Tasodifiy hikoya: Эсимга тушганлари
Салом. Шу ёшлик буйдокчиликдаги буган ишлар эсга тушиб кетди. Сизлар билан бахам курмокчи булдим. Ма...davomi
Салом. Шу ёшлик буйдокчиликдаги буган ишлар эсга тушиб кетди. Сизлар билан бахам курмокчи булдим. Ма...davomi
Библиотека | Qarindoshlar (Insent) | MUHABBAT JILG`ALARI: Do`stim UCHUN...
yaqinidagi yemakxonaga taklif qildi. Chaqruviga ijobiy javob berdim va ishim tugagani hamoni uni yoniga bordim. Juda xursand edi, bir necha yildan buyon endi Otabekni bunchalar baxtiyor bo`lganini ko`rishim. U quchoq ochdi. Do`stimni qattiq quchib so`rashar ekanman:
- Baxtli bo`lilar... -yelkasiga qoqtdim, - A`qling kirganidan xursandman... -dedim.
- A`qlimni o`z vaqtida kirib qo`yding... -hursandligidan qo`limni siqib hazilomus kuldi, - O`tir bugun a`qlim kirganini nishonlaymiz.
- Yuzta-yuzta olamizmi? - deb so`radim.
- Ruldasan-u!
- Qishloq yo`lidan yuraman, sekin. Baxting uchun olaylik!
- Mayli unda olamiz! -qo`lini ko`tardi, - Afetsant!
Doyim emas-ku, bazi-bazida o`tirish, zifatlarda 50-50 qip turardim. Otabek ham xotinini qilmishidan keyin tez-tez ichib turishni odat qilgandi. Lekin hech qachon mast bo`lish darajasida ichmas edik.
Maydalab bitta butilkani yarimlatib qo`ygan edik. Nogoh ko`zin bizdan bir necha metrlar narida turgan Shahrizodaga tushdi.
- Otash... Otash qara Zoda...
Shoshgancha og`zidagi aroq hidini ketqazish uchun salat barglaridan chaynadi.
- Uchrashuvga chaqirgandim, kelolmasligini aytgandi. Kech bo`lganda nega keldi ekan?
- Uzur o`rtoq sani noqulay vaziyatda qoldirdim!
Biz pichirlashgunimizgacha Shahrizoda kelib yonimizga o`tirdi.
- Fffuuuuffff! -dedi burni berkitib, salam yo`q alik yo`q. Otash ikkimizga ijirg`anib qarab. - Shayton zahrini ichyabsizlarmi? -dedi.
Otabek ikkimiz ham ayibdorday boshimizni egdik.
- Shahrizodaaaa! -Otabek jilmaydi, - Ohirgisi vada beraman bu ohirgisi...
- Aslida baxtlaring uchun olaylik deb men majburladim... -dedim ayibni bir qismini yelkamga ortib.
- Shuni ichib baxt tilasa odam baxtli bo`larkanmi? -dedi kesatih bilan, -Unda menga ham quying Sobir!
Bey hitiyor butilkani pastga olib yashirib qo`ydim. Shahrizodani biroz jahli chiqqandi, lekin bu gapni jiddiy aytayotganini o`ylamabman!
Yonimdagi ichida bir qultum arog`i bor qadaxni oldi. Biz ``Iiii!`` deyishga ulgurmay ko`tarvordi. Shahrizoda ichishga ichdiyu ammo qattiq afsus qilgani yuzida namoyon bo`ldi. Ko`zlariga yosh quyulib bir necha sonya boshini quyi solgancha og`zi, burnini berkitib turdi. Biz hayrat bilan unga tikilib o`tirardik. Saldan keyin jilmaydi.
- Yana buyuramizmi? -ko`zlari jovdirab bir-bir bizga qaradi. - Afetsant bizga bita aroq opkeling... -dedi ovozini balantlatib.
Otabek tuyqus o`rnidan turib ketdi.
