Tasodifiy hikoya: "FARISHTA"- ozimni hayotim qisqacha
Salom mening birinchi va oxirgi muhabbatim. Bu mani sizga songi sozlarim. Man siz bilan birga boloma...davomi

Erofentezi: Ilk uchrashuv(ibtido)

Добавил:	!(((((Ghoul)))) (28.07.2017 / 19:53)
Рейтинг:	(0)
Прочтений:	15439
Комментарии:	9

Muallif: Ghoul

Hikoyada senzura qo'yilmagan. Shu sababdan barcha asabi bo'shlar va ko'ngli noziklar o'qimasin.
(P/S: o'chgani u.n to'ldirilib va tuzatilib yozilgan hikoya)

"Bu voqea kechagidek yodimda. O'shanda 7 yoshda edim. Maktabga endi chiqishim kerak bo'lgan paytlar. Bobom katta cho'pon edilar. Yoz kelishi bilan podani va ko'chlarini olib bir haftalab tog' va uning etaklari tomon ketardilar. O'sha yil yozda men ham ularga ergashdim. Ota-onamning noroziliklariga tixirlik qilaverganimni ko'rgan bobom ularni tinchlantirib meni o'zlari bilan olib ketdilar. Qishloqdan uzoqlashar ekanmiz mening ko'kragimga shamol tegib, podaga ishim bo'lmay chopqillab yon-atrofni kuzatib ketardim. Kun oqqanda tog' bag'riga podani chiqargandik. Kech tusha boshlagancha bobom kapa tikladilar. Kapada birinchi mo'jizali tunni o'tkazgach, ertaga bir olam kuch-g'ayrat bilan yon atrofni sayr qilardim. Lekin adashib qolishdan qo'rqib poda va bobom ko'rinadigan joylargacha borib kelardim. Voqea 4-kun bo'ldi. Podadan ko'z uzmagan bobomning ko'zini shamg'alat qilib qochib qoldim. Tabiatni kuzatarkanman bu yerlar ancha qizdira boshlagani uchun soya axtardim. Uzoqda daraxtlar qorasi ko'rinardi. Bobom tarafga qaradim. O'ylashim bo'yicha u yoq tomonga bobomni yo'qotib qo'ymay borsam bo'lar edi. 15 daqiqa yurib daraxtlar oldiga keldim. Bu yer nafaqat daraxtzor balki kenggina maydoncha ham ekan. Bu tekis maydonchada katta-katta 4-5 ta daraxt va o'rtasini kesib o'tgan irmoq bor edi. Irmoq pastga jar tomonga
oqib ketardi. Shu irmoq bo'lmasa bu tomon jarligini bilmasdim. Chunki jardan baland,qalin yong'oqlar o'sib maydonchaga chiqqan, jar og'zini xuddi qopqonga qo'yilgan shox-shabbadek to'sib turardi. Maydonchadan jar tomonga sal nariroqdan ozgina tushish mumkin. O'sha yer panaroq va u yer ham yana bir kichikroq tekislik edi(bu yerni mufassal ta'riflay olishimga sabab men bu yerga yana qaytdim). Chanqaganim uchun irmoqdan to'yib sipqordim. Charchaganim uchun katta daraxt soyasida dam olaman deb uxlab qolibman.
Ko'zimni ochganimda atrofni vahimali tun egallagan, osmon son-sanoqsiz yulduzlarga to'la, oy ham to'lishib atrofni yoritsa-da ko'nglim yorishmasdi. Yosh emasmanmi yig'lashdan beri bo'lganimda shamol esgandek tuyulib, yong'oq shoxi silkina boshladi. Shoxning tepasida yorug'lik paydo bo'ldi. Ko'zim moshday ochilib yurag'imga g'ulg'ula tushganda bu yorug'lik allaqanday sharpa ekanligini ko'rdim. Dod deb yuboray deganimda qandaydir kuchli bosimni sezdim va tilim aylanmay karaxt bo'lib qoldi. Etim muzlab, yuragim uvisha boshladi. Shoxga minib olgan sharpa asta men tomonga go'yo uchib kelar, yo'q, aslida u o'tirgan shox men tomon o'sib kelardi. Miyam ezilar darajaga yetganda, u menga 3 qarich masofada baqrayib qoldi. U o'zidan ko'krang nur taratar, egnida allaqanday juldur kiyimlar, yuzi cho'zinchoq, tim ko'k sochlari uzun, qoshlari yo'q, burni qirrasimon va uzun, badbashara maxluq edi. Bir qo'lini cho'zganida men qandaydir ongsizlik holatiga o'tib, manqurtga aylanib qoldim va
