kenloyim sizni so`rayabdi!
- Rosdana o`ziga keldimi?
- Ha tezroq boraqoling!
- Hudoga shukur...

U yotgan xona tomon shoshdim. Eshik oldida mahallamizdagi keksa onaxon yo`limni to`stdilar.
- Hoji ena... Barno o`ziga keldimi?
- Hotining o`ziga keldi ammo...

Onaxon tushuntirdilar. Inson olimi oldidan shunday o`zini anglab qolar ekan. Xonaga kirdim. Meni ko`rishi bilan, yuzi yorishib jilmaydi.

- Azizam mana yoningga keldim!
Devon chetiga o`tirdim. Barmoqlarini barmoqlarim orasiga qovushtirdi. Birdam nigohlarini uzmay termuldi. Va hira ovozda, rizolik so`radi.
- Yodgor aka mendan rozi bo`ling...
Qo`llarini kaftlarim orasiga olib yuzimga bosdim.
- Roziman mingdan-ming roziman...
Bazo`r o`zimni ushlab, peshonasidan o`pdim. Uning nigohlarini ko`rib ko`z yoshimni tutolmay qoldim.
- Rahmat...
Gapirishga tilim lol, har lahzada bir umirga uni yo`qotishim mumkunligini o`ylab yuragimni vohima bosadi. Bir necha sonya so`ngi diydor onlarini o`tqazdik.

- Oyi qizimni bering... Hidlariga to`yib olay!
- Hozir!
Onam boshqa xonada uxlab yotgan, ikki oylik qizimizni ko`tarib chiqib Barnoni yoniga qo`ydilar.
Bu holatga bardoshim chidamay, eshik oldiga chiqdim...
Sal vaqt o`tib onamning, bo`g`iq ovozda, ``Ollohim... Kelinimga jannat bo`ylaridan hidlad, jannatdan joy ber!`` deb yig`lab aytgan iltijolari eshitildi. Ichkariga kirganimda, Barnoni labida nim tabassum qotib qolgandi...

Qizimning ovozi Oydin bilan boshlanib, Barnoda tugagan hotira olamimni tarqatib yubordi, o`zimga keldim.

- Amma... -dedi uyqusirab.
- Hoo` qizim...
Ko`zlarini yarim ochgan holatda qaradi.
- Dada suv ichaman...
- Hozirda jon qizim...

Stakanda suv olib kelib ichqazdim. Qizim yana yotib uhlab qoldi. Haliham quchog`ida olib yotgan onasini suratini qo`limga oldim.
Huddi joni borday labida tabassum bilan termulib turibdi.

``Farishtam, qizimiz qanday shirin bo`lganini ko`rib turibsanmi? Unga sening mehring kamlik qilyabdi! Menga ham!``
Hayolam u bilan suhbatlashdim.
So`ng qizimni yopinchig`ini to`g`irlab qo`ygach, o`z honamga qaytdim. Barnoni qumsab, nima qilish, o`zimni qayerga qo`yishni bilmayman. Shikafni ochdim dimog`imga uning liboslarida o`rnab qolgan qalampirmo`nchog` ifori uruldi. Barnoning liboslarini, bir-bir yuzimga bosib uning iforiga qondim...

Dadam oyimning ovozlari keldi. Demak bobdod ibodatini o`qishga taraddud ko`rishmoqda. Barnoni qabrini ziyorat qilishni ko`limga tugib. Poklanib olish uchun, dushga kirib chiqdim. O`zi tong otibdi, nonushta qildik...

Mashinani endi o`t oldirgan edim. Jiyanlarim ovozi eshitildi. Katta singlim, 8 yashar o`g`ilchasi va 4 yashar qizchasini yetaklab keldi. Mashinadan tushganim hamoni jiyanlarim salomlashib oyog`imga yopishishdi.

- To`g`ajon! -dedi arz qilib. - Anovi oltin baliqcha ketib qolibdi. Bitta ham tilakimni bajarmadi!
(Tug`ulgan kuniga dadasi akvarumda baliqcha sovg`a qilgandi. Men hazillashib oltin baliqcha ekanda degan edim.)
Singlimga qardim, ``O`lib qolibdi!`` degan manoda ishora qildi.

- O`ltin balig`ingni ko`rdim. Sendan hafa bo`lib yig`ladi, oyingni aytganini qilmaganing uchun ketib qolibdi! -dedim.
Gap topolmay jim bo`lib qoldi.
- Ho`sh nima tilak tilaganding?
- Sochlari uzun qo`g`irchoq! Yana ko`rsayz ayting. Endi hecham oyimni javratmayman!
- Ho`p ko`rsam aytaman yaxshi qiz bo`lsang qaytib boradi!

