Tasodifiy hikoya: IKKIGA BIR
Man u paytlari hali yosh edim Qo'shnimi 2 ta qizi bor edi Kichkinasi man bilan teng ismi Zebo katta...davomi

Ахир ман ҳам совға олар эдим.
У айёрлик билан кулиб кўзини қисиб қўйди ва:
- Кеча туни билан айтишга фурсат топа олмадим. - деди ва уялгандек югурганча теппага чиқиб кетди. Ортидан кулиб қараб қолдим, уйга кириб уст-бошимни алмаштириб машинамга ўтириб йўлга тушдим шахарни айланиб негадир "Устабозор" худудига яқинлашиб қолдим лекин яна негадир бир чорраха қолганда йўлни чапга бурдим, гул дўконлари олдида тўхтаб катта хашаматли буклет қилдирдим, кейин совға дўконига бордим, ичимликлар дўкони... шундай қилиб бошқа ишларини ҳам бажариб кун кеч бўлганда уйга келдим.
Қора кастюм-шим оқ кўйлак, қизил галюстик... камдан кам классик услубда кейинаман лекин бугун меҳмонлар кўп бўлади...
Тўртинчи қаватда эшик қўнғироғини босишим билан эшик очилди, бир нотаниш қиз манга бошдан оёқ қараб олдида ичкарига қараб "Шаха у нас гостей"-деб бақирди мани бошлаб меҳмонхонага олиб кирди, катта ва бисёр жастурхон тузатилган, атрофида 5-6 чоғли гўзал жувонлар тўрида эса келинлардек ясанган Шахноз ўтирар эди. Қўлимдаги гулимни ва совғани унга бериб лабидан бўса олиб қўйдим. Атрофимизда қий-чув бўлиб кетди қизлар қувнаб бақириб-чийқиришар эди...
Ҳамма уни табриклаб тос айтиб шароб кўтариб чиқди, ичкилик ва гиёхванд чекимлик ўртада айланишга тушди...
Ундан кейин бошланди ўйин-кулгу, рақс-валс, ичимлик-чекимлик, қизиқарли ўйинлар, бўсалар, ичимлик-чекимлик... кимлар биландир ўйнадим, кимлар биландир ўпишиб, ялашиб ётдим, қайсидир қиз стол устида "стрипданс" кўрсатган, қайсидири билан бир хожатхонада бирга бўлаётган эдим, бир қарасам қайси биринидир душ тегида оғзига қониқябман, кўзимни бир очсам Шахнозани ётоқда ортидан "миниб" ётибман, кимгадир ярамадим шекилли оғзимга қанақадир дори солди ва ютиб юбордим... хаммаси бошидан бошланди... худди лаззатли ва эхтиросли туш ё кинода супер қахрамон бўлиб қолган эдим ётоқда 2-3 аёллар билан муомалани жойига қўяётган бўламан... қайсидири эски русмдаги "палароид" фотоаппаратида хаммани ҳамма холатида расмга олар ва юир лахзада тайёр бўлган суратни деворларга ёпиштириб қўяр эди...
Ҳаёт ва ҳаёл, ўнг ва туш аралашиб кетди, мастлик ва ростлик чегараси қолмаган эди.
Охири ҳаммаси бир лахзада ўчиб қолди...
Кўзларимни очсам кенг диванда 2-3 қиз қуршовида ётибман, ҳаммаси уйқуда, бошим худди темирчини босқонидек гум-гум қилар оґриққа чидаб бўлмас эди, устимда бир парча мато йўқ, ётоқдошларим ҳам шу ахволда, секин туриб мехмонхонага ўтдим, у ерда ҳам 2-3 қиз бир бирини қучиб яримялонғоч ухлаб ётишар эди. Уйни ахволига қараб бўлмас, хамма ёқ овқат қолдиқлари, ичимлик шишалари, қизларни ҳар хил кийимлари, деворларда ўзим иштирок этган лекин жуфтим ҳар-ҳил қизлар бўлган бехаё суратлар (кечаги "палароид"ни шарофати), бир четларда презирвативлар, хожатхона тиқилиб қолган полларида қусуқлар, хуллас кеча тунда бу ерда нима юўлганини бир кўришда англаш хам қийин эди.
Уст-бошимни топа олмай ваннадан узун сочиқ олдимда белимдан пастини ўраб олдим, негадир Шахноз йўқ эди ёки уни топа олмаётган эдим...
Меҳмонхонадан тегида озгина қолган ичимликри топиб ютоқиб ичдим ва ваннага кириб душ қила бошладим, уйда ғўнғир-ғўнғир бошланди, демак қизлар турган, Шахноз кимларгадир иш буюрар эди. Душдан чиқиб артинмасдан ҳам яна сочиққа ўрандим ва ташқарига чиқдим... чиқдим-у... қаршимда қўлига пелисос ушлаб турган Асални кўрдим... кўрдим, у ҳам мени кўрди... иккимиз ҳам карахт ахволда эдик у бир манга бир уйга бир шу уйдаги ярим ялонғоч қизларга бир деворларга ёпиштириб ташланган кечаги лаззатли дамлардан гувохлик берувчи "палароид" суратларига қараб чиқди... ва индамасдан ёнимдан ўтиб хоналарни йиғиштиришга тушди. Мандаги карахтлик хали хамон тарқамаган эди тилим айланмас, нима қилишни билмас эдим...
