Tasodifiy hikoya: Бир жувон тилидан...(копия)
Мени бу хикоям узимни бошимдан утган. Буни ёзиш керакми ё йукми аввал росса уйландим.Бу хикояларим б...davomi

қилмади. Мен фақат кўриб турардим. Кейин эса ой ёғдусида йигит ва қизни кўрдим. Йўқ улар кўпчилик эди. Биттаси худди Ромеони балконга тортиб чиқарган Жульеттадек бениҳоя чиройли эди. У деразасидан йигитни бағрига тортди. Унда бу қиз ким? У шу қадар чиройли ки? Аммо кўзлари қаҳрли!

Мен ҳавода ялтираган тиғнинг жилвасини кўрдим халос. Сўнг эса нақ тўрт марта эшик секин тақилади ....

Кўзимни очсам тонг отиб қолган . Бошим тепасида ташвишли қараган амаким турарди.
— Шаҳижон! Одамни қўрқитиб юбординг–ку?! Амакимнинг ёш боладек севинганини қаранг!

— Мен қаердаман? – ажабландим ўзимга ишона олмай.. Мен амакимларнинг уйида эдим.

— Сан тонг саҳарда дарвозамизни ( ўзинг айтгандек )) тўрт марта тақилатдинг... – қўрққа писа гапирди амаким — Секин очсам сан ! остонага етар етмас беҳуш йиқилдинг . Нима, унгача ҳеч нарсани эслолмайсанми?

— Мен чала қурилишда ҳушимдан кетгандим.. Қандай бу ёққа келиб қолдим? ( Миямда акс урган манзара хам менинг ўз шахсий гумонларимми, ёки кимнингдир ҳотираларими??))

— Амаки.. – дедим зўрға тилим ғўдраниб, мен қўл телефонимни излаб топдим.
Унда катта қилиб фотокамерам ишлаб турарди. Экранда эса кулранг каттакон планшет расмига тушириб олинганди!

Бу Диёранинг планшети–ку! Аммо уни ким суратга олган? Мен ахир Диёрага яқин хам йўлаганим йўқ ку?!

Титраётган бармоқларим билан аллакимга қўнғироқ қилдим.

Гўшакни анча тетик ва чаққон Фирдавс кўтарди:
— Ха жўражон? Ахволларинг яхшими? Бугун ишхонада навбатчи эдим.
Нима бўлди ?
— Тез Жар ариққа етиб кел.. Мен ўғрини топдим.. ха, айтганча , марҳумнинг паспорт номига очилган рақамини топиб қўнғироқлар деталлизациясини аниқла . Энг сўнгида у ким билан гаплашган..

Мен сабр хам қилмай амакимнинг эски муравей мотоциклига миндим. Лоп этиб амаким чопиб ортимга мингашди.

— Сани бир ўзингги жўнатмайман ! ( тарки одат амри махол . Оиламизга теккан касаллик бу ))
Диёранинг хонаси чироғи ёниқ эди.

Вақтида келибман. Кимдирнинг шарпаси у ёдан бу ёққа бориб келар, чамамда асабий бир вазият содир бўлаётганди.

— Зудлик билан эшикни очинглар! – машинасида етиб келган Фирдавс қисқагина саломлашган бўлди–да, эшикка ташланди. У билан келган гавдали йигит эса ҳар эхтимолга қарши эшикка диққат қараб турди. Аммо дераза ланг очилиб елкасида сарғиш рюкзагда кимдир сакраб тушди ва тўппа тўғри менинг ёнимдан чиқиб қолди.

Файзулла ! Бошқа ким хам бўларди..


Бир тарафдан деразадан Диёра чинқириб қолди.
Бу мен эшитган энг дахшатли инграш эди. Амаким Файзуллани елкасидан қайириб ерга босди, кўксини тиззалаб чўккалатди. Мен эса бир сакрашда ўзимни очиқ деразадан ичкарига отдим. Кўксидан шаршара бўлиб қон отилаётган Диёрани кўриб турардим. Аниқ кўрдим. Бу ерда учинчи одам хам бор эди! У шошганча очиқ эшикдан югуриб чиқиб кетди. Ховлида алланималар қарсилади. Кимдир бақирди. Кимдир сўкинди ( менимча бу Фирдвас. Шунча йил ўтса хам эскича сўкинишини ташламабди... ) )

Мен биринчи ёрдамни кўрсатишга шошилиб жароҳат устини қўлимга илашган мато билан беркитишга уранарканман, қизнинг оппоқ чиройли сийналари қип–қизил қон билан бурканди. Унинг танаси музлаб борарди. Дахшат! У қўлларимда жон берди!
Кечагина шодон ва кулиб юрган қизни хозир совуқ танасини қучиб турганимга ишонгим келмасди!!

У ўлди!

Қонли қўлларим билан “Тез ёрдам” рақамига қийналиб сим қоқдим. Жин урсин қишлоқ номини хам ўзгартиришган экан, қани эди бу лаънати “тез ёрдамчилар” топа қолишса??
У вақтда хонага чопиб кирган Зиё хола бу манзарадан юраги дош бераолмай “оҳ” этиб қулади. Ҳар холда хушидан кетди.

