Tasodifiy hikoya: Kolejda bulgan voqea!
Xullas bu voqea bo'lganiga ko'p bo'lmadi! Kolejda bir o'qituvchim bor ismi Feruz informatikadan dars...davomi

ҳисобга олиб, таом олиб кетган йигит ортидан яна бошқа йигитларни ҳам жўнатиб турди. Натижада кўп ўтмай тўртта қурол қўлга кирди. Ош ҳам бегона бўлмади.

* * *


"Қисиқ кўз"нинг ошхонада бир шиша виски билан пайдо бўлиши Зайни учун айни муддао эди.
– Ув-в, шунақа ҳунарим ҳам бор, де.
– "Йигит кишига қирқ ҳунар оз" деганлар.
– Сендан Гого жуда хурсанд.
– Сен-чи?
– Мени ниманг билан хурсанд қила олардинг?
– Ажойиб қизсан. Сени ёқтириб қолдим.
– Комплиментинг ёмонмас.
– Паловдан еб кўрдингми?
– Йўқ.
– Ма, татиб кўр, – деди Зайни қошиқ билан гўшт бўлакчасини қўшиб озгина ошни қизнинг ғунчадек лабига тутди.
Ширакайф Клара уни еб кўрди ва таъми ёқди шекилли, кўзларида учқун порлади ва "Ещё хочу" дея нозланди. Зайни катта ликопни олиб, сергўшт қилиб сузди.
– Вой, намунча кўп?
– Бирга еймиз. Мен ҳам очман.
– Ресторанингни алоҳида хонаси борми ўзи?
– Йўқ.
– Бўпти, кетдик бўлмаса. Ичимлик мендан.
Улар меҳмонлар учун тайёрланган четдаги алоҳида хонага боришди. Клара бақувват йигит бўлган Зайнини бир "имтиҳон қилмоқчи" бўлди. Зайни кўринишдан тўпори бўлгани билан гап-сўзлари жойида эди.
– Мен сени анавиларга ўхшаган "тупой" бўлсанг керак, деб ўйловдим, – деди қиз биринчи қадаҳни уриштира туриб.
– Тўғри, "тупой" эдим. Лекин сенинг нозик қўлларингдан калтак егач, ақл-ҳушим ўзига келди.
Бу гап Кларага ёқди чоғи, "Топишганимиз учун" дея кулиб, қадаҳдагини ютиб юборди. Зайни ҳам қизишиб олди.
Қиз овқатдан кўп емади. Сигарета чекиб, калта юбкали сонларини чалиштириб, юмшоқ ўриндиққа суянди. Зайни навбатдаги қадаҳни тўлдирди ва "жуфт қилайлик" дея ичди-да, товоқдаги барча паловни паққос туширди. Клара сигарета чекаркан, унинг овқат ейиши ва бақувват жуссасини айёрона кузатиб турди.
– Бўпти, энди дам оламиз. Мен душ қабул қилай, – деди у эснаб.
– Яна биттадан уриб олайлик, – деди Зайни шоша-пиша.
– Кейин орқамни ишқаб қўясан, хўпми?
– Бўлди. Гап йўқ! – деди Зайни ҳаяжон билан ва девордаги соатга кўз ташлаб олди.
Тўққиз бўлибди. Ташқарида, катта зал томондан элас-элас мусиқа садолари келарди. Роҳатбахш душ уларни бағрига олди...
...Клара қотиб ухлаб қолди. Зайни аста ўрнидан турди-да, қизнинг оёқ-қўлларини қандай боғлаш ҳақида ўйланиб қолди. Чунки у уйғониб кетса, Зайнининг дабдаласини чиқариб, еган ошини бурнидан келтириши турган гап. Йигит буни тасаввур қилиб чўчиб кетди. Агар имконият қўлдан бой берилса, ишлар бошқача тус олиши ва ҳозирги режаси барбод бўлиши ҳам мумкин.
Йигит тузукроқ боғлоғич тополмади ва қўллари титраб вискидан бўшаган шишани қўлига олди. "Кечир мени, Клара. Сен ҳақиқатан ҳам ҳусн-жамолда тенги йўқсан. Аммо тарбиясизсан, кўп гуноҳ ишлар қилиб келгансан. Эҳ, сен кимнингдир яхшигина ёри, севимли хотини бўлишинг мумкин эди. Ҳозир бўлса душманимсан. Сен менинг неча-неча юртдошларимни хўрлаяпсан. Сен жазога лойиқсан", – дея хаёлан ҳайқирди-да, қизнинг бошига қарата бир туширди. Қиз типирчилади ва тепмоқчи ҳам бўлди, аммо тўшак халақит қилди. Ҳушидан кетди. Зайни аввал унинг оёғини ўз камари билан, бир қўлини бўлса қизнинг юбкасидаги, иккинчисини сумкачасининг камари билан каравот оёқларига яхшилаб боғлади. Сўнгра тез кийиниб ташқарига отилди. Аммо унга бир соқчи хитоб қилди:– Ҳой, сен қаёққа? Бу ерда нима қилаяпсан?
– Клара биланман. Сигарета керак эди. Топиладими?
– Топилади. Икки дона етадими?
– Етади.


