Tasodifiy hikoya: Севганига янга бўлган раққоса....
..... Атрофга қоронғулик чўккан, фақат чироқлар ёғдуси ва ойнинг хира нурларигина ёритиб турган ма...davomi
..... Атрофга қоронғулик чўккан, фақат чироқлар ёғдуси ва ойнинг хира нурларигина ёритиб турган ма...davomi
MUHABBAT JIG`ALARI: Hayot davom etadi...
Добавил: | -MAJNUN- (26.08.2017 / 09:12) |
Рейтинг: | (1) |
Прочтений: | 43039 |
Комментарии: | Комментарии закрыты |
MUHABBAT JILG`ALARI: Hayot davom etadi...
MARUF:
- Uning og`riqdan, ingrab aytgan har bir so`zlari haligacha quog`im ostida jaranglaydi....
* * * * *
Dilnoza bilan tinishishimiz juda ajoyib bo`lgandi. Avvaliga bir ahmoqlik tufayli, meni yomon ko`rib qolgandik. Keyin yana bir baxtsiz tasoduf tufayli oramida muhabbat uchqunlagan edi...
Narigi mahalladagi Zokir otani, katta o`g`li Mansur aka elchixonda ishlar edi. Bir necha yillar, hizmat burchi tufayli yurtimizdan tashqarida bo`ldi. O`sha yerlarda oylasi bilan yashadi.
Nihoyat hizmat vazifasi tugab qishloqqa qaytib keldi. Mansur akani uch o`g`li va bir qizi bor edi.
O`g`illari ham chet elda o`qib, o`sha yerlarda uylanib qolib ketishdi. Mansur aka qishloqqa faqat ayoli va en kenja qizi bilan qaytishdi.
Men ham ayni shu kunlarda yigitlik burchimni o`tab qaytgandim. Shunga yarasha yurish, turishimda harbiylar hos, odatlarni yaqqol ko`rish mumkun edi. Kelganimga bir hafta bo`lgan bo`lsa, shu hafta davomida ko`pgina bollardan qishloqqa yengi kelgan ketvorgan qiz haqida juda ko`p eshitdim. Ammo o`zini ko`rish haligacha narib etmagandi.
Uydagilarga inistitutda o`qimoqchi ekanligimni, buni uchun avval ripititirda tayorgarlik ko`rmog`im kerakligini aytdim. Ular rozi bo`lishdi. Shu masalada yaqin do`stim Sarvar bilan, u tayorlanayotgan muallimni yoniga borib qaytayotgan edik.
Sarvar turtdi:
- O`rtog` orqaga qara-qara! -dedi.
Ortimga o`grildim. Naqt olov, otashini yuzlab metrlar naridan sezish mumkun.
Sochlar silliq yozilgan, egniga qizil sivitir, shim, balnt poshnili tufli kiygan qiz, qo`lida ikkita sumka ko`targancha nozlanib qadam bosib kelardi.
- Yomon ketvorgan ekan. Oyog`larni qara uzun, ko`kraklar bo`liq, qomatga ummmm! -dedi Sarvar qizga o`zicha baxo berarkan.
- Rost juda chiroyli ekan... Lekin bunday qizlar osmodagi yulduz, qo`limiz yetmaydi jo`ra! -dedim.
- Bir quchish uchun jonimni berardim... -dedi Sarvar.
Harbiy hizmatda bo`lib, ko`pgina yomon illatlarimdan qutilganim uchunmi! Do`stimni og`zidan chiqayotgan bachkana so`zlari g`ashimni keltirdi.
- Do`st sal og`zinga qarab gapir, yaqinlashib qoldi, eshitsa hafa bo`ladi... -dedim.
- Ha endi o`zizcha...
Gaplarim do`stimga uncha hush yoqmadi. ``Siz armiya ko`rgan, biz beybosh...`` degan monoga oborib bir g`ijinib qo`ydi...
Ikkita mahallani tutashtiradigan yo`llardan bo`lak, yana bir yo`lakcha bor edi. Ikki kishi yurishiga mo`ljallanga. Shu yo`lakchadan yurilsa ancha vaqtni tejash mumkun edi.