- Yo`q keraymas! -dedi afetsant tomonga bir qarab qo`yib, - Onam haqqi boshqa hech qachon og`zimga olmayman! -dedi, Shahrizodaga mo`ltillab.
Avvallari ham sinfdoshlarimizni to`ylarida yoki vechirlarda, ``Yigitlar erkalab ketib ichmaylar-a! Uydagilar silarga ishonadi!`` deb bizni qaytarib turardi.
Bu gal ham o`ziga hos uslubda bizga saboq berib qo`ydi. Ichkilik ichish judayam hunuk ko`rinishini o`z ishtirokida ko`rsatib berdi.
Do`stimga havas bilan qarayman, chindan baxtli. Shahrizodaday ajoyib qiz uni sevadi. Afsus meni emas uni tanladi.
Baxtiyorligidan, ozroq ichganligidan do`stimni og`zi tinmaydi. Men borligimgami Shahrizoda ham bemalol o`tira olmayabdi. O`zaro pichirlashishlarini ko`rib, bu yerda ortiqcha ekanligimni his qilaman.
Aroq ichib ichimga rosdan shayton kirib olganday. Boshimga bo`lmag`ur fikrlar kela boshladi. Ich-ichimdan Shahrizodadan jahlim chiqardi. Shuncha yurib sevgimni ko`ra olmaganidan achchig`lanardim.
Ichimdagini tasiri kuchayib, yurakdagi achchiq tuyg`yon tashqariga chiqmasidan avval ketishim kerakligini tushunib turardim.
- Zarur ishim boridi, -o`rnimdan qo`zg`aldim, - Do`stlarim silarni yolg`iz qoldiraman! -dedim.
Shahrizoda ham o`rnidan turdi.
- Shom bo`lib qoldi, oyim urushadilar men ham ketaman! -dedi.
Otabek ham cho`ntagini kovlarkan:
- Birga ketamiz enagadan qizimni olishim kerak! -dedi afetsantni imlab chaqrib.
Avval Otabekni qizalog`ini olib, kivartirasiga olib borib qo`ydik. Otabek bilan Shahrizodani quyuq hayrlashishi ko`rib. Ichimni battar it timtaladi. Huddi atayin mani kuydurish uchun til biriktirib olganday baxtini ko`z-ko`z qilishardi. Kayfim borligi sababmi Shahrizodadan rostakamiga nafratlana boshladim.
Uyga qaytarkanmiz jim edik. Oynacha orqali qaradim. Bir holatda oynadan tashqariga qarab o`ltirardi.
- Zoda!
Menga qaradiyu indamadi. Nazarimda ko`zlarida g`azab bor edi.
- Qo`shiq eshitasanmi?
- Yo`q... -dedi keskin ohangda.
- Aravasiga chiqdingmi qo`shig`ini ham aytasan! -diskni qo`ydim. - Talablariga bionan Sherali aka Jo`rayev kuylaydi...
- Sizga aytdim-uuu, qo`shiq eshitmayman! -dedi jahil bilan.
To`satdan menga qarshi bo`lib qolgani battar jahlimni chiqardi.
- Nega baqirasan, mashina meniki istasam qo`shiq qo`yaman, istasan o`zim aytaman...
- To`xtating mashinani, tushib qolaman!
- Tushmisan...
- Nega menga jahil qilyabsiz? -dedi norozi ohangda.
- Kim jahil qilyabdi menmi senmi? Nima arpangni hom urdimmi? He yo`q-bey yo`q ishdan ketding, menga qarashlaring boshqacha, so`zlaring zaharli!
Bir zum jimib qoldida va:
- Siz muz yuraksiz... -dedi o`ziga-o`zi gapirganday past ovozda.
- Muz bilan ham o`t yoqsa bo`ladi! -dedim oynacha orqali qarab, - Bir bo`lak muzni olib, quyosh nurida linza o`rnida foydalanib bir nuqtada ushlab turulsa olov hosil qilish mumkun. Lekin kesakdan hech qachon uchqun chiqarib bo`lmaydi!
