Tasodifiy hikoya: Kollejdagi mashmashalar. Yoxud xiyonatkor ayol qissasi.
Bu voqeaga shaxsan o'zim guvox bo'lganman. Iyun oyining oxri biz bir xaftalik praktikaga chiqdik. Pr...davomi
Bu voqeaga shaxsan o'zim guvox bo'lganman. Iyun oyining oxri biz bir xaftalik praktikaga chiqdik. Pr...davomi
Parilar OROLI... [ 4 - Qism...]
Добавил: | -MAJNUN- (13.06.2017 / 16:37) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 17897 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
Parilar Oroli...
RASM
Avvalgi 1 -2 -3 -Qismlar...
SHUKRONA:
- Demak bir ko`rishda Lorenzo Pereni qiz Serenani yoqtirib qolibsizda? -kinoyalai kulgu, - Siz erkaklar hammangiz bir go`rsiz, go`zal ayolni ko`rganiz hamoni sulayiz oqib ketadi!
FARRUH:
- Siz ayollar esa, shoshqaloqsiz! Avval o`ylamay fikr qilasizlar! Men Serenani yoqtirib qoldim deb aytmadim-ku!..
SHUKRONA:
- Davom etavering...
FARRUH:
- Ilk uchrashuvda unda ta`surot qoldirishga harakat qildim. Ayyorlik mujazasam, ibodan mosvo ko`zlariga termulib, go`zalligini math etdim...
Bunday hushomatdan keyin, Serena bilan juda tez til topishdik. Kattalar esa bizni yolg`iz qoldirishdi. Nazarimda Serenaga maqul tushgandim, qiziqib suhbatlashar, turli savollar berardi. Shu jumladan men ham...
Oshga tushgan pashshaday, Marco kelib bizga qo`shildi. Serena Marco bilan yaqindan tanish ekan. U bizlarni qaytadan yana bir bor, tanishtirdi. Marco Ballardini otasidan ham o`tgan maqtanchoq bo`lib chiqdi. So`ramasam ham, o`zini futbolchi ekanligini, aytib bizni Serena ikkimizni o`yinni ko`rgani taklif qildi. O`ynaydigan kulibi esa, Italya 4-Divizyoni o`rtamiyona vakili ekan. Shundan g`ururlanib, turgan maqtanchoqqa bo`sh kelgim kelmadi. Letseyda o`qigan vaqtim kurash to`garagiga qatnashib, ikki, uchta yorliq olgandim. Anchayin ko`pirtirib, o`zimni ko`pkarra O`zbekiston, bir necha marta kurash bo`yicha Osiyo chenpioni deb tanishtirvordim.
Marconi yuziga bir shapati tushurgandek bo`ldim. Kalovlanib ming`irladiyu daf bo`ldi...
Bazim tugab hamma tarqadi, biz esa biroz ko`proq vaqt qoldik. Uyga qaytishdan avval Perenilar oylasi va biz stol atrofiga o`tirdik. Olalarimiz o`rtasida juda samimiy muhut hukmron edi. Lorenzo qizi Serenaga qarab qo`yarkanman, ularni nigohlaridan bo`lajak rishtalar bog`lanishidan mamnunliklarini shundoq sezib turardim. Dadam yelkamga qo`l tashab, manoli qarab qo`ydi. Men esa munosabat bildirishga shoshilmadim. Tilga kirgan Lorenzoni rafiqasi Caralina bizlarni, yani Serena ikkimiz yana bir bor uchrashib ko`rishimizni maslahat berdi. Onam ham maqulladilar. Lorenzo esa bizlarni birga sayohatga chiqishimiz taklifini o`rtaga tashladi. Qizi Serenadan fikrini so`radi. Qizi esa ko`ngli ko`tarib, rozi bo`ldi.
- Farruh sen nima deysan? -dedilar dadam, italyan tilida.
