Tasodifiy hikoya: Singlim sevgilim 4-qism (shrin damlarning boshlanishi)
Labimdan kimdir boʻsa olayotganini seza boshladim. Koʻzlarim ochilmasdan singlimning "Umid akajon shirin damlarga tayyormisiz" degan gapi eshitildi. Va endi tinmay oʻpa boshladi. Men ham refleksiv javob qaytarayotgan edim. Oʻzimga kelgunimcha qancha oʻpishdik bilmadim. "Toʻxta" dedimda yuvinishga kirib ketdim. Birdan muzdek suvga choʻmilib chiqdim. Endi endi fikrlarim tiniqlasha boshladi. Qornim ochligini his qildim. Dushdan chiqmasdan "Madin ovqat tayyorla" deb baqirdim. Futbolka wortikda oshxo...davomi

birinchisi boshlandi... Nozi bilan har kun birga yurar edik hatto uni uyiga bemalol kirib chiqar edim ota onasi bilishar edi va ular ham qizlarini menga uzatishni bir yildan beri tayyorgarlik ko`rishayotgandi buni Nozining o`zi aytar edi... Shunday qilib May oylarining birida kechqurun Nozi bilan telda gaplashayotgandim u judayam xomush edi. Shuncha sababini so`rasam ham u shunchaki -mazam yoq deb qandaydir gaplar aytardi bu xuddi xayrlashish alvido degandek edi... Men birdaniga kayfiyatim tushib jahl bilan, -nimalar deyabsan nima boldi ozi dedim u jim turar edi yiglayotgani sezilar edi u bildirmaslikga harakat qilar edi lekin men uni shu darajada yaxshi koramanki, hatto Nozini qalbimda his qilaman uni ozimdanda yaxshi bilaman... u duduqlanib zorga gapirishni boshladi... -hech nima bo`lmadi, shunchaki Dadam bilan 1 haftaga Moskvaga uchyabmis sizni soginib qolaman shunga deb, zorga aytdi man esa ozgina ozimga kelib e shu uchunam shuncha qilasanmi jinnivoy qorqitib yubordingku dedim... U qalbidan juda ezilayotgan edi man buni his qilib turardim... Shundan keyin yana ozgina gaplashdik u zo`rga gaplashardi misli biron eng yaqin insonini yuqotgandek nolirdi... uning oxirgi so`zlari esa o`zingizni ehtiyot qiling "BEGIM SIZNING OLDINGIZDA GUNOHKORMAN" dedi va shu bilan tel ochdi shuncha qaytib telefonlar qildim telefon ochgandi, smslar yozdim baribir javob kelmas edi, oyisiga qildim oyisini teliyam ochiq edi, yuragim vahimaga tushib qoldi badanlarim titrab ketardi, qanaqa gunoh qanaqa xayrlashuv 5 daqiqa deganda ongimni yuqotib hushimdan ketdim, uni shu darajada sevardimki uni yuqotish men uchun olimdan 10 barobar qorqinchli edi... Polga yiqilib tushganimni eshitib uydagilar mani balnitsaga olib borishgan, kechda o`zimga keldim va vahimaga tushib qolganim uchun tinchlantiruvchi ukol bilan mani yotqizishdi ertalab uygondim soat 8:00 edi. Atrof jim-jit sokinlik ... birdaniga xayolimga Nozi keldi, shifoxonadan yugurib chiqib uyi tomon shoshardim tilimda faqat shu gap "Nozi ketma, Nozi ketma" uni yuqotganimni yuragim sezar edi xuddi yuragim o`rniga boshliq paydo bolgandek edi... yo`lda yugurib ketyabman oyogimga birdaniga shisha siniqlari kirdi, oyogim sokin o`griq his qildi qarasam oyogimda poyabzal yo`q yalangoyoq yugurayotgan ekanman... Oyogimdagi ogriq yurak ogrigim oldida hech nima emas edi... Yugurishda davom etardim oyogimdan qon oqardi buni hatto sezmas edim... Nozining uyiga yetib keldim uni taqillatdim hech kim yoq edi shuncha taqillatdim zarblar bilan urardim Nozi, Nozi butun mahallaga ovozim bordi hamma uyidan chiqib mani tinchlantirishmoqchi bo`lishdi... Hammadan so`rab chiqdim hech kim ularni qayerga ketganini bilmas edi... Mahalla raislari Nozi kolleji hatto eng yaqin dugonasi singlim bilmas edi... Kecha oddiy kundek o`tuvdi, naxot bir kunda hayot alg`ov-dalg`ov bo`lsa ishongim kelmasdi xayolim o`zimdamas aqlimni yuqotib qo`ygandim Nozi ketma degan so`zni mingmartalab takrorlardim... shu voqeadan keyin man shifoxonaga yotqizildim... 2 oylab eng ogir kuchli dori-darmonlar bilan zo`rga hayotga saqlab qolishgan eshitishimcha bir necha marta yuragim urishdan toxtagan... Nozining duolari, onajonimning duolari meni hayotga qaytargan... 