Tasodifiy hikoya: Аlan Е. Мayer: «Omadsizlik»
Butun tanamda chidab bölmaydigan og'riq sezardim. Közlarimni ochganimda qarshimda bir xamshira t...davomi

.............YIGIT IRODASI........ davomi

Добавил:	asensio (04.07.2017 / 20:55)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	20981
Комментарии:	11

Tor ko'cha kirganda ishini Tohir o'nglab qoldi. Sanobarni quchoqlab teraklar tagidagi ariqchaga yeqitdi. Huddi shuni kutgan Sanobar qarshilik ko'rsatmadi. Kayfi balant bo'lsa ham o'zini epalab shimini tushurdi, Sanobarni yupkasini ko'tarib bir amallab tiqib oldi. Sanobar baqirmadi qo'yib berdi. Birozdan so'ng bir amallab Toxirning tagidan chiqib ketti. ''Ayy'' deb baqirvordida yig'lay boshladi. O'sha baqirganda barmog'ini qattiq tishlagan edi. O'zi esa barmog'ini og'rig'idan yig'layotgandi. Qo'lidan qon chiqayotgani sezib kaftini amiga ishqaladi.
- Nima qildiz? -deb Tohirga qaradi. Tohir gandraklab shimini ko'tarar edi. Sanobor o'tirvolib yolg'ontakam yig'lagan bo'ldi. Toxir o'zini uncha bilmaydi, ammo nima qilib qo'yganini tushunib turardi. Sanobar ko'p paysalga solmadi, tursigini yechdida qonab turgan barmog'ini artdi. Imkor etib bo'lmas dalil, Tohirni maykasini ichiga tiqdida ortiga qarab yugurdi. Barmog'i zirqirab og'riydi, yangi kiygan ko'ylagi tuproq bo'lgan. Shularni xisobga olmasi hammasi o'zi istaganday bo'ldi. Buyog'iga endi vaqt hakam. Tohir qanday qarorga keladi, o'zi o'ylagan ish bo'ladimi, bo'lmaydimi u baribir xech nima yo'qotmaydi. Tohirgacha yo'qotaydiganini yo'qotib bo'lganTohir ertalab turganida boshi og'rirdi. Zo'rg'a ko'zini ochdi. Ko'ylagi shimi, chang oppoq ko'ylagida qon dog'lari qolgan. Qornida maykasi ichida nimadur borligini bilib oldi. Qizlarning oppoq tursigi, yaqqol ko'rinib turgan qon dog'lariham boridi. Sirazi tundagi voqeani esladi. Boshini changallagancha tursukdagi qonlarga qarab o'tirar edi. Shu payt eshik ochib onasi xonaga kirib keldi. Hayiryatki qo'lidagi tursikni yostiq tagiga qo'yishga ulgurdi...
- Fuuuu! Axmoq nega ichding? -oyisi 5-10 daqiqa nasihat qildi. Oyisini birorta gapi qulog'iga kirmasdi. U faqat man badnom qilgan sho'r peshona kim ekan deb Sanobarni qiyofasini eslashga urunardi. Oyisi gapini tugatib chiqib ketayotganda:
- Oyi ichganimi dadamga aytmang! -dedi xolos. Shundan so'ng 3, 4 kungacha o'ziga kelolmay yurdi. O'sha tundagi voqealarni eslashga urunardi. Oz-moz Esladi ham ismi Sanobar, chiroyligina qiz, ammo nima uchun uyiga olib kelganini tushunmasdiSanabor bir haftadan buyon Tohirni kutardi, ammo Tohirdan darak yo'q. Nihoyat o'zi Tohirni uyiga borishga aht qildi. Buni qarangki yana ishi o'ngidan keldi. Tohirni ko'chasida uchratdi, salomlashgach o'sha tunni eslatdi. Ortiqcha gaplasha olmagach telifon no'mer almashishdida qaytishdiTunda Tohir Sanobarga qo'ng'iroq qildi.
- O'sha tunda nima bo'ldi? -dedi huddi hech nimani eslay olmaganday.
- Siz mani numusimga tegdiz!
-yig'layotganday g'amgin ohangda.
- Nega manga qarshilik ko'rsatmading?
- Sizga kuchum yetmadi... Endi nima qilaman uyimga sovchilar kelmoqda, dadam mani o'ldiradi bilsa! -dedi.
- Yoqtirganing bormi?
- Haligi... Hozircha yo'q! -dedi. Tohir biroz o'ylanib turdi. Sanobar chiroyli qiz ekan, aybimi yuvsam keyin afsus qilmayman.
- Sanobar gunohimi yuvsam bo'ladimi?
- Qanday qilas nomusimi qaytib bera olmaysizku?
- Agar hop desan, sanga uylanaman bu sir ikkimizi oramizda qoladi! -dedi. Sanobar biroz tarang qilib yolg'ondakam yig'lab oldi va rozilik berdi!
- Ho'p, faqat tezlating, uyimga sovchilar kelib qo'ymayabdi! -dediTohir 3, 4 kun bu gaplarni onasiga qanday tushuntirishni o'yladi. Nihoyat oyisini oldiga bordi.
- Oyi bir joyga borib kelishiz kerak!
- Qayerga ekan?
- Bir qiznikiga, sovchilikka!
- Vooy o'g'lim! -onazor uyatchan o'g'lidan bu gapni eshitib ko'ngli ko'tarib ketti.
- Tezroq bormasez boshqalar opketib qoladi!
- Yaxshiku o'g'lim, lekin to'y qilishga qurbimiz yetmaydi!
- Oyi hech yo'q boshini bog'lab keling! -dedi.
- Ho'p o'g'lim ertagayoq xolang bilan borib kelamiz! -dedi. Tohir xursand, lekin chindanam to'y qilishga quribi yetmaydiSanobar Tohirdan kelgan sovchilarga ho'p dedi. Shundan so'ng tez-tez uchrasha boshlashdi. Sanobar har gal uchrashuvdan keyin Tohirni yaxshiroq bilib olardi. U oldingi yigitlariga o'xshab xar ikki gapni birida sex xaqida gapirmas, umuman sex xaqida og'iz ochmas. Sanobarga hurmatda bo'lardi. Jismonan kuchli, aqlan, chiroy, eng muximi qalbi pok ekani bildi. Shuncha uchrashib gaplashishgan bo'lsada. Biror marta o'sha tungi voqeani eslamadi. Sanobar o'ziga so'z berdi, mana shu yegitni dunyodagi eng baxtli yigitga aylantiraman. Aybimi shu bilan yuvaman, unga hech qachon hiyonat qilmaymanTohirham Sanobardan ziyoda sevib qoldi. U bularni hammasini taqdirga yo'ydi. Taqdir manga baxtimni yo'liqtirdi deb quvonar edi. Sevgisi uchun har ishga tayyorday, Sanaborga tezroq uylamishni istardi. Shuning uchun Rassiyaga borib ishlashlab kelishga qaror qildi. Sanobar uni to'g'ri tushundi...

