Tasodifiy hikoya: Umida (copy) 2
Yigit esa teparoqqa chiqib uning kôkraklarini emib erkalay boshladi. Keyin esa oyog’ini kerib qôtog’ini boshini Umidaning amiga tekkizib ôynay boshladi. Umida battar sarhush bôldi. Yigit tagida erib yotgan qizni ortiq mahtal qilmay, qôtog’ini bir zarb bilan uning amiga tiqib yubordi. Umida “aaaaahhhh...” deb yubordi. Kayf ta’sirida bôlganidan og’riq uncha sezilmadi. U qizligidan ayrildi. Lekin hozir bu haqda ôylaydgan ahvolda emasdi. Yigit uni sikishda davom etdi. Rosa sikib spermasini qorniga t...davomi

gapirganidan, ko`p gaplariga tushunmadim.

Bir burchakdagi shiysha idishlarga solib qo`yilgan, insonni bosh miyalari diqqatimni tortdi. Bu biroz yurakka vahima soladi. Aona esa endi umuman a`qilga sig`maydigan narsalar haqida gapira boshladi. Abadiy Hayot haqida. Gapni qisqasi hamma narsa inson miyasida emish. Miyani ochib, ayrim tizimlarga tasir o`tqazish orqali. Inson tanasini muzlatib qo`yish mumkun ekan. Yani qarish jarayoni batomon to`xtatilar va inson mangu yoshlikda qolar. Yana ayrim nuqlar orqali inson ko`rinishidagi o`zgarishlarni amalga oshirish, yani istarasi issiq go`zl ayol, kelshgan yigitga aylanish. Yana jismoniy kuchni oshirish yoki inson aqliy fayolyati 100 % o`stirish bir so`z bilan aytganda haqiqiy super odamzotni shakillantirish mumkun ekan.

Gapni ochig`i bu gaplardan ensam qotib, labaratoryadan chiqib ketishga izin so`radim.
Aona ishonmaganimni tushunib miyg`ida jilmayib qo`ydi.
Hullas labaratoryada bo`lgan, 20 daqiqali sayoxatga nuqta qo`yib ortga qaytdik.
Endi Aona chiqishimizda chap tomndagi titan eshik tomon yo`l soldi.

- Farruh bu yerga yur...

Titan eshik sensirdagi raqamli kodlar terish orqali ochilar ekan. Eshik ochilganda ichkariga kirdim. Bu yer hazinaxona edi. Shuncha ko`p boylik tushga ham ko`rishi amrimahol.

Mustaxkam qalin oyna ichidagi, ko`kimtir tusli odam boshiday keladiga narsa diqqatimni tortdi.

- Aona nazarimda men bu narsani bilaman... -dedim hayrat bilan.
- ....duz
Aona allambalo nom bilan atadi.

Men bu narsa haqida ilmiy ko`rsatuvda ko`rgan edim. Adashmasam nomi ``Antimodda!`` edi.

Yerdagi eng qimmat substanciya (doim xarakatlanib, o'zgarib, rivojlanib turadigan materiya, butun borliqning birlamchi asosi). O`shanda eshitganim ros bo`lsa bu moddani, milligramm pozitronlarni ishlab chiqarish juda qimmatga 25 mln. dollarga tushgan ekan.
Yana Antimoddani kelajakda fazoviy kemalar uchun yoqilg`i sifatida qo`llash mumkinligini aytishgandi. Biroq, atigi bir grammni yaratish uchun, butun dunyo aholisi naqt bir yil davomida to`htovsiz ishlashi lozim emish. Antimoddaning bir grammi 62 trlyon. dollar turishini ham eshitgandim. Meni qarshimda esa kallamday kattalikdagisi turardi.

- Farruh ko`rdingmi menda qanday noyob narsalar bor?
- Haaaa, haqiqatdan noyob... Aaaaaaona...
Duduqlanib nima deyotganimni bilmasdim. Lekin o`ylab aytmoqchi bo`lgan gapim: ``Aona siz sayyoramizdagi eng boy kishisiz!`` demoqchi edim.

- Ko`rib turganlaringni hammasi seniki...

Bu gapdan keyin tilimni yutib yuborganday bo`ldim.
- Nima-a-a?
Aonani esi og`ib qolganday gapira ketdi. Biz birga bo`lishimiz kerakligini, farzandlarimiz orolda hukmron bo`lishi... Hullas shunga o`xshash allambalo gaplar, tildagi bazi muammolar sabab Aona ehtirosga to`lib aytayotgan ko`pgina so`zlarga tushuna olmasdim...

Orqamdan o`tkir jisim bilan zarba kerishdi. Hanjarmi yoki qilich, qovurgalarim orasidan yorib o`tdi, tig` uchini ko`rdim.
Oldiniga Aonani qichqirig`i, ortimga o`g`rilganimda Bardeni g`azabga to`lgan ko`zlarini. Yana g`alati gaplarni eshitdim. Eslaganim ohirgi eshitgan so`zim, Barde Aonaga ``Ona!`` deb murjat qilgani edi.

Uyg`onib ketdim. Oramkursida o`tirib uxlab qolibman.
``Hayryat tushum ekan!``

- Yaxshi dam oldingmi?
Deraza yonida Aona turardi. Biroz narisida Barde.
Qattiq luqqulab og`riyotgan boshimni ushlab, o`rnimdan qo`zg`aldim. Go`yo 10 kun qimirlamay uhlagan insonday suyaklarim qisirlab ketdi. Tomog`im esa qaqrab ketgandi.

- Daxshatli tush ko`ribman!... -dedim.

Barde sarosimada. Aona esa havotirda bir-biriga qarab qo`ydi. Bo`lgan voqealar rostdan bo`lganday tuyulib shosha-pisha jarohat joyini ushladim. Soppa sog`, rostan tushum ekan. Ammo har qancha o`ylashga urunmay qachon bu oramkursiga yotib uxlab qolganimni eslay olmadim.
Boshimdagi og`riq ham o`ylashga qo`ymasdi. Boshimni ushlab g`inshilladim. Bir narsa malum, men bilan qandaydur voqea sodir bo`lgan...

Davomi bor...

Muallif: -MAJNUN-