Qizdan avval biz yo`lakchaga kirgan edik. O`n metillar ichkariga yetganda Sarvar to`xtab qoldim. Ortimizdan keayotgan qiz ham deyar uch metrlar yaqinimizga kelib qoldi.
Muloyim jilmayib dedi:
- Akalar o`tqazib yuborilar!
- O`tqazmasak nima qilasiz? -dedi Sarvar shilqimlik qilishga shaylanib.
- Iltimos!
Qiz yana muloyim jilmaydi.
- Balki sumlariz o`g`irlik qilayotgandur. Ho`p desay ko`tarishib yuboray?
- Rahmat... O`zim eplayman, yo`lni bo`shatsayz katta yordam bergan bo`lardiz!
Yaqinlashib qolgan qiz qadamini sekinlatdi.
- Sarvar yur... -dedim.
- Men shetta turaman... -dedi.
- O`tqazvor o`rtoq...
Sarvarni devor tomon tortdim.
Qiz minnadorona qosh qoqib, mayda qadamlar bilan yonimizda o`tarkan. Sonyaning qanchalardir ulushida higohlarimiz to`qnashdi.
Muakammal sanat asari go`yo, beyqiyos go`zallik. Rangpar xushbichim chexra, nozik dahan, tik qomat, shahlo ko`zlar... Huddi bu olamda o`zidan boshqa hurliqo yashamaydigandek chaqnab boquvchi nigohlar...
Bu hislarni hech qachon unuta olmasam kerak!
Hali a`qlim yig`ib ulgurmay, qizni quchog`imda ko`rdim. Yuzimga tushgan tarsakidan, hayollarim bulut barchalaridek har tomonga tarqab ketdi.
Qiz nafrat bilan boqib, allanima deb haqoratlagancha tez-tez orqasiga qab jadallagancha ketdi. Tarsakidan lovvillab ketgan yuzimni silagancha, do`stimga baqirdim.
- Esing joyidami? Nega itardim?
- Bitta tarsaki yeb o`lib qolmading-ku! Zato quchoqlab olding... -dedi yelka qisib, tirshayib.
- Yaxshi ish qimading Sarvar...
Ichimga go`yo do`zah olovi tushganday, lov-lov yonardi. Do`stimni ahmoqlarcha qilgan ishidan rosa afsuslanar edim. Men qiz muloyim ovozda gapirganini eshitdim. Kulib qaraganini ko`rdim. Lekin birgina qaltis hazil sabab, uning nafratli nigohiga ham guvoh bo`ldim. Menga shunisi alam qilardi...
Shu voqea sabab, u qizda yomon tasurot qoldirdim. Endi har to`qnash kelganimda, ko`zlarida shavqatsiz nafratni ko`rganday bo`lardim. Shu tariqa kunlar, haftar, oylar o`tdi. Bu qizni nafratli boqishigayu, ortimdan pichirlab qarg`ab qo`yishiga, ko`nikib ulgurgandim...
Yoz oqshoqlaridan biri, qishloqda to`y bor edi. Bir nechta o`rtoqlarim bilan, to`yga ketayotgan edik. Do`kondan pista olish maqsadida to`xtab, o`rtoqlarimdan bir necha metrlar ortda qolib ketayotgan edim. Pistani cho`ntagimga solayotgan paytim teifonim qo`limdan tushib ketdi. Telifonim uncha qimmatbaxo emas-ku, baribir pulimga ichim achishib telifonimni olmoq uchun engashdim. Bir qarich narida, telifon ekranining shulasida allanima yarqiradi. Telifonimni olarkanman, o`sha narsani ham oldim. Ayollarning bir poy sirg`asi. Yo`lda yotganidan o`yladim: sohta arzon bo`lsa kerak!
Tashlab yuborishga ko`zim qiymadi. Chiroyli ekan, cho`ntagimga solib qo`ydim...