- Shunday go`zal qiz bilan jon diyman! -dedim o`zimni dangan, biroz surbetroq tutib tirjayib Serenaga qaradim. - Parij juda go`zal shahar to`g`rimi?
- Shundan Farruh... -dedi jilmaygancha.
Lorenzo ham dadam ham hursand. Bizni nikohlarimiz ular uchun, ayniqsa Lorenzoga obro`sini mustahkamlab olish uchun zarur. Dadamga esa, boyligini yanda oshirib olishga imkonyat...
Dadam biroz men tomon egilib, o`zbekchada shivirladi:
- Serena senga yoqdimi?
Ota-bola o`zora o`zbekcha gaplasha boshlaganimizdan, Lonenzo va uning rafiqasi hushyor tortdi.
Mendan ko`z olmay, tinmay oppoq tishlarini ko`rsatib jilmayayotgan, Seranaga qarab tirjayib, dadamga shivirladim.
- Ko`ngil hushlik qilgani bo`ladi...
Lorenzoni oylasi o`zbekchani tushunmadi. Ammo onam yal etib, dadam esa o`qiraydilar. Men beyparvo, tirjayib turaverdim.
- Lorenzo biz qaytamiz!
Dadam Lorenzoga ketadigan vaqtimiz bo`lgani aytib o`rnilaridan qo`zg`oldilar.
Yaxshilab, qo`l berib hayrlashdik. Eshikdan chiqarkanman, Serena barmoqlarini o`pib, bo`sa shamolini yo`llab hayirlashib qo`ydi.
``Qizni yuragidin urubman shekili!`` ota-onamga eshitkizdirib g`udurlab qo`ydim...
Villaga kelgunimizgacha dadam lom-lum demadi. Eshikdan kirganimizdan so`ng yorildi.
- Yaramas sen nima deding?
Dadamning hudbinligiga qarshi isyon qiladigan vaqtim kelgandi.
- Nima deyishim kerak bo`lmasam? -ovozimni balantlatdim, - Meni hayotimni o`zlarizcha hal qilyabsiz... Nima men katolk qizga uylanishim kerakmi?
- Farruh dadangga ovozingni ko`tarib gapirma! O`g`lim senga aytgandikku, u mululmon diniga o`tmoqchi! Sen bo`lsang bemani hayollarda, nimalarni gapryabsan!
- Oyi muammo bunda emas! Qizni ko`rdingizku, o`zbekona hayo, ibo umuman yo`q. O`zbekistonda hayo, ibodan musvo qizlar nima ish qilishi bilsayz kerak...
- Jaaa aqilli bo`b ketibsanmi? -dadam kinoya qildilar, - Bu yerda madanyat boshqacha...
- O`z madanyatimdan boshqasini hazm qilolmayman. Menga g`zal barbi kerakmas... Hotinim o`z yurtimni qizi bo`lsin, buvimday mehribom, Muhabbatday hayoli, iboli jufti halol kerak...
Ota-onam hayratga tushishdi.
- Muhabbat!!! Kim u?
- Hechkim... -deb zina tomon yo`naldim, - Charchadim dam olaman, sizlarga hayrli kech...
- To`xta... Hali gapim tugamadi...
Avvaliga merosdan mahrum qilishlarini aytib yo`riqlariga yurg`azishga urundilar.
Nozik joyingni bilib olishsa, qo`rg`oning toshdan bo`lsa ham, birgina kesak bilan uni qulatishlari alamli.
- O`zbekistonga borib kelding, tilin chiqib qolyabdi. Buyog`iga cheklov qo`yiladi...
Dadam jiddiy, bir gapli inson bo`lgani uchun, uladan juda hayiqar edim. Ammo aydi damda haqligimni his qildim.
- Demak bobom, buvim qishloqdagi qarndoshlarda or qilarkansizda?
- Yaramas...
Yuzimga tushgan shapoloq ovozi jaranglab ketti. Dadam o`zlari tutolmay, qo`l kutarvordilar...
