Tasodifiy hikoya: seks sher
Dom oralab ketib boryatsam. Bir gözal qiz qales deb qoldi. Turib ketdi haligi narsam. Uni rosa si...davomi
Dom oralab ketib boryatsam. Bir gözal qiz qales deb qoldi. Turib ketdi haligi narsam. Uni rosa si...davomi
Библиотека | Qarindoshlar (Insent) | MUHABBAT JILG`ALARI: Do`stim UCHUN...
Shahrizodani oyisi Nargiza xolam ko`rindilar. Darov ular bilan salomlashdim.
- Bolam ovqatga chiq... -dedilar.
- Ovqatni anovi qilyabdimi?
Shahrizodani nazarda tutdim.
Nargiza xolam kuldilar.
- Ha...
- Unda chiqmiman, bu qizizi qo`li biram bemazaaa!
- Nima? Hechamda, -qo`llarini beliga tiradi, - Yemasez zaharni yeng!
Nargiza holam biqinidan bir burab qo`ydilar.
- Bir shapatilab urib ham qo`ying bu shallaqini.
Nargiza holam Shahrizodani yelkasini yengil shapatiladilar.
- O`zi men o`gayman, hammalaringiz meni ho`rsaysilar! -dedi yolg`ontakan araz qilib zinadan pastga tushib ko`zgan g`oyib bo`ldi. Ammo ovozi kelib turardi, artizon shildirashidan chelakka suv olayotgani va xovliga salqinlik uchun suv sepayotgani eshitilardi.
- Bu kishim! - oyisiga arzu hol qildi, - Bizni olib ketgani kelmadi. Hozir darov kelaman dediyu g`oyib bo`ldi. O`rgildim mashinasi bor to`kisdan...
Nargiza holam kulib bir bosh chayqab qo`ydilarda uyga kirib ketdilar. Shahrizoda javranib xontaxta, dasturxon ko`tarib o`tdi. Keyin piyonali shiqirlab yuvilgani eshitildi. Kechki ovqat uchun dasturxon yozayotganini tushunardim. Hovlidan esa hamon uni ovozi kelardi. Menga teqqazib allanimalar deb javranib yurardi.
- Shahrizodaaaa... Hovv Shahrizodaaa... Zodaaa!
Chaqirdim ovozini pastlatib.
- Himmm! Nima?
Zinaga ko`tarib qoshlarini chimirdi.
- Ikkita aftabusga o`tirsang bir pasta kevolasan. Nari borsa 3 ming puling ketadi. Atiga 3 ming sarflab shuncha jiging chiqyabdimi?
- Gap pulda emas!
- Unda nimada?
- Gap vadada, vada bergandan keyin bajaradi o`g`il bola...
Ohirgi gapiga biroz ohang berib gapirdi. Nafsonyatimga tegishini o`zi ham sezib darov boshqa tomonga o`zgartirdi.
- Sobir to`g`risini ayting bizni atay olib ketgani kelmadiz? -dedi.
- Otashni ko`rgani borgandim. Biroz ko`p qolib ketdim. Buncha vaqt kutib turmasdilaring, ketib bo`lgansilar deb bormadim... -dedim.
Rosti umuman yodimdan ko`tarilgandi. Otabekni oldidan chiqqanimdan keyin boshimda boshqa hayol bo`lib vadamni unitibman.
- Otabek yaxshiykanlarmi? Qizaloqlari tuzukmikan?
Shahrizoda Otabekni oldiga borganimni eshitib darrov yumshadi.
- Yaxshi ekan...
Bu orada dadam kelib qoldilar.
- Hov Zoda ertaga gaplashamiz! Ha aybimni yuvish uchun ertaga musqaymoq olib beraman... -dedimu pastga tushdim, dadam bilan salomlashish uchun.