Elektiraset to`kni ko`p o`chavergani sabab, to`y doyimgidan ancha vaxtli tugadi. Bir pasta to`yxona bo`shab qoldi. O`rtog`larim bilan ortga qaytayotgan edik. Ikkitasi Qodir banginikida qumor bo`layotgani eshitib o`sha tomon yo`l burdi. Yana bira sevgan qizini uyiga kuzatib qo`yish uchun ketdi.
Yolg`iz o`zim uyga qaytkanman, Durbekni do`koni ochiqligini ko`rib, bir stakan o`riksharbat ichib olish uchun to`xtadim. Sharbat ho`plab gaplashib turganimizda, ikki kishi cho`ntak fanar yoqib o`tib ketdi. Ularni ortidan o`ychan kuzatib qolarkanmiz. Durbek hursingancha so`kindi.
- Qarang aka! -stalba chirog`iga ishora qildi, - Odamlaga nima bo`lyabdi-aaa?! Ularni yo`lini yotish uchun chiroq qo`ysak, sindirib ketib! O... ...eylar!
- Bolarni ishidurda!
- Qayoqda manabu! -qo`shni xovliga ishora qilib, - Go`rsuhtani ishi alkash... - Qo`shnisi doyim ichib shundoq shikal chiqarib yurishidan achchiqlanib dedi: Ichavergan odamni tomi ham ketib qolarkan!
Gapini tugatib ulgurmay yna to`k uzib qoldi. Endi Eelektirasetning qilayotgan ishidan noliy boshladi.
Elektirasetda ishlaydiganlar ohirgi yillarda shunday odat chiqarib olgandi. To`y kuni albatta to`kni uzishadi, agar to`y boshlagan odam bitta qiyiqda tugun ko`tarib, osh, aroq, mayda-chuda olib bormasa...
Shu masalani Durbek bilan ozroq muhokama qildik. To`k ha degan ulayvermagach, men uyga qaytishim kerakligini, u do`konni berkitishini aytib xayrlashdik.
Qovun tilimidek oyning shulasi, sal bo`lsada yo`lni yoritgan. Yulduzli kecha, ko`chada go`yo mendan boshqa hechzoh yo`qdek. Hoyol surib, tungi go`zallikdan baxra olib uyga qaytayotgan edim. Orqadan visir-visir ovozlar kelgandek bo`ldi. Yana o`sha fanar ko`targan ikkisi, bu safar ularni ayollar ekanligini ko`rdim.
MARUF:
- Uning og`riqdan, ingrab aytgan har bir so`zlari haligacha quog`im ostida jaranglaydi....
* * * * *
Dilnoza bilan tinishishimiz juda ajoyib bo`lgandi. Avvaliga bir ahmoqlik tufayli, meni yomon ko`rib qolgandik. Keyin yana bir baxtsiz tasoduf tufayli oramida muhabbat uchqunlagan edi...
Narigi mahalladagi Zokir otani, katta o`g`li Mansur aka elchixonda ishlar edi. Bir necha yillar, hizmat burchi tufayli yurtimizdan tashqarida bo`ldi. O`sha yerlarda oylasi bilan yashadi.
Nihoyat hizmat vazifasi tugab qishloqqa qaytib keldi. Mansur akani uch o`g`li va bir qizi bor edi.
O`g`illari ham chet elda o`qib, o`sha yerlarda uylanib qolib ketishdi. Mansur aka qishloqqa faqat ayoli va en kenja qizi bilan qaytishdi.
Men ham ayni shu kunlarda yigitlik burchimni o`tab qaytgandim. Shunga yarasha yurish, turishimda harbiylar hos, odatlarni yaqqol ko`rish mumkun edi. Kelganimga bir hafta bo`lgan bo`lsa, shu hafta davomida ko`pgina bollardan qishloqqa yengi kelgan ketvorgan qiz haqida juda ko`p eshitdim. Ammo o`zini ko`rish haligacha narib etmagandi.
Uydagilarga inistitutda o`qimoqchi ekanligimni, buni uchun avval ripititirda tayorgarlik ko`rmog`im kerakligini aytdim. Ular rozi bo`lishdi. Shu masalada yaqin do`stim Sarvar bilan, u tayorlanayotgan muallimni yoniga borib qaytayotgan edik.
