Tasodifiy hikoya: Sinfdoshim Guli 6 (muallif : kamolov)
Kunlarimiz shu zaylda o`taverdi. Men esa har uchrashganda uni yangi usullar bilan kayf qilardim. Key...davomi

-KIMNING AYBI BU?- By >UNDISPUTED< Yana ijoddaman.

Добавил:	UNDISPUTED (06.07.2017 / 12:54)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	11821
Комментарии:	34

Bir Oila Taqdiri...


By >>UNDISPUTED<<


Mana yozning issiq kunlari o'tmoqda...
Hamma issiq tufayli kalta, yengi yoq koylaklaru Fudbolka shortikda zo'rga yuripti. Hattoki daraxlar ham salqin qila olmay odamlarga mo'ltirab qarab turipti. Shu issiqda ham odamlar charchashmaydi. Shahardaku salqin joylar bor, parklar, hiyobonlar.
Lekin qishloq, dalalardagi odamlarchi?
Ularga qiyin.
Yozning jaziramasida ham daladan beri kelmaydigan o'zi qari bolsa ham yoshlardan kora polvonroq dehqonlarimizni boriga shukur.
EeE gapirsam gap kop... Yana ozgina gapirsam 2ta sahifa toladi.
Yana kamentchilar boshlamasdan oldin man hikoyamni boshlay qolay...

Yozning jaziramasi, ayni shu issig'da qoq 1:20 abetda.
4 etajli binoning tepasi...
Oppoq ko'ylak va Kablokli tuflida bir qiz turardi.
Ozi oqdan kelgan. Ko'zlari moviyrang, sochlari sal qizg'ishroq bu qiz Osha bahtiqaro. Ota onasidan erta ayrilgan bu qizning ismi Mahliyo edi...
U yosh bolsada boshidan ancha qiyinchiliklar o'tgandi...
Uning akasidan bo'lak hech kimi yoq edi. Endi esa u ham yoq.
Nima sabab deysizmi?
Ha sz togri topdingiz aynan osha la'nati pul sabab...
Mahliyo Tomning eng burchagiga keldiyu kablokli tuflisini yechib pastga tashladi. Ha anchagina baland. Lekin bu balandlik oldida Qizning korgan past-balandliklari oldida hech narsa emas...
U o'zini uloqtirishga shaylandiyu biroz o'zga toldi....


O'TMISH
-Oyi bizni qayerga olib ketyapsiz.. Yiglab gapirdi Timur
-eey la'nati asabimni buzib yig'layverma qizlarga oxshab. Mansur amaking bilan turasanlar endi
-Oyijon men szni sog'inib qolaman, iltimos bizni ozingiz bn olib keting... Yiglab zorg'a gapirdi Mahliyo
-Ochiiir ovozingni la'nati qiz. Senlarni dib baxtli yashayolmasligm kerakmi. Yosh umrimni senlarga sarflaymi, sen tekinxorlarga-ya. Otang bilan bir gorsan ikkoving ham. Padaringa la'nat senlarni tug'may men o'lay...
Shu payt yoldagi katta yoshli bir ayol: hoy singlim buncha bolalarni jirkidingiz. Axir...
Gapi tugallanmay qoldi ayolni...
-ey sassiq sani ishin bolmasin yo'lingdan qoma
-bilganingni qilmaysanmi DO'ZAXI AYOL ekansan
Bu gap Gulbahorni yuragini teshib o'tdi. Ko'zlaridan yoshlar dumalab yuzidagi boyanchiqlarini yuvib tusha boshladi...
Gulbahor hayolidan o'tkazardi: axir nima qilay yer yutgur men unga ishongandim. U esa meni manabu ikkita yemxo'rlar bn tashlab ketdi... Agar xozir bulardan qutulmasam hech qachon qutula olmayman... Ha bu aniq...
-yurlaring tezroq immilanmasdan
U shunday deb tez tez yurib Darvozasi taxtadan. Oddiygina loysuvoq uyga yetib keldi. Bolalarni darvozani oldiga qoydida o'zi yurib keta boshladi...
Timur oyisining etaklariga yopishib olib yalinardi.
-Oyijon, jon oyijon bizni olib keting iltimooos. Hamma aytganingizni qilamiz. Paypoqlarimni ham ozim yuvaman, ozim ovqat qilaman, ozim singlimga qarayman faqat bizni tashlab ketmang oyijooon. Kerak bolsa ovqat ham yemayman iltimo...
Endi unga Mahliyo ham qoshildi.
-oyijoøn, iltimos tashlab ketmang faqat...
Gulbahor bolalarni jerkib tashladi. Ozidan itarib yubordi Mahliyo yerga yiqildi ...
Timur esa singlisini turg'izishga urindi...
Badbaxt ayol esa tez tez yurib keta boshladi... Qo'shnilar ayolni qiliqlarini korib toshboron qila boshladi... Afsuski ayol qochishga ulgurdi. Kochaning boshida turgan yangi jazmanining mashinasiga o'tirdida jo'nab qoldi...
Butun qishloq uni qarg'agancha tarqaldi.
Bolalarni esa Mansur amaki o'zi parvarishlashga qaror qildi. Mansur ularga uzoooq qarindosh. Ozi 57 yoshda ammo ayolidan erta ayrilgan. Dehqonchilik qilib kun korardi. Butun qishloq Mansurga bolalarni tarbiyalashda yordamlashishga kelishishdi.
Shu zayldi kunlar o'ta boshladi. Bolalarni maktabga berdi. Maktabdan so'ng esa Mahliyo uy ishlarini qilsa, Timur Mansurga yosdamlashardi...
Ular baxtli edikuya ammo barbir ularga ota-ona mehri yetishmasdi... Timur ancha voyaga yetib Mansurga dastyor bolib ulg'aydi. Mahliyo ham oy desa oydek bolib voyaga yetdi.
Barcha taomlaru uy ishlarini bekamukost bajara olardi. Timur esa qoshnisi Olim baksyordan saboq ola boshladi...
Biroq kunlar o'tib Mansurning ahvoli og'irlashdi...
Mahalladoshlar doxtirga boring deb qistashlariga qaraman kasaliga parvo qilmadi. Agar men yotib olsam manabu norasidalarga nima boladi deb xavotirda edi.

Yana ijodga qaytdim...

Davomi Bor...!