Tasodifiy hikoya: hasta qimorboz 1
Muallif zarruxbek zarrux zarrux: -Shu yerga o'tirsam bo'ladimi? -xa bemalol Yosh xonim Rustamni...davomi

ялагудек қиламиз лекин... лекин - у бироз каловланиб гапида давом этди.
- Сиз ўтган галгидек тегажоқлик қилмайсиз!!! Биласиз ман унақа аёл эмасман - қатий охангда гапини якунлаб машинам томонга юра бошлади.
Шу вақт машинамдан тушган қўшни аёлни кўриб қадами бироз секинлади, мен ортидан бориб машинага ўтираверишини айтдим ва қўшнимга юзланиб сўзладим:
- Мани эски танишим бор шуни ёлладим сиз топдингизми? У мени ортимдан келаётган Асалга қараб олдида жилмайиб сал кесатиб жавоб қайтарди:
- Чакки эмассиз, мени ишим эса хали битгани йўқ.
Ман мардикор аёлларга қараб ишимиз битганини ва ишчи ёлланганини айтиб Асалга ишора қилдим, улар норози қиёфада Асал томон бир қараб олишди ва тарқаб кетишди. Қўшни аёл манга хайрон қаради.
- Мани узоғи икки соатли ишим бор кейин сизникини йиғиштириб беради, қўли гул қиз, жуда эпчил ва покиза, автомат кир машина ва бошқа ускуналарни яхши тушинади, қолганларидан тузик деб - гапни қисқа қилиб машинамга ўтирдим.
Қўшним ҳам елка қисиб машинамни эшигини очиб ўтирди фақат фарқи орқа ўриндиққа эмас мани олдимга ўтирган эди, унга назар ташладим у эса орқага ишора қилди уни нигоҳидан "мардикор ўтиради, уни олдида кетмайман"- деган маъно зохир эди. Машинани орқа ўриндиғига Асал ўтиргач йўлга тушдик. Уйимиз тагига келиб машинани тўхтатгач эшикларни очиб хамма подездга кира бошладик мани қаватимга етгач эшикни очдим ва Асал ва қўшнини таклиф қилдим лекин қўшним уйида иши борлигини мардикор аёл бўшаса чиқазиб юборишимни илтимос қилиб юқорига одимлади шу вақт телефони чиринглади сухбатидан усталари бўшаганини ва йўлга тушишганини сезиш мумкин эди, унга бир қараб олдим ва уйимга кириб кетдим.
- Хўўўш Асал...
- Лаббай аков - сергак тортти уйим йўлкасида турган мардикор қиз
- Ваннага қўшни сув ўтказиб юборган ўша ерни паталогидан то полигача тоззалайсан, унитаз орқаси ва оралари, ваннани теги, кир машиналарни орқалари ва теги хуллас хеч бир жойда сув қолмасин, сочиқлар, халатим, билёлар ва ич кийимларимни ёвасан кир машинадагиларини ҳам қўшиб, кейин ётоқхонамни тоззалаб, шкаф ичини сарамжонлайсан, кейин эса ошхонани тоззалайсан ва тушликка битта аччиқ мастава қиласан ана уедан кейин бўшсан Асал - дедим, у кулимсираб
- Хоп бўлади аков - деб ваннага қаради ва сув халқобларини кўриб юраги сиқилди шекилли бир "уфф" тортиб қўлидаги сумкасига ишора қилди.
- Кийимларимни алмаштиришим керак.
- Ана ётоқхонамга кир, ўша ерда алмаштир.
У боши билан тасдиқ ишорасини қилиб хонага юзланди ва бирдан тўхтаб савол берди.
- Бояги опа ким эдилар? - у қўшнимга ишора қилаётган эди.
- Қўшним, ўша кишини мархаматлари билан бутун подезга сув тошиб кетди - дедим.
- Хммм, ман келинойиммиканлар деб ўйлабман - деди Асал
- Йўқ ўтган гал айтган эдим-ку уйланмаганман Асал, энди эса эгнингни алмаштириб ишга кириш хали ўша қўшнимни ҳам уйини йиғиштириб берасан - дедим. У "хоп"-деб ётоқхонамга кириб кетди (ваннага кириб бўлмас эди) ва ортидан эшикни беркитиб қулуфлади.
Уни илк бор бундан икки ой олдин бу уйга олиб келган эдим, уйимни олганим учун дўстларимга кичикроқ зиёфат қилиб бердим ва ўша куни ичкилик кўпайиб кетди. Эртаси куни кўзимни очсам уйга қараб бўлмайди, бош эса ёрилиб кетиш арафасида эди, ўрнимдан туриб юзимни чала ёвиб, анқиб кетган оғзимни чайқаб уйга қараб афтим бужмайиб кетди ҳамма ёқ алғов далғов. Бироз уйланиб турдим ва бошимга зўр фикр келди зудлик билан машинага ўтирдим ва аёл мардикорлар турадиган манзил томон бордим. Мардикор аёллар ўраб олишди ман эса уларни устига, ёшига қараб саралар эдим буни устига у хамма уй техникаларини тушиниши зарур эди. Шунда кўзим бир четда телефонини кавлаб хеч кимга эътибор бермасдан ўтирган бир қизга тушди ва уни ёнига бордим, теппасига одам келганини пайқаган қиз бошини кўтарди:
- Ассалому алайкум.