Sarvar turtdi:
- O`rtog` orqaga qara-qara! -dedi.
Ortimga o`grildim. Naqt olov, otashini yuzlab metrlar naridan sezish mumkun.
Sochlar silliq yozilgan, egniga qizil sivitir, shim, balnt poshnili tufli kiygan qiz, qo`lida ikkita sumka ko`targancha nozlanib qadam bosib kelardi.
- Yomon ketvorgan ekan. Oyog`larni qara uzun, ko`kraklar bo`liq, qomatga ummmm! -dedi Sarvar qizga o`zicha baxo berarkan.
- Rost juda chiroyli ekan... Lekin bunday qizlar osmodagi yulduz, qo`limiz yetmaydi jo`ra! -dedim.
- Bir quchish uchun jonimni berardim... -dedi Sarvar.
Harbiy hizmatda bo`lib, ko`pgina yomon illatlarimdan qutilganim uchunmi! Do`stimni og`zidan chiqayotgan bachkana so`zlari g`ashimni keltirdi.
- Do`st sal og`zinga qarab gapir, yaqinlashib qoldi, eshitsa hafa bo`ladi... -dedim.
- Ha endi o`zizcha...
Gaplarim do`stimga uncha hush yoqmadi. ``Siz armiya ko`rgan, biz beybosh...`` degan monoga oborib bir g`ijinib qo`ydi...
Ikkita mahallani tutashtiradigan yo`llardan bo`lak, yana bir yo`lakcha bor edi. Ikki kishi yurishiga mo`ljallanga. Shu yo`lakchadan yurilsa ancha vaqtni tejash mumkun edi.
Qizdan avval biz yo`lakchaga kirgan edik. O`n metillar ichkariga yetganda Sarvar to`xtab qoldim. Ortimizdan keayotgan qiz ham deyar uch metrlar yaqinimizga kelib qoldi.
Muloyim jilmayib dedi:
- Akalar o`tqazib yuborilar!
- O`tqazmasak nima qilasiz? -dedi Sarvar shilqimlik qilishga shaylanib.
- Iltimos!
Qiz yana muloyim jilmaydi.
- Balki sumlariz o`g`irlik qilayotgandur. Ho`p desay ko`tarishib yuboray?
- Rahmat... O`zim eplayman, yo`lni bo`shatsayz katta yordam bergan bo`lardiz!
Yaqinlashib qolgan qiz qadamini sekinlatdi.
- Sarvar yur... -dedim.
- Men shetta turaman... -dedi.
- O`tqazvor o`rtoq...
Sarvarni devor tomon tortdim.
Qiz minnadorona qosh qoqib, mayda qadamlar bilan yonimizda o`tarkan. Sonyaning qanchalardir ulushida higohlarimiz to`qnashdi.
Muakammal sanat asari go`yo, beyqiyos go`zallik. Rangpar xushbichim chexra, nozik dahan, tik qomat, shahlo ko`zlar... Huddi bu olamda o`zidan boshqa hurliqo yashamaydigandek chaqnab boquvchi nigohlar...
Bu hislarni hech qachon unuta olmasam kerak!
Hali a`qlim yig`ib ulgurmay, qizni quchog`imda ko`rdim. Yuzimga tushgan tarsakidan, hayollarim bulut barchalaridek har tomonga tarqab ketdi.
Qiz nafrat bilan boqib, allanima deb haqoratlagancha tez-tez orqasiga qab jadallagancha ketdi. Tarsakidan lovvillab ketgan yuzimni silagancha, do`stimga baqirdim.
- Esing joyidami? Nega itardim?
- Bitta tarsaki yeb o`lib qolmading-ku! Zato quchoqlab olding... -dedi yelka qisib, tirshayib.
- Yaxshi ish qimading Sarvar...