Shahrizoda ham huddi Otabek kabi meni eng yaqin do`stim. Buni ustiga u bilan darvozamiz yonma-yon qo`shnimiz, o`rtamizni birgina 3 metrli devor ajratib turadi. Bolaligimizdan shu devor bizni aloqa vositamiz bo`lgan. Otabekni sotib yuborgan hovlisi ham ko`chani u yuzida ikki hovli narida edi. Uchalamiz, birga boxchaga so`ng maktabga borganmiz. Keyinchalik Shahrizoda bilan bir oliygohda o`qidik va bir ishxonada ishlaymiz. Biz uchalamiz qalin do`stmiz. Shahrizoda bilan tez-tez baxslashib turamiz. Ko`pda unga qattiq gapirvoraman, lekin beyg`aras. Shahrizoda o`zini hafa bo`lganday ko`rsatsada, aslida hafa bo`lmaydi. Qalbi beyg`ubor qiz, so`zlarimni o`ziga olmaydi, men eng yaxshi do`sti ekanligimni juda yaxshi biladi.
Men... Men... Men aslida Shahrizodani yaxshi ko`raman. Esimda birmarta unga ko`nglimni ochgandim. O`shanda 7 yoki 8 sinfda o`qirdik. Qanchalik jasorat to`plab sevgimni aytgan edim. U esa e`tiborsiz qoldirgandi. O`shanda tushungandimki biz do`stlik chegarasidan nari o`tolmas ekanmiz...
Lekin umid bilan yashashda kutishda davom etaman, bir kun do`stlik muhabbatga aylanishiga ishonaman...
* * * * *
Oyimning ovqatlari pishib, dasturxon yozdilar. U-yoq-bu yoqdan gaplashib dadam, oyim uchalamiz kechki ovqatni yedik. Dadam ovqatni yeb bo`lib, shukrona aytarkanlar, shirin taom pishirganlari uchun oyimni maqtab, minadorchilik bildirishdi. Odatka ko`ra dasturxon atrofida biroz suxbat quramiz, dadam hol ahvol, ishdagi yutuqlar haqida so`raydilar.
- Ho`sh o`g`lim, ishlaring qanday ketyabdi?
- A`lo... - paketdagi pulni olib damamni yonlariga qo`ydim, - Bugun maosh olgandik...
Dadam pulni olarkanlar, sog`liq-salomatlik, ishlarim rivoji, topganimga baraka so`rab duo qildilar...
Shundan keyin oraga biroz skut cho`mganidan foydalanib so`z qotdim:
- Dada, oyi mashinani soataman!
Ikkovlarini yuzlarida ham hayrat va hovotir alamotlari ko`rindi.
- Tinchlikmi?
- Ha... Dada, oyi Otabekni rahmatli dadasi, oyisi ham olamdan o`tib ketishgan. Ikkalangiz bosh bo`lib Otabekni uylab qo`ysak degandim...
Oraga yana skunat cho`kdi. Dadam o`ychan oyimga, oyim esa dadamga qarab qo`yishdi. Dadam mamnun bosh irg`adilar.
- Yaxshi o`ylabsan o`g`lim, Otabek tilla yigit, u ham o`z o`g`limizday nega endi uylab qo`ymas ekanmiz! -dadam g`urur bilan, qaddilarini ko`tardilar, - Mashinani sotaman deb yurma, ozgina yeg`ib qo`yganimiz bor yetadi... -dedilar fahir bilan yelkamga qoqib.
Oyim esa mehir bilan yelkamni siladilar.
- Men qachon kelinimni qo`lidan cho`y ichaman?
- Vaqti kelganda!
Mamnun qo`shni uy tomon qarab qo`ydim.
- Do`stiga sadoqatli o`g`lim!
Mehirlari toshib ketdimi oyim boshimni silab erkatdilar.
- Oyi. Otabek kelib ko`z ostiga olgani aytsa, tezda o`ziz sovchi bo`lib boring. O`zi zo`rg`a ko`ndirdim yana fikridan qaytib qolmasin.