- Ваалайкум... ишлайсанми?
- Ха нима иш қилиш керак?
- Уй йиғиштириш керак...
- Кечгача қолиб кетсам 80 000 бўлади уйдаги ҳамма ишни қиламан фақат... фақат эркаклар нафсини қондирмайман - у шунақа договор қилар эди, мани хайрон қолдирди ва бир томондан эса эриш туйилди.
- Бўлди кечгача ишлайсан 100 000 бераман санга пашша ҳам қўнмиди чунки манга кайф берадигани керак бўлганда мардикор бозорига келмас эдим - ман ҳам уни узиб олдим.
У гапларимдан асабийлашиб бир жойидан қиммиллаб олди лекин ортиқча гапирмади.
- Машинангиз қани кетдик...
Машинамга ишора қилдим ва олдига тушдим, мардикор аёллар бизни келишувимизни кузатиб туришган экан хафсалалари пир бўлиб тарқашди.
Уни уйга олиб келдим у тўзғиганидан бузилиб кетадиган даражага келган уйга бир кўз югуртириб сўз қотди.
- Уст бошимни алмаштиришим керак.
- Ана ванна... алмаштираверинг
У кириб кетди ва бироздан сўнг ўзига ярашиб турадиган торгина теппа ва пасти бир хил бўлган спорт формасида қайтиб чиқди ва керакли нарсаларни йиғиб ишга киришди. Дўстларим хожатхона унитазларини расво қилиб ташлашган, ванна ичига эса қайт ҳам қилинган экан, у шу даражада тез ва мохирлик билан ишлади қилт этмай ишлар, қўли қайерга тегса ўша ер чарақлаб кетар эди.
Ман уни кузатиб туриб мехмонхонага ўтдим ва бошини оғриғини қолдириш учун хали йиғиштириб улгурилмаган стол устидан бир румка олиб ароқ тўлдириб ютиб юбордим, бироз кўзимни юмиб яна шу ишни такрорладим ва мардикор аёл томон йўл олдим:
- Исмингиз нима?
У унитазни артаётган эди бошини кўтариб ман томонга қаради:
- Асал...
- Асал? Зўру... - мн жилмайдим
- Меники Жавохир... Асал неччи ёшсиз?
- 22 ёшман...
- Ха ёш экансан - мандан 11 ёш кичиклиги уни сансирашимга туртки бўлди, буни устига унда норозилик қиёфаси сезилмади ҳам.
- Ман 33 ёшдаман... машина бозорида савдо қиламан, машина олиб кейин сотаман... - ман нимагадир унга ўзимни батафсил таништириб кетдим буни сабаби эса хозиргина ман ичиб юборган ароқ таъсири эди.
- Хурсандман Жавохир ака, ман эса "Устабозорда" тирикчилик қиламан... - у гапни қисқа қилдида ишини давом эттирди.
Ман яна галдираклаб ортимга қайтдим ва стол атрофидаги бурчак шалидаги юмшоқ диванга ўзимни ташладим, кўнглим бироз озгандек бўлди ва холсизланиб бир ўқчидим кейин мажбуран кўзимни чирт юмиб ётдии... 5 минутга бордими йўқми билмайман ва у ёғини ҳам эслай олмадим кўзим уйқуга кетибди...
Чўчиб уйғондим ва бугунги кундаги воқеалар ҳақида уйлашга харакат қилдим, мардикор аёл... эсладим, қани у?
- Асал... Асал - бақириб уни чақирдим жавоб бўлмади... Блят қайерга гумдон бўлди бу қиз? Ошхона томонга ўтганимда унга кўзим тушди қулоғида телефонига уланган қулоқчин билан ошхонада қозон ковлаб бир нималарни хиргойи қилар эди... унга тикилиб қолдим, устидаги спорт кийими шунақа ярашган, қизил фартук тақиб иш қилар эди ниманидир қўлидан тушириб юборди ва ўтирмасдан шундай эгилиб ўша нарсага интилди шунда мен томонга орқа қилиб тургани учун тўнқайиб қолди ва уни думбалари бор савлати билан номоён бўлди устидаги кийими эгилиши натижасида торайиб думбаси таранглашди ва ичидан кийиб олган трусигини четлари ҳам билиниб қолди. Шунақа ажойиб манзара эди... Мен ўзимни зўрға тийиб олдим ва унга азбаройи тегиниб қўймачлик учун ун қаттиқроқ чақирдим.
- Асал!!!
У ярқ этиб ўгирилди ва қулоғидаги қулоқчинни олиб