3oylar deguncha ozgina o`zimni taniydigan darajaaga keldim aqlim hamon o`zimdamas tinchlantiruvchi dorilar bilan hayot kechirardim... Singlimdan har kuni so`rardim Nozidan xabar bormi deb u faqat yoq uni hechkim kormagan oilasi bilan ketishibdi shuncha vaqtdan bera qaytishmadi kollejdan so`rashimcha shu kuni Nozining dadasi uning hujjatlarini kollejdan olib ketgan... Yuzim kular, aqlimga sigmasdi naxot Nozi meni tashlab ketdi, naxot qasamlarida turmadi orzuyimdagi visol onlari qayerga ketdi... shunga o`xshash savollar bilan har kun o`zimni qiynab shifoxonada davolanardim 1 yilu, 2oylar bolganda, menga uyga ketishga ruxsat berishgandi. O`zimga kelgandim yuragim shundan keyin xasta bolib qolgan ba`zida tez uradi, ba`zida to`xtab qoladi Nozini unutishim uchun uydagilarim, do`stlarim qanchadan qancha harakatlar qilishdi, ammo befoyda Nozi hatto bir onga xayolimdan ketmasdi men sevgining bir umrlik xasta mastiga aylangandim... Shu vaqt davomida hatto nechi marta o`zimni o`ldirishgayam qaror qilgan ekanman va faqat meni xalos qilishgan bu ajaldanham... Shu vaqt davomida mening xastaligim sabab, oyim meni deb o`z ahvolimga tushdilar... Otam bu g`urbatlarga chidamay 2marta operatsiya bo`ldilar, shu 1yil 2oy davomida faqat baxtsizliklarka uchradi oilam, singlim har kun yig`lar bechora singlimning fotixasi ham men sabab qaytgan edi... Xudo o`zi qolladi va oxiri o`zimda iroda topdim va endi hayotga qaytish uchun kurashdim va 2yildan so`ng to`liq tuzaldim ammo yuragim xastaligi umrim oxirigacha qolar ekan... Shuncha vaqt davomida Nozini bir marta ko`rish uchun jon berishga tayyor edim... Vaqtida sevgi haqida shunaqa gaplar aytishsa, faqat kular edim ... Sevgi uchun jon berishga ishonmasdim ammo shunday vaqt keldiki bir marta ko`rish uchun jonim garovga tayyor edi!!! Shunday qilib oilamni bunda qayg`ulardan olib chiqdim biznesimni tikladim, singlimni uzatdik hayotim odatiy davom etar edi. Har tun kozlarimda yosh, qo`limda ruchka daftar uxlab qolar edim, sevgi bobida devona shoir bo`luvdim uni vaslini eslab shirin xotiralarda ko`zimdan yoshlar oqardi. U men oilamni hayotimni barbod qilgan bo`lsa ham u haqida bir on ham yomon xayol qila olmas edim unga oxirgi nafasim qolgunicha ishonardim... Kunlar o`tardi oradan yan yil otdi... uylanish vaqtim keb qolgan edi men esa hamon xayollarimda Nozini kutar edim, oxirgi nafasimgacha unga xiyonat qilmasdim hatto xayollarimda... Kunlar o`tdi bir kun uyimga xat keldi Uni oxirigacha o`qimasdan hushimdan ketib qoldim yuragim hayajondan to`xtab qolgandi... Xatda shu sozlar yozilgan edi " Salom, sevgim ilohi... Gunohkor yoringiz Nozi bo`laman shuncha yil sizdan yiroqda qasamimni buzib yashadim... Albatta, bunga hayot majbur qildi yaxshilab o`qing butun bo`lgan voqeani sizga aytib beraman, bakim shunda meni kechirarsiz... O`sha vaqt siz bilan oxirgi marta telda gaplashganimdan so`ng ertasiga oilam bilan Moskvaga ko`chib borgandik sababi ... undan ancha kunlar oldin mani yurak xastaligim bor edi, sizga bildirmasdan yashirib yurar edim... Shifokorga borganimizda tez kunlar davomida meni hayotim yakuniga yetishini aytishgan edi... Faqat bir yo`li Moskvada davolash mumkinligini aytishgan shundan song... Dadam nima qilishini bilmay... bunday katta pullarni qayerdan olaman deb siqilib qolgandilar va dadamning boshligi 43 yoshli Sobiraka agar meni o`ziga turmushga bersa barcha operatsiyalar xarajatlarini ko`tarishga va`da bergan... Dadam o`ylab o`tirmasdan mani katta yoshli erkakga uzatishga rozi bolganlar o`zi Sobir aka ikkita xotini bor boy badavlat inson... Shunday qilib Moskvada nechi martalab davolandim
yuragim nechi martalab to`xtab qolgan lekin sizga bergan va`dalarim uchun hayotda qoldim, 3 yil davomida davolandim va tuzaldim hozirda yuragim xasta shu darajada sizni sog`indimki bir marta sizni ko`rib jon berishga