8 yoshli o`g`li ham salomlashdi.
- Ho`sh to`polnchi sen qalaysan?
- Tog`asi endi to`polonchi mas, katta bola bo`lib Boksga boryabdi!
- Yo`g`e endi polvon demizakanda! Ho`sh polvon sen oltin baliqdan nima so`raganding!
- Eee tog`a quloqqa lag`mon ilmaseyzchi! Oltin baliq bo`miydiyu, lekin bitta veleseped oberseyz yo`q demasdim!
- Hee... -deb singlim yelkasidan turtdi o`g`ilchasini.
- Qo`y urushma... - jiyanimni boshini siladim. - Polvon kallang butun seni!
- Bitta gapiring tog`a olib berasizmi!
- Gap yo jiyan... Qani ``pisht uyga!`` buvijon senlarni rosa sog`inishgan!

Jiyanlarim chopqillab uyga kirib ketishdi. Singlim bilan salomlashdim. Bir qo`li bilan belimdan quchib, boshini yelkamga qo`ydi.

- Balo-gardon tog`asi. Jiyanlariz hursand bo`lib ketdi.
- O`zing yaxshimisan? Pochcham qalay?
- Yaxshilar!
- Qoladigan bo`lib keldingmi?
- Yo`q, kechga yaqin qaytaman! Sizga yaxshi xabar bilan keldim. O`ziz qayoqqa ishgami?
- Ha... Avval keliningni qabri boshiga boraman!

Singlim yaxshi kayfiyatda nimadur demoqchi bo`lib turgandi. Lekin indamadi.
- Ho`p aka kelgunizcha shu yerda bo`lamiz!

* * * * *

Tunda yodga olgan hotiralarim tasirida. Bu safar tilovat qilib bo`lganimdan so`ng ham qabr boshida uzoq qolib ketdim. Qisqagina ammo mazmunli, bir umrga yetgulik, turmushimiz mobaynida bo`lgan yaxshi xotiralarni yotga olib, qabir toshiga chizilgan suratga tikilgancha sassiz hayolan o`z jufti halolim bilan suhbatlashdim...

Kechga yaqin uyga qaytdim. Singlim bekorga kelmabdi. Mahallasidan bir turmushi buzulgan juvon topibdi. Tarifini keltirib maqtab bir uchrashib ko`rishimizni so`radi...

Istamadim, buni ustiga kichik singlim qaytgach, qizim ammasiga ovunib yana avvalgi Nozimaga aylanib qolgandi.
Lekin singlim va onam qo`ymadilar. Ajrashgan, beva, hatto turmush qurmagan qizlarni ham nomzodini qalashtirib tashladilar. Hullas ikki hafta uch bor uchrashuvga chiqdim. Lekin Barnoni o`rnida biror boshqasini tasavur qilolmaganim uchun, ularni yaxshi fazilatlari o`rniga, qusurlarini izladim. Birinchi nomzod singlim aytgan juvon. Farzand ko`rmay ajrashgan ekan. Ammo ikkilanishi bor, shuni uchun yakuniy qarorga kelolmadik. Ikki nomzod deyarli yosh qiz qizaloq, endigina kollejni tomomlagan. Ko`ngliga qo`lsoldim, nima uchun bu uchrashuvga chiqganiga hayron bo`lib. Boy kiyov ilinjida ota-onasi qistovi bilan chiqqaniga shama qildi.
Qizni iltimosiga ko`ra shunday shartlar qo`ydimki, ota-ona qaytib bunday bemanilik qo`l urmaydigan qilib. Uchunchisi undan ham oshib tushdi. U bilan ikki daqiqa ham gaplashmadim. Uzun tirnoq, ulama kiprik, yopishtirib olgan tannoz o`ziga maftun qilishish uchun ilk daqiqadayoq ko`z suzganda hafsalam pir bo`ldi...

Shu uchtadan keyin onam va singlim biroz tin olib qolishdi...

* * * * *

Ishxonada edim, Nozimani maktabidan telifon qo`ng`irog`i bo`ldi. Qizimni qaysidur sinfdoshi itarvoribdi. Eshitdim-u, yuragimni xuvuchlagancha maktabga yeldey uchdim...

Qizim ustozi bilan, endi shikdan chiqayotgan ekan. Nozimani bilagi bog`langan. Tezda yoniga bordim, qizim bo`yi egashib bag`rimga boshdim. Judayam qo`rqib ketgandim, u qadar shikast yemagani ko`rib ko`nlim taskin topdi ammo jahlim chiqdi...

- Senlar qayoooqa qarayabsanlar?
Yonidagi ustoziga baqirdim. Qizimga andormon bo`lib ustoziga e`tibor bermabman. Boshimni ko`tarib, ne ko`z bilan