* * * * *
Joyimda yotgancha o`yga tolaman. Ota onamni meni tushunganlaridan, juda baxtiyorman. O`zi shuni kutgandim. Ular ham Otabekni yaxshi ko`rishadi. Dadam aytganlariday Otabek tilla yigit, o`z xulqi, sahovati bilan ko`plarni mehrini qozongan. Oyim Otabekni bilgan odamni uyiga sovchi bo`lib borishsa, hech ikkilanmay qizini bersa kerak!
Bir voqea hech esimdan chiqmaydi. Inistitutda birinchi bosqichda o`qirdim. U paytda dadam ancha dardman edilar. Oylamizni daromad manbayi butkul uzulgan. Oyim unda bunda narsa to`qib oyla tebratib turar edilar. O`zim boshqa viloyatda yotib o`qirdim. Ayni kuzni sovuq oyida dadam kasal bo`lib kasalxonaga yotdilar. Bitta buyrak butkul ishdan chiqqan. To inistututdan ruxsat olib kelgunimcha, dadamni aperatsiya qilib bitta buyraklarini olib tashlashgan ekan. Borganimda endigina ranimatsiya bo`limidan palatga olishgan. Kutush zalida oyim va Otabek kutib olishdi. Ko`p o`tmay dadam o`zlariga keldilar.
Kuchli hayjon va qo`rquvda do`ktirni oldiga kirdim. Dadamni ahvolini so`radim. Do`ktir tinchlantirdi, og`iri ortda qolibdi. Aytishicha bitta buyrak bilan ham narmal hayot kechirsa, uzoq yashasa bo`lar ekan. Do`ktirni tushuntirib berganlaridan keyin ancha ko`nglim taskin topdi.
- Do`ktir qancha to`lashim kerak?
Cho`ntagimda aytarli pul ham yo`q, lekin baribir bunday aperatsiyalar tekinga bo`lmaydi.
Do`ktir hayron bo`ldi.
- Akayz hamma dorilarni olib keldi. Haqqini to`lab qo`ygan...
Akayz deganda Otabekni nazarda tutganini darov tushundim.
- Rahmat! -dedimu, do`ktir oldidan chiqdim. Kutush zalida, Otabek oyimni yonlarida o`tirgancha onamga dalda berardi. Negadur shu topda mijjamga yo`sh quyulib ketdi. Shosha pisha ko`zyoshlarimni yashirdim.
Aytgan birgina so`zim, menga joy bo`shatayotgan do`stimga qarab hira
- Bolam ovqatga chiq... -dedilar.
- Ovqatni anovi qilyabdimi?
Shahrizodani nazarda tutdim.
Nargiza xolam kuldilar.
- Ha...
- Unda chiqmiman, bu qizizi qo`li biram bemazaaa!
- Nima? Hechamda, -qo`llarini beliga tiradi, - Yemasez zaharni yeng!
Nargiza holam biqinidan bir burab qo`ydilar.
- Bir shapatilab urib ham qo`ying bu shallaqini.
Nargiza holam Shahrizodani yelkasini yengil shapatiladilar.
- O`zi men o`gayman, hammalaringiz meni ho`rsaysilar! -dedi yolg`ontakan araz qilib zinadan pastga tushib ko`zgan g`oyib bo`ldi. Ammo ovozi kelib turardi, artizon shildirashidan chelakka suv olayotgani va xovliga salqinlik uchun suv sepayotgani eshitilardi.
- Bu kishim! - oyisiga arzu hol qildi, - Bizni olib ketgani kelmadi. Hozir darov kelaman dediyu g`oyib bo`ldi. O`rgildim mashinasi bor to`kisdan...
Nargiza holam kulib bir bosh chayqab qo`ydilarda uyga kirib ketdilar. Shahrizoda javranib xontaxta, dasturxon ko`tarib o`tdi. Keyin piyonali shiqirlab yuvilgani eshitildi. Kechki ovqat uchun dasturxon yozayotganini tushunardim. Hovlidan esa hamon uni ovozi kelardi. Menga teqqazib allanimalar deb javranib yurardi.
- Shahrizodaaaa... Hovv Shahrizodaaa... Zodaaa!
Chaqirdim ovozini pastlatib.