Tohir olti oyga ishlagani Rossiyaga ketdi. Har hafta gaplashib turishdi. Nimadur bo'ldiyu Toxirni telifonini o'chib qoldi.Bu orada 3 oy o'tti. Bir kuni Sanobar eski oshiqlaridan biri Baxtiyorni ko'rib qoldi. Oddiy salom alikdan boshlanga suxbat tungi ovqat paytida tugadi. Bir zumda Tohirga bo'lgan sadoqatini unitgan Sanobar Baxtiyorni quchog'ida to'lg'onar edi. Birinchi hech nima qilmaydi deb o'zini ovutdi. Bundan key ikkinchisi, uchunchisi deb Tohir kelguncha o'zini Baxtiyorni tafti bilan isitdi...

Toxir ishlab keldi. Nihoyat to'y kuni yaqin. Ketishidan avval yaqin do'stida Sanobardan xabardor bo'lib tur deb tayinlab to'g'ri qilgan ekan.
- O'rtog' mani dushman desangham mayli, ammo aytaman yoqtirganingni qadam olishi neto! -Do'stini xotini Sanobarga dugona bo'lgan. Do'sti qaynona, qaynatasinikiga borganda, mahallasidan Sanobarni so'rab surishtirib yurgan.
- Qanaqasiga?
- Bilmadimu, bir tekshirib ko'rsang bo'lardi, yana qiz olaman deb juvonga yo'liqib qolma? -dedi. Tohir bosh egdi:
- Buni ilojisi yo'q, o'zim numusiga tegib bo'lganman!
- Qachon qanday? -dedi.
- Sani to'ying kuni ichib olgandim, o'shanda! -dedi.
- Ayb o'zingda ekan, biror nima desan! O'z boshing kundada. Agar bo'lajak xotingingga ishonching yo'q bo'lsa. Faqat bir yo'li bor! -dedi.
- Qanday gapir?!
- To'ydan keyin yaqinlashma, kun o'tib o'zi siri ochiladi?
- Bu qo'limdan kelmasa kerak do'stim! -dedi Tohir taqdirga tan berganday.
- O'rtoq bilaman san irodalisan!
- Aytishga oson mayli harakat qilaman, o'xshamasa peshonamdan! -dediTo'y tugab chimildiq degan muborak go'shaga kirdilar. Tohir isbot tariqasida qonni ko'rsatish keragligini bilib. Do'sti o'rgatganday pichoq uchi bilan badanini sal tilib qon chiqardi. Yangalarni shu bilan ishontirdi. Sanobar erim mani poklab berdi deb xursand bo'lib o'tirardi. Ammo Tohir unga teginmadi. Birinchi kecha erim charchagan to'y tashvishlari bilan deb o'yladi. Ikki, uchunchi, hafta o'tsaham Tohir teginmasdi.
- Nega manga yaqinlashmayabsiz? -degan edi.
- Chillamiz chiqqunicha 40 kun yaqinlashmayman, shunda baxtimiz to'kis bo'ladi! -deb vaqtinchalik Sanobarni aldadi. Sanobar erim irimchi ekan deb ko'ndi ammo, chiday olmay 15 kundan keyin noz karashma qildi, quchoqlab suykalandi. Endi Tohir pastga joy qilib oldi. Xotini devonda yotsa u pastda yotardi. Bir kuni Sanobar o'zi bilmagan xolda