Tasodifiy hikoya: Sen bilan..."Tanlov uchun"(Meladramma)
...davomi

erkak... -dedim.

Uning hazillari, o`ziga yarashmayotganini, yuz qiyofamni jiddiy tutib, bildishga harakat qildim...

- Ha... Ha... Aytganday ho`rozda bo`maydi-ya! -dedi bir nimani nazarda tutib yana gapini kulguga burib.
- Shunday... -dedim, bu gal jilmayishga harakat qilib.
- Yaxshi... Yaxshi, - deb ortiga o`grildi, - Sayyora qani?
Yonimdagi sheriklar, so`radi. Tushlikdan qaytmaganini aytishdi. Boshliqni boya kelganidagi kayfiyati, jiyanini erkaligidan 0% tushib ketganday tuyuldi menga.
Bir tomoq qirib, chiqib ketdi.

Ertasi kuni, ishga vohli bordim. Hammadan avval keldim deb o`ylagandim. Yo`q mendan avval erka xonim kelibdilar.
U bilan salomlashib, endi kurtkamni yechib ilgakka ilayotgan edim, xonaga boshliq va sekritar qiz kirib keldi. Sekretarni qo`lida bir dunyo hujjatlar, u hammasini Sayyorani stoliga qo`ydi.
O`rnimga o`tirishimdan avval boshliq bilan salomlashgani yoniga yaqinlashdim...

- Sayyora! -dedi salomlashib bo`lgach, boshliq hujjatlarga ishora qilib, - Bularni hammasini, qaytadan yozib chiqar!
- Men! Bu meni vazifamga kirmaydi-ku? -dedi Sayyora norozi ohangda.
- Seni nima deb vada berganding?
- Uuufff... Tog`a ahir...
- Tushunmadim, tog`a dedingmi?
- Uzur... Tolib Hasanivvvich! -dedi, qovog`ini solib.
- Bo`ldi, bolalik qilma. Sen aytilgan ishni qil...
- Tog`aaaa!
- Sayyora, ish haqqingni halollab ol...
- Qiyin-ku? -dedi iltijo ohongida.

Qiziqib hujjatlarni bir ikkitasini olib, varoqladim. Bular hammasi chiqindiga yaraydi. Umuan keraksiz.
Hayron bo`lib boshliqqa yuzlandim.

- Ahir bu..!
- Arxiv uchun kerak...

Boshliq ko`z qisib qo`ydi. Bo`ldi tushunarli, bu jazolash uchun ekan. Boshliq yaxshi uslub o`ylab topibdi. Lekin qog`ozlar uvol, behuda sovurilgan vaqt uvol. Asta o`z joyimga o`tirdim.

- Sanga 3 kun muhlat...
- Tog`a ulgurmiman-ku?
- Sen harakat qil, omad... -boshliq bu safar o`zini jiddiy tutdi, - Eplolmasang, ha... Hozzir rivojlanish davri, faqat olg`aaa qadam tashlash kerek. Bizga langar keraymas, tushunarlimi? Hozircha hayr, opamga salom ayt...
- Ho`p... -dedi.

Boshliq chiqib ketdi. Sayyoraga zimdan nazar tashladim. U nima qilarini bilmay bir muddat keraksiz qog`ozlarga tikilib turdi. So`ng asta birma-bir ko`zdan kechira boshladi. Boshliqqa qoyil qoldim, atayin sarg`ayib, yirtiligan qog`ozlarni yig`ib kelibdi.

``Buni nima keragi bor ekan?! Buchi? Voy manbu umunam keraysiz!`` degancha dung`ullab tushluk vaqtigacha titkilab o`tirdi...

Tushlikka chiqib qaytib kelsam, kamputirdan ko`z uzmay allanimalar yozib o`tiribdi. O`sha kuni qimir etmadi, ancha ish qilib tashladi. Ertasi kuni tushlikka ham chiqmay kamputir qarshisida o`tirdi. Uchunchi kuni ertalabdan bo`shashib bir ahvolda keldi. Bot-bot esnab qo`yadi, goh-goh ko`zini uqalaydi. Ammo juda astoydil, o`z ishini qilmoqda.
Tushlik vaqti bo`ldi, yo`lakda boshliqqa uchradim.

- Sardorjon tushlik qilganimi?
- Ha, yuring birga chiqib kelamiz!

Tolib akaday boshliq ikkita busi bittasi u kishi, bitta bo`sa u ham shu Tolib aka. U kishi bilan tushlik qilib, maza qildim. ``Yangisidan bor!`` deb rosa latifa aytib kuldurdilar o`ziyam. - Qalay bizi jiyan aytilgan vazifani bajaryabdimi? -dedi.
- Ha, astoydil kirishdi... Lekin Tolib aka bekorga shuncha narsani yozdiryabsizmi deymanda..!
Yengil hursundi.
- Tanti qizga kimdur saboq berishi kerakmasmi?
- Bu gapiz to`g`ri, qo`shilaman...
- Menga qolsa zarurmidi, lekin nima qilay yolg`iz opamni qizi, jiyanim bo`ladi.
- Bildim bunisini.
- A`qli bor, o`z kuchi bilan oligohga kirdi. Lekin bitta qiz bo`lgani uchun, dadasi biroz erkalatvordi!