Зудлик билан хаммасини фош этиш шарт эди.

Диёранинг тўлиқ вафот этиши , жараённи тезлаштириб юборди.
Ўғирланган хамма буюмлар Файзулланинг рюкзагидан чиқди. Фақат рўйҳатда йўқолган ва сумкада бўлиши керак бўлган опасининг узуги жойида йўқ эли. Ва ... қонли излар..

— У ерда пичоқ бор экан.. – деди Файзулла изилаб йиғлаб. — Биз Диёра билан қочиб кетмоқчи эдик. Аммо кимдир нарсалар ичига пичоқни солиб қўйган экан.

— Қасам ичиб айтаман , мен одам ўлдирганим йўқ!!!

Фирдавс кейинги хонадаги энг муҳим одамни тутиб келтирганини айтгач, мен энг сўнгги калава ипини топганимиздан мамнун бўлдим...


Энди хаммасини бошидан сизга сўзлаб беришимга изн берсангиз..

Саккиз ой аввал марҳум Суҳроб бу ерга ишга киргач иш бошқарувчисининг катта қизи Маъмурани ёқтириб қолади. Табиаттан енгилтак ва хотинбоз бу йигит хатто “сенга уйланаман”, дея қоп қоп ваъда бериб содда қизнинг қизлик номусига тегиб қўяди.

Ўша вақтда қарс икки қўлдан чиққандирки, унаштирилганига қарамай бегона йигитга ўзини иродасини топшириб қўйган. Бўлажак куёв Ризога эса бу ҳақида айтиб шармандангни чиқараман дея, қиз бола шўрликни тез тез тунги ишрати учун чақираверган.
Аммо куёв бола бу сирни тўлиқ бўлмаса хам ўз жияни Мирфаёздан эшитиб қолади.
“Токи кўзинг билан тутиб олмагунча Бокира қизни Фоҳишага, Ғилмон йигитчани Гейга чиқарма” , дея сабр қилган Ризо, тез орада бошига тушган бу даҳшатли долғадан боши айланиб кетди.

Ўша мудҳиш тунда Файзулла елкасида тўрва ҳалтасини тутганича Ризонинг ёнига келади ва бўлажак келинчакни чала иморат ичида аллаким билан кўрганини айтиб қолади. Ана шу кечада хар хил ерда уч тўртта одам қора шарпаларни кўрадилар. Бу эса ўшаларнинг қай бири эканлиги номаълум. Аммо мудҳиш қурилишга еткан Ризо у ерда биғилаб жони ҳалқумига келган Суҳробни учратади. У ҳеч нарса айта олмасдан жон таслим қилади. Бу фалокатдан нари кетиш учун ўзи хам зулмат қаърига яширинишга мажбур бўлади.

Бир ўқ билан икки қуённи овламоқчи бўлган Маъмура эса режасидан четга оғиб кетади. У учрашувга чиқиб атай йўл йўлакай Файзулланинг эътиборини тортган, ўз навбатида Файзулла жондан азиз синфдошига бу “ҳиёнаткорлик”ни хабар бериши шарт эди.
Аммо Ризо туҳмат ўқидан пана бўлиб қутилиб қолади.

Ва Маъмура ўзининг иккинчи фитнасига ўтади.

Суҳробнинг планшетида орқа эшикдан қочиб чиқаётган ўғрининг видеотасвири туширилган эди. Менимча Суҳроб Маъмуарани кути кута ўғирлик бўлаётган пайтни видеога олган бўлса керак. Маъмура келгач эса Суҳроб икки дунёда унга уйланмаслигини уни шунчаки ҳирсини қондириб юрганлигини эшитгач олдиндан яшириб келган пичоғини унинг қорнига аёвсиз санчиб ташлайди.
Бу пичоқ Ризонинг оиласига келин тарафдан жўнатилган совғалар ичида бор эди. Фақат иккинчи нусҳада ясалган бўлиб, Ризога туҳмат қилиш режалаштирилганди.
Қонни апил тапил артган Маъмура Файзулланинг синглиси Диёранинг деразасидан ошиб кирганини кўради. Сўнгра эса кейинги янги режага ўта қолади.

Дарвозадан бекитиқча кирган қиз, уларнинг юклари хонада қолганини англайди. Уй ичида шунча ўғирланган нарсалар. Йигит ўлгур синглисини севаркан, иккиси шаҳарда бирга ўқиб бирга яшамоқчи. Нақадар бахтли –я синглиси? У эса “Ўйнашига ишониб эридан ажраб ўтирибди” .

Йўқ , нега у бахтсиз бўлиши керак экан? бошқалар хам бахтсиз бўлсин! У токи эртаси куни тонгда икки севишган қочиш маҳалида пичоқни Файзулланинг сумкасига тиқиб қўяди. Аммо вазият янада таранглашади. У Файзулланинг қотил дея гумон қилишларини синглиси эса шерикликда айбланишини хам биларди.