Tasodifiy hikoya: ALLADDIN reklamasi
Bu multik sizlarga yoqadi degan umitdaman sokinishla bolmasin...! Jasmin judaham chiroyli edi qomati...davomi
Bu multik sizlarga yoqadi degan umitdaman sokinishla bolmasin...! Jasmin judaham chiroyli edi qomati...davomi
KIMNING AYIBI BU? By UNDISPUTED... 5-Qisim
Добавил: | UNDISPUTED (31.07.2017 / 12:53) |
Рейтинг: | (0) |
Прочтений: | 9722 |
Комментарии: | 7 |
Jiddiy sabablarga kora
davomini endi yozyapman...
Avvalgi Qisimlar
1-Qisim
2-Qisim
3-Qisim
4-Qisim
By UNDISPUTED
Shunday qilib o'zimdan
xursand edim. Akbar akaning
telidan Yagonani kuzatib
ketardim. U ko'zlarini men
tarafga kop bora
qaratayotgandi. Men uni korib
turganimdan bexabar edida.
Uni tomosha qilar ekanman
uning kozlarida qandaydur
sehr bordek edi. Qop qora
kozlari tiniq yuzlari meni adoyi
tamom qilardi...
Chamamda shahar ichiga yetib
keldik...
Chunki kop qavatli uylar korinib
qolgan edi...
Men bundan xavotirlana
boshladim. Chunki
Yagonamdan judo bolishimni
bilib turardim. Undan qayerda
oqishini sorashdan esa
qorqardim, juratim yetmasdi...
Nihoyat yetib keldik...
Qizlarni o'z manzillariga
yetkazgach qizlar Akbar akaga
pulni berishdida hayr , rahmat
degancha kop qavatli binoga
kirib ketmoqda edi. Men esa
uni bir bora qarashiga intizor
edim...
Qararmikin yoki yoqmi. O'zimga
o'zim shart qoydim. Agar
qaramasa uni unutaman. Agar
qarasa(nima qilarimni
bilmasdim).
Akbar aka pullarni sanaguncha
ular bino eshigini oldiga
yetishgandi. Men hali hamon
unga termulib turardim...
U esa huddi modilerlardek
ohista ketib borardi. Nihoyat u
men tarafga, yoq yoq men
tarafga emas menga qaradi.
Men ham unga qarab turardim.
Shu payt Ruhshona uni bir
turtdida menga qolini siltab
"xayr" ishorasini qildi. Men ham
qolimni ohista siltab turardim.
Ular kirib ketishdi... Huddi
yuragimga sovuq qish fasli
kirib kelganday boldi...
-Timur
-ha Akbar aka
-endi gap bundoq.
-hozir ikkimiz zooparkga
boramiz. Seni ukamga tavsiya
qilaman
-rahmat sizga .
Yana yo'lga otlandik.
10 daqiqacha yurdik
chamamda...
Nihoyat yetib keldik zoo park
degan joyga . Ichkariga
kirarkanmiz oyoqlarim
qaltirardi...
Ha bu yerda chindan ham
hayvonlar kop edi. She'rlar,
Yo'lbars, tog' echkilari
vohakazolar...
Biz bog'ning chetrog'idagi
o'rtacha kattalikdagi binoga
kirdik. Adashmasam 14 -
xonaga kirdik.
U yerda bizni deyarli Akbar aka
bilan bir xil odam quchoq ochib
kutib oldi...
-iye aka keling deb akasi bilan
quchog'lashik sorashdi. Men
bilan ham qol berib
xushchaqchaq sorashdi.
Korinishidan yaxshi odamga
oxshaydi...
-ukam seni oldinga bekordan
bekorga kelmadik dedi Akbar
aka.
-xosh aka gapiravering nima
gap, nima xizmat.
-bu yigitni ismi Timur. O'zimizni
shahardan.
-xosh
-Bu yerga ish izlab kelibti. Seni
oldinga olib kelaverdim. O'zi
judayam zor bola...
U menga Yuzlandi va so'radi.
-xosh yigitcha qo'lingdan nima ish keladi
-hamma narsa dedim biroz o'ylanib
-yaxshi undan bolsa buguncha damingni ol. Ertaga soat oltidan ishga kelasan. Nima ish qilishingni o'shanda aytaman...
-xop raxmat.
Akbar aka ukasi bilan xayrlashdida u yerdan chiqdik...
Hamma ishlarim a'lo edikuya , ammo meni bir narsa o'ylantirardi. U ham bolsa "Qayerda tunash" muammosi edi. Ilojim yoq edi. Qisinibgina Akbar akaga aytdim.