U gapim manosini tushunib o`qrayib qaradi. Gapirsa ham ovozini eshitmayin deb qo`shiqni ovozini keskin balantladim.
Oqshom chiroqlari yongan bir mahal,
Yuragim o`zingni qumsar ko`z mahtal.
Uzooq yulduzlarga boqib man sal-sal,
Sani o`ylayman yor, sanii o`ylaymaan.
Qo`shiqqa jo`r bo`lib balan ovozda kuylashni boshladim.
- Sani o`ylayman yoooor, sani o`ylaymaaa-nnnn!
O`tgan chog`i juft-juft yigitlar qizlar, - qo`l ishoram bilan yo`l chetida ko`ringan qizlarni ko`rsatdim,
- Go`zallik baxsh etaaar boqqa gul yuzlaaar.
Yo`lingda termulub, bu qoro ko`zlaaar,
Yo`o`-lingdaaa ter-mmmuulub bu qooo-roo ko`zlarr,
Saaani o`ylayman yor sani o`ylayman.
Sani o`ylaymaaan yor sani o`ylaymaaan.
- Bas qiling... -dedi, oynani berkitarkan.
Men o`zim tomondagi oynalarni polni tushirib qo`ydim. Oynadan kirayotgan shaboda sochlarini to`zg`ata boshladi. Sochlarini epaqaga keltirishga urunarkan, yana o`qiraydi.
Unga beyparvo yana qo`shiqqa jo`r bo`ldim.
- Oqshomda esgandaaa bohor shamoooli,
Hilpirab turganda qizlar rumoooli.
Oqshomda esgandaaa bohor shamoooli,
Hilpirab turganda qizlar rumoooli.
Ko`z oldimda saniy oydek jamoling.
Ko`z oldimda saniy oydek jamoling.
Sani o`ylayman yor sani o`ylayman.
Sani o`ylayman yor sani o`ylaymaaaa-nnnn!
- Bo`ldi qiling...
- Kuylashim yoqmayabdimi? -nay va g`ijjak ohangiga hamohang tebranardim. Avval hecham etibor bermay eshitgan ekanman. Bu qo`shiq menga atab aytilganday. Har bir so`zi qalba ozor beradi. Alam bilan yanada balantroq ovozda jo`r bo`ldim.
- Gullar orooloosaaa sani o`ylayman,
Rasminga qarasam sani o`ylayman.
O`ltirsam ham tursam sani o`ylaymaaaan.
Sani o`ylaymaaan
- Baxtli bo`lilar... -yelkasiga qoqtdim, - A`qling kirganidan xursandman... -dedim.
- A`qlimni o`z vaqtida kirib qo`yding... -hursandligidan qo`limni siqib hazilomus kuldi, - O`tir bugun a`qlim kirganini nishonlaymiz.
- Yuzta-yuzta olamizmi? - deb so`radim.
- Ruldasan-u!
- Qishloq yo`lidan yuraman, sekin. Baxting uchun olaylik!
- Mayli unda olamiz! -qo`lini ko`tardi, - Afetsant!
Doyim emas-ku, bazi-bazida o`tirish, zifatlarda 50-50 qip turardim. Otabek ham xotinini qilmishidan keyin tez-tez ichib turishni odat qilgandi. Lekin hech qachon mast bo`lish darajasida ichmas edik.
Maydalab bitta butilkani yarimlatib qo`ygan edik. Nogoh ko`zin bizdan bir necha metrlar narida turgan Shahrizodaga tushdi.
- Otash... Otash qara Zoda...
Shoshgancha og`zidagi aroq hidini ketqazish uchun salat barglaridan chaynadi.
- Uchrashuvga chaqirgandim, kelolmasligini aytgandi. Kech bo`lganda nega keldi ekan?
- Uzur o`rtoq sani noqulay vaziyatda qoldirdim!
Biz pichirlashgunimizgacha Shahrizoda kelib yonimizga o`tirdi.