Шахнозадан кийимларимни сўрадим у уларни мардикор аёлларга ювишга берганини айтганда керак эмаслигини тезда беришини сўрадим. Бир оздан сўнг Асал билан бирга келган Сохиба опа кийимларимни қўлимга олиб келиб берди, унинг кўзларида нафрат ва афсус зохир эди.
Ўқ ургандек уйимга тушдим нималар бўлаётганини тушунаолмаётган эдим... бирдан кўнглим айниб бир ўқчидим, қорнимда кучли оғриқ сезиб полда думалаб қолдим... хушимдан кетиб қолдим, оғриқ шу даражада кучайдики хатто бехуш холатимда ҳам сезиб турар эдим, қанча ўтди билмадим ўзимга келиб зўрға "тез ёрдамга" телефон қилишга улгурдим яна хушимни йўқотдим...
Кўзимни очганимда қандайдир палатада шифтга термулиб ётар эдим, хамшира келди, укол қилди, кўричак бўлганлигимни айтиб кескин харакатдан сақланинг деди.
Шифохонадан бир хафта деганда жавоб беришди, уйга келдиму бир хафтадан бери ичимни каламушдек кемириб ётган муаммо ва саволларга жавоб топиш учун кийим-бошимни янгилаб "Устабозор"га йўл олдим...
Манга таниш ўриндиқ бўм-бўш эди... бориб ўтирдим, бошқа ранга бўяб қўйишибди ундаги ҳамма-ҳамма ёзувлар, хатлар, хақоратлар, сўкишлар ва илтимослар... йўқ бўлиб кетган эди....
Бу ерга яна бир хафта тинимсиз қатнадим соатлаб кутдим, кузатдим... лекин хеч бир фойдаси бўлмади...
Бир хафтадан сўнг қўққисдан Сохиба опани кўриб қолдим, олдига бориб салом бердим:
- Опа яхшимисиз?
- Раҳмат, хўш хизмат ука?
- Асал... қайерда опа кўринмайди?
- Энди Асал йўқ, уни унутинг ука...
- Опа илтимос ман у билан бир маротаба бўлса ҳам кўришишим керак, сўнги мартта, илтимос...
- Уни қайерда эканлигини билмайман, билсам ҳам сизга айтмас эдим ука - деди йиғлагудек бўлиб.
- Нега Асалга учрадингиз сиз? Сиздан олдин қувноққина қиз эди...Сизни бир кўрди-ю ўзгариб қолди, уйингиздан келиб сизни хатто ич кийимларингизни ҳам ювиб берганини айтганда тушундимки у сизни ёқтириб қолган эди... лекин хафа бўлди қилган қилмишингиздан, уни фохишадек кўрганингиздан ўксиди, бир хафта ишга чиқа олмай уйида йиғлаб ётди, ўшанда сиз ҳам шу ерда уни кутар эдингиз... бу ҳақида айтсам у йиғлаб "ростданми, мани кутябдиларми?"-деб йиғлаб юборар эди... Сизни кўришмасдан олдин кечириб бўлган эди, кейин кўриштинглар, убу қилиб аврадингиз... сўнги бор сизни уйингизга бориб келганда ундан бахтли одам йўқ эди... "Хожам манга зарур ва мухим гапим бор - дедилар, Эсли-хушли қиз экансан, майлими яқинроқ танишсак -дедилар, яна рақамларини бериб телефон қилишимни зарур гаплари борлигини айтдилар"-деб жинни бўлаёзди... эртасига эрта тонгдан телефон қилишга тушди, жавоб бўлавермагач, аразлаб "энди ўзлари қилсинлар ёки излаб келсинлар"-деб ўтириб олди... лекин на келдингиз ва на телефони жиринглади... у ҳайрон ва лол эд, хомуш тортиб хафсаласиз бўлиб қолди, бир кундан кейин эса бояги хонимча келиб Асал ва мани қўярда қўймай олиб кетди, Асал кўнмади у эса "Сиз халол ва тўғри, покиза ва оқила қизсиз, сиздан бошқаси керак эмас"-деб авради. Асал бечора балки Жавохир акамни кўриб қоларман ахир қўшнилари-ку деган умид билангина у хонимчани уйига йўл олган эдик... у ерда эса сиз... - Сохиба опа жимиб қолди...
- Опа ман тамом бўлдим, мани тамом қилишди... лекин илтимос Асални гапиринг у тинчми, соғми, илтимос бошқаси керак эмас - дедим ўтиниб.
- Ўша сизни бир ахволда учратишимиздан бир хафта олдин Асал бошқа шаҳардаги Олий ўқув юртида Давлат имтихонидан ўтган эди... кейин бу воқеалар бўлди, Асал