-Akbar aka
-ha Nima boldi
-sizga raxmat. Mingdan ming minnatdorman. Sizdan u dunyoyu bu dunyo qarzdorman...
Sizi o'z akamdek hurmat qilaman dedim .
-eeh u uka bu dunyo qaytar dunyo. Nima eksang shuni o'rasan. O'zi 5 kunlik dunyo bu. Shu oz fursatni ham boy bermasdan odamlarga yaxshilik qilish kerak.
-ha tog'ri.
-iyaa aytgancha tunashga joying bormi?
Ana bolmasam. O'zimdan uyalib ketdim. Ahir o'zingiz o'ylab ko'ring. G'irt begona inson sizga shuncha yaxshilik qilsa. Siz qanday ahvolga tushardingiz.
-yoq , ammo topaman dedim.
-eh ukama. Nima bu yer senga qishlog'ingmidi? Qayerga borsang uyini berib qoyadigan. Bu yerni Poytaxt deyishadi. Hali yoshsanda keyin tushunib olasan.
-Haa
-yur men bilan... Bir paytlar Bu yerlarga kelinoying bilan kochib kelmoqchi bo'lib yaxshi niyatlar bilan uy olgandik...
Keyin taqdirning taqazosi bilan yana osha joylarda qolib ketdik. Hozir 2 ta talaba kvartirada turadi. Bo'sh xona bor sen ham o'sha yerda turib turasan.
Boshimda og'riq turdi. Nega, nega bu inson menga bunchalar mehribonlik qilyapti.
-xop dedim.
Shunday qilib 10 daqiqada kop qavatli uylardan biriga yetib keldik. Zinalardan ko'tarilib 3-qavatga chiqdik. Adashmasam 9 etajli bino edi.
Akbar akam eshikni taqillatdi.
Chamasi 10 sekundda menga qaraganda sal ozg'inroq bir bola eshikni ochdi...
-ASsalomu Alaykum keling Akbar aka.
Shunday deb bizga yo'l boshatdi.
Biz ham u bilan sorashib ichkariga kirdik.
Shinamgina edi. Bilishim boyicha 4xonali uy edi. Akbar akam bilan kirib oshxonadagi stulga otirdik. Haligi bola tez choy damlab oldimizga qoydida o'zi ham o'tirdi.
-gap bundoq Ikrom. Bu bola Timur mening shahrimdan.
Ikrom men bilan yana bir bor sorashib tanishganidan xursand ekanini aytdi.
Akbar akam meni ham shu yerda turishimni aytdi.
Meni bir xonaga olib kirdida shu xona seniki dedi. Xonada bir kishilik divan, shkaf bor edi.
Hammadan uzr soragan holda
Davomi Bor...
davomini endi yozyapman...
Avvalgi Qisimlar
1-Qisim
2-Qisim
3-Qisim
4-Qisim
By UNDISPUTED
Shunday qilib o'zimdan
xursand edim. Akbar akaning
telidan Yagonani kuzatib
ketardim. U ko'zlarini men
tarafga kop bora
qaratayotgandi. Men uni korib
turganimdan bexabar edida.
Uni tomosha qilar ekanman
uning kozlarida qandaydur
sehr bordek edi. Qop qora
kozlari tiniq yuzlari meni adoyi
tamom qilardi...
Chamamda shahar ichiga yetib
keldik...
Chunki kop qavatli uylar korinib
qolgan edi...
Men bundan xavotirlana
boshladim. Chunki
Yagonamdan judo bolishimni
bilib turardim. Undan qayerda
oqishini sorashdan esa
qorqardim, juratim yetmasdi...
Nihoyat yetib keldik...
Qizlarni o'z manzillariga
yetkazgach qizlar Akbar akaga
pulni berishdida hayr , rahmat
degancha kop qavatli binoga
kirib ketmoqda edi. Men esa
uni bir bora qarashiga intizor
edim...
Qararmikin yoki yoqmi. O'zimga
o'zim shart qoydim. Agar
qaramasa uni unutaman. Agar
qarasa(nima qilarimni
bilmasdim).
Akbar aka pullarni sanaguncha
ular bino eshigini oldiga
yetishgandi. Men hali hamon
unga termulib turardim...
U esa huddi modilerlardek
ohista ketib borardi. Nihoyat u
men tarafga, yoq yoq men
tarafga emas menga qaradi.
Men ham unga qarab turardim.
Shu payt Ruhshona uni bir
turtdida menga qolini siltab
"xayr" ishorasini qildi. Men ham
qolimni ohista siltab turardim.
Ular kirib ketishdi... Huddi
yuragimga sovuq qish fasli
kirib kelganday boldi...
-Timur
-ha Akbar aka
-endi gap bundoq.