- Fffuuuuffff! -dedi burni berkitib, salam yo`q alik yo`q. Otash ikkimizga ijirg`anib qarab. - Shayton zahrini ichyabsizlarmi? -dedi.
Otabek ikkimiz ham ayibdorday boshimizni egdik.
- Shahrizodaaaa! -Otabek jilmaydi, - Ohirgisi vada beraman bu ohirgisi...
- Aslida baxtlaring uchun olaylik deb men majburladim... -dedim ayibni bir qismini yelkamga ortib.
- Shuni ichib baxt tilasa odam baxtli bo`larkanmi? -dedi kesatih bilan, -Unda menga ham quying Sobir!
Bey hitiyor butilkani pastga olib yashirib qo`ydim. Shahrizodani biroz jahli chiqqandi, lekin bu gapni jiddiy aytayotganini o`ylamabman!
Yonimdagi ichida bir qultum arog`i bor qadaxni oldi. Biz ``Iiii!`` deyishga ulgurmay ko`tarvordi. Shahrizoda ichishga ichdiyu ammo qattiq afsus qilgani yuzida namoyon bo`ldi. Ko`zlariga yosh quyulib bir necha sonya boshini quyi solgancha og`zi, burnini berkitib turdi. Biz hayrat bilan unga tikilib o`tirardik. Saldan keyin jilmaydi.
- Yana buyuramizmi? -ko`zlari jovdirab bir-bir bizga qaradi. - Afetsant bizga bita aroq opkeling... -dedi ovozini balantlatib.
Otabek tuyqus o`rnidan turib ketdi.
- Yo`q keraymas! -dedi afetsant tomonga bir qarab qo`yib, - Onam haqqi boshqa hech qachon og`zimga olmayman! -dedi, Shahrizodaga mo`ltillab.
Avvallari ham sinfdoshlarimizni to`ylarida yoki vechirlarda, ``Yigitlar erkalab ketib ichmaylar-a! Uydagilar silarga ishonadi!`` deb bizni qaytarib turardi.
Bu gal ham o`ziga hos uslubda bizga saboq berib qo`ydi. Ichkilik ichish judayam hunuk ko`rinishini o`z ishtirokida ko`rsatib berdi.
Do`stimga havas bilan qarayman, chindan baxtli. Shahrizodaday ajoyib qiz uni sevadi. Afsus meni emas uni tanladi.
Baxtiyorligidan, ozroq ichganligidan do`stimni og`zi tinmaydi. Men borligimgami Shahrizoda ham bemalol o`tira olmayabdi. O`zaro pichirlashishlarini ko`rib, bu yerda ortiqcha ekanligimni his qilaman.
Aroq ichib ichimga rosdan shayton kirib olganday. Boshimga bo`lmag`ur fikrlar kela boshladi. Ich-ichimdan Shahrizodadan jahlim chiqardi. Shuncha yurib sevgimni ko`ra olmaganidan achchig`lanardim.
Ichimdagini tasiri kuchayib, yurakdagi achchiq tuyg`yon tashqariga chiqmasidan avval ketishim kerakligini tushunib turardim.
- Zarur ishim boridi, -o`rnimdan qo`zg`aldim, - Do`stlarim silarni yolg`iz qoldiraman! -dedim.
Shahrizoda ham o`rnidan turdi.
- Shom bo`lib qoldi, oyim urushadilar men ham ketaman! -dedi.
Otabek ham cho`ntagini kovlarkan:
- Birga ketamiz enagadan qizimni olishim kerak! -dedi afetsantni imlab chaqrib.
Avval Otabekni qizalog`ini olib, kivartirasiga olib borib qo`ydik. Otabek bilan Shahrizodani quyuq hayrlashishi ko`rib. Ichimni battar it timtaladi. Huddi atayin mani kuydurish uchun til biriktirib olganday baxtini ko`z-ko`z qilishardi. Kayfim borligi sababmi Shahrizodadan rostakamiga nafratlana boshladim.
Uyga qaytarkanmiz jim edik. Oynacha orqali qaradim. Bir holatda oynadan tashqariga qarab o`ltirardi.