beixtiyor qo'limni cho'zdim. Zo'r bosim ostida unga qaraganimda men hali sezmagan og'zida allaqanday ayyorona tabassum balq urdi. Qo'limni ushlaganini bilaman, u shamol tezligida meni jarga tortib ketdi. Qo'limda kuchli og'riq tuyib ko'zlarimni yumdim va hushimni yo'qotdim. Ko'zimni ochishim bilanoq miyam yana karaxt ahvolda qoldi. Lekin atrofni idrok qila boshladim. Bola bo'lsam ham ko'rgan manzaram ko'nglimni ozdirib yubordi. Lekin hech narsani his qilmasdim: oyoq-qo'lim shol, ko'zlarim ochildi-yu faqat ular tomonga tikilib qolib qayta yumilmayapti, miyam mavhum bosim ostida, tilim qotgan. Ammo ko'rayotganlarim yosh boshimda kinotasmadek muxrlanib borardi...
Ulkan yong'oq poyalari ostida 3-4 gulxan yoqilgan. Atrofida odam gavdali, yalang'och, junli, semiz, badbashara maxluqlar jazavaga tushgandek raqs tushishyapti. Ularning o'rtasida esa ayol kishini ko'rdim. Maxluqlar endi cho'kka tushib o'ynay boshlaganda ayolning yalang'och badaniga ko'zim tushdi. U mast odamdek gandiraklar, atrofdagi maxluqlarning o'kirishlariga (balki shunday qo'shiq aytishar) o'zicha raqs tushardi. Maxluqlar biroz jazavaga tushib o'ynagach birdan quturib ketishgandek bo'ldi. Ular ayolning badanlarini, ketlarini silar oyoqlariga yopishishardi. Taxminan 5-6 chog'liq maxluq bitta ayolga yopishishgan. Biri oyoq barmoqlarini, boldirlarini yalab tashlasa, boshqasi sonlarini tishlardi. Ayolni ohista yiqitib, ikkitasi ikki oyog'idan tortib, uning boldirlarini, sonlarini yalab,tishlay, ezg'ilay boshlashdi. Biri oyoqlari orasiga kirib katta asbobini zarb bilan ayolning ichiga tiqib,old-orqaga harakatlanar. Ikkitasi ayolning katta ko'kraklariga zulukdek yopishib olishgan. Yana biri kelib uning tim qora sochlaridan tortib asbobini og'ziga tiqib, tiqilib qolgunicha kirgizib chiqarar, ayol esa jonsiz qo'g'irchoqdek edi(ularning jirkanch aloqasini ham unutolmadim, voyaga yetganimda tushunganman o'shanda aqlim yetmagan narsalarga). Ularning harakatlaridan ko'nglim aynib ko'zimni olib qochganimda yana ikki ayol bilan shu vahshiyona holat kechayotganini ko'rdim. Birdan yana avvalgi holatga tushdim: tanamda son-sanoqsiz chumolilar o'rmalagandek bo'lib, miyamda kuchliroq bosim paydo bo'lganida qarshimda yana o'sha ko'k bashara turardi. U nimalardir dedi. Mening esa ko'zlarim yumila boshladi. Tuyqus yengil shabadani his qildim. Qulog'imga po'latning jaranglagan ovozi eshitildi-yu hushimni yo'qotdim".
Bunyod ismli bu yigitcha bo'lib o'tgan voqeani faqat shu yerigacha xuddi hali ham ko'rib turgandek aytib bergandi. Ertasi kuni Bunyod o'zini uyida ko'zini ochdi. Ota-onasi tepasida giryon. Bobosining aytishicha bir cho'pon yigit yarim tundan oshganda Bunyodni qo'lida dast ko'tarib hali ham uni qidirib topolmayotgan bobosiga hushsiz holda keltirib beradi. Boboga bolakayni bir jiyda tagidan hushsiz yotganida topib olib shu holda olib kelganini aytgan yigit yana iziga qaytib ketadi. Bobo tong otguncha nevarasiga turli kalima-yu duolar o'qib, erta saharda uni uyga olib keladi.
Nima bo'lganini so'ragan ota-onasiga yoshgina Bunyod uxlab qolganini ayta oldi xolos. Go'dak kecha tunda bo'lib o'tgan voqeani aytishga nechog'lik urinmasin tilidan bitta ham so'z chiqmas edi. Shu sirli va dahshatli voqeaga ham qariyb 9 yil bo'libdi. Bunyod bu orada maktabini tinchgina o'qib bitirdi. Keyingi hayoti o'sha uchrashuvdan so'ng ancha izga tushib shu holda davom etishi kerak edi. Lekin Bunyod bu hali hayotidagi ilk uchrashuv ekanligini bilmagandi o'shanda. Yana qayta uchratishini bilmagandi. . .

Davomi bor. Birinchi qism tugadi. E'tiboringiz uchun rahmat. Hurmat bilan Ghoul. Uzbxxx uchun maxsus 2017-yilda yozildi. Kuting. Asosiy voqealar hali oldinda. (Bu yog'i reklama )