-hozir ikkimiz zooparkga
boramiz. Seni ukamga tavsiya
qilaman
-rahmat sizga .
Yana yo'lga otlandik.
10 daqiqacha yurdik
chamamda...
Nihoyat yetib keldik zoo park
degan joyga . Ichkariga
kirarkanmiz oyoqlarim
qaltirardi...
Ha bu yerda chindan ham
hayvonlar kop edi. She'rlar,
Yo'lbars, tog' echkilari
vohakazolar...
Biz bog'ning chetrog'idagi
o'rtacha kattalikdagi binoga
kirdik. Adashmasam 14 -
xonaga kirdik.
U yerda bizni deyarli Akbar aka
bilan bir xil odam quchoq ochib
kutib oldi...
-iye aka keling deb akasi bilan
quchog'lashik sorashdi. Men
bilan ham qol berib
xushchaqchaq sorashdi.
Korinishidan yaxshi odamga
oxshaydi...
-ukam seni oldinga bekordan
bekorga kelmadik dedi Akbar
aka.
-xosh aka gapiravering nima
gap, nima xizmat.
-bu yigitni ismi Timur. O'zimizni
shahardan.
-xosh
-Bu yerga ish izlab kelibti. Seni
oldinga olib kelaverdim. O'zi
judayam zor bola...
U menga Yuzlandi va so'radi.
-xosh yigitcha qo'lingdan nima ish keladi
-hamma narsa dedim biroz o'ylanib
-yaxshi undan bolsa buguncha damingni ol. Ertaga soat oltidan ishga kelasan. Nima ish qilishingni o'shanda aytaman...
-xop raxmat.
Akbar aka ukasi bilan xayrlashdida u yerdan chiqdik...
Hamma ishlarim a'lo edikuya , ammo meni bir narsa o'ylantirardi. U ham bolsa "Qayerda tunash" muammosi edi. Ilojim yoq edi. Qisinibgina Akbar akaga aytdim.
-Akbar aka
-ha Nima boldi
-sizga raxmat. Mingdan ming minnatdorman. Sizdan u dunyoyu bu dunyo qarzdorman...
Sizi o'z akamdek hurmat qilaman dedim .
-eeh u uka bu dunyo qaytar dunyo. Nima eksang shuni o'rasan. O'zi 5 kunlik dunyo bu. Shu oz fursatni ham boy bermasdan odamlarga yaxshilik qilish kerak.
-ha tog'ri.
-iyaa aytgancha tunashga joying bormi?
Ana bolmasam. O'zimdan uyalib ketdim. Ahir o'zingiz o'ylab ko'ring. G'irt begona inson sizga shuncha yaxshilik qilsa. Siz qanday ahvolga tushardingiz.
-yoq , ammo topaman dedim.
-eh ukama. Nima bu yer senga qishlog'ingmidi? Qayerga borsang uyini berib qoyadigan. Bu yerni Poytaxt deyishadi. Hali yoshsanda keyin tushunib olasan.
-Haa
-yur men bilan... Bir paytlar Bu yerlarga kelinoying bilan kochib kelmoqchi bo'lib yaxshi niyatlar bilan uy olgandik...
Keyin taqdirning taqazosi bilan yana osha joylarda qolib ketdik. Hozir 2 ta talaba kvartirada turadi. Bo'sh xona bor sen ham o'sha yerda turib turasan.
Boshimda og'riq turdi. Nega, nega bu inson menga bunchalar mehribonlik qilyapti.
-xop dedim.
Shunday qilib 10 daqiqada kop qavatli uylardan biriga yetib keldik. Zinalardan ko'tarilib 3-qavatga chiqdik. Adashmasam 9 etajli bino edi.
Akbar akam eshikni taqillatdi.
Chamasi 10 sekundda menga qaraganda sal ozg'inroq bir bola eshikni ochdi...
-ASsalomu Alaykum keling Akbar aka.
Shunday deb bizga yo'l boshatdi.
Biz ham u bilan sorashib ichkariga kirdik.
Shinamgina edi. Bilishim boyicha 4xonali uy edi. Akbar akam bilan kirib oshxonadagi stulga otirdik. Haligi bola tez choy damlab oldimizga qoydida o'zi ham o'tirdi.
-gap bundoq Ikrom. Bu bola Timur mening shahrimdan.
Ikrom men bilan yana bir bor sorashib tanishganidan xursand ekanini aytdi.
Akbar akam meni ham shu yerda turishimni aytdi.
Meni bir xonaga olib kirdida shu xona seniki dedi. Xonada bir kishilik divan, shkaf bor edi.
Hammadan uzr soragan holda
Davomi Bor...