- Himmm! Nima?
Zinaga ko`tarib qoshlarini chimirdi.
- Ikkita aftabusga o`tirsang bir pasta kevolasan. Nari borsa 3 ming puling ketadi. Atiga 3 ming sarflab shuncha jiging chiqyabdimi?
- Gap pulda emas!
- Unda nimada?
- Gap vadada, vada bergandan keyin bajaradi o`g`il bola...
Ohirgi gapiga biroz ohang berib gapirdi. Nafsonyatimga tegishini o`zi ham sezib darov boshqa tomonga o`zgartirdi.
- Sobir to`g`risini ayting bizni atay olib ketgani kelmadiz? -dedi.
- Otashni ko`rgani borgandim. Biroz ko`p qolib ketdim. Buncha vaqt kutib turmasdilaring, ketib bo`lgansilar deb bormadim... -dedim.
Rosti umuman yodimdan ko`tarilgandi. Otabekni oldidan chiqqanimdan keyin boshimda boshqa hayol bo`lib vadamni unitibman.
- Otabek yaxshiykanlarmi? Qizaloqlari tuzukmikan?
Shahrizoda Otabekni oldiga borganimni eshitib darrov yumshadi.
- Yaxshi ekan...
Bu orada dadam kelib qoldilar.
- Hov Zoda ertaga gaplashamiz! Ha aybimni yuvish uchun ertaga musqaymoq olib beraman... -dedimu pastga tushdim, dadam bilan salomlashish uchun.
Shahrizoda ham huddi Otabek kabi meni eng yaqin do`stim. Buni ustiga u bilan darvozamiz yonma-yon qo`shnimiz, o`rtamizni birgina 3 metrli devor ajratib turadi. Bolaligimizdan shu devor bizni aloqa vositamiz bo`lgan. Otabekni sotib yuborgan hovlisi ham ko`chani u yuzida ikki hovli narida edi. Uchalamiz, birga boxchaga so`ng maktabga borganmiz. Keyinchalik Shahrizoda bilan bir oliygohda o`qidik va bir ishxonada ishlaymiz. Biz uchalamiz qalin do`stmiz. Shahrizoda bilan tez-tez baxslashib turamiz. Ko`pda unga qattiq gapirvoraman, lekin beyg`aras. Shahrizoda o`zini hafa bo`lganday ko`rsatsada, aslida hafa bo`lmaydi. Qalbi beyg`ubor qiz, so`zlarimni o`ziga olmaydi, men eng yaxshi do`sti ekanligimni juda yaxshi biladi.
Men... Men... Men aslida Shahrizodani yaxshi ko`raman. Esimda birmarta unga ko`nglimni ochgandim. O`shanda 7 yoki 8 sinfda o`qirdik. Qanchalik jasorat to`plab sevgimni aytgan edim. U esa e`tiborsiz qoldirgandi. O`shanda tushungandimki biz do`stlik chegarasidan nari o`tolmas ekanmiz...
Lekin umid bilan yashashda kutishda davom etaman, bir kun do`stlik muhabbatga aylanishiga ishonaman...
* * * * *
Oyimning ovqatlari pishib, dasturxon yozdilar. U-yoq-bu yoqdan gaplashib dadam, oyim uchalamiz kechki ovqatni yedik. Dadam ovqatni yeb bo`lib, shukrona aytarkanlar, shirin taom pishirganlari uchun oyimni maqtab, minadorchilik bildirishdi. Odatka ko`ra dasturxon atrofida biroz suxbat quramiz, dadam hol ahvol, ishdagi yutuqlar haqida so`raydilar.
- Ho`sh o`g`lim, ishlaring qanday ketyabdi?
- A`lo... - paketdagi pulni olib damamni yonlariga qo`ydim, - Bugun maosh olgandik...
Dadam pulni olarkanlar, sog`liq-salomatlik, ishlarim rivoji, topganimga baraka so`rab duo qildilar...
Shundan keyin oraga biroz skut cho`mganidan foydalanib so`z qotdim:
- Dada, oyi mashinani soataman!