- Zoda!
Menga qaradiyu indamadi. Nazarimda ko`zlarida g`azab bor edi.
- Qo`shiq eshitasanmi?
- Yo`q... -dedi keskin ohangda.
- Aravasiga chiqdingmi qo`shig`ini ham aytasan! -diskni qo`ydim. - Talablariga bionan Sherali aka Jo`rayev kuylaydi...
- Sizga aytdim-uuu, qo`shiq eshitmayman! -dedi jahil bilan.
To`satdan menga qarshi bo`lib qolgani battar jahlimni chiqardi.
- Nega baqirasan, mashina meniki istasam qo`shiq qo`yaman, istasan o`zim aytaman...
- To`xtating mashinani, tushib qolaman!
- Tushmisan...
- Nega menga jahil qilyabsiz? -dedi norozi ohangda.
- Kim jahil qilyabdi menmi senmi? Nima arpangni hom urdimmi? He yo`q-bey yo`q ishdan ketding, menga qarashlaring boshqacha, so`zlaring zaharli!
Bir zum jimib qoldida va:
- Siz muz yuraksiz... -dedi o`ziga-o`zi gapirganday past ovozda.
- Muz bilan ham o`t yoqsa bo`ladi! -dedim oynacha orqali qarab, - Bir bo`lak muzni olib, quyosh nurida linza o`rnida foydalanib bir nuqtada ushlab turulsa olov hosil qilish mumkun. Lekin kesakdan hech qachon uchqun chiqarib bo`lmaydi!
U gapim manosini tushunib o`qrayib qaradi. Gapirsa ham ovozini eshitmayin deb qo`shiqni ovozini keskin balantladim.
Oqshom chiroqlari yongan bir mahal,
Yuragim o`zingni qumsar ko`z mahtal.
Uzooq yulduzlarga boqib man sal-sal,
Sani o`ylayman yor, sanii o`ylaymaan.
Qo`shiqqa jo`r bo`lib balan ovozda kuylashni boshladim.
- Sani o`ylayman yoooor, sani o`ylaymaaa-nnnn!
O`tgan chog`i juft-juft yigitlar qizlar, - qo`l ishoram bilan yo`l chetida ko`ringan qizlarni ko`rsatdim,
- Go`zallik baxsh etaaar boqqa gul yuzlaaar.
Yo`lingda termulub, bu qoro ko`zlaaar,
Yo`o`-lingdaaa ter-mmmuulub bu qooo-roo ko`zlarr,
Saaani o`ylayman yor sani o`ylayman.
Sani o`ylaymaaan yor sani o`ylaymaaan.
- Bas qiling... -dedi, oynani berkitarkan.
Men o`zim tomondagi oynalarni polni tushirib qo`ydim. Oynadan kirayotgan shaboda sochlarini to`zg`ata boshladi. Sochlarini epaqaga keltirishga urunarkan, yana o`qiraydi.
Unga beyparvo yana qo`shiqqa jo`r bo`ldim.
- Oqshomda esgandaaa bohor shamoooli,
Hilpirab turganda qizlar rumoooli.
Oqshomda esgandaaa bohor shamoooli,
Hilpirab turganda qizlar rumoooli.
Ko`z oldimda saniy oydek jamoling.
Ko`z oldimda saniy oydek jamoling.
Sani o`ylayman yor sani o`ylayman.
Sani o`ylayman yor sani o`ylaymaaaa-nnnn!
- Bo`ldi qiling...
- Kuylashim yoqmayabdimi? -nay va g`ijjak ohangiga hamohang tebranardim. Avval hecham etibor bermay eshitgan ekanman. Bu qo`shiq menga atab aytilganday. Har bir so`zi qalba ozor beradi. Alam bilan yanada balantroq ovozda jo`r bo`ldim.
- Gullar orooloosaaa sani o`ylayman,
Rasminga qarasam sani o`ylayman.
O`ltirsam ham tursam sani o`ylaymaaaan.
Sani o`ylaymaaan