Ichimga go`yo do`zah olovi tushganday, lov-lov yonardi. Do`stimni ahmoqlarcha qilgan ishidan rosa afsuslanar edim. Men qiz muloyim ovozda gapirganini eshitdim. Kulib qaraganini ko`rdim. Lekin birgina qaltis hazil sabab, uning nafratli nigohiga ham guvoh bo`ldim. Menga shunisi alam qilardi...
Shu voqea sabab, u qizda yomon tasurot qoldirdim. Endi har to`qnash kelganimda, ko`zlarida shavqatsiz nafratni ko`rganday bo`lardim. Shu tariqa kunlar, haftar, oylar o`tdi. Bu qizni nafratli boqishigayu, ortimdan pichirlab qarg`ab qo`yishiga, ko`nikib ulgurgandim...
Yoz oqshoqlaridan biri, qishloqda to`y bor edi. Bir nechta o`rtoqlarim bilan, to`yga ketayotgan edik. Do`kondan pista olish maqsadida to`xtab, o`rtoqlarimdan bir necha metrlar ortda qolib ketayotgan edim. Pistani cho`ntagimga solayotgan paytim teifonim qo`limdan tushib ketdi. Telifonim uncha qimmatbaxo emas-ku, baribir pulimga ichim achishib telifonimni olmoq uchun engashdim. Bir qarich narida, telifon ekranining shulasida allanima yarqiradi. Telifonimni olarkanman, o`sha narsani ham oldim. Ayollarning bir poy sirg`asi. Yo`lda yotganidan o`yladim: sohta arzon bo`lsa kerak!
Tashlab yuborishga ko`zim qiymadi. Chiroyli ekan, cho`ntagimga solib qo`ydim...
Elektiraset to`kni ko`p o`chavergani sabab, to`y doyimgidan ancha vaxtli tugadi. Bir pasta to`yxona bo`shab qoldi. O`rtog`larim bilan ortga qaytayotgan edik. Ikkitasi Qodir banginikida qumor bo`layotgani eshitib o`sha tomon yo`l burdi. Yana bira sevgan qizini uyiga kuzatib qo`yish uchun ketdi.
Yolg`iz o`zim uyga qaytkanman, Durbekni do`koni ochiqligini ko`rib, bir stakan o`riksharbat ichib olish uchun to`xtadim. Sharbat ho`plab gaplashib turganimizda, ikki kishi cho`ntak fanar yoqib o`tib ketdi. Ularni ortidan o`ychan kuzatib qolarkanmiz. Durbek hursingancha so`kindi.
- Qarang aka! -stalba chirog`iga ishora qildi, - Odamlaga nima bo`lyabdi-aaa?! Ularni yo`lini yotish uchun chiroq qo`ysak, sindirib ketib! O... ...eylar!
- Bolarni ishidurda!
- Qayoqda manabu! -qo`shni xovliga ishora qilib, - Go`rsuhtani ishi alkash... - Qo`shnisi doyim ichib shundoq shikal chiqarib yurishidan achchiqlanib dedi: Ichavergan odamni tomi ham ketib qolarkan!
Gapini tugatib ulgurmay yna to`k uzib qoldi. Endi Eelektirasetning qilayotgan ishidan noliy boshladi.
Elektirasetda ishlaydiganlar ohirgi yillarda shunday odat chiqarib olgandi. To`y kuni albatta to`kni uzishadi, agar to`y boshlagan odam bitta qiyiqda tugun ko`tarib, osh, aroq, mayda-chuda olib bormasa...
Shu masalani Durbek bilan ozroq muhokama qildik. To`k ha degan ulayvermagach, men uyga qaytishim kerakligini, u do`konni berkitishini aytib xayrlashdik.
Qovun tilimidek oyning shulasi, sal bo`lsada yo`lni yoritgan. Yulduzli kecha, ko`chada go`yo mendan boshqa hechzoh yo`qdek. Hoyol surib, tungi go`zallikdan baxra olib uyga qaytayotgan edim. Orqadan visir-visir ovozlar kelgandek bo`ldi. Yana o`sha fanar ko`targan ikkisi, bu safar ularni ayollar ekanligini ko`rdim.