Ikkovlarini yuzlarida ham hayrat va hovotir alamotlari ko`rindi.
- Tinchlikmi?
- Ha... Dada, oyi Otabekni rahmatli dadasi, oyisi ham olamdan o`tib ketishgan. Ikkalangiz bosh bo`lib Otabekni uylab qo`ysak degandim...
Oraga yana skunat cho`kdi. Dadam o`ychan oyimga, oyim esa dadamga qarab qo`yishdi. Dadam mamnun bosh irg`adilar.
- Yaxshi o`ylabsan o`g`lim, Otabek tilla yigit, u ham o`z o`g`limizday nega endi uylab qo`ymas ekanmiz! -dadam g`urur bilan, qaddilarini ko`tardilar, - Mashinani sotaman deb yurma, ozgina yeg`ib qo`yganimiz bor yetadi... -dedilar fahir bilan yelkamga qoqib.
Oyim esa mehir bilan yelkamni siladilar.
- Men qachon kelinimni qo`lidan cho`y ichaman?
- Vaqti kelganda!
Mamnun qo`shni uy tomon qarab qo`ydim.
- Do`stiga sadoqatli o`g`lim!
Mehirlari toshib ketdimi oyim boshimni silab erkatdilar.
- Oyi. Otabek kelib ko`z ostiga olgani aytsa, tezda o`ziz sovchi bo`lib boring. O`zi zo`rg`a ko`ndirdim yana fikridan qaytib qolmasin.
* * * * *
Joyimda yotgancha o`yga tolaman. Ota onamni meni tushunganlaridan, juda baxtiyorman. O`zi shuni kutgandim. Ular ham Otabekni yaxshi ko`rishadi. Dadam aytganlariday Otabek tilla yigit, o`z xulqi, sahovati bilan ko`plarni mehrini qozongan. Oyim Otabekni bilgan odamni uyiga sovchi bo`lib borishsa, hech ikkilanmay qizini bersa kerak!
Bir voqea hech esimdan chiqmaydi. Inistitutda birinchi bosqichda o`qirdim. U paytda dadam ancha dardman edilar. Oylamizni daromad manbayi butkul uzulgan. Oyim unda bunda narsa to`qib oyla tebratib turar edilar. O`zim boshqa viloyatda yotib o`qirdim. Ayni kuzni sovuq oyida dadam kasal bo`lib kasalxonaga yotdilar. Bitta buyrak butkul ishdan chiqqan. To inistututdan ruxsat olib kelgunimcha, dadamni aperatsiya qilib bitta buyraklarini olib tashlashgan ekan. Borganimda endigina ranimatsiya bo`limidan palatga olishgan. Kutush zalida oyim va Otabek kutib olishdi. Ko`p o`tmay dadam o`zlariga keldilar.
Kuchli hayjon va qo`rquvda do`ktirni oldiga kirdim. Dadamni ahvolini so`radim. Do`ktir tinchlantirdi, og`iri ortda qolibdi. Aytishicha bitta buyrak bilan ham narmal hayot kechirsa, uzoq yashasa bo`lar ekan. Do`ktirni tushuntirib berganlaridan keyin ancha ko`nglim taskin topdi.
- Do`ktir qancha to`lashim kerak?
Cho`ntagimda aytarli pul ham yo`q, lekin baribir bunday aperatsiyalar tekinga bo`lmaydi.
Do`ktir hayron bo`ldi.
- Akayz hamma dorilarni olib keldi. Haqqini to`lab qo`ygan...
Akayz deganda Otabekni nazarda tutganini darov tushundim.
- Rahmat! -dedimu, do`ktir oldidan chiqdim. Kutush zalida, Otabek oyimni yonlarida o`tirgancha onamga dalda berardi. Negadur shu topda mijjamga yo`sh quyulib ketdi. Shosha pisha ko`zyoshlarimni yashirdim.
Aytgan birgina so`zim, menga joy bo`shatayotgan do`stimga qarab hira