Boshliq bilan biroz gaplashib o`tirdik. Ko`ngli ochiq ajoyib inson, dilidagi tilida, odamni o`ziga yaqin oladi. Agar oz bo`lsada, Sayyora ham tog`asiga o`xshagan, ochiq ko`ngil bo`lsa, tilla qiz bo`lishi tayin. Shu o`y ko`nglimga kelgan hamoni, unga qiziqishim uyg`ondi. U bilan yaqindan tanishgim keldi. Ishxonada 16 xodim bo`lsa shulardan 5 tasi erkak. Buni ustiga yoshlardan, boshliqni haydovchisi Rustam, sekretar qiz Matluba, Sayyora va men...
Rustam deyarli qorasini ko`rsatmaydi. Matluba esa erga teygan. Qolgan hodimlarni yoshini, doyimiy ular gaplashadigan oylaviy mash-mashalar mavzusini inobatga olsak, men uchun muqobil yo`l Sayyora tomonda...
Har holla uyam o`zimday kamgaproq qiz. Salom alikdan nari o`tib, do`stona munosabat o`rnatsak yaxshi bo`lardi, degan niyatni ko`ngilga tuygdim.

Tushlikdan qaytarkanman, qaynoq qahva va perojni olvoldim.
Xonaga qaytganimda, uchala sheriklarim ham, xonada edi. Sayyora tushlikka chiqmagan, yonida likopchada oziroq pechenyi, dam badam og`ziga solib, ko`zlarini goh qog`ozga, goh manitorga qaratadi. Tepasida turganimga ham e`tibor beramadi.
Asta tomoq qirdim.

- Sayyora tushlikka chiqmadizmi?
- Yuu, o`zi ulgurmayabman! -dedi, ko`zlarini manitordan olib menga bir qarab qo`ydi.
- Undo bo`lsa, manabularni yeb-ichib oling...
Qo`limdagilarni uning stolini bir chetiga astagina qo`ydim. Indamay ortimga o`grildim. Ortimdan, uning, muloyim va yoqimli ovozi eshitildi.
- Sardor aka!
U tomonga yuz burdim.
- Rahmat... -dedi, asta jilmayib.
- Osh bo`lsin...

Uning tabassumida, iliqlikni sezdim. Har qalay ilk qadamim omadli tashlandi. Biroz o`tib o`rnidan turib chigilini yozdi. So`ng qo`lida, bir qog`oz ko`tarib yonimga keldi.
- Sardor aka mabuni kuring! - qo`limga oldim, bir necha yil avval yozilgan eski ariza, - Buni ham qayta yozishim keraymi?
- Bilmadim! - yelka qisdim, - Tog`ayz yoz aytdi, demak qayta yozasiz...
- Bulani hammasi, sariq chaqaga ham yarmeydi. Tog`amni o`ylab topgan, bemani jazolash usuli...
Boshida, hatto sanasiga bir nazar tashlab, yoki titkilab eski ekanliga qaramay yoza boshlaganda. Sayyora ... qiz ekan degan o`y o`tgan edi ko`nglimdan. Adashibman u boshidanoq, bu jazo tariqasida qilinayotgan ishlar ekanligini bilgan ekan.

- Hafa bo`lmang, balki bu saboq yaxshilikkadur... Siz bo`sh kemang, o`zizi, qatiyatizni ko`rsatib qo`ying.
Bo`shashib qolganini ko`rib qo`llab-quvatlab kayfiyatini ko`tarib qo`ydim.
- Ha... -dedi jilmayib qo`limdagi qog`ozni olarkan, - Chindan tog`am yomonlikni ravo kurmaydiku-aaa?
- Ha... Lekin ulgurasmikin bugun?
- Tugatmagunumcha ketmiyman!
O`zgacha shijoat bilan stuliga o`tirib, ishiga kirishdi.

Harakat qildi ammo ulgurmadi. Ish vaqti nihoyasiga yetdi. Yonimizdagi ayollar poltolarini kiyib sumkalarini yelkaga ilishdi. Sayyora jovdiragan ko`zlari bilan ularga bir bir qarab qo`ydi. Eginmga kurtkamni, bo`ynimga sharifimni o`radim. Yaqiniga bordim, u to`xtatay demasdi. Ketishga shaylanganimni ko`rib, bir menga, bir xonani xar tonini qo`rquv aralasha nazar tashlab qo`ydi.

Uni yolg`iz qoldirib, ketib yuborgim kelmadi. ``Bo`ldi to`xtat!`` deb uning kimligini ko`rsatish uchun jiddiy kirishgan ahtini sindirgim kelmadi...

Tepasida turib qolganimdan, biroz iymanib o`rnidan qo`zg`aldi.
- Sardor aka ketyabsizmi?
- Yo`q... -dedim, kurtkamn va sharifimni yecharkanman, - Sizga