Qo`limni bigiz qilib dadamga baqirib gaprishga jurat topdim.
- Siz hudbinsiz dada!
- Biz bilan qanday ohangda gaplashyabsan? -deb o`rtaga onam tushtidi. - Tarbiyashz, madanyatsiz, ota-ona bilan qanday gaplashishni unib qo`ydingmi?
- Oyi meni hayotim, bu meniki, unga arashishga sizlarni haqqiz yo`q...
- Nima?
- Ha, voyaga yetganman. Dadamga aytib qo`ying, menga ularni boyligi keraymas. O`zbekistonga borgizmay qo`yaman deb qo`rqitmoqchi bo`lmasinlar... Istagan vaqtimga, istgan joyimga boraman... Shu yerda yashab, shu yerni odatlarini talab qilayabsizmi, demak men shu jamiyat odatlariga monad, ota-onamdan alohida yashab, o`z hayotimga o`zim egalik qilshga haqliman...
- Sen yakkayu-yagona o`g`limizsan... Bizni tashlab ketomisan...
- Oyi imon yo`lim to`syabdi, bobomdan qo`rqaman akis holda... - zinadan yuqoriga yo`naldim, - O`ylab ko`rilar, xayrli tun...
Zinadan ko`tarib yotog`imga ketarkanman, ortimdan dadamning ``Voy yarmas!`` onamning esa, ``O`zbekistonga borganining tasiri!`` deb aytgan so`zlari eshitildi.
O`zlari o`liy tabaqa deb biladigan oqsuyaklar davrasiga kirgan ota-onamda, o`zga millat urf-odati tasiri anchayin sezib qolgandi. Ota-onamga qattiq-qattiq gapirgan bo`lsam ham, bundan afusda emasdim. O`zimni O`zbek bolasi ekanligimni bot-bot takidlab, ularga ham kimning farzandi ekanligini yodiga tushurib qo`ydim... Ota-onam o`ylab ko`rishlari tayin.
Men esa hech narsadan tashvish qilmay, maza qilib uxlashga yotdim...
Kara Tunen uyimizdagi hizmatkor ayol. Erta tongda uyg`otdi.
- Salom Kara...
- Salom janob, yaxshi dam oldizmi?
RASM
Avvalgi 1 -2 -3 -Qismlar...
SHUKRONA:
- Demak bir ko`rishda Lorenzo Pereni qiz Serenani yoqtirib qolibsizda? -kinoyalai kulgu, - Siz erkaklar hammangiz bir go`rsiz, go`zal ayolni ko`rganiz hamoni sulayiz oqib ketadi!
FARRUH:
- Siz ayollar esa, shoshqaloqsiz! Avval o`ylamay fikr qilasizlar! Men Serenani yoqtirib qoldim deb aytmadim-ku!..
SHUKRONA:
- Davom etavering...
FARRUH:
- Ilk uchrashuvda unda ta`surot qoldirishga harakat qildim. Ayyorlik mujazasam, ibodan mosvo ko`zlariga termulib, go`zalligini math etdim...
Bunday hushomatdan keyin, Serena bilan juda tez til topishdik. Kattalar esa bizni yolg`iz qoldirishdi. Nazarimda Serenaga maqul tushgandim, qiziqib suhbatlashar, turli savollar berardi. Shu jumladan men ham...
Oshga tushgan pashshaday, Marco kelib bizga qo`shildi. Serena Marco bilan yaqindan tanish ekan. U bizlarni qaytadan yana bir bor, tanishtirdi. Marco Ballardini otasidan ham o`tgan maqtanchoq bo`lib chiqdi. So`ramasam ham, o`zini futbolchi ekanligini, aytib bizni Serena ikkimizni o`yinni ko`rgani taklif qildi. O`ynaydigan kulibi esa, Italya 4-Divizyoni o`rtamiyona vakili ekan. Shundan g`ururlanib, turgan maqtanchoqqa bo`sh kelgim kelmadi. Letseyda o`qigan vaqtim kurash to`garagiga qatnashib, ikki, uchta yorliq olgandim. Anchayin ko`pirtirib, o`zimni ko`pkarra O`zbekiston, bir necha marta kurash bo`yicha Osiyo chenpioni deb tanishtirvordim.