Соқчи ёнини кавлаштираётган маҳали Зайни унинг бўйнига икки зарб туширди. Сўнгра қуролини тортиб олди-да, қўндоғи билан бошига туширди. Хаёлига бир фикр келди. Соқчи ўзига келиши мумкин. Шунинг учун уни тез судраб Кларанинг олдига олиб кирди. Ечинтирди. Қизнинг ёнига ётқизди ва улар устига тўшакни ташлади-да, қуролни олиб чиқиб кетди.
Ўша тунда деярли барча ишлар кўнгилдагидек кечди. Аммо аввал келган йигитлардан икки киши ҳалок бўлди. Барча қочиш ишларига бош-қош бўлган Хумора ва Шамсиялар ҳам бу дунёни тарк этишди.

* * *
Кайфи ошган Шамсия қочиш операциясининг кўнгилдагидек ўтиб бораётгани учунми, ёхуд разолат устидан ғолиблик нашидасиданми, ҳар ҳолда қасд олаётганини ошкора намойиш қилиб ҳаётдаги адашганлик аламини Гого ва унинг гумашталаридан олмоқчидек, уларнинг устидан мириқиб кулмоқчи бўлди. У гандираклаб Гогонинг ёнига келди-да, сўнгра ароқ тўлдирилган қадаҳни қўлига тутди. Ҳамманинг эътиборини ўзига қаратиб гўё қадаҳ сўзи айтмоқчидай бўлиб, қўлини баланд кўтарди. Бу пайтда ароқхўр каззоблар ҳар қаерда бир-бирлари билан аралаш-қуралаш, маст-аласт ағанаб ётишарди. Шамсия қўлидаги ароқ тўлғизилган қадаҳни ерга бир уриб синдирди ва тантанавор равишда даврадошларга қарата рус тилида қичқирди:
– Сенлар ҳамманг ифлос, зўравонсанлар! Одамларни хўрлаб, устларидан кулмоқчи бўлаяпсанларми, ҳали! Мана!.. – деди у беҳаёларча бош бармоғини ўрта ва кўрсаткич бармоқлари орасига олганча кўрсатиб. – Сенлар одам эмас, чиркин мавжудотсанлар!
– Йўқотинглар бу манжалақини! – бақирди Гого ранги гезариб.
Икки бақувват соқчи унга ёпишди. Судраб четга олиб кетишаркан, қиз бор овози билан қичқирарди:
– Сен ҳамманг спидсан, спид!
– Бас қил! – дея қичқирди Гогонинг Чумак исмли ўринбосари қучоғида ўтирган Хумора.
– Тўхта! – қичқирди Гого. – Нима деяпти у? Қанақа спид? Ким спид?!
– Биз сенларга юқтириб бўлдик! Энди онангни кўрасанлар! – дея беҳаёларча қичқирди Шамсия ва хохолаб кула бошлади.
– Қўйвор уни! – дея қичқирди Чумак ва Хуморани қучоғидан итқитиб ташлади.
Чумак ёнидан тўппончани чиқарди-да, тўсатдан Шамсияга қарата ўқ узди. Ўқ еган Шамсия юз тубан гурсиллаб йиқилди. Қотил "Вот тебе, спид!" деб қўйди. Хумора қўрққанидан эшик томон қочди. Унинг ортидан ҳам ўқ отилди. Лекин тегмади. Аёллар қий-чув кўтаришди. Чумак Хуморани қува кетди. Гого ва баъзилар бўлаётган воқеадан қотиб қолишганди. "Ростдан ҳам юқтириб олган бўлсам-а" деган нохуш ўй уларни хавотирга солиб қўйганди. Изтиробда жон ҳовучлаб қочган Хумора бир баланд қирғоққа келиб қолди ва ўзини сувга ташлади. Аммо у ер сув эмас, гази чиқиб турган ботқоқлик эди. Чиркин замин уни ўз бағрига тортиб кетди.


Қизнинг ортидан тўппонча отиб чиққанини кўрган Жўшқин пайт пойлаб туриб Чумакка ташланди. Тўппончасини олиб дўнг пешонасига боплаб бир туширди. Бу билан меҳмонхонага томон ҳужумни бошлаб берди. Базми жамшид барҳам топди. Кўп ўтмай Гого, унинг тансоқчилари ва меҳмонлари шахта исёнчиларига таслим бўлди. Зайнининг буйруғи билан барча йиғиштириб олинган қуролларнинг затворлари ва ўқдонлари ботқоқликка итқитилди ёки тош билан пачоқланиб яроқсиз ҳолатга келтирилди. Қўлга олинган қулдорларнинг оёқ-қўллари боғлаб чиқилди. Ҳамма бандилар бир хонага қамаб қўйилди. Гогонинг киссасидан сейф калити олиниб, бандиларнинг ҳужжат ва пуллари қўлга киритилди. Пул ҳар бир кишига, жумладан, қурбон бўлганлар учун ҳам тенг тақсимланди. Сўнгра машиналарга чиқишиб, жаҳаннамни тарк этишди. Юздан зиёд гастарбайтерлару турли юмуш билан келиб, зўравонлик билан олиб кетилган кишилар сиқилишиб ўтирган машиналар понтон кўприги орқали ўтиб, она юртлари сари равона бўлдилар.
Эртасига бу ерни ФХХ аскарлари эгаллашди. Улар вертолётларда етиб келишди, аммо жиноятчилар билан жанг қилиш бу сафар уларга насиб этмади.