Marconi yuziga bir shapati tushurgandek bo`ldim. Kalovlanib ming`irladiyu daf bo`ldi...
Bazim tugab hamma tarqadi, biz esa biroz ko`proq vaqt qoldik. Uyga qaytishdan avval Perenilar oylasi va biz stol atrofiga o`tirdik. Olalarimiz o`rtasida juda samimiy muhut hukmron edi. Lorenzo qizi Serenaga qarab qo`yarkanman, ularni nigohlaridan bo`lajak rishtalar bog`lanishidan mamnunliklarini shundoq sezib turardim. Dadam yelkamga qo`l tashab, manoli qarab qo`ydi. Men esa munosabat bildirishga shoshilmadim. Tilga kirgan Lorenzoni rafiqasi Caralina bizlarni, yani Serena ikkimiz yana bir bor uchrashib ko`rishimizni maslahat berdi. Onam ham maqulladilar. Lorenzo esa bizlarni birga sayohatga chiqishimiz taklifini o`rtaga tashladi. Qizi Serenadan fikrini so`radi. Qizi esa ko`ngli ko`tarib, rozi bo`ldi.
- Farruh sen nima deysan? -dedilar dadam, italyan tilida.
- Shunday go`zal qiz bilan jon diyman! -dedim o`zimni dangan, biroz surbetroq tutib tirjayib Serenaga qaradim. - Parij juda go`zal shahar to`g`rimi?
- Shundan Farruh... -dedi jilmaygancha.
Lorenzo ham dadam ham hursand. Bizni nikohlarimiz ular uchun, ayniqsa Lorenzoga obro`sini mustahkamlab olish uchun zarur. Dadamga esa, boyligini yanda oshirib olishga imkonyat...
Dadam biroz men tomon egilib, o`zbekchada shivirladi:
- Serena senga yoqdimi?
Ota-bola o`zora o`zbekcha gaplasha boshlaganimizdan, Lonenzo va uning rafiqasi hushyor tortdi.
Mendan ko`z olmay, tinmay oppoq tishlarini ko`rsatib jilmayayotgan, Seranaga qarab tirjayib, dadamga shivirladim.
- Ko`ngil hushlik qilgani bo`ladi...
Lorenzoni oylasi o`zbekchani tushunmadi. Ammo onam yal etib, dadam esa o`qiraydilar. Men beyparvo, tirjayib turaverdim.
- Lorenzo biz qaytamiz!
Dadam Lorenzoga ketadigan vaqtimiz bo`lgani aytib o`rnilaridan qo`zg`oldilar.
Yaxshilab, qo`l berib hayrlashdik. Eshikdan chiqarkanman, Serena barmoqlarini o`pib, bo`sa shamolini yo`llab hayirlashib qo`ydi.
``Qizni yuragidin urubman shekili!`` ota-onamga eshitkizdirib g`udurlab qo`ydim...
Villaga kelgunimizgacha dadam lom-lum demadi. Eshikdan kirganimizdan so`ng yorildi.
- Yaramas sen nima deding?
Dadamning hudbinligiga qarshi isyon qiladigan vaqtim kelgandi.
- Nima deyishim kerak bo`lmasam? -ovozimni balantlatdim, - Meni hayotimni o`zlarizcha hal qilyabsiz... Nima men katolk qizga uylanishim kerakmi?
- Farruh dadangga ovozingni ko`tarib gapirma! O`g`lim senga aytgandikku, u mululmon diniga o`tmoqchi! Sen bo`lsang bemani hayollarda, nimalarni gapryabsan!
- Oyi muammo bunda emas! Qizni ko`rdingizku, o`zbekona hayo, ibo umuman yo`q. O`zbekistonda hayo, ibodan musvo qizlar nima ish qilishi bilsayz kerak...
- Jaaa aqilli bo`b ketibsanmi? -dadam kinoya qildilar, - Bu yerda madanyat boshqacha...
- O`z madanyatimdan boshqasini hazm qilolmayman. Menga g`zal barbi kerakmas... Hotinim o`z yurtimni qizi bo`lsin, buvimday mehribom, Muhabbatday hayoli, iboli jufti halol kerak...
Ota-onam hayratga tushishdi.
- Muhabbat!!! Kim u?
- Hechkim... -deb zina tomon yo`naldim, - Charchadim dam olaman, sizlarga hayrli kech...
- To`xta... Hali gapim tugamadi...
Avvaliga merosdan mahrum qilishlarini aytib yo`riqlariga yurg`azishga urundilar.
Nozik joyingni bilib olishsa, qo`rg`oning toshdan bo`lsa ham, birgina kesak bilan uni qulatishlari alamli.
- O`zbekistonga borib kelding, tilin chiqib qolyabdi. Buyog`iga cheklov qo`yiladi...
Dadam jiddiy, bir gapli inson bo`lgani uchun, uladan juda hayiqar edim. Ammo aydi damda haqligimni his qildim.
- Demak bobom, buvim qishloqdagi qarndoshlarda or qilarkansizda?
- Yaramas...
Yuzimga tushgan shapoloq ovozi jaranglab ketti. Dadam o`zlari tutolmay, qo`l kutarvordilar...
Qo`limni bigiz qilib dadamga baqirib gaprishga jurat topdim.
- Siz hudbinsiz dada!
- Biz bilan qanday ohangda gaplashyabsan? -deb o`rtaga onam tushtidi. - Tarbiyashz, madanyatsiz, ota-ona bilan qanday gaplashishni unib qo`ydingmi?
- Oyi meni hayotim, bu meniki, unga arashishga sizlarni haqqiz yo`q...
- Nima?
- Ha, voyaga yetganman. Dadamga aytib qo`ying, menga ularni boyligi keraymas. O`zbekistonga borgizmay qo`yaman deb qo`rqitmoqchi bo`lmasinlar... Istagan vaqtimga, istgan joyimga boraman... Shu yerda yashab, shu yerni odatlarini talab qilayabsizmi, demak men shu jamiyat odatlariga monad, ota-onamdan alohida yashab, o`z hayotimga o`zim egalik qilshga haqliman...
- Sen yakkayu-yagona o`g`limizsan... Bizni tashlab ketomisan...
- Oyi imon yo`lim to`syabdi, bobomdan qo`rqaman akis holda... - zinadan yuqoriga yo`naldim, - O`ylab ko`rilar, xayrli tun...
Zinadan ko`tarib yotog`imga ketarkanman, ortimdan dadamning ``Voy yarmas!`` onamning esa, ``O`zbekistonga borganining tasiri!`` deb aytgan so`zlari eshitildi.
O`zlari o`liy tabaqa deb biladigan oqsuyaklar davrasiga kirgan ota-onamda, o`zga millat urf-odati tasiri anchayin sezib qolgandi. Ota-onamga qattiq-qattiq gapirgan bo`lsam ham, bundan afusda emasdim. O`zimni O`zbek bolasi ekanligimni bot-bot takidlab, ularga ham kimning farzandi ekanligini yodiga tushurib qo`ydim... Ota-onam o`ylab ko`rishlari tayin.
Men esa hech narsadan tashvish qilmay, maza qilib uxlashga yotdim...
Kara Tunen uyimizdagi hizmatkor ayol. Erta tongda uyg`otdi.
- Salom Kara...
- Salom janob, yaxshi dam oldizmi?